Σε επικίνδυνη «στροφή» το πολιτικό σύστημα
Αν το πολιτικό σύστημα παρομοιαστεί με αγώνα ταχύτητας τότε μάλλον βρισκόμαστε στη πιο δύσκολη και εν πολλοίς για ορισμένους και άκρως επικίνδυνη στροφή
Αν το πολιτικό σύστημα παρομοιαστεί με αγώνα ταχύτητας τότε μάλλον βρισκόμαστε στη πιο δύσκολη και εν πολλοίς για ορισμένους και άκρως επικίνδυνη στροφή. Επικίνδυνη για το κατά πόσο θα μπορέσουν να συνεχίσουν μένοντας στο δρόμο και κατά πόσο το όχημά τους θα βγει σώο απ’ την προσπάθεια να πάρει αυτή τη δύσκολη και απότομη στροφή.
Εμφανώς σ’ αυτή την κατάσταση είναι η ΔΗΜΑΡ αλλά και το ΠΑΣΟΚ με διαφορετικό τρόπο. Απ’ τον κανόνα αυτό για διαφορετικούς λόγους όμως δεν ξεφεύγει ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ. Στη ΔΗΜΑΡ το αυτοκίνητο κινδυνεύει να κοπεί στη μέση, στο ΠΑΣΟΚ οι συνεπιβάτες θέλουν να αλλάξουν οδηγό.
Στη ΔΗΜΑΡ φαίνεται ότι ο Φώτης Κουβέλης που έθεσε ενώπιον της κεντρικής επιτροπής την παραίτησή του έβγαλε φλας για το ΣΥΡΙΖΑ για πρώτη φορά με τέτοια «σαφήνεια». Μίλησε για τη διαμόρφωση ενός νέου μπλοκ εξουσίας «της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς», που δεν θα περιλαμβάνει την ΝΔ αλλά θα μπορεί να συμπεριλάβει όλους σχεδόν τους άλλους μαζί και το ΣΥΡΙΖΑ. Για πρώτη φορά ανέφερε το όνομα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης κάτι που απέφευγε να κάνει μετά τις εκλογές όταν και για έκανε λόγο για αυτό το νέο μπλοκ εξουσίας.
Την ίδια στιγμή έκανε λόγο για ανοίγματα σε Ελιά και Ποτάμι και επέμεινε στην πολιτική και οργανωτική αυτονομία της ΔΗΜΑΡ, προσπαθώντας να συγκρατήσει τώρα άλλες απώλειες. Ήδη απ’ την Παρασκευή ο Βασίλης Οικονόμου είναι ανεξάρτητος βουλευτής ενώ σε πορεία ρήξης και χωρίς να αποκλείει να τον ακολουθήσει, βρίσκεται και ο Γρηγόρης Ψαριανός. Την Κυριακή η ΚΕ θα αποφασίσει αν τελικά θα κάνει δεκτή την παραίτησή του.
Βασικό χαρακτηριστικό είναι ωστόσο το γεγονός ότι μέχρι πρότινος στελέχη που ανήκαν στην πλειοψηφία όλο και πιο έντονα θέτουν ανοιχτά θέμα συνεργασίας, ή τουλάχιστον σαφούς στίγματος προσανατολισμού προς τη συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ. Μένει να φανεί μέχρι που θα το τραβήξει ο πρώην γραμματέας της ΔΗΜΑΡ Σπύρος Λυκούδης που έχει εντελώς διαφορετικούς προσανατολισμούς.
Γύρω γύρω όλοι και στη μέση ο ΣΥΡΙΖΑ
Πάντως τις τελευταίες ώρες εντείνονται και οι πιέσεις και οι παρεμβάσεις για να αναδειχτούν οι διαφορετικοί προσανατολισμοί και οι αντιθέσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Για παράδειγμα ο Γρηγόρης Ψαριανός ο οποίος σύμφωνα με τα όσα ανέφερε δημόσια θα πάρει μέρος στις συζητήσεις για τη διεύρυνση της Ελιάς με τη συμμετοχή του Ποταμιού και άλλων κινήσεων δήλωσε ότι «στην Κεντροαριστερά που οραματίζεται χωράει και ένα μέρος του ΣΥΡΙΖΑ»!
Σ’ αυτή την κατεύθυνση του κινούνται και οι εξελίξεις στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Η προσπάθεια να ανοίξει θέμα ηγεσίας Βενιζέλου εξυπηρετεί την προσέγγιση και τη ζύμωση με την ηγεσία Τσίπρα στο ΣΥΡΙΖΑ.
Ήδη από πριν τις εκλογές φαίνεται να εξυφαίνονταν αυτά τα σενάρια. Δεν είναι τυχαίο ότι τα στελέχη που ανοίγουν θέμα ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ όπως ο Θάνος Μωραΐτης, ή ο Μιχάλης Κασσής είχαν βγει στο «αντάρτικο» πχ για το γάλα, κατά της τρόικας κλπ. Αποκορύφωμα όλων, ήταν η στάση του ΓΑΠ στο θέμα των τραπεζών.
Στην Κουμουνδούρου όσο και αν εμφανίζονται να κάνουν τον κινέζο η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Το είπε το ίδιο το βράδυ των εκλογών ο Αλέξης Τσίπρας όταν μίλησε για μια «πλατιά προοδευτική και πατριωτική συμμαχία» και λίγες μέρες αργότερα έκανε άνοιγμα στους σοσιαλδημοκράτες με μόνη προϋπόθεση «να επιστρέψουν στις ρίζες τους».
Βέτο Λαφαζάνη για ΠΑΣΟΚ. Το συζητά για Κουβέλη;
Την ίδια ώρα πάντως ο Παναγιώτης Λαφαζάνης παρεμβαίνοντας για πρώτη φορά δημόσια σ’ αυτό το θέμα δηλώνει πολύ χαρακτηριστικά ότι δεν υπάρχει «καμία απολύτως δυνατότητα συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ ούτε στο παρόν ούτε στο μέλλον. Και είναι τόσο αντιδραστική η νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ» που «δεν μπορεί να μετασχηματιστεί θετικά όσες ηγεσίες του κι αν αλλάξουν». Πρόκειται για δήλωση που κινείται σε παράλληλη και εκ διαμέτρου αντίθετη πορεία με τις δηλώσεις στελεχών του περιβάλλοντος Τσίπρα όπως του εκπροσώπου Πάνου Σκουρλέτη που έχει αφήσει ανοιχτό το θέμα της συζήτησης μιας μελλοντικής συνεργασίας αν το ΠΑΣΟΚ αλλάξει ηγεσία και «υπερβεί τον εαυτό του».
Ωστόσο ο Παναγιώτης Λαφαζάνης κάνει λόγο για «συνεργασίες με γνήσιες αριστερές προοδευτικές δυνάμεις που έχουν παραδοσιακά διαχωρίσει ή διαχωρίζουν τη θέση τους από τη λεγόμενη σοσιαλδημοκρατία, αποκόπτονται από το βαρυτικό εκκρεμές του αποκαλούμενου Κέντρου και ανοίγουν ισχυρό μέτωπο με το ΠΑΣΟΚ». Δεν θα ήταν εκτός πραγματικότητας αν κάποιος σ’ αυτή την τοποθέτηση έβλεπε άπλωμα του χεριού στους πρώην συντρόφους του στο ΣΥΝ που σήμερα βρίσκονται στη ΔΗΜΑΡ. Άλλωστε κάνει εντύπωση ότι ο Λαφαζάνης δεν μιλάει όπως συνήθιζε μέχρι τουλάχιστον πριν λίγο καιρό να μιλάει για συνεργασία με το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ όπως διαπιστώνουμε σ’ αυτή τη δήλωση.
Βόμβα Κακλαμάνη
Ωστόσο το παιχνίδι που παίζεται είναι πολύ πιο μεγάλο και καθόλου μονοσήμαντο, πολύ περισσότερο δεν είναι σωστό να αντιληφθεί κανείς ότι οι εξελίξεις στο χώρο της Κεντροαριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ κρίνονται στο εσωτερικό αυτών των δυνάμεων. Οι ζυμώσεις στο παρασκήνιο είναι πυρετώδεις. Προ ημερών ο Νικήτας Κακλαμάνης μιλώντας στο ΣΚΑΙ εξέφρασε την εκτίμηση η παρούσα βουλή θα βγάλει πρόεδρο της Δημοκρατίας και στο τέλος πέταξε τη «βόμβα».
Όταν ρωτήθηκε αν θα ήθελε για πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Κώστα Καραμανλή δήλωσε τακτικός συνομιλητής του πρώην πρωθυπουργού και σημείωσε ότι δεν μπαίνει σε ονοματολογία για να μην δώσει δικαίωμα σε κανέναν να υποθέσει ότι μεταφέρει κάποια επιθυμία του Κώστα Καραμανλή. Ωστόσο έσπευσε να προσθέσει ότι τον Κώστα Καραμανλή θα μπορούσε να τον προτείνει για πρόεδρο της Δημοκρατίας ο ΣΥΡΙΖΑ εκτιμώντας ότι τότε ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο θα έκανε την υπέρβασή του αλλά θα έφερνε σε δύσκολη θέση και την δεξιά παράταξη! antinews
No comments:
Post a Comment