«Ας απολαύσουμε την ωραία ατμόσφαιρa

«Ας απολαύσουμε την ωραία ατμόσφαιρα…» Του Ηλία Σιακαντάρη Τον τύπο ανθρώπου τον έχεις συναντήσει. Αρχίζει να αγχώνεται από το απόγευμα της Παρασκευής, επειδή κάθε ώρα που περνάει φέρνει πιο κοντά το τέλος του Σαββατοκύριακου – αγωνιά ήδη για την επόμενη εργάσιμη εβδομάδα. Οι διεθνείς επενδυτές δεν λειτουργούν έτσι παραμονές Χριστουγέννων. Ακούν γιορτινά καμπανάκια και είναι αποφασισμένοι να πιστέψουν στον Αη Βασίλη: Ούτε οι τριγμοί από την Κίνα ούτε από οπουδήποτε αλλού είναι ικανοί να κάμψουν τους δείκτες ή να ταράξουν την ευφορία πριν από τις διακοπές. Τριγμοί, που δεν σταματούν: Η εβδομάδα ξεκίνησε με τη διατραπεζική αγορά της Κίνας να «παγώνει» ακόμα περισσότερο από ό,τι την Παρασκευή. Οι τράπεζες έχουν «κλειδώσει τα θησαυροφυλάκιά τους» και δεν εμπιστεύονται η μία την άλλη. Οι διεθνείς αγορές προεξοφλούν ότι η κεντρική τράπεζα απλώς «κάνει γυμνάσια» στις τράπεζες που εποπτεύει: Στο τέλος (σήμερα, συγκεκριμένα) αναμένουν να είναι παρούσα για να τις στηρίξει με επιπλέον ρευστότητα, πριν επηρεαστεί η εμπιστοσύνη στην πιο πολυάνθρωπη χώρα του κόσμου. Για να προστατέψει «το κλίμα», το Πεκίνο απαγόρευσε τη χρήση των λέξεων «στενότητα ρευστότητας» από τα media. Η αυτοπεποίθηση απειλείται από διαφορετικές λέξεις στις διαφορετικές οικονομίες. Στην Ευρώπη οι λέξεις-παγίδα είναι «εκκαθάριση προβληματικών τραπεζών»: αναγκαία μεν, δεν υπάρχουν λεφτά δε. Στην Αμερική: «πλαφόν δανεισμού». Στην Ιαπωνία; «Ατονη ανάκαμψη». Η διεθνής ειδησεογραφία ξέρει πια πώς να μένει μακριά από τις κακοτοπιές – έχει φορέσει τα γιορτινά της: «Το παρασκήνιο της απελευθέρωσης Χοντορκόφσκι και των Πούσι Ράιοτ» ή η συμφωνία της Apple στην Κίνα παρέχουν τίτλους «ασφαλείς», κατάλληλους για να πέφτει πάνω τους το μάτι των επενδυτών από τις διακοπές και να μην ανησυχούν – τουλάχιστον μέχρι να γυρίσουν στη βάση τους. Οι προσδοκίες περιγράφουν το 2014 ως βάλσαμο. Ερχεται «πανηγυρικά» ως το έτος που θα κλείσει τον κύκλο κρίσης που άρχισε το 2007-2008. Οι αγορές θα ανεβαίνουν, λένε οι εκτιμήσεις, οι χώρες θα βγαίνουν από την ύφεση, οι γεωπολιτικές εντάσεις θα μειώνονται. Ενα τοις εκατό να κερδίσει ακόμη ο Dow Jones, και θα έχει κάνει ένα άνευ προηγουμένου ράλι 10.000 μονάδων από τα χαμηλά του 2009. Λίγο ακόμα να υποχωρήσουν τα ευρωπαϊκά σπρεντ, και θα έχουν επιστρέψει σε επίπεδα του ίδιου έτους. Οπως όλες οι βεβαιότητες, όμως, και αυτή δημιουργεί υποψίες διάψευσης: Οι επενδυτές βλέπουν μια υγιέστερη Ευρώπη. Αλλά του χρόνου μπορεί να (ξανά) διαπιστώσουν ότι ο τραπεζικός της τομέας είναι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Στην Αμερική το πολιτικό δράμα θεωρείται λήξαν. Το ρίσκο είναι να ξεσπάσει και πάλι. Το Τόκιο τυπώνει χωρίς προηγούμενο. Αλλά δεν έχει κερδίσει ακόμη το στοίχημα της ανάπτυξης. Το 2014 πάντως ενδέχεται να αποδεχθεί κρίσιμο όχι μόνο για τα προβλήματα που κληρονομεί, αλλά και για ένα «νέο»: Τα μηδενικά επιτόκια που ισχύουν σήμερα στον ανεπτυγμένο κόσμο δεν μπορούν να κρατήσουν για πάντα. Απαιτούνται θετικά επιτόκια, για να μειωθεί το βάρος του χρέους των ισχυρών, και για να μην καταρρεύσουν τα συνταξιοδοτικά ασφαλιστικά προγράμματα, παντού. Σήμερα οι αναλυτές φοβούνται τον αποπληθωρισμό – ειδικά για την Ευρώπη και την Ιαπωνία. Είναι πολύ πιθανό όμως το 2014 να είναι το έτος που η παγκόσμια οικονομία θα ανοίξει πάλι την πόρτα στον πληθωρισμό. Οι πρώτες ενδείξεις έχουν ήδη κάνει την εμφάνισή τους. Η UBS εκτιμά πως η έλλειψη συγκεκριμένων δεξιοτήτων στις ΗΠΑ στους τομείς των κατασκευών και της μεταποίησης προοιωνίζονται επιλεκτικές αυξήσεις στους μισθούς. Η πιο ανέμελη ώρα σε ένα Σαββατοκύριακο είναι όντως το βράδυ της Παρασκευής. Ας απολαύσουμε τις παραμονές των γιορτών. Οσο για τα προγνωστικά για «βαρετό» 2014; Δεν χρειάζεται να τα πάρουμε τοις μετρητοίς.

Πείτε μας τη γνώμη σας

Σχόλια