WHO IS WHO ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΑΛΤΑΚΟΣ Ο πολυπράγμων δικηγόρος με τις πολιτικές ανησυχίες

WHO IS WHO ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΑΛΤΑΚΟΣ

Ο πολυπράγμων δικηγόρος με τις πολιτικές ανησυχίες

Οταν ο Αντώνης Σαμαράς τοποθετούσε τον Παναγιώτη Μπαλτάκο στη θέση του γ.γ. του Υπουργικού Συμβουλίου δεν φανταζόταν την υπερδραστη- ριότητα του φίλου του και -προφανώς- τη συνέχεια και την κατάληξη...

Eνας μάλλον απόμακρος (ως πρώτη εικόνα) άνθρωπος, μια φιγούρα ανέκφραστη, αγέλαστη τις περισσότερες φορές, εμφανίστηκε από τα πρώτα κιόλας νομοσχέδια της τρικομματικής -τότε- κυβέρνησης στα υπουργικά έδρανα στη Βουλή. Καθόταν πίσω από τους υπουργούς και παρακολουθούσε πολύ προσεκτικά τις συζητήσεις. Αυτή ήταν η πρώτη επαφή που είχαν οι περισσότεροι βουλευτές της ΝΔ με τον Τάκη Μπαλτάκο.

Ο γ.γ. του Υπουργικού Συμβουλίου που μόλις είχε διοριστεί, φρόντισε από την πρώτη στιγμή να δείξει ότι δεν επρόκειτο να περιοριστεί στα καθήκοντά του. Οι βουλευτές της ΝΔ και πολλοί υπουργοί γνώριζαν, μέχρι εκείνη τη στιγμή, το όνομα, δεν ήξεραν το πρόσωπο, ούτε τις... φιλοδοξίες.

Ο ίδιος αυτοσυστηνόταν, τις πρώτες ημέρες της κυβέρνησης Σαμαρά, προέβαλλε τις στενές φιλικές σχέσεις που είχε εκείνη την περίοδο με τον πρωθυπουργό και σχεδίαζε -εκμεταλλευόμενος αυτές ακριβώς τις σχέσεις- τη δημιουργία ενός δικού του δικτύου ανθρώπων που θα του έδινε αργότερα τη δυνατότητα και της πολιτικής παρέμβασης, εφόσον αυτή του ήταν αναγκαία... Οσοι είχαν την ευκαιρία να μιλήσουν τότε για πρώτη φορά μαζί του, κατάλαβαν αμέσως ότι δεν επρόκειτο να παραμείνει σιωπηλός, ούτε να περιοριστεί στα μάλλον γραφειοκρατικά καθήκοντα ενός γ.γ. του υπουργικού συμβουλίου...

Ο Τ. Μπαλτάκος με το ζεύγος Αγγελοπούλου και τον Α. Λυκουρέζο, με τον οποίο συνεργάστηκε 4 χρόνια.

Νομικό ταλέντο
Ο Τ. Μπαλτάκος στηριζόταν ανέκαθεν στις πολύ καλές νομικές γνώσεις, που διαθέτει, διότι κανείς -ακόμη και οι αντίπαλοί του σήμερα- δεν αμφισβητούν το ταλέντο του στη διαχείριση δύσκολων νομικών υποθέσεων. Ισως αυτό να ήταν που εκτίμησε και ο Αντ. Σαμαράς, όταν πρωτογνώρισε τον Τ. Μπαλτάκο στις αρχές της δεκαετίας του '80. Οι σχέσεις τους ενδυναμώθηκαν την περίοδο της κυβέρνησης Μητσοτάκη, όταν ο κ. Σαμαράς ήταν στο υπουργείο Εξωτερικών. Το 1992, κάλεσε τον ήδη φίλο του, Τ. Μπαλτάκο να συνεργαστούν στο νεοκλασικό της Βασ. Σοφίας. Και συγκεκριμένα στην ΟΚΕ Εξωτερικών. Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι την παραίτηση Σαμαρά και τον ακολούθησε στη συνέχεια στην Πολιτική Ανοιξη.

Με τον ηγούμενο της μονής Βατοπεδίου, Εφραίμ.

Την ημέρα που ο κ. Σαμαράς παραιτήθηκε από τη θέση του υπουργού, το ίδιο έπραξε και ο κ. Μπαλτάκος, ο οποίος στη συνέχεια τον ακολούθησε στην ΠΟΛΑΝ για να αποχωρήσει από την πολιτική λίγο αργότερα.

Ποδοσφαιρόφιλος
Ο πολυπράγμων δικηγόρος, όμως, είχε ήδη δημιουργήσει από το 1985 και μια εξαιρετικά φιλική σχέση (η οποία και παραμένει) με τον Κων. Καραμανλή. Με τον πρώην πρωθυπουργό, μοιράστηκαν το ίδιο γραφείο για τέσσερα χρόνια, όταν και οι δυο εργάζονταν υπό τον αείμνηστο Τρ. Κουταλίδη. Οι κ. Καραμανλής και Μπαλτάκος ήρθαν πιο κοντά και λόγω της κοινής τους αγάπης για τον Παναθηναϊκό, ενώ δεν έλειπαν από τις συζητήσεις τους και οι πολιτικές αναλύσεις. Το 1989, ο καθένας πήρε τον δικό του δρόμο. Ο Κ. Καραμανλής έβαλε πλώρη για τη Βουλή, ενώ ο Τ. Μπαλτάκος άλλαξε επαγγελματική στέγη και συνεργάστηκε με τον Αλ. Λυκουρέζο, όπου και παραμένει μέχρι το 1993. Ωστόσο, όπως βεβαιώνουν οι καλά γνωρίζοντες, οι κ. Καραμανλής και Μπαλτάκος δεν έπαψαν ποτέ να συνομιλούν, κάτι που στην πορεία φάνηκε... σχετικά χρήσιμο στον πρώην πλέον γ.γ. του Υπουργικού Συμβουλίου.

Ο κ. Μπαλτάκος όμως είχε και άλλες... ανησυχίες. Μια από αυτές ήταν η αγάπη του για το ποδόσφαιρο, την οποία εξέφρασε αναλαμβάνοντας για οκτώ χρόνια τη θέση του νομικού συμβουλίου της ΕΠΑΕ. Το ίδιο διάστημα και λόγω των νομικών του γνώσεων, αποκτά γνωριμίες με ισχυρές επιχειρηματικές οικογένειες της χώρας, όπως είναι αυτή του Θεόδωρου και της Γιάννας Αγγελοπούλου, τους οποίους εκπροσωπεί και νομικά σε ορισμένες υποθέσεις.

Επίσης, γνωρίζεται και με την οικογένεια Γιαννακόπουλου και αναλαμβάνει νομικός σύμβουλος της ΚΑΕ Παναθηναϊκός (1992 - 1997). Είναι προφανές ότι ο υπερσυντηρητικός δικηγόρος από τη Μάνη που ξεκίνησε από χαμηλά, άρχισε να ανεβαίνει με γοργά βήματα και επαγγελματικά και κοινωνικά. Πολλές «πόρτες» του ανοίγουν και οι πελάτες του αυξάνονται με αλματώδη ρυθμό... Ολα αυτά, χωρίς ποτέ να πάρει το βλέμμα του μακριά από την πολιτική. Δήλωνε απογοητευμένος από την πορεία της κυβέρνησης Καραμανλή, αλλά πάντοτε εξαιρούσε από την κριτική του τον πρώην πρωθυπουργό.

Συνωμοσιολόγος
Οπαδός της συνωμοσιολογίας, θεωρούσε πάντα ότι κάτι κρυβόταν πίσω από την απότομη πτώση της κυβέρνησης της ΝΔ, εκείνη την περίοδο. Από το 2007, ωστόσο, είχε αναθερμάνει τις σχέσεις του με τον Αντ. Σαμαρά. Ο τότε υπουργός Πολιτισμού, που μόλις είχε επανακάμψει στην κεντρική πολιτική σκηνή, φώναξε κοντά του τον κ. Μπαλτάκο, επιβεβαιώνοντας και με αυτή την κίνηση τη στενή φιλία που τους συνέδεε.

Κομβικό ρόλο έπαιξε ο κ. Μπαλτάκος και στην πορεία του κ. Σαμαρά προς την ηγεσία της ΝΔ. Ο ίδιος εκμεταλλεύθηκε όσο μπορούσε τις στενές φιλικές του σχέσεις με πολλά μέλη του λεγόμενου «καραμανλικού μπλοκ» και βοήθησε -λένε ορισμένοι- να σπάσει την ουδετερότητα που είχε επιλέξει ο πρώην πρωθυπουργός για τον εαυτό του και για το δικό του επιτελείο. Κινούμενος παρασκηνιακά μπόρεσε και «έφερε στο στρατόπεδο Σαμαρά» αρκετούς καραμανλικούς που παρέβησαν την οδηγία που είχε δώσει ο απερχόμενος -τότε- πρόεδρος της ΝΔ. Η νίκη του κ. Σαμαρά στην εσωκομματική «κούρσα» σηματοδότησε για τον κ. Μπαλτάκο και την επίσημη ανάμειξή του στα πολιτικά πράγματα.

Οπως λένε οι «κακές γλώσσες», ο κ. Μπαλτάκος είχε συμφωνήσει από τότε με τον κ. Σαμαρά ότι εάν και όταν κέρδιζε τις εκλογές η ΝΔ, ο ίδιος θα αναλάμβανε τη θέση του γ.γ. του Υπουργικού Συμβουλίου. Είναι σαφές ότι ο κ. Σαμαράς γνώριζε από την εμπειρία του ότι το συγκεκριμένο πόστο απαιτεί μεγάλες νομικές γνώσεις και γι'αυτό θεωρούσε ότι έχει τον κατάλληλο άνθρωπο για την κατάλληλη θέση.

ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ
Μπήκε στο στόχαστρο φίλων και αντιπάλων

Μετά τις εκλογές του 2012, η εικόνα του κ. Μπαλτάκου «δέσποζε» στη Βουλή. Δεν είναι τυχαίο ότι ήταν πάντοτε διπλά στον κ. Σαμαρά, ακόμη και πριν κλείσουν οι πόρτες για να ξεκινήσουν οι διαβουλεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Μετά την πολιτική συμφωνία που επετεύχθη, ο κ. Μπαλτάκος ανέλαβε τη θέση του γ.γ. του Υπουργικού Συμβουλίου και ξεκίνησαν οι πρώτες «κόντρες» με υπουργούς.

Ο νέος γ.γ. ήθελε να παρίσταται στις τελετές για την επίδοση του ξίφους στους αποφοίτους των στρατιωτικών ακαδημιών, κάτι που ξένισε τον τότε υπουργό Εθνικής Αμυνας Π. Παναγιωτόπουλο. Οταν υπήρξε «αλλαγή φρουράς», ο κ. Αβραμόπουλος ήταν εκείνος που αιφνιδιάστηκε όταν πληροφορήθηκε από ανώτατο αξιωματικό ότι είχε δεχθεί τηλεφώνημα από τον κ. Μπαλτάκο προκειμένου να ενημερωθεί για τις λεπτομέρειες μιας τέτοιας τελετής.

Μετά από τηλεφωνική επικοινωνία που δεν ήταν ιδιαίτερα ήρεμη, συμφωνήσαν πως ό,τι ήθελε εφεξής από το Πεντάγωνο θα έπρεπε να επικοινωνεί θεσμικά με τον ίδιο τον υπουργό. Ανάλογα προβλήματα υπήρχαν και με τον Γ. Στουρνάρα, ο οποίος είχε διαμαρτυρηθεί για απόπειρα παρεμβάσεων του κ. Μπαλτάκου στα νομοσχέδια που προωθούσε στη Βουλή.

Απέναντι στον κ. Μπαλτάκο βρέθηκε πολλές φορές ο Ν. Δένδιας, ο οποίος είχε γίνει δέκτης παραπόνων από τον γ.γ. της κυβέρνησης για την επιλογή του υπουργείου Δημόσιας Τάξης να αφαιρέσει τους αστυνομικούς φρουρούς των βουλευτών της Χρυσής Αυγής.

Στο επίπεδο των βουλευτών στο «στόχαστρο» του κ. Μπαλτάκου είχε βρεθεί πολλές φορές η Ντ. Μπακογιάννη, η οποία είναι αλήθεια πως είχε επισημάνει από καιρό την ύπαρξη προβλημάτων που προκαλούνταν από τον τρόπο δράσης του. Ο κ. Μπαλτάκος διαφωνούσε με την κυρία Μπακογιάννη και σε ιδεολογικό και σε πολιτικό επίπεδο καθώς θεωρούσε λάθος την πρότασή της για την ανάγκη «στροφής» της ΝΔ στο κέντρο και επέμενε (μέχρι τέλους, όπως αποδείχθηκε) ότι ο χώρος της ΝΔ πρέπει να είναι η Δεξιά.

Προβλήματα δημιουργούσε και με τους κυβερνητικούς εταίρους της ΝΔ. Το πρώτο ζήτημα ήταν αυτό με τον κ. Ρουπακιώτη και το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, το οποίο ήταν και το πρώτο «τραύμα» στις σχέσεις του κ. Σαμαρά με τον κ. Κουβέλη. Ακολούθησε το φιάσκο της ΕΡΤ, καθώς ο τρόπος με τον οποίο μπήκε το «λουκέτο» αποτέλεσε δική του νομική εισήγηση.

Τέλος και ο Ευ. Βενιζέλος ενοχλήθηκε έντονα με το αλαλούμ που υπήρξε σχετικά με τη διάταξη για την απέλαση των μεταναστών και πληροφορήθηκε ότι πίσω από την ασυνεννοησία μεταξύ των κ. Μιχελάκη-Γρηγοράκου υπήρχε «δάκτυλος» Μπαλτάκου.

Γιάννης Σαραντάκος
saradakos@pegasus.gr