Saturday, 16 January 2010
ηθική υποχρέωση η βοήθεια στην Αιτή
Μάλιστα, αν και η Αϊτή μόλις είχε τελειώσει τον δικό της απελευθερωτικό πόλεμο εναντίον των Γάλλων αποικιοκρατών και ήταν κατεστραμμένη οικονομικά, έστειλε στο Παρίσι στον Αδαμάντιο Κοραή, 25 τόνους καφέ να εκποιηθούν, για να αγορασθούν όπλα για τον δικό μας αγώνα. Οι Έλληνες, λοιπόν, έχουμε ηθική υποχρέωση να στηρίξουμε με κάθε μέσο τον δοκιμαζόμενο σήμερα λαό της Αιτής.
Για την ιστορία, παρατίθεται το πλήρες κείμενο της επιστολής Boyer προς τον Αδαμάντιο Κοραή, η οποία φέρει ημερομηνία 15 Ιανουαρίου 1822, με την οποία αναγνώριζε επίσημα το δικαίωμα της Ελλάδας για Αυτοδιάθεση και Ανεξαρτησία. Είχε προηγηθεί επιστολή του Κοραή και άλλων επιφανών Ελλήνων των Παρισίων προς τον Βόγιερ, με την οποία του ζητούσαν βοήθεια για την Επανάσταση, κατόπιν συστάσεων του περίφημου στρατηγού Λαφαγιέτ και του Επισκόπου Βλαισών Γρηγορίου, που είχε επισκεφθεί την περιοχή.
Ιωάννης Πέτρου Βόγερ, πρόεδρος του Χαϊτίου, προς τους Πολίτας της Ελλάδος Α. Κοραήν, Κ. Πολυχρονιάδην, Α. Βογορίδην και Κ. Κλωνάρην.
Εις τα Παρίσια
Πριν ή δεχθώμεν την επιστολή υμών, σημειουμένην εκ Παρισίων τη 20ή παρελθόντος Αυγούστου, έφθασεν ενταύθα η είδησις της επαναστάσεως των συμπολιτών υμών κατά του δεσποτισμού, του επί τρεις περίπου διαρκέσαντος εκατονταετηρίδας. Μετά μεγάλου ενθουσιασμού εμάθομεν ότι η Eλλάς αναγκασθείσα τέλος πάντων εδράξατο των όπλων, ίνα κτήσηται την ελευθερίαν αυτής και την θέσιν, ην μεταξύ των εθνών του κόσμου κατείχε.
Μία τόσον ωραία και τόσον νόμιμος υπόθεσις, και προ πάντων αι συνοδεύσασαι ταύτην πρώται επιτυχίαι, ουκ εισίν αδιάφοροι τοις Χαϊτίοις, οίτινες, ως οι Ελληνες επί πολύν καιρόν έκλινον τον αυχένα υπό ζυγόν επονείδιστον και διά των αλύσεων αυτών συνέτριψαν την κεφαλήν της τυραννίας.
Ευχηθέντες προς τον ουρανόν, όπως υπερασπισθή τους απογόνους του Λεωνίδου, εσκέφθημεν ίνα συντρέξωμεν τας γενναίας δυνάμεις τούτων, ει μη διά στρατευμάτων και πολεμοφοδίων, τουλάχιστον διά χρημάτων, ως χρησίμων εσομένων διά προμήθειαν όπλων, ων έχετε ανάγκην. Συμβεβηκότα όμως, επιβαλόντα τη πατρίδι ημών μεγάλην ανάγκη, επησχόλησαν όλον το χρηματικόν, εξ ου η Διοίκησις ηδύνατο καταβάλει μέρος. Σήμερον έτι η επανάστασις, η κατά το ανατολικόν μέρος της νήσου επικρατούσα, υπάρχει νέον προς την εκτέλεσιν αυτού του σκοπού κώλυμα. Επειδή το μέρος όπερ ηνώθη μετά της Δημοκρατίας, ης προεδρεύω, υπάρχει εν μεγίστη ενδεία και προκαλεί δικαίως μεγάλην του ταμείου ημών την δαπάνην. Εάν δ' επέλθωσι κατάλληλοι, ως επιθυμούμεν, αι περιστάσεις, τότε βοηθήσωμεν προς τιμήν τοις τέκνοις της Ελλάδος, όσον δυνηθώμεν.
Πολίται, διερμηνεύσατε προς τους συμπατριώτας υμών τας θερμοτέρας ευχάς, ας λαός του Χαϊτίου αναπέμπει υπέρ της ελευθερώσεως αυτών. Οι μεταγενέστεροι Ελληνες ελπίζουσιν εν τη αναγεννωμένη ιστορία τούτων άξια της Σαλαμίνος τρόπαια. Είθε παρόμοιοι τοις προγόνοις αυτών αποδεικνυόμενοι και υπό των διαταγών του Μιλτιάδου διευθυνόμενοι, δυνηθώσιν εν τοις πεδίοις του νέου Μαραθώνος τον θρίαμβον της ιεράς υποθέσεως, ην επεχείρησαν υπέρ των δικαιωμάτων αυτών, της θρησκείας και της πατρίδος. Είθε, τέλος, διά των φρονίμων διατάξεων αυτών μνημονευθώσιν εν τη ιστορία οι κληρονόμοι της καρτερίας και των αρετών των προγόνων.
Τη 15η Ιανουαρίου 1822 και 19η της Ανεξαρτησίας
ΒΟΓΕΡ
Friday, 15 January 2010
Πολιτισμός | 15.01.2010
Δυο γερμανικά ποιήματα από την Κύπρο
Στον Γερμανό ποιητή Γιόαχιμ Σαρτόριους έχουμε αναφερθεί επανειλημμένα, σήμερα είναι «κατά κόσμον» διευθυντής του Φεστιβάλ Βερολίνου, παλιότερα Γενικός Γραμματέας του Ινστιτούτου Goethe, ακόμα παλιότερα μέλος του διπλωματικού σώματος. Τότε είχε περάσει, στα μέσα της δεκαετίας του 80, και από τη γερμανική πρεσβεία στη Λευκωσία. Τότε είχε περάσει απέναντι, για λίγες μέρες στην Αλεξάνδρεια, αναζητώντας τα ίχνη του Κωνσταντίνου Καβάφη. Ποιητικός καρπός εκείνου τα ταξιδιού ήταν αργότερα ο κύκλοςΑλεξάνδρεια. Πρόσφατα κυκλοφόρησε η τελευταία συλλογή του Σαρτόριους με τίτλο Hôteldes Ētrangers, από ένα ποίημα που φέρει αυτόν τον τίτλο, το όνομα ενός παλιού ξενοδοχείου στην Πρίγκιπο. Στην ενότητα Πολιτείες της Ανατολής εντοπίζουμε δύο κυπριακά ποιήματα. Να δούμε το πρώτο:
ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΠΑΦΟΥ
Τι μυρίζουν τα χνώτα των γλάρων;
Φλούδια, φύκια;
Πλακουτσωτά ψάρια με λασπερά λέπια;
Στέκονται εκεί, ή ίριδά τους ένα τρυπημένο άσπρο,Το λιμάνι της Πάφου
πάνω σε μικρά νωχελικά γαλάζια κύματα
προσηλωμένοι κάπου μακριά –
το βράδυ φτάνει σαν ρόδο ξαφνικό,
κι ο ύπνος απλώνεται απ’ την Ανατολή στη Δύση.
Τα γερόντια στο παγκάκι,
σφιγμένοι κόμποι, λύνονται,
θυμούνται τι όμορφα που ήταν
να κολυμπάνε μέσα της.
Ο δρόμος που κατεβαίνει στο λιμάνι λαμπυρίζει.
Η ραχοκοκαλιά του ξετυλίγεται κατ’ ευθείαν απ’ τον ήλιο,
που τώρα βυθίζεται, τσιτσιρίζοντας (προφήτες, γλάροι).
Τότε πιστεύαμε πως η Πάφος ήταν θεός.
Το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού του, λέγανε, έφτανε ως
την κορυφογραμμή του Τρόοδος. Τώρα είναι μια πολιτεία άχρηστη
(τη μνημονεύουν πια μόνο σπάνια
όπως τις πυρκαγιές που ξέσπασαν κάποτε σε ονομαστά ανάκτορα).
Μας αρέσει αυτό το ποίημα γιατί με πολύ λιτό τρόπο φτιάχνει θα λέγαμε μια απέριττη κυπριακή ακουαρέλα, το λιμάνι με τους γλάρους και τα γεροντάκια, το μακρινό παρελθόν της Πάφου, η δόξα και η πτώση, όλα χωνεμένα σε ένα σημερινό κυπριακό τοπίο. Και βέβαια το φως, που κυριαρχεί ακόμα περισσότερο στο δεύτερο ποίημα, μια απλή, οικογενειακή σκηνή, μια θαλπωρή που εξατμίζεται στον ήλιο. Να το μεταφράσουμε κι αυτό:
ΛΑΠΗΘΟΣ
Καθόμασταν εκεί με τις φοινικιές,
τα ντιβάνια, κλουβιά με καναρίνια.
Τα παιδιά έλεγαν όχι, ευχαριστώ στο λικεράκι.
Τόσα πράγματα που μπορούσες να χαϊδέψεις
κι εξαφανίζονταν μέσα στους κήπους.
Το φως ξεφλούδιζε προσεκτικά το σπίτι
μέχρι που γινόταν επέκταση της θάλασσας.
Να λοιπόν δυο κυπριακές ποιητικές καταγραφές διά γερμανικής χειρός. Δυο τοπία που μετουσιώνονται σε σύμβολα ενός απλού τερπνού παρόντος στη σκιά ενός άλλου, μπορεί και ξεχασμένου παρελθόντος.
Σπύρος Μοσκόβου
Υπεύθ. σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου
Thursday, 14 January 2010
| Εκτύπωση | |
Τρίτη 29.12.09 | |||||||
Νέος 84 ετών, Κεφαλλονίτης και blogger!! | |||||||
|
Tuesday, 12 January 2010
Aviation | 12.01.2010
Airbus retains place as the world's leading plane maker
Airbus delivered 498 aircraft last year - beating the record that it set in 2008 by 15.
The figure is also higher than North American rival Boeing's tally for the year of 481 aircraft, maintaining Airbus's place as the world's largest airplane maker.
Airbus also received more orders during the year - 310 compared with Boeing's 263.
The group's production last year was 5 percent lower than had been forecast, but the figures were viewed as positive in the light of a global economic downturn.
"The crisis year 2009 was a successful year for us," said Airbus chief Thomas Enders. "This year we want to reach a production level somewhat higher than 2008 and 2009."
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Airbus boss Tom Enders said that the military plane project posed serious risks
Despite this, Enders said that the company's results as a whole masked "disappointment" over the performance of the A380 Superjumbo project. The company only managed to deliver 10 A380s last year - considerably lower than its initial target of 18.
He said that the project, which suffered from initial costly delays and recent technical difficulties, would be "a financial liability" for years to come.
Viability in danger
Enders added that the over-budget A400M military plane project had put the financial viability of Airbus in jeopardy. Airbus wants customer governments, including Germany, to commit more funds. Currents costs to keep the project afloat vary between 100 and 150 million euros each month.
The Toulouse-based company employs about 52,000 people and has sites in Germany, France, the UK and Spain.
Despite increased deliveries for Airbus, its parent firm the European Aeronautic Defense and Space Company reported that turnover in 2009 dropped to an estimated 41.7 billion euros (60.5 billion dollars) – down slightly from 43.3 billion in 2008.
rc/Reuters/AFP/dpa
Editor: Michael Lawton
Sunday, 10 January 2010
Κοινωνία | 10.01.2010
Οι ιδεολογικές αντοχές του κομμουνισμού στην Ελλάδα
Ο κομμουνισμός στην Ανατολική Ευρώπη έχει επιβιώσει, είτε μέσω των κομμουνιστικών κομμάτων που φέρουν τώρα μια σοσιαλδημοκρατική ταμπέλα, είτε μέσω της νομενκλατούρας που εξακολουθεί να κατέχει τις ιθύνουσες θέσεις του κράτους και της οικονομίας. Σε αυτή την άποψη κατέληξαν όλοι οι εισηγητές του συμποσίου.
Κάπως διαφορετική είναι η περίπτωση του ΚΚΕ, όχι μόνον επειδή δεν ήταν στην εξουσία. Σε αντίθεση με τα περισσότερα κομμουνιστικά κόμματα καταφέρνει μετά την πτώση του σοσιαλισμού στην Ανατολική Ευρώπη, όχι μόνον να διατηρήσει τις δυνάμεις του, αλλά πραγματοποιεί και μια θεαματική ιδεολογική στροφή προς τον Σταλινισμό.
Την επανασταλινοποίηση του ΚΚΕ ο Ανδρέας Στεργίου την ανάγει στην ανάγκη της τωρινής ηγεσίας να δώσει στα μέλη και στους οπαδούς του κόμματος μια πειστική απάντηση για την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Η απλοϊκή εξήγηση της ηγεσίας του ΚΚΕ έχει ως εξής: ο σοσιαλισμός ήταν νικηφόρος όσο βρισκόταν στην εξουσία ο Στάλιν και το σύστημα που πρέσβευε. Μετά την αποκήρυξη του επακολουθεί μια σταδιακή κάθοδος που οδηγεί στην κατάρρευση του σοσιαλιστικού συστήματος στην Ανατολική Ευρώπη. Για τον κ. Στεργίου είναι αδιανόητο να καταγγέλλονται οι προσπάθειες αποσταλινοποίησης που είχε καταβάλλει ο άλλοτε ΓΓ του σοβιετικού κομμουνιστικού κόμματος, Νικήτας Χρουστσόφ.
«Η περίοδος του Χρουστσόφ είναι η μόνη περίοδος, όπου έγινε στη Σοβιετική Ένωση μια απόπειρα αποκατάστασης της αλήθειας και μια φιλελευθεροποίηση του καθεστώτος, μια διεύρυνση των ελευθεριών, που μέχρι τότε ήταν απολύτως απούσες. Είναι αδιανόητο να θεωρείται, ότι αυτή η περίοδος είναι η κερκόπορτα που έδωσε στον καπιταλισμό τη δυνατότητα να εισβάλει στη Σοβιετική Ένωση και να την καταστρέψει» λέει ο κ.Στεργίου.
“Σοσιαλισμός ίσον Στάλιν”;
O Γιόζεφ ΣτάλινΤην εξίσωση “Σοσιαλισμός ίσον Στάλιν” ο Ανδρέας Στεργίου την χαρακτηρίζει “συγκάλυψη της απόλυτης βαρβαρότητας”. Πώς όμως εξηγείται το φαινόμενο ότι το ΚΚΕ εξακολουθεί να διατηρεί τις δυνάμεις του; «Αυτό συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με το γεγονός, ότι οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι αυτού του κόμματος αρνούνται να αποδεχθούν, ότι αυτό στο οποίο πίστεψαν και για το οποίο έχουν παλέψει ήταν ένα “εφιαλτικό είδωλο» θα πει ο κ. Στεργίου.
Ένας δεύτερος λόγος της επιτυχίας του ΚΚΕ σχετίζεται με την αντιμετώπιση υπαρκτών κοινωνικών προβλημάτων στην Ελλάδα. «Και ο τρίτος λόγος είναι η πολιτιστική ηγεμονία της Αριστεράς στην Ελλάδα. Τόσο σε επίπεδο διανόησης, όσο και σε επίπεδο πανεπιστημίων και σε επίπεδο τέχνης. Αυτό που κάποτε θεωρούνταν συνώνυμο του διανοούμενου – ο κομμουνιστής, μπορεί πλέον να μην υπάρχει, ασκεί όμως μεγάλη επιρροή” συμπληρώνει.
Πολιτιστική ηγεμονία της Αριστεράς στην Ελλάδα
Η Αριστερά στην Ελλάδα στους δρόμουςΜέρος της πολιτιστικής ηγεμονίας της Αριστεράς είναι κατά τον κ. Στεργίου και ο κόσμος του Συνασπισμού. Φοβούμενος ότι μια κριτική θεώρηση της ιστορίας της Αριστεράς, της περιόδου της Αντίστασης και του Εμφυλίου, θα απειλούσε τόσο το εγχείρημα ενός δημοκρατικού σοσιαλισμού όσο και την προσφορά της Αριστεράς για τις κοινωνικές κατακτήσεις των εργαζομένων, οι διανοούμενοι και πολιτικοί του Συνασπισμού συντάσσονται στην πράξη με το ΚΚΕ. υποστηρίζει ο Ανδρέας Στεργίου.
«Αυτό που γίνεται συχνά κατά κόρον λάθος στην Ελλάδα είναι να συγχέεται ο σεβασμός προς τους αγώνες του εργατικού κινήματος, οι οποίοι ήταν σημαντικοί και προσέφεραν πολλά στην ελληνική κοινωνία. "Eκπολίτισαν τις εργασιακές συνθήκες, εκπολίτισαν αν θέλετε την κοινωνία. Αυτή η προσφορά συγχέεται πολλές φορές με αυτό που ήταν ο κομμουνισμός" υποστηρίζει ο Ανδρέας Στεργίου.
Παναγιώτης Κουπαράνης, Βερολίνο
Υπευθ. σύνταξης: Μαρία Ρηγούτσου
Friday, 8 January 2010
ποιός θα πληρώσει τον λογαριασμό.
Η δύσκολη, αλλά ζωτικά αναγκαία επιλογή είναι η εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών να γίνει με κοινωνικά δίκαιους όρους. Πρώτον, με την επιβολή, επιτέλους, φορολογικής δικαιοσύνης. Δεύτερον, με την αναθεώρηση, από μηδενική βάση, των δαπανών. Με την εφαρμογή μιας αποτελεσματικής πολιτικής «νοικοκυρέματος» θα εξοικονομηθούν τεράστιοι πόροι, λόγω της γιγαντιαίας έκτασης του ανορθολογισμού, της σπατάλης και της λεηλασίας του δημοσίου χρήματος. Η κριτική ότι αυτά είναι μη ρεαλιστικά υποκρύπτει ιδιοτέλεια ή ανοησία. Αποτελεσματικές λύσεις έχουν υποδειχθεί. Το έλλειμμα ήταν πάντα στην πολιτική βούληση. Το «νοικοκύρεμα» χρειάζεται χρόνο για να αποδώσει. Κυρίως, όμως, δεν πείθει, επειδή έμεινε πάντα σύνθημα. Σ’ αυτά πατάνε όσοι θέλουν να το υπονομεύσουν. Οι Αγορές αδιαφορούν για κοινωνική δικαιοσύνη και συνοχή. Πιέζουν, επειδή προτιμούν να χυθεί εδώ και τώρα «ζεστό αίμα» (μειώσεις μισθών κ.λπ.). Θα ήταν αλλιώς το κλίμα, όμως, εάν αντί για καθυστερημένες εξαγγελίες, ο πρωθυπουργός είχε ήδη αρχίσει να καταθέτει εφαρμόσιμα νομοσχέδια. Θα είχε κερδίσει αξιοπιστία και χρόνο και θα είχε μεγαλύτερα περιθώρια κινήσεων.
Wednesday, 6 January 2010
Επισκόπηση τύπου | 06.01.2010
Φιλόδοξα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής...
Στα οικονομικά της Ελλάδας και στα νέα οικονομικά μέτρα αναφέρεται σήμερα η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung. Υποστηρίζει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν θεωρεί αρκετά φιλόδοξο το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής που εξήγγειλε η ελληνική κυβέρνηση, παρότι η Ελλάδα υπόσχεται δραστικά και άμεσα αποτελέσματα.
«Το νέο πρόγραμμα υπόσχεται ότι κάθε χρόνο το έλλειμμα θα μειώνεται σε ποσοστό 4% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος» τονίζει ο αρθρογράφος. «Απομένει να δούμε αν πράγματι είναι ρεαλιστική αυτή η εξαγγελία, από τη στιγμή που ο υπουργός Οικονομικών δεν είπε με ποιόν τρόπο θα υλοποιηθεί. Μέχρι στιγμής γίνεται λόγος για μεγάλες αυξήσεις φόρων, για μείωση μισθών στον δημόσιο τομέα, καθώς και για μία φορολογική μεταρρύθμιση που θα αποτρέπει τη φοροδιαφυγή. Ο στόχος μείωσης του ελλείμματος κατά 4% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος είναι πολύ αυστηρός σε σχέση με όσα ζητούσε μέχρι σήμερα η Κομισιόν από άλλες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν μπει σε διαδικασία επιτήρησης. Στην Ιρλανδία έχει επιβληθεί μείωση του ελλείμματος (μόνο) κατά 2% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος ετησίως…»
Αυστηρές συστάσεις της Κομισιόν
Η εφημερίδα Die Welt του Βερολίνου καλύπτει ειδησεογραφικά τις εξαγγελίες της Αθήνας για επιτάχυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής με στόχο να μειωθεί το έλλειμμα στα επίπεδα που προβλέπει το Σύμφωνο Σταθερότητας. Δεν παραλείπει όμως να υπογραμμίσει ότι «λόγω του υψηλού ελλείμματος η Ελλάδα θα πρέπει να περιμένει πολύ αυστηρές συστάσεις, τις οποίες θα συζητήσουν και οι υπουργοί Οικονομικών της Ε.Ε. στα μέσα Φεβρουαρίου».
Η γερμανική έκδοση των «Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς», σε χθεσινοβραδινό δημοσίευμα στην ιστοσελίδα της για τα κρατικά ομόλογα στην Ευρωζώνη, βλέπει την άλλη πλευρά του ελληνικού ελλείμματος, δηλαδή τις «επενδυτικές ευκαιρίες» που δημιουργούνται για τους ενδιαφερόμενους από την έκδοση νέων ομολόγων και στην Αθήνα.
Από τη Φραγκφούρτη ο αναλυτής της εφημερίδας τονίζει ότι η Ελλάδα θα εκδώσει νέα κρατικά ομόλογα την επόμενη εβδομάδα στο πλαίσιο αναχρηματοδότησης του χρέους και αναζήτησης 54 δις ευρώ στις διεθνείς αγορές για το 2010. Επισημαίνει ότι το spread για τον δανεισμό της Ελλάδας έχει μειωθεί στα χαμηλότερα επίπεδα από τα μέσα Δεκεμβρίου, αλλά η απόδοση των ομολόγων δεκαετούς διάρκειας εξακολουθεί να υπερβαίνει το 5%».
΄Οσο για την εφημερίδα Tagesspiegel του Βερολίνου, κάνει μία ασυνήθιστη απόπειρα χιούμορ συνδέοντας την οικονομική κρίση με τα έθιμα των Θεοφανείων. «Το ότι πολλοί ΄Ελληνες θα πέσουν σήμερα στα παγωμένα νερά της Μεσογείου δεν αποτελεί πράξη απελπισίας μετά την ανακοίνωση των κυβερνητικών μέτρων λιτότητας», επισημαίνει το σχόλιο της εφημερίδας. «Απλώς, με τη βουτιά στη θάλασσα οι ορθόδοξοι χριστιανοί μας θυμίζουν τη βάπτιση του Ιησού και την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος. Ευχόμαστε λοιπόν στους πιστούς να απολαύσουν τον αίθριο καιρό και στον υπουργό Οικονομικών να διατηρήσει την ψυχραιμία του…»
Χριστιανοκοινωνιστές εναντίον Τουρκίας
Ο πρόεδρος του Χριστιανοκοινωνικού Κόμματος και πρωθυπουργός της Βαυαρίας Χορστ ΖεεχόφερΗ πρόταση των Βαυαρών Χριστιανοκοινωνιστών για τον άμεσο τερματισμό των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία δεν μπορεί παρά να προκαλεί αίσθηση, δεδομένου ότι οι υπερσυντηρητικοί Χριστιανοκοινωνιστές δεν έχουν την άνεση της αντιπολίτευσης, αλλά συμμετέχουν πλέον στον κυβερνητικό συνασπισμό υπό την καγκελάριο Μέρκελ.
Η εφημερίδα «Die Welt» του Βερολίνου υποστηρίζει ότι οι Χριστιανοκοινωνιστές επιτίθενται στον υπουργό Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε και μάλιστα σε μία συγκυρία που τον εκθέτει και του δημιουργεί προβλήματα.
«Ασφαλώς, η αντιτουρκική γραμμή αποτελεί ούτως η άλλως ένα από τα πιο αγαπημένα προεκλογικά πυροτεχνήματα των Χριστιανοκοινωνιστών», επισημαίνει ο αρθρογράφος. «Αλλά αυτή τη φορά η τοποθέτησή τους έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, γιατί από την Τετάρτη ο Βεστερβέλε επισκέπτεται την ΄Αγκυρα και την Κωνσταντινούπολη για να συναντήσει εκεί ολόκληρη την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της Τουρκίας: τον πρόεδρο Γκιουλ, τον πρωθυπουργό Ερντογάν, τον υπουργό Εξωτερικών Νταβούτογλου και τον υπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Μπαγίς. ΄Ολοι αυτοί ακούνε και επισήμως ότι τουλάχιστον ένα μέρος του κυβερνητικού συνασπισμού στο Βερολίνο βγαίνει εκτός γραμμής»
Επιμέλεια:Γιάννης Παπαδημητρίου
Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου