απόλυτη σύγχυση

Απόλυτη σύγχυση Του Κώστα Ιορδανίδη Εισήγαγε, υποτίθεται, το πρόγραμμα διασώσεως της χώρας τον εξορθολογισμό στα δημοσιονομικά και εν γένει στην αναδιάρθρωση μιας οικονομίας που διατηρούσε ακόμη κάποια χαρακτηριστικά της περιόδου των Οθωμανών. Ανέμενε κανείς κάποια διαφοροποίηση και του πολιτικού λόγου, μια προσαρμογή του στα νέα δεδομένα, καθώς οι ψευδαισθήσεις διαλύονται, έναν πραγματισμό. Η αξιωματική αντιπολίτευση, ωστόσο, λειτουργεί με όρους μετωπικής αντιπαραθέσεως, όπως κατά συνθήκη συνέβαινε όχι απλώς στα χρόνια της μεταπολιτεύσεως, αλλά από συστάσεως του ελληνικού κράτους – εκτός σπανίων εξαιρέσεων. Ο κ. Αλέξης Τσίπρας υπόσχεται επαναπροσλήψεις όσων απολύονται από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, δημιουργεί την εντύπωση επανόδου στο προηγούμενο καθεστώς πραγμάτων. Με την πολιτική που υιοθετεί είναι σαφές ότι διεκδικεί την εξουσία, πράγμα που δεν ήταν ιδιαιτέρως αισθητό στις τελευταίες εκλογές. Και όποιος διεκδικεί την εξουσία μετά πάθους συνήθως την κατακτά. Από την πλευρά του κυβερνητικού συνασπισμού, η ανάγκη συνυπάρξεως της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ –ύστερα από οξύτατη αντιπαράθεση δεκαετιών– τους ώθησε σε μια συσπείρωση, με στόχο αποκλειστικό τον κ. Τσίπρα. Εχοντας εξασφαλίσει την υποστήριξη του ευρωπαϊκού συστήματος, θεώρησε ενδεχομένως η κυβέρνηση ότι ήταν εφικτή η περιθωριοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, όπως συνέβη το 1958 όταν οι εκλογές ανέδειξαν την ΕΔΑ δεύτερο κόμμα. Λησμόνησαν ότι η Ν.Δ. και το Κέντρο επεχείρησαν κάτι αντίστοιχο εναντίον του ΠΑΣΟΚ, αλλά απέτυχαν οικτρά. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στα χρόνια που μεσολάβησαν από την αποδοχή του πρώτου Μνημονίου έγιναν κάποια βήματα θετικά, αλλά και αστοχίες βάναυσες. Αλλά αντί αποτιμήσεως της πορείας και των αποτελεσμάτων –αρνητικών και θετικών– η σημερινή κυβέρνηση επιμένει να διαχειρίζεται απλώς τις προσδοκίες των πολιτών. Διαβεβαιώνει ότι δεν πρόκειται να ληφθούν νέα μέτρα, διότι εξαντλήθηκαν οι αντοχές της κοινωνίας. Αλλά τα στοιχεία δείχνουν τεράστια υστέρηση στα έσοδα του ΙΚΑ και των άλλων ασφαλιστικών ταμείων, που θα οδηγήσουν σε νέες μειώσεις των συντάξεων. Η αύξηση των προσλήψεων κατά δέκα χιλιάδες τον Αύγουστο προβλήθηκε με όρους περίπου μεταφυσικούς από τον αρμόδιο υπουργό, παρά το γεγονός ότι ο αριθμός των ανέργων εκτινάχθηκε στα υψηλότερα επίπεδα. Η προοπτική δημιουργίας πρωτογενούς πλεονάσματος ώθησε την κυβέρνηση στην παροχή διαβεβαιώσεων ότι θα είναι δυνατή η ενίσχυση των κατώτερων εισοδημάτων. Ο λαϊκισμός έχει δύο όψεις – μία κυβερνητική και μία του ΣΥΡΙΖΑ. Το βέβαιο είναι ότι η Ελλάς μετά την εκπνοή του Μνημονίου στα τέλη του 2014, θα πρέπει να δανειοδοτηθεί εκ νέου για τις ανάγκες της προσεχούς διετίας με 4,5 έως 10 δισ. ευρώ και αυτό σημαίνει νέα μέτρα λιτότητος. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει απορρίψει ρητορικά με πλείστους τρόπους την πολιτική των Μνημονίων, ενώ παράλληλα διαδοχικές κυβερνήσεις έχουν απαξιώσει τη φιλελευθεροποίηση, ακολουθώντας παλαιοκομματικές ρητορικές. Το αποτέλεσμα είναι ότι η κοινωνία περιπίπτει σε κατάσταση κατατονικής σχιζοφρένειας.  kathimerini