Alafrosimiomata  5.6.2012                                                                                                                                                                    H γειτονιά στο λόφο του Μπαλαμπά ,ψηλότερα από τον δρόμο κάπου 25 μέτρα παρείχε το προνόμιο να ατενίζεις το λιμάνι και την μισή πολιτεία .Εληές και βράχοι κάλυπταν το μέρος, αλλά το αποκαλείς ιδανικό, γιατί πλεονεκτούσε σε φρέσκο αγέρα και ξηρασία.Ε κεί που γιδοπρόβατα  διαφέντευαν τον τόπο, με το σεισμό του 1953 κατοίκησαν άνθρωποι που ο εγκέλαδος ξεσπίτωσε. Δεν άφισαν τον καιρό να περάσει που όλοι, χωρίς εξαίρεση, κουβαλούσαν σανίδες καδρόνια και  οποιο ξύλο χρειαζόταν για το στήσιμο της παράγκας ,θεωρούμενης σαν προχείρου στεγάστρου,  και που έμελε να είναι κατοικία για τουλάχιστον 3 χρόνια.Ετσι  βρέθηκαν κει πάνω οι Βασιλάτοι οι Ρανέοι,οι  Καούκηδες  οι Αντωνάτοι,μια κυρία μετά της κόρης της ,οι Σκλαβουνάκηδες, ο κλητήρας του δικαστηρίου μετά της οικογενείας του, ο παντοπώλης Κατάνιας, κάποιος γέρος από χωριό στον οποίο ο παπαγιάννης χάρισε τις παράγκες οτε κατέβηκε στο μόνιμο σπίτι του στην πόλη,οΑγγελος της Πόπης με τη οικογένειά του, πιο κάτω κοντά στον δρόμο ενας ψαράς με γυνάίκα και παιδί ,ολοι κι’ όλοι καπου φτάναμε τους 80 . Υπάρχει μια φωτογραφία στο διαδίκτυο του παπά-Γίαννη που προσπαθεί να στησει την πρώτη ξύλινη εκκλησία.Νομίζω να υπάρχει στο βιβλίο/ Kefalonia- kai-kosmos. Στην 2^η έκδοση.   Ο ήλιος μας φώτιζε πρώτους,  διαλύοντας την αχλύ του πρωϊνού,κι’αμέσως μετά το νίψιμο καθένας τραβούσε τον δρόμο της δουλιάς  που κείνη την εποχή ήτανε αναγκαία για την ανασυγκρότηση της πόλης. Eνα εργοτάξιο σε πλήρη οργασμό με συνεχές βοητό από μηχανήματα μαστόρους

κτίστες  μπουλντόζες  ,φορτηγά και τσιμεντομηχανές, εδιδε την εντύπωση πως όλα κινούνται στο δρόμο της αποκατάστασης μας.Ταβράδυα παρέες –παρέες εξιστορούσαν γεγονότα άγνωστα για φίλους και γνωστούς κάτω από το φεγγαρόφωτο . Το φως περιορισμένο και κατά τόπους.Υπήρχε ένα φιλόξενο μερος για τα μεσημέρια του καλοκαιριού «η κυανή ακτή» που έπαιρνες το μπάνιο σου και κατόπιν απολάμβανες ψητή συναγρίδα η και τσιπούρα με σαλάτα.Εκείνο που με δαιμόνιζε ήταν η  Ρηνη τση Πόπης που μεσημεριάτικα δεν κρατούσε την στοιχειώδη ησυχία, σαν κι’ήθελες να κλείσης τα μάτια για λίγο ύπνο .Τα βραδυνά  κοριτσόπουλα σε σκασιαρχειο για λίγο χρόνο αντήλασσαν  προιόντα του έρωτα με τον καλό τους.Ειχε πέσει πολύς κόσμος στ’Αργοστόλι τότες .Εργα στην παραλία με επιχώσεις των ερειπίων διαμόρφωναν τους χώρους και τις προβλήτες που κυριολεκτικά αλλαζαν το παληό τοπίο. Παράλληλα κι’αφού τον πολιτισμόμας τον ρίξαμε στην θάλασσα,άρχισε η βάσει σχεδίου ανοικοδόμηση των κρατικών κτιρίων ,των σχολείων και κοντά σ’αυτά των πρώτων κατοικιών. Πέρασαν τρια χρόνια και μετα ταύτα πολλά ακόμη για να φύγουν άνθρωποι και παράγκες για να μεταβληθεί ο λόφος του μπαλαμπά σε κατοικίες που στολίζουν με την καλαισθησία τους την πόλη του Αργοστολού.λορνιόν