Μια τίμια πρόταση
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Οι βουλευτές της Δημοκρατικής Συμπαράταξης έπραξαν κάτι αξιομνημόνευτο. Κυρίως επειδή έρχεται να προστεθεί σε άλλα σημάδια ότι η κοινή λογική και η ψυχραιμία μπορούν, υπό προϋποθέσεις, να επιστρέψουν στην πολιτική μας καθημερινότητα.
Να μάθει ο λαός την αλήθεια, θέλουν οι βουλευτές, αλλά μην τρομάξετε και συνεχίστε: «Για τις πράξεις όλων μας. Για τις παραλείψεις όλων μας. Για τα ενδεχόμενα λάθη όλων μας». Διατυπώσεις ασυνήθιστες όταν περιλαμβάνονται σε πρόταση για τη σύσταση επιτροπής της Βουλής. Ζητείται συνήθως μια επιτροπή που θα υφάνει το σκοινί που είτε θα «κρεμάσει» τον μόλις ηττηθέντα αντίπαλο είτε θα «κουκουλώσει» πράξεις, θρυλούμενες ή πραγματικές, οι οποίες εκθέτουν τον κυβερνήτη στα μάτια της κοινής γνώμης.
Ολα αυτά συγκυριακώς πάντοτε, σε κουβέντα να βρισκόμαστε, για τα μάτια του κόσμου, των οπαδών και των αντιπάλων, μέχρι να ξεχαστούν τα όσα πολύ βαριά έχουν καταμαρτυρηθεί.
Η πρόταση της Συμπαράταξης ξεπερνά αυτή την τόσο βολική όσο και καταστροφική παγιωμένη άποψη. Δεν κινούνται, λένε, από την «κρυφή πρόθεση του οποιουδήποτε να αποδοθούν ευθύνες σε αντιπάλους». Οι βουλευτές προτείνουν κατά κύριο λόγο την έρευνα, τη συνθετική και επεξεργασμένη καταγραφή γεγονότων και κυβερνητικών πράξεων. Σε βαθμό υπερθετικό μάλιστα, όχι μόνον επειδή, όπως ορθώς πιστεύουν, «η ιστορική αλήθεια είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να επανέλθει η πολιτική ζωή σε κανονικότητα», αλλά «ιδίως μετά την εμπειρία των τελευταίων δώδεκα μηνών».
Οι βουλευτές προτείνουν λοιπόν να ερευνηθεί η πορεία της οικονομίας από την είσοδο της χώρας στο ευρώ μέχρι και το τέλος του 2015. Να καταγραφούν οι διαδικασίες και επιλογές προς το πρώτο μνημόνιο. Να αναλυθεί η αποτελεσματικότητα εκείνης της αρχικής περιόδου. Να εξεταστεί πώς φτάσαμε στην υπογραφή του δεύτερου μνημονίου. Να αποτιμηθεί «η διαδικασία, το περιεχόμενο και τα αποτελέσματα του τρίτου μνημονίου».
Είναι η πρώτη φορά που καταγράφεται μια μάλλον τίμια πρόταση εξεταστικής επιτροπής. Δυστυχώς, μέχρι πριν από λίγο καιρό, όπως φρόντισε να μας θυμίσει αυτές τις ημέρες η τέως πρόεδρος της Βουλής, μόνον διαδικασίες διχαστικές είχαν κινηθεί, από εκείνες που επιτρέπουν σε διαπρύσιους εισαγγελείς να συγκρίνουν το μέγεθός τους με εκείνο του διάσημου Βισίνσκι, όταν το κόμμα ξανάγραφε κατά το δοκούν την Ιστορία.
Ελπίζω ότι η πλειοψηφία θα σπεύσει να δεχθεί την πρόταση. Πιο σημαντικό είναι όμως να εξεύρει η Βουλή ικανότητες νέες, τις οποίες δεν έχει καλλιεργήσει. Να μπορεί, δηλαδή, να ακούει, να καταγράφει, να αποκαλύπτει ώστε να προσφέρει και στον λαό αλλά και στους ερευνητές υλικό, πληροφορίες και απόψεις.
Μια Βουλή που βοηθάει την κοινωνία να σκέφτεται προτού οδηγηθεί σε συμπεράσματα, να διεξάγει έρευνες από όλες τις πλευρές, να προσεγγίζει πολύπλευρα, με οξύνοια αλλά συνθετικά, τα κρίσιμα ζητήματα του κράτους, επιτρέπει μια κάποια αισιοδοξία.
Να μάθει ο λαός την αλήθεια, θέλουν οι βουλευτές, αλλά μην τρομάξετε και συνεχίστε: «Για τις πράξεις όλων μας. Για τις παραλείψεις όλων μας. Για τα ενδεχόμενα λάθη όλων μας». Διατυπώσεις ασυνήθιστες όταν περιλαμβάνονται σε πρόταση για τη σύσταση επιτροπής της Βουλής. Ζητείται συνήθως μια επιτροπή που θα υφάνει το σκοινί που είτε θα «κρεμάσει» τον μόλις ηττηθέντα αντίπαλο είτε θα «κουκουλώσει» πράξεις, θρυλούμενες ή πραγματικές, οι οποίες εκθέτουν τον κυβερνήτη στα μάτια της κοινής γνώμης.
Ολα αυτά συγκυριακώς πάντοτε, σε κουβέντα να βρισκόμαστε, για τα μάτια του κόσμου, των οπαδών και των αντιπάλων, μέχρι να ξεχαστούν τα όσα πολύ βαριά έχουν καταμαρτυρηθεί.
Η πρόταση της Συμπαράταξης ξεπερνά αυτή την τόσο βολική όσο και καταστροφική παγιωμένη άποψη. Δεν κινούνται, λένε, από την «κρυφή πρόθεση του οποιουδήποτε να αποδοθούν ευθύνες σε αντιπάλους». Οι βουλευτές προτείνουν κατά κύριο λόγο την έρευνα, τη συνθετική και επεξεργασμένη καταγραφή γεγονότων και κυβερνητικών πράξεων. Σε βαθμό υπερθετικό μάλιστα, όχι μόνον επειδή, όπως ορθώς πιστεύουν, «η ιστορική αλήθεια είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να επανέλθει η πολιτική ζωή σε κανονικότητα», αλλά «ιδίως μετά την εμπειρία των τελευταίων δώδεκα μηνών».
Οι βουλευτές προτείνουν λοιπόν να ερευνηθεί η πορεία της οικονομίας από την είσοδο της χώρας στο ευρώ μέχρι και το τέλος του 2015. Να καταγραφούν οι διαδικασίες και επιλογές προς το πρώτο μνημόνιο. Να αναλυθεί η αποτελεσματικότητα εκείνης της αρχικής περιόδου. Να εξεταστεί πώς φτάσαμε στην υπογραφή του δεύτερου μνημονίου. Να αποτιμηθεί «η διαδικασία, το περιεχόμενο και τα αποτελέσματα του τρίτου μνημονίου».
Είναι η πρώτη φορά που καταγράφεται μια μάλλον τίμια πρόταση εξεταστικής επιτροπής. Δυστυχώς, μέχρι πριν από λίγο καιρό, όπως φρόντισε να μας θυμίσει αυτές τις ημέρες η τέως πρόεδρος της Βουλής, μόνον διαδικασίες διχαστικές είχαν κινηθεί, από εκείνες που επιτρέπουν σε διαπρύσιους εισαγγελείς να συγκρίνουν το μέγεθός τους με εκείνο του διάσημου Βισίνσκι, όταν το κόμμα ξανάγραφε κατά το δοκούν την Ιστορία.
Ελπίζω ότι η πλειοψηφία θα σπεύσει να δεχθεί την πρόταση. Πιο σημαντικό είναι όμως να εξεύρει η Βουλή ικανότητες νέες, τις οποίες δεν έχει καλλιεργήσει. Να μπορεί, δηλαδή, να ακούει, να καταγράφει, να αποκαλύπτει ώστε να προσφέρει και στον λαό αλλά και στους ερευνητές υλικό, πληροφορίες και απόψεις.
Μια Βουλή που βοηθάει την κοινωνία να σκέφτεται προτού οδηγηθεί σε συμπεράσματα, να διεξάγει έρευνες από όλες τις πλευρές, να προσεγγίζει πολύπλευρα, με οξύνοια αλλά συνθετικά, τα κρίσιμα ζητήματα του κράτους, επιτρέπει μια κάποια αισιοδοξία.
No comments:
Post a Comment