Με έκτακτα μέτρα και επέμβαση στη Συρία απειλεί η Τουρκία Πονοκέφαλος διαρκείας ή στρατηγικοί σχεδιασμοί μακροπρόθεσμης προοπτικής και περιφερειακής εμβέλειας; Το ερώτημα απασχολεί Τούρκους και ξένους αναλυτές με αφορμή τη συριακή κρίση και τη στάση της Αγκυρας και με σημείο αιχμής την τουρκοσυριακή μεθόριο, η οποία άπτεται περιοχών της νοτιοανατολικής Τουρκίας που κατοικούνται από κουρδικούς πληθυσμούς και όπου αναπτύσσει εδώ και δεκαετίες δράση το ΡΚΚ. Σε συνδυασμό με την επίθεση του συριακού στρατού στο Χαλέπι, κοντά στα σύνορα, και βάσει πληροφοριών, σύμφωνα με τις οποίες το συριακό καθεστώς παρέδωσε βόρειες επαρχίες της Συρίας στον έλεγχο Κούρδων ανταρτών της Δημοκρατικής Ενωσης του Κουρδιστάν (PYD) -τρία χωριά, σύμφωνα με τη «Χουριέτ»- η τουρκική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία προέβη σε ανακοινώσεις περί της λήψεως έκτακτων μέτρων και περί του «φυσικού της δικαιώματος» επέμβασης για λόγους άμυνας. Η τελευταία έκφραση προέρχεται από τον Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος κατηγόρησε τη Συρία ότι επέτρεψε σε Κούρδους αντάρτες να δρουν σε πέντε συριακές επαρχίες στον Βορρά. Ο Τούρκος πρωθυπουργός τόνισε ότι η χώρα του δεν πρόκειται να επιτρέψει κανενός είδους αλληλεγγύη μεταξύ «τρομοκρατικών ομάδων» στη Συρία κατά της Τουρκίας, διότι «η συνεργασία μεταξύ ΡΚΚ και της συγγενούς οργάνωσης PYD, που δρα στη Συρία, είναι αδιανόητη». Προειδοποίησε ότι θα υπάρξει αναμφισβήτητα τουρκική απάντηση στην εχθρική αυτή ενέργεια, ενώ νωρίτερα σε δηλώσεις του προς το τηλεοπτικό δίκτυο Kanal 4, ο κ. Ερντογάν είπε ότι η καταδίωξη ανταρτών, που με ορμητήριο τη Συρία θα δρουν στο τουρκικό έδαφος, είναι «δεδομένη». «Αυτός είναι ο στόχος, αυτό πρέπει να γίνει, αυτό κάνουμε στο Ιράκ εδώ και χρόνια», είπε ο Τούρκος πρωθυπουργός, αναφερόμενος στις αεροπορικές και από εδάφους επιθέσεις του τουρκικού στρατού εναντίον στρατοπέδων του ΡΚΚ στο βόρειο Ιράκ. «Αν κατά καιρούς εξαπολύουμε αεροπορικές επιθέσεις εναντίον τρομοκρατικών περιοχών, είναι επειδή τέτοιου είδους μέτρα είναι απαραίτητα για την άμυνά μας». Κατόπιν όλων αυτών, στο προσκήνιο επανήλθαν συζητήσεις περί κλιμάκωσης της τουρκοκουρδικής σύρραξης και θέματα όπως η δημιουργία «ζώνης ασφαλείας», «ανθρωπιστικών διαδρόμων» ή «ζώνης απαγόρευσης πτήσεων» στην τουρκοσυριακή μεθόριο προς αποφυγή περαιτέρω περιπλοκών εις βάρος της Τουρκίας. Αυτή «επενδύει» στη συριακή κρίση, ελπίζοντας να επηρεάσει καθοριστικά στο μέλλον την κυβέρνηση που θα διαδεχθεί το καθεστώς Ασαντ. Ομως, κατά τον Τζόναθαν Εϊλ του βρετανικού Royal United Services Institute, οι προσδοκίες αυτές ενδέχεται να διαψευστούν, «έστω και αν η Τουρκία αναμειχθεί στον σχηματισμό και στη σύνθεση της νέας συριακής κυβέρνησης, προκειμένου να εμποδίσει τους Κούρδους να αποκτήσουν πέραν του δέοντος εξουσίες». Εως ότου συμβούν όλα αυτά, θα πρέπει να έχει ξεκαθαριστεί ποιες ομάδες της πολύμορφης και διασπασμένης συριακής αντιπολίτευσης θα υπερισχύσουν στη διαδοχή Ασαντ. Ενδιαμέσως, ο ενδοσυριακός διχασμός γίνεται ευδιάκριτος και στα στρατόπεδα προσφύγων, σε τουρκικό έδαφος, όπου Σύροι συγκρούστηκαν μεταξύ τους, αλλά και με την τουρκική αστυνομία. Οι τουρκοσυριακές σχέσεις επιδεινώνονται σταθερά αφότου άρχισε η συριακή εξέγερση κατά του Ασαντ, τον Μάρτιο του 2011, καθώς ο Ερντογάν επέκρινε διαρκώς την πολιτική καταστολής του καθεστώτος.         kathimerini