Οδυνηρή εμπειρία Χθες έγινε φανερό ότι οι απόψεις του πρωθυπουργού και των αρχηγών των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση, διαφέρουν. Ο κ. Σαμαράς αντιλαμβάνεται και σωστά ότι η κυβέρνηση πρέπει να κάνει τα αδύνατα δυνατά για να τηρήσει τις δεσμεύσεις και να ανακτήσει η χώρα στοιχειωδώς την αξιοπιστία της, ενώ οι κ. Βενιζέλος και Κουβέλης μπήκαν πάλι στη λογική μιας πολιτικής διαπραγμάτευσης που η άλλη πλευρά αρνείται. Να θυμίσουμε ότι η λαϊκή εντολή στην κυβέρνηση είναι να κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ και τουλάχιστον ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν θα πρέπει να ξεχνά την οδυνηρή εμπειρία του όταν επιχείρησε ανάλογη τακτική ως υπουργός Οικονομικών. Πείτε μας τη γνώμη σας Σχόλια Δημοσίευση : 31 Iουλίου 2012 inShare Ads by Google VNC Remote Control Free Remote Control Solution.Works through any Firewall!www.TeamViewer.com/VNC Affordable Blank CDs Browse Our Large Selection Of HighQuality CDs. Fast Shipping!www.BlankDVDMedia.Com Karis Limos and Taxi Svcs Arrive in Style, Any Event, AnytimeProfessional Limos, Sedan & Shuttlewww.karistransportation.com  [ Aρχή σελίδας ] Όροι χρήσης | Προστασία προσωπικών δεδομένων | Company profile | Eπικοινωνία | Site map | Προσφορές © 2012 H KAΘHMEPINH All rights reserved.

Μετά τον Πύργο της Πίζας και το Κολοσσαίο έχει πάρει κλίση

Το αρχαίο Κολοσσαίο της Ρώμης, όπου οι μονομάχοι αγωνίζονταν για τη ζωή τους, γέρνει κατά περίπου 40 εκατοστά από τη νότια πλευρά του και οι αρχές της πόλης εξετάζουν αν χρειάζεται να προχωρήσουν κατεπειγόντως σε εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης του μνημείου. Οι ειδικοί εντόπισαν για πρώτη φορά ότι το Κολοσσαίο είχε πάρει κλίση πριν από περίπου ένα χρόνο και τους τελευταίους μήνες το έχουν θέσει υπό... παρακολούθηση, ανέφερε η Ροσέλα Ρέα, η διευθύντρια του μνημείου, σε άρθρο που δημοσιεύεται στην εφημερίδα Κοριέρε ντέλα Σέρα. Ο Πύργος της Πίζας, το διάσημο επικλινές μνημείο της Ιταλίας, είχε κλείσει επί περίπου μία δεκαετία και ξανάνοιξε για το κοινό το 2001 καθώς οι μηχανικοί προσπαθούσαν να αποτρέψουν μια ενδεχόμενη πτώση του και να τον κάνουν πιο ασφαλή για τους επισκέπτες. Η Ρέα ζήτησε από το Πανεπιστήμιο Λα Σαπιέντσα της Ρώμης και από το περιβαλλοντικό γεωλογικό ινστιτούτο IGAG να μελετήσουν το φαινόμενο. Ταυτόχρονα έχουν ξεκινήσει και μελέτες για τις πιθανές επιπτώσεις που μπορεί να έχει στο μνημείο η κυκλοφορία των αυτοκινήτων στους γύρω δρόμους. Ο καθηγητής Τζόρτζιο Μόντι προειδοποίησε πάντως ότι ενδέχεται να έχει δημιουργηθεί κάποια ρωγμή στα θεμέλια, κάτω από το αμφιθέατρο. Αν επιβεβαιωθούν οι υποψίες του θα χρειαστεί οπωσδήποτε κάποιου είδους παρέμβαση αλλά, όπως είπε, είναι ακόμη πολύ νωρίς για να πει ποια θα ήταν η πλέον κατάλληλη. Πηγή: ΑΜΠΕ

Υπερψηφίστηκε στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων το ν/σ για τα ΑΕΙ Τη στήριξη των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, της Δημοκρατικής Αριστεράς, αλλά και του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Δημήτρη Κρεμαστινού, εξασφάλισε στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας που ρυθμίζει θέματα που αφορούν τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και τροποποιεί διατάξεις του ν.4009 της Άννας Διαμαντοπούλου. Το νομοσχέδιο συζητείται με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, με συμφωνία και του ΣΥΡΙΖΑ. Το ΠΑΣΟΚ επιφυλάχθηκε να τοποθετηθεί επί του νομοσχεδίου στην αυριανή συνεδρίαση της Ολομέλειας - πιθανότατα εκφραζόμενο με «ψήφο κατά συνείδηση». Μιλώντας ενώπιον της Επιτροπής, ο υπουργός Παιδείας, Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος, αιτιολόγησε την επιδίωξη της κυβέρνησης να ακολουθηθούν ταχύτατες διαδικασίες επεξεργασίας και ψήφισης του νομοσχεδίου, προκειμένου να καλυφθεί ο χαμένος κοινοβουλευτικός χρόνος των δύο μηνών και να αντιμετωπιστούν επείγοντα ζητήματα σίτισης και στέγασης των φοιτητών, καθαρισμού των σχολείων, κάλυψης των οικονομικών οφειλών του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής κ.λπ. Από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ, οι εξηγήσεις του υπουργού κρίθηκαν «επαρκείς», ενώ ενάντιος στάθηκε ο εκπρόσωπος των «Ανεξαρτήτων Ελλήνων», Νότης Μαριάς, ο οποίος υποστήριξε πως «λίγες μόνον ρυθμίσεις επείγουν πραγματικά - και τα ζητήματα που αφορούν ήταν γνωστά ήδη από την έναρξη της κοινοβουλευτικής περιόδου». Ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας, Σπύρος Ταλιαδούρος, τόνισε πως με τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου, επιλύονται ζητήματα που προέκυψαν από την εφαρμογή των μεταβατικών διατάξεων του νόμου Διαμαντοπούλου, διασφαλίζεται η χρηματοδότηση των ΑΕΙ, επιτυγχάνεται μια πλέον λειτουργική ισορροπία μεταξύ των αρμοδιοτήτων των οργάνων διοίκησης και βελτιώνεται ο τρόπος ανάδειξής τους με έμφαση στην αυτοδιοίκηση. Ανάμεσα στις διατάξεις του νομοσχεδίου, ξεχωρίζουν η καθιέρωση της επιστολικής και ηλεκτρονικής ψήφου σε περίπτωση που οι κανονικές εκλογικές διαδικασίες για τα όργανα διοίκησης παρακωλύονται, η εκ νέου ανάδειξη των Τμημάτων ως βασικών εκπαιδευτικών μονάδων των ΑΕΙ, η εκλογή των Κοσμητόρων των Σχολών από το εκπαιδευτικό προσωπικό τους (αντί των Συμβουλίων Διοίκησης), η έγκριση με βάση τη διαδικασία του 2009 των προϋπολογισμών εκείνων των Σχολών που δεν είχαν εγκριθεί, η παράταση της θητείας των οργάνων των Σχολών μέχρι την κανονική τους λήξη, η επαναφορά των μεταπτυχιακών σπουδών σε επίπεδο Σχολής, η ρύθμιση ζητημάτων ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης για τα ελληνικά σχολεία του εξωτερικού κ.ά. Ο ΣΥΡΙΖΑ διά του Τάσου Κουράκη, αναγνώρισε αρκετές θετικές πτυχές στο νομοσχέδιο, αρνήθηκε ωστόσο να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης, τασσόμενος ενάντια στην επιστολική ψήφο, στη διατήρηση της ανάθεσης διοικητικών αρμοδιοτήτων στα Συμβούλια Διοίκησης (όπου μετέχουν και εξωπανεπιστημιακοί), στη σύνδεση της χρηματοδότησης με την αξιολόγηση των ΑΕΙ από την Αρχή Διασφάλισης και Πιστοποίησης της Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση (ΑΔΙΠ), στην «ελλιπέστατη αντιμετώπιση της φοιτητικής μέριμνας», αλλά και στο «φοβερό δώρο που δίνεται στα ιδιωτικά Κολλέγια - με τα προσόντα των καθηγητών τους να αντιστοιχούν στα προσόντα που ισχύουν για τα μητρικά τους πανεπιστήμια και όχι για τα ελληνικά». Από πλευράς «Ανεξαρτήτων Ελλήνων», η Σταυρούλα Ξουλίδου παρατήρησε πως με το νομοσχέδιο «δεν αλλάζει η βασική φιλοσοφία του νόμου της Α. Διαμαντοπούλου, αλλά απλώς επιφέρονται ορισμένες βελτιώσεις». Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος, Νότης Μαριάς, εξέφρασε εντονότατη καχυποψία για τη διαδικασία συγχώνευσης των εκπαιδευτικών μονάδων, για την οποία παρατήρησε πως ακολουθούνται διαδικασίες «fast track». Για να βγούμε απ' την κρίση δεν χρειαζόμαστε ένταση εργασίας, αλλά επένδυση στη γνώση και διεύρυνση των εκπαιδευτικών ευκαιριών, υποστήριξε ο κ. Μαριάς, εκτιμώντας πως κάτι τέτοιο έρχεται σε αντίθεση με τη «μνημονιακή λογική της συρρίκνωσης των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων που διαπερνά το νόμο Διαμαντοπούλου». Για τον Νίκο Καραθανασόπουλο (ΚΚΕ) «παρά τις κορώνες περί ανατροπής του νόμου Διαμαντοπούλου και προώθησης βελτιωτικών ρυθμίσεων, το νομοσχέδιο προσπαθεί να ενισχύσει ακόμα περισσότερο τα βασικά του χαρακτηριστικά». Στο επίκεντρο της πολεμικής του ΚΚΕ βρέθηκε η επιστολική ψήφος, αλλά και η χωροταξική αναδιάρθρωση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, η οποία κατά τον κ. Καραθανασόπουλο, κινείται στην κατεύθυνση των «αντιδραστικών αποφάσεων της Μπολώνια για άμεση διασύνδεση των πανεπιστημίων με τις ανάγκες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων». Ο Αρτέμης Ματθαιόπουλος, από πλευράς του Λαϊκού Συνδέσμου «Χρυσή Αυγή», υποστήριξε πως «η ελληνική παιδεία σήμερα, δεν νοσεί από το πώς θα εκλέγονται οι πρυτανικές αρχές και οι κοσμήτορες, αλλά από άλλα προβλήματα πιο σημαντικά». «Θα αντιληφθούμε, επιτέλους, πως τα πανεπιστήμια πρέπει να προάγουν την ελληνική αγωγή ή θα εξακολουθήσουν να αποτελούν άντρο εγκληματικότητας από εξωπανεπιστημιακούς, που προβαίνουν σε κακουργηματικές πράξεις; Οι πρυτανικές αρχές δεν ήταν αυτές που προκάλεσαν προβλήματα, που οδήγησαν φοιτητές να μπαίνουν σε πρυτανικά γραφεία, να κάνουν διαρρήξεις και να σπάνε στο ξύλο καθηγητές;» παρατήρησε μεταξύ άλλων ο κ. Ματθαιόπουλος. Υπέρ του νομοσχεδίου τάχθηκε η εισηγήτρια της Δημοκρατικής Αριστεράς, Μαρία Ρεπούση, καθώς «αποκαθιστά την επικοινωνία μεταξύ πανεπιστημίων και Πολιτείας». Κατά την κ. Ρεπούση, ο νόμος Διαμαντοπούλου περιείχε κάποιες διατάξεις που τον καθιστούσαν προβληματικό, με συνέπεια να αποτελεί «το άλλοθι των δυνάμεων της ακινησίας στο πανεπιστήμια, που μάχονται την όποια αλλαγή (…) Είναι επιτακτική, λοιπόν, η ανάγκη να εφαρμοστεί ο νόμος και να γίνει η μεταρρύθμιση - και την 1η Σεπτεμβρίου τα πανεπιστήμια να είναι ανοικτά με διοικήσεις». Με το ΠΑΣΟΚ να επιφυλάσσεται να τοποθετηθεί επί του νομοσχεδίου στην αυριανή συνεδρίαση της Ολομέλειας, ο βουλευτής του, Δ. Κρεμαστινός, ανέφερε πως «ο υπουργός προσπαθεί να λειτουργήσει τα πανεπιστήμια - και βλέπω την προσπάθειά του ως θετική. Όταν φτάνουμε στο σημείο να λειτουργούν πανεπιστήμια χωρίς φοιτητές, αντιλαμβανόμαστε πως πρέπει να μπουν αυτά τα πράγματα σε μια τάξη. Χρειάζεται όμως συναίνεση για να εφαρμοστεί ο νόμος. Το να έχεις εξωπανεπιστημιακή διοίκηση είναι ιδεατό, αλλά δεν μπορεί να περάσει στο πανεπιστήμιο…». Απαντώντας ο υπουργός Παιδείας δεσμεύθηκε ότι η χωροταξική αναδιάρθρωση των πανεπιστημίων θα γίνει κατόπιν καταγραφής της σημερινής κατάστασης, θέσπισης συγκεκριμένων ακαδημαϊκών κριτηρίων, αλλά και διαλόγου με την κοινωνία. «Γνώμονας είναι η αναβάθμιση του δημοσίου πανεπιστημίου και του αγαθού της παιδείας και της γνώσης. Το οικονομικό νοικοκύρεμα είναι παρεπόμενο…» συμπλήρωσε. Ο κ. Αρβανιτόπουλος υπενθύμισε πως η επιστολική ψήφος «προβλέπεται και στο Σύνταγμα για τις βουλευτικές εκλογές» και διευκρίνισε πως πρόκειται να χρησιμοποιηθεί μονάχα επικουρικά, «ώστε να μην μπορούν κάποιες ηχηρές μειοψηφίες να εμποδίζουν την πλειοψηφία να εκφραστεί». Η αναβάθμιση των πανεπιστημίων- σημείωσε ο υπουργός Παιδείας- δεν εξαντλείται σε διοικητικές ρυθμίσεις. Οι τελευταίες ωστόσο, τόνισε, «είναι ένα σκέλος για να προχωρήσουμε στα επόμενα βήματα, που είναι η ανασυγκρότηση του εκπαιδευτικού χάρτη και του παλιού Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, και η συνολική αξιολόγηση των συγγραμμάτων». Πηγή: ΑΜΠΕ

Τα «σκήπτρα» της διαφθοράς στις υπηρεσίες οικονομικής διαχείρισης, υγείας και πολεοδομίες

Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης για το 2011.

Υπηρεσίες οικονομικής διαχείρισης, υπηρεσίες υγείας και πολεοδομίες κατέχουν τα «σκήπτρα» της διαφθοράς στη χώρα, ακολουθούμενες από τα ασφαλιστικά ταμεία και τις υπηρεσίες διαχείρισης περιβάλλοντος, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης για το 2011 που δημοσιοποιήθηκε σήμερα. Οι υποθέσεις που ελέγχθηκαν από το Γενικό Επιθεωρητή Όπως καταγράφεται στην έκθεση, μεταξύ των 1.403 υποθέσεων που εξετάστηκαν από το Γενικό Επιθεωρητή, πέρσι όπως και τα προηγούμενα χρόνια, η οικονομική διαχείριση αποτέλεσε το βασικό περιεχόμενο των περισσοτέρων (44%), ακολουθούμενη από υποθέσεις που αφορούν πολεοδομικά (9%) και περιβαλλοντικά (3,5%) ζητήματα, υπηρεσίες υγείας (11,9%) και ασφαλιστικά ταμεία (6,1%). Η μεταφορά πολλών αρμοδιοτήτων από την κεντρική διοίκηση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση είχε ως συνέπεια η πλειονότητα των υποθέσεων που εξετάσθηκαν (33,1%) να αφορά δήμους και δημοτικές επιχειρήσεις, το 24,2% δημόσιες υπηρεσίες, το 9,3% εποπτευόμενους ιδιωτικούς φορείς και το 7,8% περιφέρειες. Σε ό,τι αφορά τη γεωγραφική κατανομή και το 2011 στην πρώτη θέση βρίσκεται η Αττική σε ό,τι αφορά τους δήμους και τις λοιπές υπηρεσίες –υπουργεία και λοιπές κρατικές δομές. Σε επίπεδο υποθέσεων ανά 100.000 κατοίκους, τα πρωτεία κατέχουν η Περιφέρεια Ηπείρου (19,8%) και η Περιφέρεια Δ. Μακεδονίας (19,6%), ακολουθούμενες από την Περιφέρεια Β. Αιγαίου (18%) και την Περιφέρεια Πελοποννήσου (16,1%). Η Περιφέρεια Αττικής, σε εκτίμηση ανά 100.000 κατοίκους, κατέχει την 7η θέση με το 13% των υποθέσεων. Στο ένα τρίτο των υποθέσεων που εξετάσθηκαν δεν διαπιστώθηκε κανένα πρόβλημα (32,1%), ενώ η πλειονότητα των υποθέσεων αφορούσε οργανωτικά προβλήματα (22,1%) και γενικότερα ζητήματα (18,6%) λειτουργίας των υπηρεσιών. Παράνομες ενέργειες αφορούσε το 10% των υποθέσεων, 2,9% παράβαση αρχής διαφάνειας και 2,1% διαφθορά και λοιπά ποινικά αδικήματα. Ενστάσεις κατά πειθαρχικών αποφάσεων Το 2011 κοινοποιήθηκαν στο Γραφείο του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης 1.900 υποθέσεις πειθαρχικών αποφάσεων σε πρώτο βαθμό. Από αυτές οι 1.245 αφορούσαν το στενό δημόσιο τομέα (δημόσιες υπηρεσίες, ΝΠΔΔ, ΟΤΑ α' και β' βαθμού) και οι 655 τον ευρύτερο δημόσιο τομέα (ΝΠΙΔ, δηλ. δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς). Σε ποσοστό 9,8% (186 υποθέσεις) ο ΓΕΔΔ υπέβαλε ένσταση προκειμένου να κριθούν οι υποθέσεις εκ νέου από το ανώτερο πειθαρχικό όργανο. Οι λόγοι που επέβαλαν την άσκηση ένστασης ήταν η επιβολή υπερβολικά επιεικών ποινών, η μη ορθή εκτίμηση αποδεικτικών στοιχείων, η ανεπαρκής ή μη νόμιμη αιτιολόγηση των πρωτοβάθμιων πειθαρχικών αποφάσεων και η εσφαλμένη ερμηνεία νόμου. Μεταξύ των 186 ενστάσεων, 25 αφορούν το Νοσοκομείο Γ. Γεννηματάς, 21 το Περιφερειακό Υπηρεσιακό Συμβούλιο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΠΥΣΔΕ) της Άρτας και 15 τον ΕΟΤ. Περιπτώσεις δημόσιων λειτουργών που είχαν αθωωθεί για βαριά παραπτώματα Χαρακτηριστική είναι η ένσταση κατά πειθαρχικής απόφασης της 1ης Υγειονομικής Περιφέρειας Αττικής, με την οποία επιβλήθηκε σε γιατρό Γενικού Νοσοκομείου η ποινή της έγγραφης επίπληξης για παράβαση καθήκοντος. Ο συγκεκριμένος ιατρός είχε παραπεμφθεί για παράβαση καθήκοντος. Από έρευνα που διενεργήθηκε στους ιατρικούς φακέλους όλων των χειρουργικών κλινικών του νοσοκομείου των ασθενών που υποβλήθηκαν σε χειρουργικές επεμβάσεις το διάστημα 01-09-2007 έως 15-11-2007, διαπιστώθηκε ότι ήταν υπεύθυνος για εισαγωγές ασθενών σαν δήθεν έκτακτα και επείγοντα περιστατικά κατά τη διάρκεια εφημεριών, που αποδείχθηκε ότι ήταν προγραμματισμένες εκ των προτέρων. Στους φακέλους πολλών ασθενών δεν υπήρχαν προεγχειρητικές εργαστηριακές εξετάσεις στο όνομά τους. Αντ’ αυτών βρέθηκαν εξετάσεις σε όνομα άλλων ασθενών, το οποίο χειρόγραφα είχε αντικατασταθεί με το όνομα του πραγματικού ασθενούς. Βρέθηκαν πολλοί φάκελοι χωρίς ιστορικό του ασθενούς ή χωρίς εξετάσεις, με αποτέλεσμα ουδείς να γνωρίζει κάτι για την πάθησή του ή για το εάν και πότε εγχειρίσθηκε, πότε βγήκε από το νοσοκομείο και σε τι είδους επέμβαση, εξετάσεις ή θεραπεία υποβλήθηκε. Στην υπόθεση εμπλέκονται και άλλοι γιατροί του νοσοκομείου, στους οποίους επιβλήθηκε η πειθαρχική ποινή της έγγραφης επίπληξης ή αθωώθηκαν από το πειθαρχικό συμβούλιο της 1ης ΥΠΕ Αττικής. Ο Γενικός Επιθεωρητής άσκησε ένσταση κατά των πειθαρχικών αποφάσεων. Σε άλλη περίπτωση, υπάλληλος του ΕΟΤ ως πρόεδρος της Επιτροπής διενέργειας πρόχειρων διαγωνισμών συνέταξε πρακτικά πρόχειρων διαγωνισμών για την ανάθεση προμηθειών διαφημιστικού υλικού, βεβαιώνοντας ότι προέβη στην αποσφράγιση των προσφορών ενώ οι προσφορές παραδίδονταν ανοικτές κατά παράβαση της γενικής αρχής διασφάλισης συνθηκών υγιούς ανταγωνισμού στις προμήθειες του Δημοσίου. Δεν επέδειξε τη δέουσα προσοχή στη διαδικασία ελέγχου των προσφορών και στην επιλογή των προμηθευτών. Πριν από τη σύνταξη των πρακτικών δεν διενεργούσε έρευνα αγοράς. Για την προμήθεια διαφημιστικών υλικών δεν προηγήθηκε απόφαση του αρμόδιου οργάνου, με την οποία να προσδιορίζονται το προς προμήθεια είδος, η ποσότητα, οι τεχνικές προδιαγραφές και το ύψος της προϋπολογισμένης δαπάνης. Η υπάλληλος είχε απαλλαχθεί από το παράπτωμα της αμέλειας και της ατελούς εκπλήρωσης καθήκοντος. Σε άλλη υπόθεση, άλλος υπάλληλος του ΕΟΤ απαλλάχθηκε από το πειθαρχικό παράπτωμα της αμέλειας και της ατελούς εκπλήρωσης καθήκοντος, παρά το γεγονός ότι είχε συμβάλει στην πρόκληση οικονομικής ζημιάς σε βάρος του ΕΟΤ. Διαπιστώθηκε ότι είχαν επανειλημμένα πληρωθεί οικογενειακά δελτία τουρισμού, χωρίς την υπογραφή του προέδρου του ΕΟΤ, στο πλαίσιο των Προγραμμάτων του 2006, 2007-2008, 2008-2009. Επίσης, στην περίπτωση ξενοδοχείου που υπέβαλε εικονικά δελτία προς πληρωμή, μολονότι ήρθαν σε γνώση του αξιόποινες πράξεις σε βάρος του Οργανισμού, δεν μερίμνησε για την επιβολή των προβλεπόμενων κυρώσεων και προώθησε την πληρωμή της επιχείρησης. Στην υπόθεση εμπλέκονται και άλλοι υπάλληλοι του ΕΟΤ που αθωώθηκαν από το Πειθαρχικό Συμβούλιο και ο Γενικός Επιθεωρητής άσκησε ένσταση κατά των πειθαρχικών αποφάσεων. Προσφυγή στα δικαστήρια κατά τελεσίδικων αποφάσεων Σε 13 περιπτώσεις ο Γενικός Επιθεωρητής προσέφυγε ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων κατά τελεσίδικων πειθαρχικών αποφάσεων. Με τις 11 προσφυγές προσβλήθηκαν αποφάσεις του Δευτεροβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου και με τις υπόλοιπες 2 προσβλήθηκαν αποφάσεις του Κεντρικού Πειθαρχικού Συμβουλίου Ιατρών ΕΣΥ. Σε 388 υποθέσεις ζήτησε την επίσπευση της πειθαρχικής διαδικασίας. Ως πλέον χαρακτηριστική περίπτωση επισημαίνεται η περίπτωση εκπαιδευτικού που είχε αποδεδειγμένα ανάρμοστη σχέση με μαθήτρια και σε βάρος του οποίου επιβλήθηκε η ποινή της προσωρινής παύσης έξι μηνών. Ο Γενικός Επιθεωρητής προσέφυγε στη συγκεκριμένη περίπτωση στο Συμβούλιο της Επικρατείας για την επιβολή οριστικής παύσης, με το επιχείρημα ότι η παραμονή του στην εκπαίδευση είναι αδύνατη ύστερα από αυτή τη συμπεριφορά. Τα Σώματα και οι Υπηρεσίες Ελέγχου και Επιθεώρησης διενήργησαν 3.377 ελέγχους. Μεταξύ αυτών, 393 υποθέσεις παραπέμφθηκαν στον εισαγγελέα και τα αρμόδια πειθαρχικά όργανα. Πηγή: ΑΜΠΕ

 www.theacropo lismuseum.gr/peploforos.

ΠOΛITIΣMOΣ Hμερομηνία δημοσίευσης: 31-07-12

Η Ιστορία σαν ένα μεγάλο πάρτι Μια σύγχρονη και ασυμπλεγμάτιστη οπτική, σε μία τελετή που δεν προσπαθούσε να αποδείξει κάτιΤης Μαριας Kατσουνακη Τι ενόχλησε τους Ελληνες θεατές στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου; Ηταν πράγματι ένα τόσο κακό (ανόητο, σαχλό, αντιπνευματικό) θέαμα, όπως σχολιάστηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ή η οκταετία που μεσολάβησε από το 2004 και τους «δικούς μας» αγώνες σφάλισε για τα καλά το παράθυρο στον κόσμο που ανοίξαμε τότε, έστω και περιστασιακά; «Η Ελλάδα που δεν φοβάται τον εαυτό της», ήταν ανάμεσα στους τίτλους που κυριάρχησαν το 2004, συνοδευόμενοι από διεθνή εγκώμια, ευφορία, αισιοδοξία. Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου είχε κάνει με την τελετή έναρξης τη ρήξη. Το παραδέχτηκε και ο Ζανγκ Γιμού, σκηνοθέτης του επιθετικά μεγαλοπρεπούς υπερθεάματος στο Πεκίνο του 2008. «Ο Παπαϊωάννου έσπασε τον τρόπο που παρουσιαζόταν ώς τότε το σόου». Πράγματι. Ο τελετάρχης του 2004 έκανε την τομή. Μετέτρεψε ένα αδιάφορο σόου σε ένα φαντασμαγορικό αφήγημα, ισορροπώντας επιδέξια ανάμεσα στη γεωμετρία, την αρμονία, την υπερπαραγωγή, χωρίς να εγκαταλείψει τη λιτότητα και να διολισθήσει στο κιτς. Το «Isles of wonder», που υπέγραψε ο Βρετανός σκηνοθέτης Ντάνι Μπόιλ (του «Trainspotting» και του «Slumdog millionaire») ήταν ένα πάρτι ζωής. Της ζωής μιας χώρας. Το εμπνεύστηκε και το εκτέλεσε όπως τις ταινίες του: καταιγιστικά. Μας προειδοποίησε γι’ αυτό ο εμβληματικός Κένεθ Μπράνα αποδίδοντας ένα απόσπασμα από τον Κάλιμπαν της σαιξπηρικής «Τρικυμίας». Μας κάλεσε να μη φοβηθούμε, γιατί το «νησί είναι γεμάτο θορύβους». Από τη γραφική αγγλική εξοχή του πρώτου πλάνου, ξεπήδησαν οι καμινάδες της βιομηχανικής επανάστασης. Ανθρακωρύχοι, βιομηχανικοί εργάτες, σουφραζέτες, Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, οι πρώτοι μετανάστες. Υποδειγματικοί θεσμοί Ο θρυλικός Τζέιμς Μποντ (με τον σημερινό 007, Ντάνιελ Κρεγκ) εισβάλλει στα ανάκτορα και αναγγέλλει στη βασίλισσα Ελισάβετ (την πραγματική) ότι «ήρθε η ώρα». Τη συνοδεύει στο ελικόπτερο και απογειώνονται μαζί κάνοντας ένα θεαματικό πέρασμα πάνω από το Λονδίνο για να προσγειωθούν στο Ολυμπιακό Στάδιο, πέφτοντας με αλεξίπτωτο (οι κασκαντέρ!). Η Τζ. Ρόουλινγκ διαβάζει Χάρι Πότερ και την ίδια στιγμή αποθεώνεται το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Βρετανίας (NHS), μέσα από δεκάδες κρεβάτια νοσοκομείου με παιδιά και πραγματικές νοσοκόμες να χορεύουν. «Καμία κοινωνία δεν μπορεί να θεωρείται πολιτισμένη αν έστω και ένας άνθρωπος στερείται ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης». Και όλη αυτή η αφήγηση τη στιγμή που η κυβέρνηση εξαγγέλλει περικοπές και προωθεί την ιδιωτικοποίηση ενός υποδειγματικού θεσμού δημόσιας περίθαλψης. Τον εφιάλτη της Κρουέλα ντε Βιλ και του ψηλόλιγνου Childcatcher του Chitty-Chitty-Bang-Bang σκορπίζει μια βροχή από Μαίρη Πόπινς που φθάνουν εξ ουρανού με τα ομπρελίνα και τις μεγάλες τσάντες τους. Ιλαρότητα με τον μίστερ Μπιν (Ρόουαν Ατκινσον) να παίζει κίμπορντ ως μέλος της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Λονδίνου υπό τη διεύθυνση του Σάιμον Ρατλ. Η απόδοση των «Δρόμων της φωτιάς» του Βαγγέλη Παπαθανασίου, με πολύ χιούμορ και αυτοϋπονόμευση. Και ύστερα ένα ξέφρενο πάρτι με σίξτις, σέβεντις και έιτις, με τη ροκ και ποπ βρετανική μουσική σκηνή να παρελαύνει, κινηματογράφο, τηλεόραση, το τυπικό βρετανικό σπίτι στη μέση της σκηνής. Το ζευγάρι που φλερτάρει, μνήμες από ντίσκο, όλα μαζί σε έναν υποδειγματικό συντονισμό μουσικής, εικόνας και εποχής. Οι Βρετανοί ενέταξαν την πόλη στον εορτασμό (με πλάνα και διαδρομές), έδωσαν μια εκδοχή ιστορίας, κοινωνίας και πολιτισμού μέσα από μια σύγχρονη οπτική, ασυμπλεγμάτιστη. Δεν ήθελαν να αποδείξουν τίποτα. Οπως έγραψαν οι New York Times στην ηλεκτρονική τους έκδοση: «Η Βρετανία προσέφερε χιούμορ και ταπεινότητα, που μπορούν να πηγάσουν μόνο από μια βαθιά ριζωμένη ανωτερότητα». Και ο αξιοσέβαστος κριτικός Πίτερ Μπράντσο υπογραμμίζει στον Guardian: «Ο Ντάνι Μπόιλ έκανε την πιο μεγάλη, τρελή, αλλόκοτη, εγκάρδια και αξιαγάπητη ονειρική σκηνή στην ιστορία του βρετανικού κινηματογράφου». Για την τηλεοπτική αναμετάδοση, πολλά θα μπορούσε να πει κανείς. Οτι οι εστίες του θεάματος ήταν πολλές και δεν βοηθούσε τους (δισεκατομμύρια) τηλεθεατές να το παρακολουθήσουν, γεννώντας ένα αίσθημα σύγχυσης και ασυντόνιστου. Οτι το θέαμα ήταν άνισο και κάποιες στιγμές φλύαρο. Ομως τίμησε τους θεσμούς, τη λογοτεχνική και μουσική παράδοση της χώρας, την τεχνολογία, είδε την ιστορία μέσα από τον 21ο αιώνα. Είχε αμεσότητα, μύριζε ανθρωπίλα. Τίποτα δήθεν, κανένα άγχος εντυπωσιασμού, καμία ένδυση «άλλης» ταυτότητας. Η διαφορετικότητα Η επίγευση δεν ήταν ούτε το «Hey Jude» που τραγούδησε ο Πολ Μακάρτνεϊ ούτε το ανατρεπτικό άναμμα της φλόγας – όχι από έναν αλλά από ομάδα νέων ανθρώπων. Ηταν η χορογραφία του Ακραμ Καν. Του Μπαγκλαντεσιανού, σπουδαίου Βρετανού χορογράφου, που ύμνησε τη ζωή, τη διαφορετικότητα, το μέλλον.kathimerini gr

Πολιτική

Πιέσεις σε Βερολίνο και ΕΚΤ για άμεση δράση

Με συνεχείς διαβουλεύσεις ευρωπαίοι, αλλά και αμερικανοί πολιτικοί προσπαθούν να σώσουν την ευρωζώνη από την κρίση που απειλεί την ίδια την ύπαρξή της. Σ΄ αυτό το πλαίσιο τίθενται οι επαφές Γκάιτνερ στη Γερμανία.

Η συνάντηση Βόφγκανγκ Σόιμπλε και Τίμοθι Γκάιτνερ πραγματοποιήθηκε στο Ζιλτ της Βόρειας Θάλασσας ύστερα από αίτημα του αμερικανού υπουργού Οικονομικών. Ο λόγος είναι προφανής. Κατά την άποψη των ΗΠΑ το Βερολίνο κάνει λίγα για να αποτρέψει μια όξυνση της ευρωκρίσης. Την ώρα που η αμερικανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα FED έχει διαθέσει 3 τρισεκατομμύρια δολάρια για τη στήριξη της εγχώριας οικονομίας, η ΕΚΤ ανέστειλε την άνοιξη το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων. Και είναι κυρίως οι Γερμανοί, οι οποίοι είναι αντίθετοι προς την παρέμβαση της ΕΚΤ.

Όμως οι προτάσεις Γκάιτνερ του στυλ «πλημμυρίστε τις αγορές με χρήμα», τις οποίες μεταφέρει, όπως όλα δείχνουν και στον πρόεδρο της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι αντικατοπτρίζουν και πολιτικά συμφέροντα. Το Νοέμβριο διεξάγονται εκλογές στις ΗΠΑ. Από το 1948 δεν έχει επανεκλεγεί πρόεδρος στις ΗΠΑ με τόσο άσχημα δεδομένα στην αγορά εργασίας. Ο Μπάρακ Ομπάμα κάνει συνεπώς τα πάντα για να ενισχύσει την ανάπτυξη στις ΗΠΑ και οι αρνητικές επιπτώσεις της ευρωκρίσης στην αμερικανική οικονομία του δημιουργούν μεγάλο πρόβλημα χωρίς να αποκλείεται να του στερήσουν εν τέλει την προεδρία.

Μια κυβέρνηση, δύο απόψεις

Διαφορετική στάση έναντι της Ελλάδας τηρούν καγκελάριος και αντικαγκελάριος

Η συνέντευξη Γιούνκερ στην Süddeutsche Zeitung, στην οποία προειδοποιεί για διάλυση της ευρωζώνης και κατηγορεί γερμανούς πολιτικούς ότι προεξοφλούν την αποτυχία της Ελλάδας προκάλεσαν πολλές αντιδράσεις στη Γερμανία. Εκτός από τους πολιτικούς συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, οι οποίοι απέρριψαν τις κατηγορίες, μερίδα του γερμανικού τύπου στηρίζει τις απόψεις του προέδρου του Eurogroup.

Με την κριτική σε γερμανούς πολιτικούς, οι οποίοι εκμεταλλεύονται την ευκρίση για να κάνουν εσωτερική πολιτική, συμφωνεί για παράδειγμα σχόλιο της γερμανικής έκδοσης των Financial Times, το οποίο επισημαίνει: «Είτε θα περιμένουμε την αξιολόγηση της τρόικας, είτε θα ταχθούμε εκ προοιμίου υπέρ της εξόδου της Ελλάδας, όπως κάνουν Χριστιανοκοινωνιστές και Φιλελεύθεροι. Ο κυβερνητικός συνασπισμός όμως εμπεριέχει και εκφράζει σήμερα και τις δύο απόψεις ταυτόχρονα. Και όταν ερωτάται ο κυβερνητικός εκπρόσωπος για την θέση της κυβέρνησης, λέει ότι ο Φίλιπ Ρέσλερ εκφράζεται στο ζήτημα της Ελλάδας ως αρχηγός κόμματος».

Μια χώρα, δύο νομίσματα

Παράλληλη κυκλοφορία δραχμής και ευρώ προτείνουν γερμανοί οικονομολόγοι και παράγοντες της οικονομίας

Την παράλληλη κυκλοφορία ευρώ και νέας δραχμής στην Ελλάδα προτείνει ομάδα γερμανών οικονομολόγων και εκπροσώπων της γερμανικής οικονομίας, γράφει η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt. Στόχος τους να αποφευχθούν οι αρνητικές επιπτώσεις της επιστροφής της Ελλάδας στο εθνικό νόμισμα, αλλά και να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της χώρας. Και έτσι προτείνουν την πληρωμή μισθών και συντάξεων σε δραχμές, των οποίων η συναλλαγματική ισοτιμία έναντι του ευρώ θα είναι κυμαινόμενη. Το εθνικό νόμισμα θα μπορεί να υποτιμηθεί.

Όπως και σε κάποια τουριστικά θέρετρα της Βρετανίας οι πελάτες θα μπορούν να επιλέξουν αν θα πληρώσουν στα εστιατόρια για παράδειγμα σε δραχμές ή σε ευρώ. Την πρόταση της παράλληλης κυκλοφορίας συνυπογράφουν ο πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της Deutsche Bank Τόμας Μάιερ, γερμανοί καθηγητές Οικονομικών όπως ο Ρόλαντ Φάουμπελ (Πανεπιστήμιο Μάνχαϊμ) και Μπερντ Λούκε (Πανεπιστήμιο Αμβούργου), αλλά και ο πρόεδρος του Ομοσπονδιακού Συνδέσμου Μεσαίων Επιχειρήσεων (BVMW) Μάριο Οχόβεν.

Spiegel Online / FTD / Handelsblatt / Στέφανος Γεωργακόπουλος
Υπεύθυνος Σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου                               DW DE

4

Share on email

Share on print

Η αλήθεια πίσω από τον καυγά για το ΔΝΤ

31/07/2012

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Συγγνώμη, αλλά δεν κατάλαβα, πού ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα.

Στο ότι στο ΔΝΤ γνώριζαν από την πρώτη στιγμή πως το ελληνικό πρόγραμμα δεν βγαίνει ή στο γεγονός ότι η Ελλάδα είχε εκεί εκπρόσωπο που το γνώριζε και δεν το είπε;

Στο ότι το ΔΝΤ γνώριζε πως δεν υπήρχε κάποιο επιτυχημένο παράδειγμα ανάλογου προγράμματος ή στο ότι όλοι – και ο κ. Παπανδρέου – γνώριζαν πως ουδένα πρόγραμμα του ΔΝΤ έχει αποδειχθεί επιτυχημένο;

(Γι’ αυτό άλλωστε και το δίδυμο Παπανδρέου – Παπακωνσταντίνου δεν μας το παρουσίαζε ως πρόγραμμα του ΔΝΤ, αλλά ως «έναν εντελώς νέο ευρωπαϊκό μηχανισμό, που φτιάχτηκε από την αρχή» για… χάρη μας, φυσικά!)

Στην πραγματικότητα, η ΕΕ άνοιξε από το 2008 την πόρτα στο ΔΝΤ και έκτοτε εμφανίζει τα προγράμματα αυτά ως… σύμπραξη, ενώ η αλήθεα είναι πως το πάνω χέρι το έχει το Ταμείο.

Οπότε, δεν γίνεται αντιληπτό εις τι συνίσταται η κόντρα Παπανδρέου – Ρουμελιώτη.

Ο μεν πρώτος, μέσω «κύκλων» του υποστηρίζει πως ο κ. Ρουμελιώτης δεν ενημέρωσε για τις συζητήσεις που γίνονταν στο ΔΝΤ, υποστηρίζοντας πως όφειλε να παραιτηθεί από τη θέση του, εφόσον διαπίστωσε πως το πρόγραμμα δεν εξυπηρετούσε τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.

Ο δεύτερος, ζητά να μάθει αν ο κ. Παπανδρέου γνώριζε τις αμφιβολίες του τότε επικεφαλής του Ταμείου Στρος-Καν «σχετικά με τις προβληματικές πτυχές» του προγράμματος που εκπονήθηκε από την Ελλάδα και καλεί τον πρώην πρωθυπουργό να διευκρινίσει γιατί δεν επιδίωξε την άμεση αναδιάρθρωση του ελληνικού δημοσίου χρέους όπως του υποδείκνυε ο Ντομινίκ Στρος Καν, γιατί αποδέχτηκε τόσο υψηλό επιτόκιο δανεισμού από την Ευρωζώνη και γιατί συμφώνησε σε τόσο μικρή χρονική περίοδο δημοσιονομικής προσαρμογής.

Υποστηρίζει μάλιστα ότι ο ίδιος ενημέρωσε τον κ. Παπανδρέου για τα τρία αυτά θέματα, επιφυλασσόμενος να δώσει στη δημοσιότητα και άλλα στοιχεία.

Όπως φαίνεται, μια από τις «προβληματικές πτυχές» που δεν ελήφθη υπόψη είναι πως η Ελλάδα έχει ως νόμισμά της το ευρώ και επομένως δεν μπορούσε να προχωρήσει σε υποτίμηση – κάτι που το ΔΝΤ συνιστά στις άλλες χώρες προκειμένου να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητά τους.

Δηλαδή, εκπονήθηκε ένα πρόγραμμα, χωρίς να ληφθεί υπόψη ότι το νόμισμά μας είναι το ευρώ!

Και εδώ νομίζω βρίσκεται και η ουσία. Την οποία άλλοι δεν αντελήφθησαν και άλλοι έκαναν ότι δεν αντιλαμβάνονται!

Από εκεί και πέρα, έχουμε ακούσει τα πάντα. Ο ίδιος ο κ. Ρουμελιώτης, τον Φεβρουάριο του 2011, σε ομιλία του στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου, μιλούσε για την ανάγκη σκληρής και μακροχρόνιας προσπάθειας, ενώ για την επιμήκυνση έλεγε πως από πλευράς ΔΝΤ το επιτόκιο είναι δεδομένο και για την αναδιάρθρωση του χρέους ότι, σύμφωνα με τελευταία μελέτη του ΔΝΤ, η Ελλάδα δεν πρέπει να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους της, ούτε και οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης, ούτε καν η Ιταλία, διότι έτσι θα κλείσουν οι αγορές για πολλά χρόνια!

Καταλάβατε τίποτε; Ισχύει κάτι από όλα αυτά; Ήταν το επιτόκιο υψηλό ή δεδομένο; Έπρεπε να γίνει η αναδιάρθρωση ή όχι; Μας συμφέρει η επιμήκυνση ή όχι;

Το μόνο βέβαιο είναι πως ο κ. Παπανδρέου – που είχε διορίσει εκπρόσωπό μας στο ΔΝΤ τον κ. Ρουμελιώτη τον Φεβρουάριο του 2010 – είτε δεν είχε καταλάβει τίποτε από τα παραπάνω, είτε έκανε ότι δεν καταλάβαινε!

Χρόνια μας… συμβουλεύουν!

Το Ταμείο ασχολείται με τη χώρα μας εδώ και πολλά χρόνια. Ήδη από τον Ιούνιο του 2003, στην ετήσια έκθεσή του για την ελληνική οικονομία, ζητούσε λήψη μέτρων για τη διαφθορά, περιορισμό των ελλειμμάτων των ασφαλιστικών ταμείων, δημοσιονομική διαφάνεια.

Και τον Μάιο του 2008, με άλλη έκθεσή του, προέβλεπε ότι για την ελληνική οικονομία τα χειρότερα έρχονται.

Από τότε ο Τόμας Μάγιερ, επικεφαλής οικονομολόγος της Ντόιτσε Μπανκ για την Ευρώπη, δήλωνε πως «η οικονομία στην Ελλάδα είναι ένα ατύχημα που δεν έχει συμβεί ακόμη».

Φθάσαμε έτσι στον Νοέμβριο του 2008, όταν η ΕΕ αποφάσισε να παραιτηθεί του ρόλου της και να αναθέσει στο ΔΝΤ κεντρικό ρόλο για την πρόληψη των κρίσεων!

Τώρα, διαπιστώνουν πόλεμο εναντίον της ΕΕ – οι υποβαθμίσεις πέφτουν βροχή από τους οίκους – αλλά έχουν ξεχάσει πως οι ίδιοι έφεραν στην Ευρώπη αυτό που ο Τσόμσκι αποκαλεί «τμήμα του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ».

Τον Μάιο του 2009, το ΔΝΤ επανήλθε με συγκεκριμένες προτάσεις για την Ελλάδα: Μείωση εξαιρέσεων – φοροαπαλλαγών. Αύξηση φόρων κατανάλωσης (τσιγάρα, καύσιμα, ποτά). Φορολόγηση ελευθέρων επαγγελματιών. Αναβολή μείωσης συντελεστών για επιχειρήσεις – φυσικά πρόσωπα. Συνέχιση παγώματος μισθών – συντάξεων στο Δημόσιο, περιορισμοί αυξήσεων στον ιδιωτικό τομέα και επέκταση μερικής απασχόλησης. Χρησιμοποίηση του ΑΜΚΑ ως εργαλείο διασταύρωσης για την αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής. Μαχαίρι στις δαπάνες για συντάξεις. Αυξήσεις στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ που πρέπει να γίνουν κερδοφόρες σε 5 χρόνια και να μειώσουν προσωπικό. Μεταρρυθμίσεις που μειώνουν τα «υψηλά» περιθώρια κέρδους και το «υψηλό» κόστος εργασίας και ανοίγουν τα κλειστά επαγγέλματα.

Αλλά τότε ο κ. Παπανδρέου ζούσε στον κόσμο του «λεφτά υπάρχουν».

Τον Ιούνιο του 2009, έξω φρενών έγινε ο Επίτροπος Αλμούνια που κάλεσε την Ελλάδα να σταματήσει επιτέλους τις σπατάλες – προφανώς ούτε αυτός γνώριζε ότι «λεφτά υπάρχουν»!

«Πληρώνετε πολύ ακριβά το υπέρογκο χρέος σας. Γνωρίζει ο Έλληνας πολίτης ότι περίπου το 5% των δημοσίων πόρων, δηλαδή πάνω από 10 δις ε σπαταλώνται για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους; Αυτό το ποσό αντιστοιχεί στον ετήσιο προϋπολογισμό σας για την υγεία. Είναι, επίσης, σχεδόν διπλάσιο από τα χρήματα που διαθέτει η κυβέρνηση για την παιδεία», είχε πει στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, στις 14 Ιουνίου 2009.

Τον Αύγουστο του 2009, το ΔΝΤ επανήλθε με νέα έκθεση-καταπέλτη για την ελληνική οικονομία. Συνιστούσε  κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης, πάγωμα μισθών, αύξηση φόρων – ιδίως του ΦΠΑ και των φόρων στα ακίνητα – και απελευθέρωση απολύσεων.

Ζητούσε επίσης μέτρα ετήσιας απόδοσης 3,7 δις ε από το 2010 μέχρι το 2013, αυστηρούς περιορισμούς στις αυξήσεις μισθών στο Δημόσιο, μείωση του πλεονάζοντος προσωπικού στον δημόσιο τομέα με περιορισμό των προσλήψεων σε επίπεδα χαμηλότερα από αυτά των αποχωρήσεων για λόγους συνταξιοδότησης.

Κι’ ακόμη: Αναμόρφωση του συστήματος συντάξεων προκειμένου να περιλαμβάνει χορήγηση συντάξεων με βάση τις συνολικές αποδοχές και όχι τις αποδοχές της τελευταίας πενταετίας. Μαχαίρι στις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις των δημοσίων υπαλλήλων. Μέτρα για την αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής. Ενίσχυση της μερικής απασχόλησης. Κοινωνικό συμβόλαιο εργαζομένων – εργοδοτών – κράτους για την ενίσχυση της απασχόλησης που θα προβλέπει προσαρμογή των μισθών προς τα κάτω. Διεύρυνση και επιτάχυνση της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, καθώς και απελευθέρωση αγορών, προϊόντων και υπηρεσιών. Μείωση αμυντικών δαπανών στα επίπεδα του μέσου όρου του ΟΟΣΑ. Συνέχεια των μεταρρυθμίσεων στον τομέα της υγείας, καλύτερη διαχείριση δημόσιων νοσοκομείων, βελτίωση και κοστολόγηση των υπηρεσιών.

Την ίδια ώρα ο κ. Παπανδρέου μας διαβεβαίωνε: Η ΕΕ και οι διεθνείς αγορές χρηματοδοτούν το χρέος της Ελλάδας και ζητούν ένα μεσοπρόθεσμο σχέδιο με τομές στα έσοδα και στις δαπάνες, καθώς και ένα πρόγραμμα συγκεκριμένων διαρθρωτικών αλλαγών, μετρήσιμων, που μπορεί να αποδώσουν σε βάθος χρόνου. Χρειάζεται διαπραγμάτευση για το έλλειμμα, που πρέπει να το κάνει κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή. Το Πασόκ θα καταργήσει όλα τα φοροεισπρακτικά μέτρα που ανακοίνωσε τις τελευταίες εβδομάδες η κυβέρνηση και είναι εις βάρος των ασθενεστέρων οικονομικά στρωμάτων.

Τον Σεπτέμβριο του 2009, ο Στρος-Καν έκανε την αυτοκριτική του: «Το ΔΝΤ έχει τρία διαφορετικά καθήκοντα. Αρχικώς πρέπει να λειτουργεί ως σύστημα πρώιμης προειδοποίησης – εκεί δεν τα καταφέραμε τόσο καλά. Κατόπιν πρέπει να δίνει συστάσεις στους πολιτικούς – αυτό το καθήκον το καλύψαμε – και τέλος, να βοηθά χώρες σε οικονομική ένδεια».

Στο μεταξύ, ο κ. Παπανδρέου κέρδισε τις εκλογές – με δέκα μονάδες διαφορά για να μην ξεχνιόμαστε – και για έξι μήνες συνέχιζε να παριστάνει ότι… λεφτά υπάρχουν, διαρρηγνύοντας τα ιμάτιά του πως δεν υπάρχει θέμα ΔΝΤ και πως η Ελλάδα δεν ζητά οικονομική βοήθεια από κανέναν, αλλά… πολιτική στήριξη των εταίρων για να αντισταθεί στις πιέσεις της διεθνούς κερδοσκοπίας.

Αλλά τον Μάρτιο, λίγο πριν από τη «δημιουργία του μηχανισμού στήριξης» και την πρώτη σωτηρία μας, επισκέφθηκε την Ουγγαρία για… «να δει από κοντά το ουγγρικό πείραμα» - η Ουγγαρία ήδη εφάρμοζε τα μέτρα του ΔΝΤ.

Δεν μας αποκάλυψε τι είδε στην Ουγγαρία, αλλά μετά έτρεξε στον τριμερή μηχανισμό, ανακοινώνοντάς το ως «χρυσό δώρο»!

«Θα είναι ένα πρόγραμμα του ΔΝΤ»

Στο μεταξύ, ο Στρος-Καν δήλωνε στο Μπλούμπεργκ: «Αν η Ελλάδα ζητήσει στήριξη, θα της προσφέρουμε στήριξη όπως κάνουμε με όλα τα μέλη μας. Θα είναι ένα πρόγραμμα του ΔΝΤ, αποφασισμένο από το ΔΝΤ, όπως συμβαίνει με όλες τις χώρες. Το ΔΝΤ θα καθορίσει τους όρους, όπως κάνουμε σε κάθε χώρα».

Παρ’ όλα αυτά, ανήμερα της 25ης Μαρτίου 2010 η Ελλάδα εξασφάλιζε το όπλο που ο κ. Παπανδρέου ζητούσε για να βάλει πάνω στο τραπέζι και ο ίδιος δήλωνε: «Οι κόποι και οι θυσίες του ελληνικού λαού πιάνουν τόπο».

Φυσικά, ουδόλως ελήφθη υπόψη η γνώμη του τότε επικεφαλής της ΕΚΤ Ζαν –Κλοντ Τρισέ, που στις 5 Μαρτίου τάχθηκε κατά της προσφυγής της Ελλάδας στο ΔΝΤ λέγοντας πως το Ταμείο ΔΕΝ ΕΝΔΕΙΚΝΥΤΑΙ ΩΣ ΠΑΡΟΧΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΣΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ-ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ! 

(Ακριβώς επειδή υπάρχει το ευρώ που δεν μπορεί να υποτιμηθεί).

Αλλά, ως γνωστόν, η προσφυγή έγινε στις 23 Απριλίου 2010 με εκείνη την περίφημη δήλωση με φόντο το Καστελόριζο και χωρίς ο κ. Παπανδρέου να αναφέρει ούτε μια φορά τη λέξη «ΔΝΤ».

Φυσικά, γνώριζε τα πάντα. Γνώριζε – όλοι γνώριζαν – πως το ΔΝΤ δεν ενδείκνυται για χώρες της ευρωζώνης, όπως γνώριζε πως το ΔΝΤ απέτυχε σε σειρά περιπτώσεων – Κορέα, Ταϊλάνδη, Ινδονησία, Αργεντινή, Ισημερινός, Μεξικό, Λεττονία, Ρουμανία (η πρώτη σύμπραξη ΔΝΤ-ΕΕ που έφερε 137.000 απολύσεις, αύξηση φόρων, μείωση μισθών, βαθιά ύφεση άνω του 7%), Ουκρανία (ύφεση 15%), Ουγγαρία, Τουρκία, Ισλανδία, Ρωσία, Βρετανία.

Εξ όσων είναι γνωστά, το ΔΝΤ έχει να επιδείξει ως επιτυχημένη του παρέμβαση μόνο αυτή της Βραζιλίας.

Εξ ου και η ήξεις αφήξεις έκθεση του ΔΝΤ, τον Μάιο του 2010: Προέβλεπε σταδιακή υποχώρηση του χρέους της Ελλάδας στο 120% το 2020, αλλά… η χαμηλή ανάπτυξη θα μπορούσε να οδηγήσει στο μέλλον σε αύξηση του χρέους έως και 149% το 2013!

Απ’ ό,τι φαίνεται από την υπόθεση αυτή μόνο το ΔΝΤ έχει βγει κερδισμένο.

Λίγο πριν φουντώσει η βιομηχανία των δανείων, βρισκόταν στο χείλος της χρεοκοπίας και, για να αντιμετωπίσει τα ελλείμματά του, ετοιμαζόταν να πουλήσει ράβδους χρυσού!

Προσθέστε σε όλα αυτά την αποκάλυψη – μέσω ντοκιμαντέρ-αγιογραφίας του Στρος-Καν – για τις επαφές του με τον Γ. Παπανδρέου ήδη από τον Δεκέμβριο του 2009 και αμέσως γίνεται αντιληπτό ότι το ΔΝΤ έψαχνε τρόπο να χωθεί στην Ευρώπη και να λύσει το πρόβλημά του.

«Δουλέψαμε επί μήνες πριν (την προσφυγή) με τις ελληνικές αρχές και το κάναμε υπόγεια», έλεγε κομπάζοντας ο Στρος-Καν μπροστά στην κάμερα.

Πάντως, για να επιστρέψω στον καυγά Παπανδρέου-Ρουμελιώτη, ο Στρος-Καν είχε διαψεύσει τον Απρίλιο του 2011 δημοσίευμα του «Σπήγκελ», σύμφωνα με το οποίο πίεζε για αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας και μιλώντας σε δημοσιογράφους στη Ν. Υόρκη είχε πει ότι στηρίζει τη θέση της τότε ελληνικής κυβέρνησης για μη αναδιάρθρωση του χρέους.

Μάλιστα, είχε τότε λεχθεί (από τον επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Κομισιόν Ντερούζ),  πως δεν έχει υπάρξει ποτέ αναδιάρθρωση στο πλαίσιο μιας νομισματικής ένωσης.

Ο δε Ντέιβιντ Χόλεϊ του ΔΝΤ, είχε, στις 28 Απριλίου 2011, επαναλάβει την πάγια θέση του Ταμείου κατά της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.

Άλλωστε, είχε ήδη δοθεί στη δημοσιότητα η έκθεση του ΔΝΤ, που για την Ελλάδα προέβλεπε ύφεση της τάξης του 3% το 2011 και ανάπτυξη της τάξης του 1,1% το 2012, ενώ τοποθετούσε την ανεργία στο 15% το 2012.

Πέφτουν συνεχώς έξω!

Φυσικά, έπεσε έξω σε όλα! Και τον Σεπτέμβριο του 2011, το ΔΝΤ μας ενημέρωσε πως ξεκινά μια διαδικασία που θα του επιτρέψει να… μην επαναλάβει τις αστοχίες των τελευταίων χρόνων όσον αφορά στις προβλέψεις του δημόσιου χρέους, π.χ. στην Ελλάδα και στις Ηνωμένες Πολιτείες!

Από τότε, το Ταμείο δεν κάνει άλλο από το να αναθεωρεί προς τα κάτω τις προβλέψεις του.

Το Σεπτέμβριο του 2011 αναθεώρησε προς τα κάτω τις προβλέψεις του για την ανάπτυξη στην ευρωζώνη και στις ΗΠΑ και αναθεώρησε προς τα πάνω τις προβλέψεις του για το ανώτατο επίπεδο του δημόσιου χρέους της Ελλάδας στο 189% του ΑΕΠ το 2012, έναντι του 172%, που ανέφερε στην τελευταία του πρόβλεψη τον Ιούνιο.

Τον Φεβρουάριο του 2012 μας είπε ότι το 2020 το χρέος θα βρίσκεται στο 129% του ΑΕΠ και τον Απρίλιο του 2012, στην εαρινή του έκθεση, προέβλεπε ύφεση 4,7% για το 2012 και μηδενικό ρυθμό ανάπτυξης το 2013.

Και πριν από δεκαπέντε μέρες, στη θερινή του έκθεση, το ΔΝΤ αναθεώρησε (ξανά) τις προβλέψεις του για την Ισπανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία και τη Βρετανία και ανακοίνωσε πως η παγκόσμια ανάπτυξη φέτος και το 2013 θα είναι μικρότερη από όσο προέβλεπε αρχικά.

Κατόπιν όλων αυτών, αναρωτιέται κανείς τι νόημα έχουν οι δηλώσεις και οι αντεγκλήσεις επί των απόψεων του ΔΝΤ.

Διερωτάται επίσης κανείς – επειδή ακούω ότι προτείνεται κάτι τέτοιο – τι θα έβγαινε από μια συζήτηση ή μια εξεταστική της Βουλής με αφορμή τις τελευταίες αποκαλύψεις περί των απόψεων του ΔΝΤ!

Δεν χρειάζεται καμιά επιτροπή για να συνειδητοποιήσουμε – επιτέλους – πως το ΔΝΤ δεν είχε καμιά δουλειά στην Ευρώπη και στην Ελλάδα.

Διότι το ΔΝΤ δεν μπορεί να βοηθήσει χώρες όπου υπάρχει σκληρό νόμισμα.   www,elzoni.gr