Αλαφροσημειόματα

Alafrosimiomata.
Πέρασαν 74 χρόνια για να με φέρει η μνήμη στην εποχή που στο Πετρίτσειο γυμνάσιο του Ληξουριού,μαθητής ων της 2ης τάξης αναθυμήθηκα πρόσωπα που δεν υπάρχουν στην ζωή για διάφορες αιτίες και λόγους.Είναι φυσικό η μνήμη να κοιμάται οσάκις η ζωή εχει διακυμάνσεις, αλλαγές τόπων που ούτε στα όνειρα σου φαντάστηκες, - πολυποικιλότητες που μέσα τους ζεις, μη κατανοητές και μη αναγνωρίσιμες, και που σε κάνουν να διερωτάσαι, γιατί ο πλανήτης κατάντησε θύμα του ανθρώπου του. Δεν είναι λίγες οι προτροπές για την σωτηρία του.Ούτω πως αναλογίστηκα ,κτυπώντας τα πλήκτρα στον υπολογιστή την εποχή του μαθητή, την διδαχή από τους νεαρούς καθηγητές μου, την ζωή της πόλης, τα φώτα στις πλατείες και τους δρόμους , τον κόσμο και τις φάτσες φίλων και γνωστών , για να σταθώ σε κάποιον ήρωα δάσκαλό μου τον ΝΙΌΝΙΟ τον ΡΑΤΣΙΑΤΟ που κρέμασαν οι ναζήδες στην πλατεία της πόλης με άλλους 4 ανδρες της αντίστασης. Οσάκις από την άλλη άκρη του κόσμου όπου ζω, βρεθώ στο Ληξουράκι θα σταθώ ευλαβικά στην στήλη μνήμης του για να αναθυμηθώ την προσωπικότητα του την έκφραση του ακόμη και την διδαχή του, γιατί έμαθα αρκετά από την γνώση και το μάθημα ζωής που μου μετέδωκε. Η Παλική τιμά πάντα τα παιδιά της.-