ΟΛΜΕ και ψευδαισθήσεις

ΟΛΜΕ και ψευδαισθήσεις

Του Σωκρατη Τσιχλια

Όταν η Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ) οδήγησε, την περασμένη άνοιξη, τους καθηγητές εν μέσω πανελληνίων σε μια συναισθηματική απόφαση για απεργία εντός των εξετάσεων, γνώριζε ότι είχε απέναντί της ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας και ότι η κυβέρνηση θα προχωρούσε σε επιστράτευση των καθηγητών. Ηταν βέβαιη ότι θα συνέβαινε. Τότε γιατί προχώρησαν; Γιατί οδήγησαν τον κλάδο σε μια ματαίωση; Σε μια προαναγγελθείσα ήττα;

Η απάντηση είναι εύκολη: για να εκθέσουν την κυβέρνηση, στα μάτια των πολιτών, ως εξουσία αυταρχική - αντιδημοκρατική. Για να καταστρέψουν μέρος, έστω, της εκλογικής της δύναμης. Εβίωσαν, συνδικαλιστές και ενεργά συνδικαλιζόμενοι, μια κλασική αυταπάτη. Μια ψευδαίσθηση. Η απεργία δεν έγινε και η κυβέρνηση μάλλον ενισχυμένη βγήκε από αυτό το θέατρο παραλόγου.

Στοιχειωδώς συνδεδεμένος με την κοινωνία αν είναι κάποιος, εγνώριζε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των καθηγητών ούτε πολιτικά συμφωνούσε ούτε άντεχε οικονομικά πολυήμερο απεργιακό αγώνα με την έναρξη της νέας σχολικής περιόδου. Οποιον κανονικό καθηγητή και αν ρωτούσες, εννοώ χωρίς ιδεολογικές παρωπίδες και κομματικά αντανακλαστικά, θα σου το επιβεβαίωνε. Τι εισηγήθηκαν οι συνδικαλιστές; Απεργία διαρκείας, καθώς οι πενθήμερες επαναλαμβανόμενες αυτό πρακτικά σημαίνουν. Τι συνέβη στη σκληρή πραγματικότητα; Η απεργία είχε συντριπτική συμμετοχή τις πρώτες ημέρες, ο μέσος εκπαιδευτικός έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα δυσαρέσκειας προς την πολιτική ηγεσία και στη συνέχεια η συμμετοχή έφθινε, έως ότου η κινητοποίηση έσβησε και η απεργία ανεστάλη.

Θα περίμενε κανείς, ύστερα από αυτές τις δύο κραυγαλέες αποτυχίες, μετά την άφρονα κατασπατάληση του πολύτιμου δικαιώματος της απεργίας, έναν μικρό απολογισμό, μια επανεκτίμηση, αν όχι αυτοκριτική, από την ΟΛΜΕ. Αντιθέτως, απτόητο, το σώμα κάνει μία ακόμη επίδειξη ακτιβιστικής μονομανίας και πολιτικής υστεροβουλίας στρεφόμενο προς τις καταλήψεις των μαθητών. Αγνοώντας τη φθίνουσα πορεία τους, καλεί η ΟΛΜΕ τους εκπαιδευτικούς «να θωρακίσουν τα σχολεία από την αστυνομική βία, την αυθαιρεσία και τους εκφοβισμούς». Οι ψευδαισθήσεις συνεχίζονται.Καθημερινή