«Η καταπίεση δεν είναι άνθος που ανθεί μόνο σε δικτατορίες»
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 14/09/2016 05:00
Μέσα στη δίνη της συνέχισης της οικονομικής κρίσης, των διαπραγματεύσεων με το κουαρτέτο και του προσφυγικού η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προσπαθεί να επιβάλει «κανόνες» στα ραδιοτηλεοπτικά Μέσα Ενημέρωσης αλλά και στο Διαδίκτυο.
Η σχέση πολιτικής εξουσίας και Μέσων Ενημέρωσης δεν ήταν ποτέ αγαστή στη χώρα μας. Καμία κυβέρνηση δεξιά ή σοσιαλιστική δεν τα πήγε καλά με την Τέταρτη Εξουσία. Τα παραδείγματα πολλά. Το κυνηγητό των πρώτων μη κρατικών ραδιοφωνικών σταθμών, όπως το «ράδιο Αντί-λαλος» και το «Κανάλι 15», η απαγόρευση της δημοσίευσης προκηρύξεων της 17Ν και η φυλάκιση και διευθυντών εφημερίδων που την αψήφησαν, το κυνήγι και η προσπάθεια κλεισίματος του περιοδικού ΑΝΤΙ και πολλές ακόμη περιπτώσεις όπου οι κυβερνήσεις ανεξαρτήτου χρώματος δεν ήθελαν να βγουν στον αέρα μη αρεστά σε αυτές δημοσιεύματα.
Οι αντιδράσεις στις εκάστοτε κυβερνητικές προσπάθειες πολλές, κυρίως από την Κεντροαριστερά και την Αριστερά αλλά και από την φωτισμένη Δεξιά με παράδειγμα την δημιουργία παρά την απαγόρευση, από τον τότε δήμαρχο Αθηναίων Μιλτιάδη Εβερτ του «Αθήνα 9,84» το 1987.
Στα σχεδόν 30 χρόνια που πέρασαν, πολλά έγιναν. Η ιδιωτική τηλεόραση αναπτύχθηκε με προσωρινές άδειες της κυβέρνησης Ζολώτα (ΝΔ, ΠαΣοΚ, Συνασπισμός), οι ραδιοφωνικοί σταθμοί έφτασαν στο απόγειο τους αλλά στη συνέχεια πολλοί ξέπεσαν ή έκλεισαν, εμφανίστηκε το Διαδίκτυο που αναπτύσσεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα.
Όλα αυτά με άναρχο τρόπο, καθώς καμία κυβέρνηση δεν θέλησε να δώσει λύση στο μπερδεμένο κουβάρι των ηλεκτρονικών Μέσων Ενημέρωσης.
Και πριν από 18 μήνες ήρθε στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, βασικό τμήμα μιας Αριστεράς που όλα τα προηγούμενα χρόνια αγωνιζόταν για ελεύθερη πληροφόρηση των πολιτών χωρίς όρια αλλά με κανόνες. Η ανανεωτική Αριστερά και τα έντυπα της έχουν κάνει δεκάδες συνέδρια και έχουν γράψει χιλιάδες σελίδες για την ελευθεροτυπία και την ελεύθερη κίνηση των ιδεών.
Αλλά με τις πράξεις της και τη συμπεριφορά βασικών στελεχών της αποδεικνύεται ότι οι κυβερνώντες, σε όποιο κόμμα και αν ανήκουν, δεν μπορούν να δεχτούν την κριτική και προσπαθούν με κάθε τρόπο να ελέγξουν τα Μέσα, σήμερα κυρίως τα ηλεκτρονικά.
Ετσι μετά τον αμφιλεγόμενο διαγωνισμό για τις 4 μόνο τηλεοπτικές άδειες με μοναδικό κριτήριο το ύψος του τιμήματος και την προθεσμία των 90 ημερών από την κυβερνητική εκπρόσωπο για το κλείσιμο όλων των άλλων τηλεοπτικών σταθμών αλλά κυρίως μετά τη συνέντευξη του πρωθυπουργού την περασμένη Κυριακή στη ΔΕΘ παρουσιάστηκε το φαινόμενο της ανοίκειας επίθεσης και στοχοποίησης δημοσιογράφων από στελέχη της κυβέρνησης γιατί έκαναν κριτική και εξέφρασαν διαφορετική άποψη από αυτή των κυβερνώντων.
Η κυβέρνηση θέλει να εμφανίζεται ως η πρώτη αριστερή κυβέρνηση στη μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας. Δυστυχώς όμως, στα θέματα της προσπάθειας χειραγώγησης των Μέσων Ενημέρωσης ακολουθεί με περίσσια δυναμική τα χνάρια όλων των μετά το 1974 κυβερνήσεων και σε πολλές περιπτώσεις αγγίζει αυτά των προδικτατορικών.
Και για να μην κατηγορηθώ ως προβοκάτορας από τα γνωστά και μη εξαιρετέα φωνασκούντα στελέχη της κυβέρνησης, αντιγράφω από το μακρινό 1974 το κύριο άρθρο του πρώτου μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας τεύχους του περιοδικού ΑΝΤΙ που απηχούσε τις θέσεις της ανανεωτικής Αριστεράς που πιστεύω ότι αν και γραμμένο εδώ και περισσότερα από σαράντα χρόνια είναι απόλυτα επίκαιρο:
«’’ΑΝΤΙ μακρυνών στόχων που πλησιάζονται με τηλεφακούς, θα προσπαθήσουμε να δούμε την αλήθεια που βρίσκεται ή κρύβεται μπροστά στα μάτια μας. Πιστεύουμε στην αξία και στην ικανότητα των βλεμμάτων’’.
Ετσι τελείωνε το σημείωμα με το οποίο άνοιγε το «ΑΝΤΙ» στην πρώτη έκδοσή του, τον Μάη του 1972. Τα διόμισυ χρόνια που ακολούθησαν, μεστά από γεγονότα και εμπειρίες, οδήγησαν στη σημερινή κρίσιμη, γεμάτη αγωνίες κι αναμονή φάση. Που κάνει την πίστη μας στην αξία των καθαρών βλεμμάτων επίκαιρη και πάλι, την κάνει επιτακτική ανάγκη. Σκοπιά μας, στην καινούργια φάση, είναι η αδέσμευτη προβληματική και αναζήτηση, η ανάγκη να εξασφαλιστεί μια πλατειά δημοσιότητα στην πραγματική εξέλιξη των γεγονότων, ο φωτισμός της πραγματικής υφής τους. Κι ο στόχος μας είναι διπλός:
Να αποκαλύψουμε σε βάθος όλα τα πλέγματα και τις δομές που κρατούν την ελληνική κοινωνία δέσμια προκαταλήψεων και αντιλαϊκών συμφερόντων
Να βοηθήσουμε να ‘ρθουν στα χείλη του λαού όλα τα ερωτηματικά γύρω από τις θέσεις και τους στόχους της ευρύτερης Αριστεράς.
Πιστεύουμε ότι στο λόγο πρέπει να υπάρχει αντίλογος. Γιατί μόνον έτσι θα γίνει δυνατό να μορφοποιηθούν οι απαντήσεις στα ερωτηματικά που σφραγίζουν την αγωνία της εποχής. Χωρίς αντίλογο, πιστεύουμε, δεν πέφτουν οι πέπλοι που συσκοτίζουν την όρασή μας. Η καταπίεση, ας μην ξεχνάμε, δεν είναι άνθος που ανθεί μόνο σε δικτατορίες».
Γιατί φαίνεται ότι κάποια στελέχη της σημερινής κυβέρνησης που θέλει να την αποκαλούμε αριστερή, ξέχασαν από πού ξεκίνησαν και τι πρεσβεύουν.
No comments:
Post a Comment