Αντώνη ...ακολούθησε το ένστικτο σου!
Ύστερα από πέντε χρόνια πόνου, θυμού και οργής η Ελλάδα βρίσκεται πάλι στα πόδια της όρθια. Έχοντας κάνει, με τις θυσίες των Ελλήνω και την επιδέξια μπαγκέτα του ηγέτη της χώρας, του Αντώνη Σαμαρά, θαύματα που κανένας δεν μπορούσε να πιστέψει ότι μπορούσαν να γίνουν.
Η πρόσφατη πολιτική ιστορία, αυτή των τελευταίων πέντε ετών και μετά ουσιαστικά από την 29η Νοεμβρίου του 2009, όπου ο Σαμαράς κατατρόπωσε τις δυνάμεις του χθες, της παρακμής και της σήψης, στις εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη του στη νέα ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας και αφού είχε προηγηθεί μια οδυνηρή ήττα για την παράταξη από τον ολετήρα της χώρας μας, Γιώργο Παπανδρέου, με το περίφημο «λεφτά υπάρχουν», άλλαξε ο πολιτικός κανονισμός όπως τον ξέραμε.
Άλλαξε η ίδια η δομή του πολιτικού γίγνεσθαι. Οι βαρώνοι και οι μαρκησίες πήγαν οριστικά και αμετάκλητα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, σηματοδοτόντας τον κύκλο της μεταπολίτευσης που έκλεισε οριστικά για αυτούς και τις πρακτικές τους. Οι «πατερούληδες-νταβατζήδες» της χώρας άρχισαν να αποδυναμώνονται και χάνουν τις εξουσίες τους και τη δύναμη τους. Η νέα μεταπολίτευση που ξεκίνησε εκείνο το βράδυ, με τη γενναία συμμετοχή του των Ελλήνων, με ανοιχτές διαδικασίες από το λαό για το λαό, έμελε να δρομολογήσει και την αρχή του τέλους της μιζέριας, του κατήφορου και της δίνης στην οποία είχαμε ήδη περιέλθει.
Σήμερα ύστερα από πέντε χρόνια πόνου, θυμού, οργής και ενός σωρού άλλων, η Ελλάδα βρίσκεται πάλι στα πόδια της όρθια. Έχοντας κάνει, με τις θυσίες των Ελλήνων, την πίστη και το πείσμα κάποιων κλεισμένων σε ένα δωμάτιο και την επιδέξια μπαγκέτα του ηγέτη της χώρας, του Αντώνη Σαμαρά, θαύματα που κανένας δεν μπορούσε να πιστέψει ότι μπορούσαν να γίνουν.
Όταν όλοι μας θεωρούσαν τελειωμένους, αυτός ο πεισματάρης τύπος, έβαλε το κεφάλι κάτω, έκλεισε τα αυτιά στις σειρήνες και έκανε το ακατόρθωτο. Διέψευσε όλες τις Κασσάνδρες. Και αυτό το πέτυχε, με πείσμα, πίστη, όραμα και πολύ-πολύ δουλειά.
Με αξιοπρέπεια.
Γονάτιζε μόνο για πάρει φόρα και να σηκώσει πιο ψηλά τους Έλληνες και την Ελλάδα. Έδωσε δείγμα γραφής σε όλο τον κόσμο για το τι σημαίνει Έλληνας. Έκανε όσους μας είχαν τους παρίες της παγκόσμιας κοινότητας να υποκλιθούν μπροστά στο μεγαλείο του Έλληνα.
Κέρδισε όλους τους στόχους που έβαλε μπροστά του, από το βράδυ εκείνο της 29ης Νοεμβρίου του 2009. Κέρδισε όλες τις μάχες –μικρές ή μεγάλες- που έδωσε μέχρι σήμερα.
Το 2012 ζήτησε απ όλους, λέγοντας μας: «δώστε μου τη δύναμη ενός Έθνους για να κερδίσουμε τη μάχη της πατρίδας» και οι Έλληνες δεν τον εμπιστευθήκαμε.
Λίγους μήνες αργότερα με περίσσιο πείσμα μας έλεγε: «πρωτοπόρος είναι εκείνος που στέκεται όρθιος όταν οι άλλοι λυγίζουν» γιατί έβλεπε μπροστά.
Πριν ένα περίπου χρόνο, ξέροντας ότι είναι στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι, μας είπε: «αυτή τη στιγμή, υπέρτατη ιδεολογία είναι η σωτηρία της πατρίδας».
Σήμερα σε μια αληθινά ιστορική ομιλία για την αναθεώρηση του Συντάγματος, παίρνει στις πλάτες του την πρωτοβουλία των κινήσεων για τις θεσμικές αλλαγές που χρειάζεται η χώρα για να πάει μπροστά. Και λέει:“Για αυτήν τη Νέα Ελλάδα δεν πρόκειται να κάνω πίσω δεν πρόκειται να συμβιβαστώ. Σας καλώ να μου δώσετε την εντολή να δημιουργήσου με τη Νέα Ελλάδα. Ζητώ να δώσετε στην Παράταξή μας τη δύναμη να πάμε την Ελλάδα πιο ψηλά, πιο μακριά».
Βάλτε την υπογραφή σας στην Ιστορία που φτιάχνουμε όλοι μαζί. Δώστε μας τη δύναμη να κάνουμε τη Νέα Ελλάδα πραγματικότητα».
Αυτός ο Σαμαράς, έτρεξε παντού, μίλησε με τους πάντες, ηγέτες, opinionmakers, τραπεζίτες, επενδυτές, τους πάντες. Συναντούσε ακόμη και δευτερότριτα στελέχη μεγάλων οργανισμών ή εταιρειών –οι οποίοι δεν είχαν ξαναμιλήσει ποτέ στη ζωή τους με Πρωθυπουργό χώρας και έμεναν παγωτό που τον έβλεπαν απέναντί τους- που μπορούσαν να παίξουν έναν κάποιο ρόλο στην υπόθεση της βελτίωσης της εικόνας της χώρας και της εξόδου της από την οικονομική κρίση. Παρ’ όλα αυτά το έκανε, δίχως κομπασμό, δίχως έπαρση, αλλά με ταπεινότητα, με υπομονή, με αξιοπρέπεια για αυτό που εκπροσωπεί και πίστη ότι θα τα καταφέρει.
Είδε, άκουσε, πικράθηκε, χλευάστηκε (στην αρχή), αλλά κάτω δεν το έβαλε. Μόνος με μερικούς συνεργάτες, σήκωσε το σταυρό της Ελλάδας. Το αποτέλεσμα το βιώνουμε όλοι. Η πατρίδα άντεξε, οι πολίτες με παροιμιώδη υπομονή άντεξαν την λαίλαπα που πια πέρασε και πλέον ατενίζουμε το φως στο βάθος του τούνελ. Κοιτάζουμε με αισιοδοξία την επόμενη μέρα. Η ψυχολογία άλλαξε. Και η ψυχολογία που είναι ο πιο καθοριστικός παράγοντας, τείνει να έχει πια θετικό πρόσημο.
Ο Σαμαράς τα κατάφερε και συνεχίζει αδιάκοπα να πασχίζει να βάλει τα πιο γερά θεμέλια για την πατρίδα και τις γενιές που ακολουθούν.
Άκουσε το χλιμίντρισμα των αλόγων της ιστορίας και ενώ αφουγκραζόταν τους πάντες και τα πάντα, από το πιο μικρό μέχρι το μεγαλύτερο, από τον πιο ασήμαντο μέχρι τον πιο σημαντικό, έπαιρνε και παίρνει τις αποφάσεις του, χαράζει τη στρατηγική του, ακολουθώντας το ένστικτό του.
Το ένστικτο που τον οδήγησε μέχρι εδώ. Κι ας γκρινιάξαμε όλοι εμείς άπειρες φορές για το ένα ή το άλλο που θεωρούσαμε ότι δεν είναι στο σωστό δρόμο ή που θα θέλαμε να είναι ή να γίνει αλλιώς. Εκείνος το άκουσε, το έλαβε όπως πάντα υπ’ όψη του. Δίχως σχόλια, άλλα πάντα ακούγοντας.
Το ένστικτο αυτό τον έφερε πίσω από τα πέτρινα χρόνια της μοναξιάς, στην μοναξιά του ηγέτη –την πιο κατάλληλη στιγμή, στην πιο δύσκολη στιγμή της ιστορίας του τόπου-, που πρέπει με σιδερένια υπομονή και πειθαρχία να οδηγήσει το λαό του στο ξέφωτο, στην ευημερία.
Στην ευημερία τη σίγουρη, όχι την πρόσκαιρη, τη σαθρή, την ψεύτικη.
Δεν έταξε ποτέ σε κανέναν τίποτα. Αν δεν είναι απόλυτα σίγουρος ότι το βήμα θα είναι σταθερό, παρά τα υψηλά ρίσκα που πρέπει να πάρει, περιμένει. Έχει τακτική, που θα οδηγήσει στην επιτυχία, ώστε η στρατηγική του να αποφέρει καρπούς και την επίτευξη των στόχων του.
Είμαστε σίγουροι ότι θα συνεχίσει και στο μέλλον, έτσι με τον ίδιο τρόπο, να ακολουθεί το ένστικτό του.
Γιατί όσο ο Αντώνης Σαμαράς -ο Πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων- θα ακολουθεί το ένστικτό του, όσο θα μιλά στους Έλληνες με την ΨΥΧΗ του, θα κερδίζει μάχες για την Ελλάδα, για τους συμπολίτες του. Για όλους τους Έλληνες.
Wolf
No comments:
Post a Comment