Ενας Επιτάφιος διαφορετικός
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η φετινή περιφορά του Επιταφίου στην κατεχόμενη μεσαιωνική πόλη της Αμμοχώστου, που περνάει και από το κάστρο του σαιξπηρικού Οθέλλου, είναι ιστορική για τρεις λόγους. Πρώτον, επειδή γίνεται έπειτα από 58 ολόκληρα χρόνια, καθώς οι ταραχές μεταξύ των δύο κοινοτήτων τη ματαίωσαν από το 1956. Δεύτερον, επειδή δύο οργανώσεις Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων καλούν τους πολίτες να ακολουθήσουν τον Επιτάφιο. Τρίτον, επειδή ο Επιτάφιος θα έχει επικεφαλής τους δύο δημάρχους της Αμμοχώστου, τον Ε/Κ Αλέξη Γαλανό και τον Τ/Κ Οκτάι Καγιάλπ και αναμένεται η συμμετοχή πλέον των 3.000 ατόμων! Φαντάζει εξωπραγματικό να ηγείται μουσουλμάνος μιας ελληνορθόδοξης πορείας, όπως φαντάζει εξωπραγματικό να τάσσεται το 73% των Τ/Κ υπέρ της επιστροφής της πόλης στους νόμιμους Ε/Κ κατοίκους της. Εξωπραγματικό διότι έχουμε εθιστεί σε εκδηλώσεις μίσους, όπως στην επίθεση Χρυσαυγιτών στον Τ/Κ ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ στη Λεμεσό τον περασμένο μήνα ή στην εξαγγελία του κ. Σπηλιωτόπουλου να εξορίσει με δημοψήφισμα από την Αθήνα το τζαμί.
Εκείνο που δεν έχουμε συνηθίσει είναι να τάσσονται υπέρ της επαναπροσέγγισης 7 στους 10 Ε/Κ, καθώς και να συμπλέουν για πρώτη φορά στην ιστορία τους τα δύο μεγάλα κυπριακά κόμματα, ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ. Ισως επειδή η οικονομική κρίση ψαλίδισε την αλαζονεία μιας κοινωνίας που σε μεγάλο βαθμό ευημερούσε ξεπλένοντας ρωσικό χρήμα. Ισως επειδή σκέφτηκαν ότι η επανένωση θα ωφελήσει την οικονομία τους. Θα ανέβει ο τουρισμός, θα ανοίξουν τα γειτονικά τουρκικά λιμάνια, θα αυξηθεί η αγορά κατά 35% με τη συμμετοχή των Τ/Κ. Η επιστροφή της Αμμοχώστου στους κατοίκους της, ως χειρονομία οικοδόμησης εμπιστοσύνης, αλλά και η κατάργηση της «ουδέτερης ζώνης» θα ανοίξουν τον κλάδο των κατασκευών. Η ασφάλεια και η σταθερότητα θα προσελκύσουν ξένες επενδύσεις, απαραίτητες για το ξεπέρασμα της κρίσης.
Ενδιαφέρον είναι ότι κάποια από αυτά τα οφέλη τα διατύπωσε ο κ. Ταλάτ, ο οποίος συμπλήρωσε: «Η επίλυση (του Κυπριακού) δεν είναι εφικτή αν η μία πλευρά θέλει να ανακηρυχθεί νικήτρια σε βάρος της άλλης ή αν η μία πλευρά θέλει να εξασφαλίσει για τον εαυτό της όλα όσα επιθυμεί. Πρέπει να γνωρίζουν και οι δύο πλευρές ότι θα χρειαστεί να κάνουν συμβιβασμούς και να βρουν μια μέση λύση». Σε αντίθεση με αυτά τα αυτονόητα, τα μικρά κόμματα της Κύπρου (ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, Οικολόγοι κ.ά.) τάχθηκαν εναντίον των συνομιλιών πριν καλά καλά αρχίσουν, με την ίδια ρητορική του 2004 εναντίον του Σχεδίου Ανάν και με ηγέτη τον Νικόλαο Παπαδόπουλο, γιο του αείμνηστου Τάσσου που τότε περιφερόταν στα κανάλια κλαίγοντας. Από κοντά και ο ΣΥΡΙΖΑ, που ανησυχεί μήπως η σχεδιαζόμενη από τους ιμπεριαλιστές εταίρους μας λύση του Κυπριακού μεταβάλει την Κύπρο σε προτεκτοράτο, όπως ακριβώς ανησυχούσε το 2004 ο Χρύσανθος Λαζαρίδης της Ν.Δ. Από κοντά και οι ΑΝΕΛ, ΚΚΕ κ.λπ. Ολοι αυτοί προσπαθούν να επιβιώσουν πολιτικά πουλώντας εθνικιστικό μίσος, το οποίο βλάπτει αποδεδειγμένα το έθνος. Η εξαφάνισή του είναι προϋπόθεση για την ανάσταση της Κύπρου.kathimerini
Εκείνο που δεν έχουμε συνηθίσει είναι να τάσσονται υπέρ της επαναπροσέγγισης 7 στους 10 Ε/Κ, καθώς και να συμπλέουν για πρώτη φορά στην ιστορία τους τα δύο μεγάλα κυπριακά κόμματα, ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ. Ισως επειδή η οικονομική κρίση ψαλίδισε την αλαζονεία μιας κοινωνίας που σε μεγάλο βαθμό ευημερούσε ξεπλένοντας ρωσικό χρήμα. Ισως επειδή σκέφτηκαν ότι η επανένωση θα ωφελήσει την οικονομία τους. Θα ανέβει ο τουρισμός, θα ανοίξουν τα γειτονικά τουρκικά λιμάνια, θα αυξηθεί η αγορά κατά 35% με τη συμμετοχή των Τ/Κ. Η επιστροφή της Αμμοχώστου στους κατοίκους της, ως χειρονομία οικοδόμησης εμπιστοσύνης, αλλά και η κατάργηση της «ουδέτερης ζώνης» θα ανοίξουν τον κλάδο των κατασκευών. Η ασφάλεια και η σταθερότητα θα προσελκύσουν ξένες επενδύσεις, απαραίτητες για το ξεπέρασμα της κρίσης.
Ενδιαφέρον είναι ότι κάποια από αυτά τα οφέλη τα διατύπωσε ο κ. Ταλάτ, ο οποίος συμπλήρωσε: «Η επίλυση (του Κυπριακού) δεν είναι εφικτή αν η μία πλευρά θέλει να ανακηρυχθεί νικήτρια σε βάρος της άλλης ή αν η μία πλευρά θέλει να εξασφαλίσει για τον εαυτό της όλα όσα επιθυμεί. Πρέπει να γνωρίζουν και οι δύο πλευρές ότι θα χρειαστεί να κάνουν συμβιβασμούς και να βρουν μια μέση λύση». Σε αντίθεση με αυτά τα αυτονόητα, τα μικρά κόμματα της Κύπρου (ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, Οικολόγοι κ.ά.) τάχθηκαν εναντίον των συνομιλιών πριν καλά καλά αρχίσουν, με την ίδια ρητορική του 2004 εναντίον του Σχεδίου Ανάν και με ηγέτη τον Νικόλαο Παπαδόπουλο, γιο του αείμνηστου Τάσσου που τότε περιφερόταν στα κανάλια κλαίγοντας. Από κοντά και ο ΣΥΡΙΖΑ, που ανησυχεί μήπως η σχεδιαζόμενη από τους ιμπεριαλιστές εταίρους μας λύση του Κυπριακού μεταβάλει την Κύπρο σε προτεκτοράτο, όπως ακριβώς ανησυχούσε το 2004 ο Χρύσανθος Λαζαρίδης της Ν.Δ. Από κοντά και οι ΑΝΕΛ, ΚΚΕ κ.λπ. Ολοι αυτοί προσπαθούν να επιβιώσουν πολιτικά πουλώντας εθνικιστικό μίσος, το οποίο βλάπτει αποδεδειγμένα το έθνος. Η εξαφάνισή του είναι προϋπόθεση για την ανάσταση της Κύπρου.kathimerini
No comments:
Post a Comment