Νέο υπουργικό συμβούλιο εν μέσω σκανδάλων για την κυβέρνηση Ερντογάν

Νέο υπουργικό συμβούλιο εν μέσω σκανδάλων για την κυβέρνηση Ερντογάν Η ισλαμοσυντηρητική κυβέρνηση του Τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συνέχισε σήμερα τον αγώνα της κατά της «συνωμοσίας» που συνιστά, σύμφωνα με την ίδια, το πολιτικοοικονομικό σκάνδαλο που τη συγκλονίζει, το οποίο έχει στοιχίσει ήδη, όπως υπολογίζει, στην τουρκική οικονομία περισσότερα από 100 δισεκατ. δολάρια. Στο πλαίσιο της ανάκαμψης των χρηματαγορών, ο πρωθυπουργός συγκάλεσε σήμερα για πρώτη φορά το νέο του υπουργικό συμβούλιο. Αυτό προέκυψε από τον ανασχηματισμό που πραγματοποίησε εκτάκτως την περασμένη εβδομάδα μετά την παραίτηση τριών υπουργών του, που κατηγορούνταν στο πλαίσιο της εισαγγελικής έρευνας που διεξάγεται κατά της διαφθοράς και συγκλονίζει την τουρκική κυβέρνηση. Κατά το πέρας αυτής της συνόδου, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Μπουλέντ Αρίντς κατήγγειλε για άλλη μια φορά μια «παγίδα» που έχει στόχο «να επισκιάσει το κύρος της Τουρκίας τόσο εντός όσο και εκτός των συνόρων της». Το πρόσφατο πολιτικοοικονομικό σκάνδαλο έχει στοιχίσει περισσότερο από 100 δισεκατομμύρια δολάρια στην οικονομία της Τουρκίας, σημείωσε εξάλλου ο Αρίντς, ο οποίος είναι επίσης εκπρόσωπος της τουρκικής κυβέρνησης. "Κάνουμε λόγο για ζημίες ύψους άνω των 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων», υπογράμμισε μετά το πέρας του υπουργικού συμβουλίου, αναφερόμενος στην πτώση της τουρκικής λίρας και των τουρκικών αγορών που προκλήθηκε την περασμένη εβδομάδα από αυτήν την άνευ προηγουμένου πολιτική κρίση. Η τουρκική λίρα και το χρηματιστήριο της Κωνσταντινούπολης ανέκαμψαν σήμερα. Δείχνοντας αισιοδοξία, ο υπουργός Οικονομικών Μεχμέτ Σιμσέκ εξέφρασε την ελπίδα για μια «ταχεία» ανάκαμψη των αγορών και ο νέος συνάδελφός του της Οικονομίας Νιχάτ Ζεϊμπεκτσί στοιχημάτισε σε μια επιστροφή στην ομαλότητα «ως το τέλος της εβδομάδας». Ωστόσο οι εργοδότες της Τουρκίας παραμένουν από την πλευρά τους πολύ πιο ανήσυχοι. Απαντώντας σε ερώτηση του τουρκικού περιοδικού Ekonomist, περισσότερα από τα δύο τρίτα (71%) των 132 προέδρων διευθυνόντων συμβούλων τουρκικών εταιρειών ή ξένων που εδρεύουν στην Τουρκία εξέφρασαν φόβους για έναν σοβαρό αντίκτυπο το 2014 στην οικονομία της Τουρκίας, η οποία έχει ήδη πληγεί από την κρίση και την νομισματική πολιτική της αμερικανικής ομοσπονδιακής τράπεζας (Fed). Όπως και ο Ερντογάν, ο νέος υπουργός Εσωτερικών του, ο Εφκάν Αλά, κατήγγειλε σήμερα την ευθύνη που φέρει η αδελφότητα του μουσουλμάνου ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν για την έρευνα που διεξάγεται κατά της διαφθοράς, η οποία έχει ήδη οδηγήσει στην φυλάκιση περίπου είκοσι προσωπικοτήτων που πρόσκεινται στην εξουσία. "Η επιχείρηση αυτή αποτελεί μια απόπειρα δολοφονίας την παραμονή των εκλογών (...) σχεδόν ένα πραξικόπημα», δηλώνει ο Αλά στην εφημερίδα Σαμπάχ. Η παλιά σύμμαχος του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ερντογάν, η οργάνωση του Γκιουλέν, η οποία ασκεί μεγάλη επιρροή στην αστυνομία και στο δικαστικό σώμα στην Τουρκία, κήρυξε τον πόλεμο στην κυβέρνηση κατά του σχεδίου της να κλείσει ορισμένα ιδιωτικά σχολεία τα οποία συνιστούσαν γι' αυτήν πηγή οικονομικών εσόδων. Μέσω μιας ανακοίνωσης του Ιδρύματος Δημοσιογράφων και Συγγραφέων, του οποίου επίτιμος πρόεδρος είναι ο Γκιουλέν, η αδελφότητα διαβεβαίωσε σήμερα ότι δεν έχει «καμία εχθρότητα» απέναντι στο AKP και διέψευσε ότι συνιστά «κράτος μέσα στο κράτος», όπως είχε καταγγείλει ο Ερντογάν. Το Ίδρυμα πρόσθεσε ωστόσο στην ανακοίνωσή του ότι «μεγάλη ανησυχία» του προκαλούν οι «αυταρχικές» τάσεις του πρωθυπουργού. «Είναι προφανές ότι στην Τουρκία, οι κυβερνήσεις που εμπλέκονται στη διαφθορά (...) έχουν χάσει κάθε εμπιστοσύνη και κάθε αξιοπιστία», επέμεινε. Οι διαδηλώσεις κατά της διαφθοράς που έγιναν την Παρασκευή το βράδυ, οι οποίες κατεστάλησαν με σκληρότητα στη Κωνσταντινούπολη και στην Άγκυρα, συγκέντρωσαν μόνον μερικές χιλιάδες ανθρώπους σε περίπου δέκα πόλεις, απέχοντας κατά πολύ από τις μαζικές διαδηλώσεις του Ιουνίου. Ωστόσο οι επικεφαλής της αντιπολίτευσης αξιώνουν σε καθημερινή βάση την παραίτηση του Ερντογάν. "Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της Τουρκικής Δημοκρατίας που ένας πρωθυπουργός υπερασπίζεται κλέφτες», δήλωσε ο πρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου. Ο αρχηγός του Κόμματος της Εθνικιστικής Δράσης (MHP) Ντεβλέτ Μπαχτσελί κατηγόρησε από την πλευρά του τον Ερντογάν ότι εγείρει «εμπόδια» στην δικαιοσύνη και στην αστυνομία. Από τότε που ξέσπασε το σκάνδαλο, η κυβέρνηση έχει καθαιρέσει πολλές δεκάδες στελέχη της ανώτερης ιεραρχίας της αστυνομίας, τα οποία κατηγορούνται ότι πρόσκεινται στο κίνημα του Γκιουλέν, και έχει διορίσει νέους εισαγγελείς για να πλαισιώσουν αυτούς που ηγούνται της έρευνας που την απειλεί. Ένας από αυτούς κατηγόρησε την περασμένη εβδομάδα την αστυνομία ότι αρνήθηκε να εκτελέσει εντάλματα σύλληψης που είχαν εκδοθεί κατά περίπου τριάντα νέων προσωπικοτήτων που ήταν ύποπτες για απάτη και οι οποίες ήταν όλες προσκείμενες στην κυβέρνηση. Σήμερα ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης δεσμεύτηκε ότι «θα κάνει ό,τι είναι απαραίτητο, δικαστικώς ή νομικώς, κατά αυτών που κάνουν κατάχρηση των εξουσιών τους».  kathimerini

Όταν εύχονται οι Αμερικανοί

Όταν εύχονται οι Αμερικανοί

Τα γεγονότα του 2013 και οι προσδοκίες των Αμερικανών για το 2014.

Με την οικονομία των Ηνωμένων Πολιτειών να βρίσκεται σε τροχιά ανάκαμψης, οι Αμερικανοί θα υποδεχτούν την καινούρια χρονιά ευελπιστώντας ότι θα είναι καλύτερη. Ο πρόεδρος Ομπάμα δήλωσε πρόσφατα ότι «οδεύουμε προς το 2014 με την οικονομία μας να είναι ισχυρότερη από ό,τι ήταν στις αρχές του 2013». Ο Αμερικανός ηγέτης χαιρέτισε την αύξηση κατά δύο εκατομμύρια του αριθμού των πολιτών της χώρας που έχουν εργασία το 2013, καθώς και το γεγονός ότι προστέθηκαν 8 εκατομμύρια θέσεις εργασίας μέσα στα τελευταία 4 χρόνια, ενώ η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ διατήρησε σταθερή πιστωτική πολιτική, καθώς αναμένει ισχυρότερες ενδείξεις οικονομικής ανάκαμψης. Την ίδια στιγμή, η δημοτικότητα του Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος διανύει τη δεύτερη θητεία του ως ένοικος του Λευκού Οίκου, εμφανίζει αισθητή μείωση και είναι στο χαμηλότερο επίπεδο από την αρχή της προεδρίας του, λόγω κυρίως του πολυσυζητημένου προγράμματος ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Το βασικό μέρος του προγράμματος των μεταρρυθμίσεων Ομπάμα στην υγεία, που έγινε γνωστό ως Obamacare και το οποίο θεσπίστηκε το 2010, άρχισε να εφαρμόζεται στις αρχές του περασμένου Οκτώβρη, αλλά ο δικτυακός τόπος του νέου συστήματος παρουσίασε σοβαρά προβλήματα, με αποτέλεσμα ο Ομπάμα να ζητήσει συγγνώμη, αλλά και να δεσμευθεί ότι θα διορθωθούν. Στο μεταξύ, σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, οι Ρεπουμπλικανοί ενδέχεται να διατηρήσουν την πλειοψηφία στη Βουλή, ενώ θα δοθεί μάχη για την επικράτηση στη Γερουσία, στις ενδιάμεσες εκλογές του ερχόμενου Νοεμβρίου, κατά τις οποίες θα αναδειχθούν τα 435 μέλη της Βουλής και τα 35 από τα 100 μέλη της Γερουσίας. Οι Ρεπουμπλικανοί ασκούν δριμεία κριτική στην πολιτική Ομπάμα για μια σειρά ζητημάτων εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής (σύστημα υγείας, κατώτατος μισθός, μεταναστευτικό, γάμοι ομοφυλοφίλων κλπ). Επίσης, σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές, αρκετές ήταν οι φορές που διαφάνηκε «διχογνωμία» στους κόλπους του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, λόγω των «ακραίων φωνών» από μέλη και οπαδούς του «Κόμματος του Τσαγιού». Ένα θέμα που κυριάρχησε στις Ηνωμένες Πολιτείες, με παγκόσμιες προεκτάσεις, για μεγάλο χρονικό διάστημα του 2013, ήταν οι αποκαλύψεις του Έντουαρντ Σνόουντεν για τις κατασκοπευτικές πρακτικές της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας (NSA) των ΗΠΑ. Σε πρόσφατη συνέντευξή του, ο πρόεδρος Ομπάμα ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει σε αυστηρότερο έλεγχο της NSA, υπογραμμίζοντας ότι «χρειάζονται κάποιοι έλεγχοι στο σύστημα, αλλά δε μπορούμε να αφοπλιστούμε μονομερώς», όπως είπε. Ένα άλλο ζήτημα που απασχόλησε την Ουάσιγκτον και τον Αμερικανικό λαό γενικότερα κατά την χρονιά που μας αποχαιρετά ήταν το αδιέξοδο που είχε σημειωθεί για το προϋπολογισμό του κράτους και το κλείσιμο των δημόσιων υπηρεσιών. Πριν λίγες μέρες όμως, ο πρόεδρος Ομπάμα υπέγραψε τη διακομματική συμφωνία για τον προϋπολογισμό που επετεύχθη πρόσφατα μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών. Όπως σημειώνεται, ο συγκεκριμένος προϋπολογισμός ισχύει για δύο χρόνια, αλλά δεν αγγίζει μεγάλα θέματα, όπως: το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης των υπερηλίκων, το συνταξιοδοτικό και την αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος. Ένα άλλο γεγονός που σημάδεψε την αμερικανική και διεθνή ειδησεογραφία ήταν και η βομβιστική επίθεση στο Μαραθώνιο της Βοστόνης, στις 15 Απριλίου 2013. Τέλος, σε διεθνές επίπεδο από πλευράς ΗΠΑ, ξεχώρισαν το 2013 οι εξελίξεις στη Συρία, με την αποτροπή του πολέμου και με τη συμφωνία για την καταστροφή του χημικού οπλοστασίου του καθεστώτος 'Ασαντ, η συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, οι προσπάθειες για επανέναρξη των συνομιλιών με σκοπό την επίλυση του Παλαιστινιακού, καθώς και το θέμα της τρομοκρατίας, με τον πρόεδρο Ομπάμα να υποστηρίζει ότι «ένας διαρκής πόλεμος κατά της τρομοκρατίας θα ήταν χαμένος εκ των προτέρων εάν απουσιάζει μια συνολική στρατηγική για την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτίων του εξτρεμισμού». Πηγή: AΠE-MΠΕ

ΤΡΙΠΟΛΗ

Η γη του Πανός

Αγαπημένο λημέρι των νυμφών, πηγή έμπνευσης για τους ρομαντικούς του κόσμου και καταφύγιο επαναστατών το κέντρο της Αρκαδίας εκφράζει ανά τους αιώνες την αρμονική σχέση του ανθρώπου με τη φύση.

Στο παγκόσμιο συνειδητό η Αρκαδία συνδέεται, εδώ και αιώνες, με το ιδανικό του παρθένου, αρμονικού αγριότοπου.

Η θέα προς τη κοιλάδα του Ορχομενού από το Λεβίδι.

Φωτογραφία: Δημήτρης Κλεάνθης

Μια «ονειρική χώρα», για τους πρωτοπόρους της Αναγέννησης, όπου η φύση δημιουργεί μια ουτοπία συνύπαρξης με τον άνθρωπο. Και ακριβώς ό,τι οι Ευρωπαίοι ποιητές και ζωγράφοι περιέγραφαν σαν ουτοπία, οι κάτοικοι κι οι επισκέπτες του σήμερα απολαμβάνουν ως ευτοπία. Παιχνιδότοπος των νυμφών, λημέρι του Πανός, ησυχαστήρι αγίων, λίκνο της επαναστάσεως, νερομάνα του Μοριά και πολλά ακόμα, η ορεινή Αρκαδία αποτελεί ένα ποικιλόμορφο φυσικό και πολιτιστικό πάρκο, διεθνούς αξίας.

Κάθε κορυφή, κάθε ποτάμι, κάθε χωριό και μοναστήρι κουβαλάει στην πλάτη του μια ιστορία βαριά στη σημασία της, που κρατάει από την αρχή σχεδόν του ανθρώπου και που σήμερα αλώβητη και μεγαλόπρεπη συνεχίζει να συναρπάζει με την πληθώρα των έργων της φύσης και του ανθρώπου. Αναζητήστε λοιπόν λίγο περισσότερο χρόνο από αυτόν που υπολογίζετε αν θέλετε να επισκεφτείτε την Αρκαδία, γιατί όχι μόνο ένα ταξίδι, αλλά ίσως και μια ζωή δεν φτάνει για να τη γνωρίσετε. Περπατήστε στις ρούγες των χωριών, μυρίστε το βρεγμένο ελατόδασος του Μαινάλου, εξερευνήστε τους αρχαίους δρόμους, εμπνευστείτε από την αρκαδική περηφάνια, αφεθείτε στην πνευματικότητα των μονών και βρείτε λίγο χρόνο να χαθείτε μέσα στη φύση, γιατί αν κάπου ο Πάνας και οι νύμφες τραγουδούν ακόμα, είναι εδώ!

Η Τρίπολη αλλάζει όψη

Κόμβος και αφετηρία του ταξιδιού, η πόλη της Τρίπολης. Στεφανωμένη από τους ορεινούς όγκους του Μαίναλου, του Παρθενίου και του Αρτεμίσιου και χάρη στη στρατηγική της θέση στο κέντρο του Μοριά, η Τρίπολη συγκέντρωνε ήδη από τον 15ο αιώνα τους κατοίκους των γύρω χωριών αλλά και εμπόρους μέχρι που στην εποχή της Τουρκοκρατίας αποτέλεσε διοικητικό κέντρο των Οθωμανών. Και ήταν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης που κατανόησε ότι η κατάληψη της Τριπολιτσάς θα την έκανε προπύργιο της Επανάστασης.

Ο ανδριάντας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στη Πλατεία Άρεως.

Φωτογραφία: Δημήτρης Κλεάνθης

Σήμερα, στη πλατεία Άρεως και εκεί που βρισκόταν επί Τουρκοκρατίας το Σαράι του Πασά, στέκεται περήφανος πάνω από τη πόλη ο έφιππος ανδριάντας του αρχιστράτηγου στη βάση του οποίου έχουν τοποθετηθεί τα οστά του. Η περιήγηση στη Τρίπολη αποτελεί πλέον μια όμορφη και άνετη βόλτα καθώς οι αναπλάσεις και οι πεζοδρομήσεις των τελευταίων χρόνων έχουν αλλάξει τη όψη της, αναδεικνύοντας τα σημαντικά νεοκλασσικά αλλά και παραδοσιακά κτίρια που παλιότερα ήταν σχεδόν άφαντα. Πάρκα, άλση, πλατείες και σημεία αρχιτεκτονικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος συνδέονται με ένα μεγάλο δίκτυο από πεζόδρομους προσφέροντας έτσι μια φιλική περιδιάβαση.

Κέντρο της πόλης αποτελεί η ιστορική πλατεία Αγίου Βασιλείου, όπου βρίσκεται και ο μεγαλόπρεπος ομώνυμος μητροπολιτικός ναός, φτιαγμένος από το 1885 από μάρμαρο φερμένο από τα Δολιανά, στη θέση όπου παλιότερα υπήρχε μουσουλμανικό τέμενος. Ανάμεσα στη πλατεία και μέχρι την πλατεία Αρεως απλώνονται οι πεζόδρομοι όπου πλέον αποτελούν το σημείο της συνάντησης ντόπιων και επισκεπτών με πολλά εστιατόρια, μεζεδοπωλεία και εμπορικά μαγαζιά. Απαραίτητη είναι η επίσκεψη στο Παναρκαδικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Τρίπολης στην οδό Ευαγγελίστριας με εκθέματα που ξεκινούν από τη νεολιθική περίοδο και φτάνουν στους Βυζαντινούς χρόνους φερμένα στο φως από τους δεκάδες αρχαίους τόπους κατοίκησης της Αρκαδικής γης. Ξεχωρίζουν η ενεπίγραφη στήλη από τον Ορχομενό που καθόριζε τα σύνορα των αρχαίων πόλεων της περιοχής, η συλλογή από τα πήλινα ειδώλια και η προτομή του αυτοκράτορα Αδριανού.

Το Δικαστικό Μέγαρο της Τρίπολης.

Φωτογραφία: Δημήτρης Κλεάνθης

Στη πόλη υπάρχουν ακόμα δύο μουσεία στεγασμένα σε όμορφα κτίρια, το Λαογραφικό Μουσείο στη συνοικία των Ταξιαρχών και το Πολεμικό Μουσείο στην οδό Εθνομαρτύρων. Αλλα δύο πολύ σημαντικά κτίρια είναι το Μαντζούνειον, το μοναδικό κτίριο της προεπαναστατικής περιόδου που σώζεται ακόμη και το ιστορικό Μαλλιαροπούλειο Θέατρο, το πιο όμορφο νεοκλασσικό κτίριο της πόλης.

Η Τρίπολη είναι πλέον μια φιλική πόλη, ιδανικό σημείο αναχώρησης για τα χωριά της Αρκαδίας, που πάντα σας περιμένει να τελειώσετε τη μέρα σας με μια βόλτα στα σοκάκια της.

Ορεινά στολίδια «πνιγμένα» στο Μαίναλο

Ο μητροπολιτικός ναός του Αγίου Βασιλείου.

Φωτογραφία: Δημήτρης Κλεάνθης

Μια πρώτη συμβουλή. Ξεκινήστε πρωί γιατί οι εικόνες που θα συναντήσετε είναι πολλές και το ενδιαφέρον μεγάλο. Η διάσημη «κυκλική» διαδρομή που κινείται γύρω και μέσα στο Μαίναλο, περνάει από πανέμορφα χωριά, δεκάδες ιστορικά τοπωνύμια και περιοχές ιδιαίτερου αισθητικού κάλλους. Αρχικά κατευθυνθείτε βόρεια με προορισμό το Λεβίδι. Στα αριστερά σας θα έχετε μοναδική θέα προς το κάμπο της Μαντίνειας με τις κορυφές του Αρτεμίσιου και του Λύρκειου να στέκονται από πάνω σαν γιγάντια τείχη, ενώ στα δυτικά υψώνεται το Μαίναλο, ο τελικός προορισμός.

Μετά το χωριό Σκοπή συναντάτε το χωριό Κάψας, όπου πρέπει να επισκεφθείτε το σπήλαιο Κάψα ένα από τα πιο όμορφα της Ελλάδας με την διάσημη «Αίθουσα των Θαυμάσιων» που διακρίνεται για τον πολύχρωμο διάκοσμό της. Λίγο μετά φτάνετε στο ιστορικό Λεβίδι. Σταματήστε εδώ και περπατήστε στα στενά προς το λόφο που δεσπόζει από πάνω του στον οποίο βρίσκεται η εκκλησία των Ταξιαρχών, απ' όπου θα θαυμάσετε τη μοναδική θέα προς τον Ολίγυρτο και τον κάμπο του Ορχομενού.

Οι αναπλάσεις και οι πεζοδρομοι έχουν αλλάξει την όψη της πόλης.

Φωτογραφία: Δημήτρης Κλεάνθης

Επόμενος σταθμός της διαδρομής είναι η Βλαχέρνα, χτισμένη στα βόρεια του Μαινάλου με όμορφα σπίτια και ρούγες και τη Μονή της Παναγίας της Ελεούσας να αιωρείται στα απότομα βράχια. Από εδώ ξεκινά ένα υπέροχο μονοπάτι μέσα στο ελατόδασος το οποίο καταλήγει στο οροπέδιο της Οστρακίνας, στα ψηλά του Μαινάλου. Αν έχετε ακόμη μια μέρα στη διάθεση σας αξίζει να το περπατήσετε.

Η διαδρομή στον κεντρικό δρόμο, λίγο μετά τη Βλαχέρνα, συναντά μια παράκαμψη προς τη Νυμφασία, ένα όμορφο χωριό που συνδέεται με μια ειδυλλιακή διαδρομή μέσα από δρυοδάση και μικρούς κάμπους με τη Μονή Κερνίτσας. Χτισμένη το 1386 σε μια οχυρωματική θέση πάνω από ένα μικρό φαράγγι από το οποίο τρέχει ένα καθαρό ποτάμι, η Μονή Κερνίτσας αποτέλεσε, ανά τους αιώνες, καταφύγιο του Ελληνισμού καθώς λειτουργούσε ως κρυφό σχολειό. Μετά τη Νυμφασία φτάνετε στη Βυτίνα όπου μπορείτε να κάνετε μια στάση και να απολαύσετε τον καφέ σας στη πλατεία, αλλά και να αγοράσετε μέλι, τραχανά και άλλα παραδοσιακά προϊόντα. Από τη πλατεία της Βυτίνας θα νιώσετε το Μαίναλο, το αγαπημένο βουνό του Πάνα, να σας καλεί.

Το πιο όμορφο κτίριο της πόλης, το Μαλλιαροπούλειον Θέατρο.

Φωτογραφία: Δημήτρης Κλεάνθης

Ακολουθήστε τη διαδρομή που λίγο μετά τη Βυτίνα μπαίνει στο βουνό κατευθυνόμενη προς την Ελάτη. Το φυσικό τοπίο είναι μαγικό με τα πυκνά έλατα να διακόπτονται από ρυάκια, κάθετα βράχια και πλατώματα, προσφέροντας ιδανικά σημεία για να μπείτε μέσα στο δάσος. Πριν την Ελάτη θα συναντήσετε το Πυργάκι έναν εγκατελλειμένο οικισμό χτισμένο σε ένα μαγευτικό σημείο. Ο δρόμος λίγο αργότερα στρέφεται προς το Λιμποβίτσι, το άνδρο των Κολοκοτρωναίων. Κρυμμένο σε ένα δύσβατο διάσελο, το χωριό υπήρξε το λίκνο της μεγάλης οικογένειας επαναστατών. Σήμερα σώζονται μόνο χαλάσματα στην περιοχή αλλά και το ανακατασκευασμένο σπίτι των Κολοκοτρωναίων που λειτουργεί ως μουσείο. Συνεχίζοντας προς τα βόρεια θα συναντήσετε μέσα σε έναν καταπράσινο λόγγο, περιτρυγιρισμένη από κορυφές την Αλωνίσταινα, ένα από τα πιο όμορφα και απομακρυσμένα χωριά του Μαινάλου.

Πρόκειται για ένα διατηρητέο οικισμό με πολλά παραδοσιακά σπίτια και ένα μικρό ρυάκι να τρέχει δίπλα του, όπου μπορείτε να καθήσετε για φαγητό σε κάποια από τις ταβέρνες.

Η Αλωνίσταινα στο κέντο του Μαινάλου.

Φωτογραφία: Δημήτρης Κλεάνθης

Η διαδρομή «κλείνει», επιστρέφοντας στη Τρίπολη προς τα νότια, περνώντας από την Πιάνα, απ' όπου ξεκινά μονοπάτι για το Σπήλαιο του Πανός, το γραφικό ορεινό χωριό Ροεινό, γνωστό για την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και την Ανω Δαβιά με τους ερειπωμένους νερόμυλους.

Η λίμνη Τάκα και τα χρυσα δρυοδαση

Στα νότια της Τρίπολης απλώνεται το οροπέδιο της Τεγέας σε υψόμετρο 650 μέτρων. Η περιοχή διακρίνεται για τους λόφους με τα πουρνάρια και τις μεγάλες βελανιδιές που καταλήγουν σε μια πεδιάδα με καλλιέργιες και διάσπαρτες λεύκες στο τέλος της οποίας βρίσκεται η λίμνη Τάκα.

Το Πυργάκι με φόντο το πυκνό ελατόδασος.

Φωτογραφία: Δημήτρης Κλεάνθης

Το ήρεμο αγροτικό τοπίο με τη λίμνη αγκαλιάζει μικρά όμορφα χωριά και αποτελεί πόλο έλξης για άγρια πουλιά και οικοπεριηγητές. Αν και οι ανθρώπινες παρεμβάσεις στη λίμνη έχουν δυστυχώς αλλάξει τη φυσική της όψη, τα στάσιμα νερά, τα κανάλια και τα υγρά λιβάδια μαγνητίζουν πολλά είδη. Γερακίνες, πετρίτες, κίρκοι, ερωδιοί, πάπιες και άλλα παρυδάτια πουλιά βρίσκουν καταφύγιο εδώ, ενώ καλύτερη εποχή για να την επισκεφθείτε είναι ο χειμώνας και η άνοιξη. Λίγο πριν το χωριό Μάναρη ο δρόμος περνάει κάτω από την εντυπωσιακή γέφυρα του Μάναρη, μια τοξωτή γέφυρα του 1898 που κατέχει τον τίτλο της μεγαλύτερης πέτρινης τρενογέφυρας της Ελλάδας.

Η διαδρομή διασχίζει καλλιέργειες από κερασιές και καταλήγει στην Βλαχοκερασιά, ένα ωραίο κεφαλοχώρι με πέτρινα σπίτια. Το χωριό είναι χτισμένο σε υψόμετρο 960 μέτρων στις υπώρειες του δρυμού της Σκυρίτιδας, ενός μεικτού δάσους από βελανιδιές, καστανιές, πλατάνια και καρυδιές με άφθονα νερά, απ' όπου ξεκινούν αρκετές πεζοπορικές διαδρομές.

Η προτομή του Θ. Κολοκοτρώνη στο Λιμποβίτσι.

Φωτογραφία: Δημήτρης Κλεάνθης

Το βουνό της ουτοπίας

Το μυθικό βουνό των θρύλων, των παραδόσεων και του Αγώνα, το Μαίναλο του Πανός, είναι ένας ορεινός όγκος με μοναδική άγρια φυσιογνωμία, μέσα στο οποίο ζούσαν, στα αρχαία χρόνια, αρκούδες, λύκοι και λύγκες. Με ψηλότερη κορφή την Οστρακίνα στα 1980 μέτρα, το Μαίναλο διακρίνεται για το εντυπωσιακό ανάγλυφο μέσα στο οποίο ο ασβεστόλιθος συναντά τον σχιστόλιθο και το πυκνό δάσος ελάτης στα ψηλά εκείνο των βελανιδιών στα χαμηλά, δημιουργώντας πολλές πηγές και ρέματα.

Η βλάστηση συμπληρώνεται με πεύκα, πουρνάρια και κέδρα ενώ η χλωρίδα περιλαμβάνει πάνω από 570 είδη πολλά από τα οποία είναι σπάνια, ενδημικά της Πελοποννήσου. Το φθινόπωρο και τον χειμώνα το βουνό γεμίζει από κυκλάμινα, ανεμώνες, κρόκους και κολχικά, ενώ την άνοιξη ανθίζουν σπάνιες ορχιδέες, καμπανούλες, αγριογαρυφαλάκια και βιολέτες.

Η κορυφή του Μαίναλου.

Φωτογραφία: Δημήτρης Κλεάνθης

Η πανίδα του βουνού αριθμεί περίπου 200 είδη. Από τα θηλαστικά ξεχωρίζει η παρουσία του σπάνιου τσακαλιού στα χαμηλά, αλλά και άλλων ειδών, όπως αλεπούδες, ασβοί, σκίουροι, πετροκούναβα, νυφίτσες και αγριογούρουνα. Στις θέσεις με τρεχούμενα νερά συναντά κανείς μετά από βροχές τις πανέμορφες κιτρινόμαυρες σαλαμάνδρες.

Από την ορνιθοπανίδα στο βουνό ζούνε περί τα 110 είδη. Πιό κοινά από αυτά είναι οι ελατοπαπαδίτσες, οι τρυποφράχτες, οι τσίχλες, τα κοτσύφια, οι καρδερίνες, οι θαμνοψάλτες, οι δρυοκολάπτες και οι κίσσες, ενώ στους ουρανούς πετούν ακόμα φιδαετοί, σπιζαετοί, πετρίτες, σφηκιάρηδες, βραχοκιρκίνεζα και δεκάδες γερακίνες.

Η Βλαχοκερασιά όπως φαίνεται από τον λόφο πάνω από το χωριό.

Φωτογραφία: Δημήτρης Κλεάνθης

ΔΙΑΜΟΝΗ
Για την διαμονή σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα το ιστορικό και φιλόξενο «Mainalon Resort» στην Πλατεία Αρεως στη Τρίπολη (τηλ.: 2710 230300,www.mainalonhotel.gr) ενώ πολλοί ξενώνες υπάρχουν στα γύρω χωριά. Μερικοί από αυτούς είναι ο παραδοσιακός ξενώνας «Αλωνίσταινα» στην Αλωνίσταινα (τηλ.: 2710 431284, www.xenonas-alonistaina.gr), ο ξενώνας «Μπιστόλα» στη Βλαχοκερασιά (τηλ.: 2710 382592), ο ξενώνας «Αβησσυνία» στο Λεβίδι (τηλ.: 27960 22328, www.avissinia-levidi.gr) και το «Σαλέ Ελάτη» στην Ελάτη (τηλ.: 27950 22900)

Η γέφυρα του Μάναρη, η μεγαλύτερη πέτρινη τρενογέφυρα της χώρας.

Φωτογραφία: Δημήτρης Κλεάνθης

ΦΑΓΗΤΟ
Κόκκορας με χυλοπίτες και παραδοσιακό παστό στην «Καλή Καρδιά» στη Βλαχοκερασιά (τηλ.: 2710 382477), μυρωδάτη χορτόπιτα και μοναδικοί λαχανοντολμάδες στο «Χάνι της Νίκης» στη Βλαχέρνα (τηλ.: 27960 51040), συνταγές με ντόπια προϊοντα στο «Καταφύγιο» στην Ελάτη, ενώ στη Τρίπολη μπορείτε να φάτε παραδοσιακούς μεζέδες στον «Κούρο» (τηλ.: 2710 223534) και στο «Σεντουκάκι» (τηλ: 6972 273947).

Κείμενο: Δαυίδ Κουτσογιαννόπουλος
Φωτογραφίες: Δημήτρης Κλεάνθης

Ο σχιστόλιθος και το ελατόδασος στο Μαίναλο συνδυάζονται δημιουργικά.

Φωτογραφία: Δημήτρης Κλεάνθης     ΕΘΝΟΣ

ΖΩΝΤΑΣ ΣΤΑ ΟΡΙΑ

Η προφητική φράση του Μίκαελ Σουμάχερ

Επτά φορές παγκόσμιος πρωταθλητής στη F1, ο Μίκαελ Σουμάχερ θεωρείται αναμφισβήτητα ένας θρύλος του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Αν και το άθλημα που τον έκανε διάσημο εκτοξεύει την αδρεναλίνη, ο ίδιος ο Σουμάχερ και εκτός σιρκουί παρέμενε ένας άνθρωπος που λάτρευε το ριψοκίνδυνο...

«Ακολουθώ τη μοίρα: Ό,τι είναι να συμβεί, θα συμβεί, δεν έχει σημασία το πού». Αυτή τη φράση, που αποδείχθηκε προφητική, την είπε ο Μίκαελ Σουμάχερ λίγους μήνες πριν. Σήμερα συνέβη.

Ο «Σούμι» ήταν πάντα ανθρωπος πολλών ταχυτήτων. Στη στεριά, στη θάλασσα ή στον αέρα.

«Δεν είμαι εθισμένος στην ταχύτητα. Απλά μου αρέσει», είχε δηλώσει κάποτε. Πράγματι: ποιος θα έτρεχε επαγγελματικά με 300 χιλιόμετρα σε δρόμους γεμάτο στροφές. Για τον καθέναν μας θα ήταν τρελό, αλλά για τον Σουμάχερ ήταν καθημερινότητα.

Ελεγε για αυτό: «Πιστεύω ότι κάποιος θα πρέπει να ξεπερνά τα όριά του. Κι εφόσον το κάνει αυτό, είναι δικαιολογημένο, όπου κι αν το κάνει»

Ήθελε πάντα να διατηρεί τον έλεγχο, όταν έφτανε στα όρια. Φόρμουλα 1, μοτοσικλέτες, σκι εκτός πίστας, ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο: Πάντα αγαπούσε την ταχύτητα στη ζωή του. Και με τί αντίτιμο;

Στα χρόνια της ενεργού δράσης του ως πιλότος της F1 απαντούσε: Πρέπει να μάθω για μένα προσωπικά αυτό που αξίζει το ρίσκο. Τι με κάνει να διασκεδάζω περισσότερο από το να διακινδυνεύω; Αν δεν ήθελα περισσότερο ρίσκο, σίγουρα δεν θα οδηγούσα F1, ούτε μοτοσικλέτα, ούτε καρτ. Ούτε επίσης θα έκανα ελεύθερες πτώσεις».

Πιο πρόσφατα ενδιαφερόταν να αποκτήσει δίπλωμα πιλότου Ενας άνθρωπος σε μονοκινητήριο αεροσκάφος, ο οποίος πηγαίνει κόντρα στη βαρύτητα. Σκεφτόταν να φτάσει σε ένα νέο όριο.

Κι ύστερα ήρθε το ατύχημα στο σκι: Είκοσι χρόνια οδηγούσε στις πίστες της Φόρμουλα 1 αντιμέτωπος κάθε φορά με το θάνατο και βγήκε σώος από διάφορα ατυχήματα. Και τώρα δίνει μάχη για τη ζωή του έπειτα από ένα ατύχημα κάνοντας το χόμπι του.

«Ό,τι είναι να συμβεί, θα συμβεί - όπου κι αν είναι αυτό» - Η φράση του δεν θα μπορούσε να μην είναι προφητική...

Πηγή: Bild

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ ΤΗΣ FAZ

Οι εχθροί της Ευρώπης θύμισαν το μίσος τους για τους Γερμανούς

Η ανάληψη της ευρωπαϊκής προεδρίας από την Αθήνα, στη σκιά των επιθέσεων στην κατοικία του γερμανού πρέσβη και οι στόχοι της κυβέρνησης Σαμαρά είναι στο επίκεντρο εκτενούς δημοσιεύματος της γερμανικής FAZ.

«Kalimera, Kalinichta» είναι ο τίτλος πρωτοσέλιδου σχολίου της Frankfurter Allgemeine Zeitung, που αναφέρεται στην ανάληψη της ευρωπαϊκής προεδρίας από την Ελλάδα.

Το σχόλιο συνοδεύεται με φωτογραφία του «Συμποσίου του Πλάτωνα» από τον πίνακα του Γερμανού ζωγράφου Άνσελμ Φόιερμπαχ και παρατηρεί:

«Πλούσια συμπόσια δεν θα διοργανώσουν οι Έλληνες κατά τη διάρκεια της ευρωπαϊκής τους προεδρίας. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να τους προσδώσουμε τη λοιδορία του Τσόρτσιλ προς τον Άτλι, σύμφωνα με την οποία 'είναι ένας μετριόφρων άνθρωπος επειδή έχει κάθε λόγο να είναι μετριόφρων'. Είναι άγνωστο εάν η προεδρία του Συμβουλίου προσδώσει στους Έλληνες 'ταυτότητα, αυτοπεποίθηση και υπερηφάνεια', όπως εκτιμά ο Σόιμπλε. Σε κάθε περίπτωση, οι Έλληνες μπορούν να είναι υπερήφανοι για τα υψηλά πνευματικά τους επιτεύγματα του παρελθόντος, τότε που ακόμη και ένας μέθυσος σαν τον Αλκιβιάδη έβγαζε ενδιαφέροντες λόγους», επισημαίνει η συντηρητική εφημερίδα.

«Ελπίδα, πυροβολισμοί και ανάπτυξη»
Σε ρεπορτάζ, με αφορμή την επίθεση στην κατοικία του Γερμανού πρέσβη στην Ελλάδα, η Frankfurter Allgemeine Zeitung παρατηρεί: «Ακριβώς με την έναρξη της ελληνικής προεδρίας οι πολέμιοι της ΕΕ στην Αθήνα υπενθυμίζουν το μίσος τους έναντι των Γερμανών».

Στο δημοσίευμα που έχει τίτλο «Ελπίδα, πυροβολισμοί και ανάπτυξη», παρατίθενται οι δηλώσεις του γερμανού πρέσβη Βόλφγκανγκ Ντολντ και του υπουργού Εξωτερικών Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ οι οποίοι επισημαίνουν ότι η επίθεση δεν πρόκειται να διαταράξει τις καλές γερμανοελληνικές σχέσεις.

Και η εφημερίδα σχολιάζει: «Το ότι οι σχέσεις Γερμανίας και Ελλάδας είναι στενές και φιλικές είναι κάτι που πρέπει να πουν οι Ντολντ και Σταϊνμάγερ, καθώς αυτό επιβάλλει η δουλειά τους. Στην πραγματικότητα, τουλάχιστον στην πρόσληψη των Γερμανών και των Ελλήνων οι σχέσεις αυτές είναι άθλιες. Χειρότερες ήταν κατά το διάστημα 1941-1944. Βέβαια η ουσία των γερμανοελληνικών σχέσεων είναι καλύτερη από το κλίμα, ωστόσο και εδώ σημειώνονται δυσχέρειες και δεν είναι πολύ πιθανό να αλλάξει αυτό στους επόμενους έξι μήνες της ελληνικής προεδρίας. Είναι πιο πιθανό η γερμανοελληνική 'αναγκαστική κοινότητα ανάληψη ευθύνης' να βρεθεί σύντομα ενώπιον νέων επιβαρυντικών καταστάσεων», αναφέρει η FAZ.

Το ρεπορτάζ παραθέτει τρεις «κύριους ημιεπίσημους στόχους» της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠαΣοΚ, εκ των οποίων «τουλάχιστον ένας αφορά άμεσα τη Γερμανία».

Στόχος η απομείωση του χρέους
Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτούς, η συγκυβέρνηση επιδιώκει πριν από τις ευρωεκλογές του Μαΐου να επιτύχει αυτά που υπό συγκεκριμένους όρους της έχουν υποσχεθεί οι εταίροι: «μία περαιτέρω απομείωση του χρέους, με μεθόδους που θα πρέπει να καθοριστούν και υπό μία ονομασία, η οποία θα προκαλέσει όσο το δυνατόν λιγότερες αντιστάσεις στις χώρες των δανειστών, που θα πάρουν το λογαριασμό», παρατηρεί το δημοσίευμα.

«Για μια οριστική λύση για τη βιωσιμότητα του χρέους, κάνουν λόγο κρατικοί αξιωματούχοι και πολιτικοί στην Αθήνα σε εμπιστευτικές συνομιλίες», επισημαίνει το ρεπορτάζ, που στη συνέχεια αναφέρει ως δεύτερο στόχο τη διάθεση μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ που θα προκύψουν από το «κούρεμα» ως κοινωνικές παροχές ή φοροελαφρύνσεις. Και αυτό πριν από τον ερχόμενο Μάιο. Τρίτος στόχος, σύμφωνα με την FAZ, είναι να βγει η χώρα με τις δικές της δυνάμεις στις αγορές.

Τέλος, το ρεπορτάζ αναφέρεται στις αρνητικές για την κυβέρνηση πολιτικές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα, στο ενδεχόμενο νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αυτό καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις. «Κανείς δεν γνωρίζει πώς θα διαγραφεί η σταθερότητα του κυβερνητικού συνασπισμού σε περίπτωση που η έκβαση των ευρωεκλογών και των δημοτικών εκλογών είναι καταστροφική για τη ΝΔ και το ΠαΣοΚ, όπως φοβούνται κάποιοι», παρατηρεί το δημοσίευμα.

Πηγή: Deutsche Welle

Corruption Probe Pummels Turkish Economy

• Print
• Comment (4)
• Share:

People hold placards reading "Shame to thieves with Boxes" during a demostration on Dec. 29, 2013, in Istanbul against corruption and the government.

• 

RELATED ARTICLES

• Erdogan Vows Turkish Graft Affair Will Fail to Topple Him
•  Political Turmoil Threatens Turkey's Government, Economy
•  Turkish Corruption Scandal Fallout Could Spread Across Region

TEXT SIZE 

Dorian Jones

December 30, 2013

ISTANBUL — Turkey's deepening political crisis between the government and judiciary over corruption allegations is impacting the country's stock market and currency. Concerns are growing about the financial and economic fall out.

The increasingly bitter struggle between the government and judiciary over a graft has pummeled Turkey's financial markets. The stock market has fallen nearly 20 percent while the Turkish lira has hit new lows.

Analyst Atilla Yesilada, of the Istanbul based political consulting firm Global Source Partners, says the full impact of the crisis will only be felt when financial markets return after the New Year's holiday period.

"In January or so, the world banking and investment community will return to their desks, trying to decide what to do with the Turkey conundrum. Unless there is a breakthrough in this crisis, I anticipate a lot of macro funds would sell," he said. "We don’t see a way out, How is it going to end? I mean nobody can speculate a decent scenario."

Turkey's graft inquiry is one of the largest judicial probes into government corruption in the country.

Turkish Prime Minister Tayyip Erdogan has said the probe is part of a conspiracy to bring down his government. Chief economist Inan Demir of the Istanbul based Finans Bank says the political crisis could not come at a worse time.

"The investors were already concerned about Turkey’s external financing situation in a world where interest rates will not be as low as before and the increased political risk actually compounded these problems," Demir said. "It appears as though one of Turkey's most important assets during the past ten years, which was the political stable market friendly government. cannot be taken for granted, to say the least."

Observers warn a change in international sentiments towards Turkey is likely to add to growing pressure on the Turkish lira, which is already at record lows. Analyst Yesilada warns that could hurt the Turkish economy as many companies have borrowed in foreign currencies.

"Their financing expenses in terms of dollars and euros is going to jump because of the devaluation of the lira," he said. "There will be a massive squeeze on cash flow some companies could go under. The economic implications are exponential. There will become more dire as this crisis goes on."

The more than decade-long rule of the AK Party has been a time of unprecedented economic growth with Turkey's gross domestic product tripling.

But economist Demir warns those days may now be over.

"The government has benefited tremendously from the strong growth performance over the past ten years," said Demir. "A slow down in growth is something that governments can ill afford, that is particularly the case in an election year. So we could see the government loosening the fiscal purse strings to some extent going forward, that could also contribute to the negative perceptions of investors."

Observers say the state of the economy could be just as decisive to the future of the government as its legal battles. March sees local elections, which the prime minister is expected to try to turn into a referendum on his government. Presidential elections are scheduled for 2014. and Erdogan is expected to run.      VOA

Older: Christie Rising for 2016

John F. Kennedy Remembered

Posted November 19th, 2013

3 comments

 His Legacy Strong 50 Years Later

President John F. Kennedy (AP Photo)

Fifty years ago, in the span of just a few seconds, the course of American history was altered.  President John Kennedy became the fourth U.S. president to become the victim of assassination when he was shot while riding in an open limousine through downtown Dallas, Texas, on November 22, 1963.

Kennedy had been in office less than three years when he was killed.  He had a rough start to his presidency, backing a failed CIA plan to overthrow the Cuban government of Fidel Castro.  But in October of 1962, Kennedy found a way to have the U.S. and the Soviet Union take a step back from a nuclear confrontation over Soviet efforts to install offensive missiles in Cuba.  On many other issues, including civil rights, Kennedy would get a grade of ‘incomplete’ today.  In so many ways, his death left behind an unfinished presidency.

In the fall of 1963, Kennedy headed for Texas.  It was the beginning of an effort to shore up Kennedy’s support in advance of the 1964 election where he believed he would have to carry Texas and other key states to win another four years in office.   It was also the first time First Lady Jacqueline Kennedy would accompany him on a trip in some time.  She had lost their baby Patrick the previous August and was just coming back into the public spotlight on the trip to Texas.

The Assassination

Front pages of seven British national daily newspapers in London, November 22, 1963, blare the news of U.S. President John Kennedy’s assassination.

Americans have always had trouble accepting the notion that a malcontent like Lee Harvey Oswald could have been the only person behind the murder of John F. Kennedy.  Much of the suspicion about what really happened on that day in Dallas was fueled by the shooting of Oswald two days after the assassination on November 24.   NBC television was actually covering Oswald’s transfer from the city jail live when nightclub owner Jack Ruby, who was well known by many of the Dallas cops, thrust a revolver toward Oswald’s midsection and fired.  48 hours after President Kennedy was pronounced dead at Parkland hospital, Oswald expired in a neighboring trauma room, and the questions about whom or what was really behind the Kennedy assassination haven’t stopped since.

In 1964, the Warren Commission tried to quell the doubts about the assassination with its report that concluded that Oswald was the lone assassin.  But various conspiracy theorists wouldn’t let it go and took to talk radio and television shows in the mid-1960’s to question the official version of events.  In the late 1970’s, a select congressional committee concluded that Oswald had fired the fatal shot, but cited controversial acoustical evidence that suggested a second gunman was involved as part of a conspiracy.  A new report by University of Virginia expert Larry Sabato discredits the audio evidence that congressional investigators relied on.

Public opinion polls continue to show more Americans believe Oswald acted as part of a conspiracy than not, despite the fact that no credible evidence has surfaced over the years to buttress any of the conspiracy theories.  Likewise, to my mind, nothing has come forward that undermines the belief that Oswald was the lone gunman.  For many Americans it has simply become too difficult to accept the notion that one lone misfit like Lee Oswald could have the wherewithal to assassinate John Kennedy and change history.

JFK’s Legacy

We’ve been looking at John Kennedy’s presidential legacy as part of our special VOA Report, “John F. Kennedy, A Legacy Remembered.”  I think one of the keys to the enduring fascination with Kennedy is the fact he was cut down so young and that the images that remain are of a youthful, vigorous man who seemed to have so much more to give.  The Kennedy allure is not so much about what he accomplished, but the promise of what might have been had he lived.  During the interviews for our program I was struck by how raw the emotions remain for those who knew him including his niece, Kathleen Kennedy Townsend, and one of his former aides, former Senator Harris Wofford.  Wofford advised Kennedy on civil rights and often acted as a go-between for the Kennedy White House with civil rights leader Dr. Martin Luther King, Jr.  He also had a key role in the formation of the Peace Corps.  Wofford seemed genuinely moved during our interview when he talked about what the country had lost with JFK’s death and how things might have turned out differently.

We had a similar experience with Kathleen Kennedy Townsend, the eldest child of Robert Kennedy, the president’s brother.  Kennedy Townsend could barely bring herself to say the words, “When President Kennedy was killed”, and spoke movingly about how the deaths of President Kennedy and her father affected the country.

It’s a reminder that for people of a certain age, recalling the Kennedy assassination and the emotions that come with it can take a toll.  To many people, John Kennedy embodied the very best that America had to offer.  True enough, some of the luster has worn off in the decades since because of revelations about his private life and the efforts to hide his shaky health.  But 50 years after his death, it’s clear many American still yearn for the kind of leadership, inspiration and charm that Kennedy personified during his brief time in the White House.  As CBS correspondent Bob Schieffer told us in our special about the assassination, “It was the weekend that America lost its innocence.  The country has never been the same since that weekend in Dallas.”  VOA

Παλαιά και νέα αλαζονεία

Παλαιά και νέα αλαζονεία Του Τάκη Θεοδωρόπουλου Οταν στην αυλή του Λουδοβίκου XIV ξέσπασε η διαμάχη μεταξύ των αρχαίων και των σύγχρονων, ο ποιητής Boileau, επηρεασμένος από τον Οράτιο και υπερασπιστής της πρωτοκαθεδρίας των αρχαίων κλασικών, έγραφε: «Στρεφόμαστε προς τα αρχαία πρότυπα για να απελευθερωθούμε από τις δουλείες της σύγχρονης εποχής». Τον ίδιο 17ο αιώνα ο Ρακίνας, φίλος του Boileau, σημείωνε στην εισαγωγή της «Ιφιγένειας εν Αυλίδι»: «Το γούστο του Παρισιού είναι όμοιο με το γούστο της κλασικής Αθήνας»– παραθέτω από μνήμης, οπότε ζητώ συγγνώμη για ενδεχόμενες ακυριολεξίες. Ο Σουίφτ γράφει ένα μικρό σατιρικό αριστούργημα με τίτλο «Η μάχη των βιβλίων». Εκεί, χρησιμοποιώντας έναν παλιό μύθο, παρομοιάζει τους σύγχρονους συγγραφείς με αράχνες που χτίζουν με τα ίδια τα υλικά του οργανισμού τους, ενώ τους κλασικούς της Ελλάδας και της Ρώμης με μέλισσες, που τρυγούν τον πλούτο τους από τη φύση. Ο πιο γνωστός αντίπαλος των «αρχαίων» στη Γαλλία ήταν ο Corneille και ο ισχυρότερος η Γαλλική Ακαδημία, η οποία υποστήριζε πως η πολιτεία του Λουδοβίκου είναι η αρτιότερη όλων των εποχών, κατά συνέπεια και τα πνευματικά της αγαθά τα πλουσιότερα. Γι’ αυτόν τον σκοπό, στο κάτω κάτω την είχε ιδρύσει ο Ρισελιέ. Παλιές ιστορίες της παλιάς Ευρώπης, θα μου πείτε. Ιστορίες όμως που συνόδευσαν την πορεία της ευρωπαϊκής ηπείρου και τη σημάδεψαν παράλληλα με τις πορείες των μεγάλων στρατών, από τις λεγεώνες του Καίσαρα μέχρι τα τεθωρακισμένα της Βέρμαχτ. Ιστορίες που συμπυκνώνονται στο απλό ερώτημα: είναι ο ευρωπαϊκός πολιτισμός, ο σύγχρονος της κάθε εποχής, μεγαλύτερος από την ευρωπαϊκή ύπαρξη; Ποιες είναι οι σχέσεις της δημιουργίας με τα πρότυπά της; Σε όλα τα επίπεδα εννοείται, από την καλλιτεχνική δημιουργία ώς την πολιτική πράξη. Ιστορίες που θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν στην αποτίμηση της υπαρξιακής κρίσης που περνάει σήμερα η Ευρώπη αν η δημοκρατική αλαζονεία του 21ου αιώνα δεν ήταν πιο σαρωτική και απ’ αυτήν που χαρακτήριζε τους αυλικούς του Βασιλιά Ηλιου. Η οικοδόμηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης στηρίχτηκε στη δύναμη της αλαζονείας. Στη βεβαιότητα ότι η σύγχρονη δημοκρατία είναι το αρτιότερο πολίτευμα όλων των εποχών, με αποτέλεσμα να καταντήσει ένα ιδεολόγημα το οποίο ψάχνει οξυγόνο για να ζήσει. Στην πίστη ότι τα ευρωπαϊκά έθνη έχουν αφήσει τις συγκρούσεις τους στο παρελθόν, κατά συνέπεια η ένωση που οικοδομούν έχει ξεπεράσει τις κρίσεις εκδίδοντας προδιαγραφές, διατάγματα και ό,τι άλλο απαιτεί η «διακυβέρνηση» – πολύ θα ήθελα κάποιος να μου εξηγήσει τη διαφορά της «κυβέρνησης» από τη «διακυβέρνηση», που στα αυτιά μου ακούγεται σαν μια κυβέρνηση χωρίς πολιτικές προτάσεις. Στην πεποίθηση πως η ευρωπαϊκή δύναμη στον σύγχρονο κόσμο είναι τέτοια που της επιτρέπεται να αφήσει τον πολιτισμό της στα μουσεία και στις βιβλιοθήκες, ώστε να μην προκαλεί, προκειμένου να φτιάξει αυτήν την πολιτισμική κουρελού που ακούει στο όνομα «πολυπολιτισμική» κοινωνία. Αφήστε τα πρότυπα στα μουσεία για να τα θαυμάζουν οι τουρίστες και την κλασική σκέψη στις βιβλιοθήκες για να την ξεσκονίζουν οι διάφοροι ειδήμονες. Οσο για τον χριστιανισμό, προς Θεού, μπορεί να συνόδευσε την ευρωπαϊκή ιστορία από την εποχή της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, μπορεί στην Πολωνία να συμμετείχε ενεργά στην κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος, όμως δεν χρειάζεται να αναφερόμαστε σ’ αυτόν για να μη θίξουμε τους αλλόθρησκους. Μη λέτε καλά Χριστούγεννα. Να λέτε «καλές γιορτές» και «χρόνια πολλά». Το αποτέλεσμα είναι ορατό διά γυμνού οφθαλμού. Μια τεράστια πολιτική και οικονομική ένωση, η οποία έχει ξεχάσει τους λόγους για τους οποίους είναι ένωση. Μια βαθιά υπαρξιακή κρίση, η οποία ανοίγει τον δρόμο για την πολιτική προέλαση των ευρωσκεπτικιστικών δυνάμεων, από τη μία άκρη ώς την άλλη της ηπείρου, των νοσταλγών των ολοκληρωτισμών και των πάσης φύσεως φονταμενταλισμών στην ήπειρο όπου γεννήθηκε, εκτός από τη δημοκρατία, και η αντίληψη της πολιτισμικής ανοχής. Ο,τι και αν λένε οι μεταμοντέρνοι επικριτές της Ευρώπης, ο πολιτισμός της είναι ο πρώτος που αναγνώρισε και άλλους πολιτισμούς και προσπάθησε να συγκριθεί μαζί τους. Οτι το ζήτημα είναι πολιτισμικό, άρα ζήτημα παιδείας, και δεν μπορεί να ερμηνευθεί μόνον με οικονομικούς όρους φαίνεται από το γεγονός ότι οι νοσταλγοί των ολοκληρωτισμών δεν ευδοκιμούν μόνο στην πτωχή μαμά Ελλάδα αλλά και στις χώρες όπου η οικονομική ευρωστία καλά κρατεί, όπως η Νορβηγία και η Αυστρία. Υπάρχουν τρόποι αντιμετώπισής του; Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Υπάρχει η δύναμη, ή έστω η διάθεση για να γίνει αυτό; Ελάτε τώρα. Η Γηραιά Ηπειρος είναι πολύ κουρασμένη για τέτοια εγχειρήματα. Την κούρασαν οι λογαριασμοί, τα επιτόκια, οι σκοτεινές δυνάμεις των αγορών, η Κίνα και η κορεατική αυτοκινητοβιομηχανία. Την κούρασε και ο ίδιος της ο εαυτός, ή μάλλον οι εργώδεις προσπάθειες που κατέβαλε για να αποδείξει πως είναι καλύτερη από τον εαυτό της, να αποδείξει πως το «καλογραμμένο» και «καλοφτιαγμένο» και «καλοραμμένο» μυθιστόρημα που γράφτηκε προχθές και διαβάζεται μονορούφι είναι καλύτερο από την Ιλιάδα, διότι διαβάζεται μονορούφι, χωρίς προσπάθεια και κόπο.

KATHIMERINI

Το μάθημα από τον Ανδρέα

Το μάθημα από τον Ανδρέα Του Πάσχου Μανδραβέλη Είναι πολλοί εκείνοι που πιστεύουν ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ονειρεύεται να γίνει ο νέος Ανδρέας Παπανδρέου. Ή, έστω, συνεχιστής του. Δεν είναι μόνο το ζιβάγκο που φοράει από καιρού εις καιρόν. Είναι και κάποιες αποστροφές του λόγου του που το πιστοποιούν. Πέρυσι (4.5.2012) μίλησε στην Αχαΐα, στην «κοιτίδα της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης», όπως τη χαρακτήρισε. Στην Πλατεία Συντάγματος τον περασμένο Ιούνιο θύμισε στους (λίγους) συγκεντρωμένους ότι εκεί «ο λαός το ‘81 πανηγύρισε την Αλλαγή» (16.6.2013). Τον Ιούλιο υπερασπίστηκε την κληρονομιά του Ανδρέα Παπανδρέου απέναντι στην επίθεση που έκανε ο κ. Μάκης Βορίδης. Καλά κι άγια είναι όλα αυτά -κάθε νέος πρέπει να έχει κάποια πρότυπα στη ζωή του- αλλά αν ζούσε ο Ανδρέας Παπανδρέου θα είχε να του θέσει κάποια ερωτήματα. Τα αντιγράφουμε από ομιλία του στη Βουλή που έγινε στις 6 Δεκεμβρίου 1985 κατά τη συζήτηση προ ημερησίας διατάξεως για τα μακροπρόθεσμα οικονομικά προβλήματα της χώρας. Ρωτούσε λοιπόν τους σύγχρονούς του, επαναστατημένους της Προόδου, ο Ανδρέας Παπανδρέου και τα ερωτήματά του δυστυχώς παραμένουν επίκαιρα για τον ΣΥΡΙΖΑ: «Είναι αριστερή η πολιτική που συντηρεί την απασχόληση σε κλινικά νεκρές επιχειρήσεις ή σε μη βιώσιμους κλάδους που στηρίζονται σε συνεχείς επιδοτήσεις οι οποίες πληρώνονται από το κοινωνικό σύνολο; Είναι αριστερή μια πολιτική ασφυκτικών διοικητικών ελέγχων στην αγορά; Γιατί η αγορά πάντα εκδικείται... Δεν είναι ασφαλώς αριστερή μια πολιτική εσωστρέφειας και άρνησης κάθε μορφής συμμετοχής στον ανταγωνισμό. Σ’ αυτά τα θέματα πρέπει να τοποθετηθούν τα πολιτικά κόμματα, τα κόμματα στη Βουλή. Πρέπει να ξέρουμε τι ακριβώς προτείνουν, τι καταγγέλλουν. Αυτό είναι βασικό για την ύπαρξη ενός αποδοτικού εθνικού διαλόγου». Η ομιλία του αυτή καθώς και το σκληρό πρόγραμμα σταθεροποίησης της οικονομίας θα μπορούσαν να θεωρηθούν αυτοκριτική για την επεκτατική δημοσιονομική πολιτική με δανεικά που άσκησε την πρώτη τετραετία της διακυβέρνησής του. Οταν τα έλεγε αυτά ο Ανδρέας Παπανδρέου η χώρα ζούσε τη μίνι χρεοκοπία του 1985. Το σταθεροποιητικό πρόγραμμα της οικονομίας ήταν βαρύ. Περιελάμβανε υποτίμηση της δραχμής κατά 15% και πάγωμα μισθών και συντάξεων στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, όταν ο πληθωρισμός έτρεχε με 20%. Για την κριτική που γινόταν στο «μνημόνιο» εκείνης της εποχής ο Ανδρέας Παπανδρέου έλεγε ότι «υπάρχει μια φοβερή σύγχυση. Τα μέτρα χαρακτηρίζονται είτε δεξιά, είτε κεντρώα, είτε αριστερά. Τα μέτρα τα οποία παίρνουμε εμείς είναι σταθεροποιητικά, όχι συμβολής σε αύξηση του κέρδους, αλλά συμβολής στην αύξηση του εθνικού εισοδήματος, στην οποία συμμετέχει άμεσα ο Ελληνας πολίτης, στον αγρό ή στο εργοστάσιο ή στο γραφείο». Το πρόβλημα λοιπόν με τον κ. Τσίπρα δεν είναι ότι αντιγράφει τον Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά ότι δεν έμαθε αυτά που κατάλαβε ο Ανδρέας Παπανδρέου όταν είδε το 1985 τη χρεοκοπία με τα μάτια του: «Ο ιδιωτικός τομέας», έλεγε ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ «θα παίξει σημαντικό ρόλο. Είναι όνειρο θερινής νυκτός ότι ο δημόσιος τομέας όπως είναι σήμερα είναι σε θέση να αναλάβει και ευθύνες που σήμερα έχει ο ιδιωτικός τομέας. Λέμε μια πραγματικότητα...». Κάποιος είχε γράψει ότι το μόνο που μας μαθαίνει η Ιστορία είναι πώς να κάνουμε καινούργια λάθη. Το πρόβλημα με τον ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον είναι ότι δεν διαβάζει Ιστορία και γι’ αυτό επιμένει στα παλιά λάθη. Το θέμα όμως είναι ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ αναλάβει τη διακυβέρνηση, δεν πρέπει η χώρα να πληρώσει και πάλι τα δίδακτρα με μια νέα χρεοκοπία...