Να τον χαίρεται τον δελφίνο του ο κ. Καμμένος - και οι ναυτικοί τους «σωτήρες» τους
Δεν είναι εύκολο να καταλάβει κανείς τι ακριβώς είναι αυτό που προτείνει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» κ. Ν. Μαριάς, αλλά αφήνουμε την σπαζοκεφαλιά για τον πρόεδρό του – αρκετά πονοκεφαλιάζουμε να ερμηνεύουμε όσα (ανάλογα με τον καιρό) υποστηρίζει κάθε φορά ο ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το τι θα κάνει με το μνημόνιο.
(Απλώς αναφέρω ότι στις 18 του μήνα, από του βήματος της Βουλής, ο κ. Μαριάς πρότεινε οι «αντιμνημονιακοί» βουλευτές να αποχωρήσουν από το κοινοβούλιο – όχι να παραιτηθούν – και να ενωθούν με τον λαό στις πλατείες, ασκώντας τα δικαιώματά τους… εκτός κοινοβουλίου(!), ανταποκρινόμενοι, όπως είπε, στο ερώτημα του λαού «γιατί παραμένετε ακόμη στη Βουλή, νομιμοποιώντας αυτή την κατάσταση της τρόικας;». Πρότεινε δηλαδή – αν καταλαβαίνω – να παραμείνουν βουλευτές, αλλά… να μην πηγαίνουν στο κοινοβούλιο (και επομένως να πάψουν να είναι νομοθέτες), ώστε αυτό να μην λειτουργεί αφού δεν θα υπάρχει αντιπολίτευση. Κι’ αυτό, διότι, όπως είπε, «ό,τι ήταν να πούμε (σ.σ. μέσα στη Βουλή) το έχουμε πει». Στην επιστολή του πάλι της 21ης Απριλίου, διευκρίνισε πως η «αποχώρηση» δεν συνεπάγεται και αποχώρηση από τις κοινοβουλευτικές ομάδες).
Τέλος πάντων, αυτά είναι θέματα που θα αναλάβει να ξεμπλέξει ο κ. Καμμένος, που την ανάγκη φιλοτιμίαν ποιούμενος έσπευσε να συμφωνήσει – αν και δεν φαντάζομαι να έχει όρεξη να εγκαταλείψει το κτίριο της Πλατείας Συντάγματος και να εγκατασταθεί στην ομώνυμη πλατεία.
Να τον χαίρεται πάντως τον δελφίνο του – και να δει τι θα κάμει όταν θα τον καλεί από την πλατεία να ενωθεί κι’ αυτός με τα πλήθη των οποίων θα επιχειρήσει να ηγηθεί.
Όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες.
Οπότε, είναι προφανές ότι ο κ. Καμμένος θα έχει στο μέλλον πολύ σοβαρότερη δουλειά να κάνει από το να παίρνει σβάρνα τα κανάλια, διαστρεβλώνοντας απόψεις και συκοφαντώντας όσους θα συνεχίσουν να λειτουργούν εντός κοινοβουλίου – όπου είναι και η θέση του βουλευτή.
Μιλώντας από το βήμα της Βουλής και εμφανιζόμενος στην εκπομπή του Γ. Αυτιά, «κατήγγειλε» πως (με αφορμή το νομοσχέδιο για τη ναυτιλία) προέτρεψα τους εφοπλιστές να… προσλαμβάνουν Φιλιππινέζους!
Μετέφερε δηλαδή το ακριβώς αντίθετο από αυτό που υποστηρίζω:
Ότι δηλαδή είναι ντροπή στα ελληνόκτητα πλοία να εργάζονται Φιλιππινέζοι και μόνο 17.000 Έλληνες, την ώρα που έχουμε 1,3 εκ. ανέργους – στηλιτεύοντας μάλιστα και τη στάση των εφοπλιστών επί του θέματος.
Επ’ αυτού του ντροπιαστικού δεδομένου, ο κ. Καμμένος δεν είχε να πει τίποτε – διότι έπρεπε να χαϊδέψει τα αυτιά της ΠΝΟ, της ΠΕΜΕΝ και όποιου άλλου τείνει ευήκοον ους στους συκοφάντες.
Ούτε είχε τόσο ο ίδιος όσο και οι άλλοι θωπευτές αυτιών να προτείνουν κάτι για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.
Η πραγματικότητα, λοιπόν, είναι αυτή. Όλα τα άλλα είναι θεωρίες και παχιά λόγια, από όσους εκ των υστέρων παραδίδουν μαθήματα ναυτοσύνης, νησιωτικότητας και… διανησιωτικότητας!
Επί του ίδιου θέματος και ο κ. Τσίπρας παραδίδει μαθήματα.
Για παράδειγμα, όταν τον Δεκέμβριο του 2012 συναντήθηκε με το προεδρείο της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, από την Κουμουνδούρου μας ενημέρωσαν πως έθεσε (ο κ. Τσίπρας) μια σειρά θέματα, όπως η φορολόγηση των ναυτιλιακών επιχειρήσεων, η συμβολή της ναυτιλίας στην ανασυγκρότηση της ναυπηγικής βιομηχανίας, ο θαλάσσιος τουρισμός, αλλά και «τα εργασιακά και το μισθολόγιο στην ελληνόκτητη ποντοπόρο ναυτιλία των κατώτερων πληρωμάτων με στόχο την αντιμετώπιση της ανεργίας των Ελλήνων ναυτικών» και την «αναβάθμιση της ναυτικής εκπαίδευσης, με ιδιαίτερη αναφορά στην ανάγκη να ξεπεραστούν τα εμπόδια για την πρακτική άσκηση των εκπαιδευομένων».
Δεν γνωρίζουμε πώς αντιλαμβάνεται τα δύο τελευταία ο κ. Τσίπρας, αλλά όταν στην επικοινωνία του με τους εφοπλιστές μίλησε για «το μισθολόγιο με στόχο την αντιμετώπιση της ανεργίας των Ελλήνων ναυτικών», τι μπορεί να εννοούσε;
Ότι πρέπει να αυξηθούν οι μισθοί για να… γίνουν προσλήψεις και να αντιμετωπιστεί η ανεργία των ναυτικών;
Δεν το φαντάζομαι – έτσι δεν είναι;
Όσο για την «ανάγκη να ξεπεραστούν τα εμπόδια για την πρακτική άσκηση των εκπαιδευομένων», τι εννοούσε;
Μήπως αναφερόταν στο πρόγραμμα «Νέαρχος» που ο ΣΥΡΙΖΑ (για να χαϊδέψει συνδικαλιστικά αυτιά) κατακεραύνωσε στη Βουλή;
Αλλά και τον Ιούνιο του 2012, λίγο πριν από τη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση, στην παρουσίαση του Προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ στην Αθηναΐδα και στη συνέντευξη Τύπου στο Ζάππειο, ο κ. Τσίπρας μίλησε μεν για τις 58 φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών – τον Νοέμβριο του 2011 είχε καλέσει την κυβέρνηση να επιβάλει ειδική εισφορά 2 δις ευρώ στους εφοπλιστές και τον Απρίλιο του 2012, από τα Γιάννενα, ζήτησε να μπει φόρος 500.000 ευρώ για κάθε ένα από τα 4.000 ελληνόκτητα πλοία.
Αλλά την ίδια περίοδο, κατά την επίσκεψή του στο Πέραμα, δήλωσε πως «οι φοροαπαλλαγές για τον ελληνικό στόλο είναι συγκριτικό πλεονέκτημα» που πρέπει να αξιοποιηθεί για να βοηθηθεί η χώρα.
Την ίδια επίσης ώρα, έλεγε πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιβάλει «μια έκτακτη εισφορά άπαξ», αφού με την «εθνική προγραμματική συμφωνία που θέλουμε να έχουμε με τον εφοπλιστικό κόσμο, τον ναυτιλιακό κόσμο, τον κόσμο της ναυτιλίας εν πάση περιπτώσει και του εφοπλισμού, θα επιδιώξουμε περισσότερα από μία έκτακτη εισφορά άπαξ».
Αλλά την ίδια πάλι ώρα, την ίδια στιγμή, έλεγε πως «πιστεύουμε ότι μπορεί να έχουμε αποτελέσματα σε αυτή τη διαδικασία και λέω διαδικασία συνεννόησης και συμφωνίας, διότι θα γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι αν θέλουν να αποφύγουν τις εισφορές τους προς το Ελληνικό Δημόσιο έχουν τρόπους να το κάνουν, άρα εδώ θέλει μια συνεννόηση».
Άρα, παραδέχθηκε μια χαρά ότι το εφοπλιστικό κεφάλαιο είναι διεθνές και επομένως οι εφοπλιστές «έχουν τρόπους» να αποφύγουν τη φορολογία – προφανώς αλλάζοντας σημαία.
«Άρα», όπως είπε, «εδώ θέλει μια συνεννόηση».
Και αν δεν το κάνουν; - ρωτάει μόνος του.
«Αν δεν το κάνουν», απαντά στον εαυτό του ο κ. Τσίπρας (12 Ιουνίου 2012, Ζάππειο), «και δεν καταλήξουμε σε προγραμματική συμφωνία, θα ψάξουμε να βρούμε κάθε τρόπο. Κάθε τρόπο».
Φυσικά, και σήμερα να τον ρωτήσεις δεν είναι σε θέση να πει σε τι συνίσταται αυτός ο «κάθε τρόπος».
Άλλωστε, λίγους μήνες αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2012, κατά τη συνάντησή του με τους εφοπλιστές, δεν μάθαμε αν εμφανίστηκε ενώπιόν τους κραδαίνοντας τον «κάθε τρόπο»…
Διότι γνωρίζει πολύ καλά πως μόλις επιβάλει φόρο 500.000 ευρώ σε κάθε πλοίο υπό ελληνική σημαία, απλώς οι εφοπλιστές θα αλλάξουν σημαία…
Αυτή είναι η αλήθεια – είτε μας αρέσει, είτε όχι – για τις δυνατότητες των εφοπλιστών (να αλλάζουν σημαίες, να προσλαμβάνουν Φιλιππινέζους), που ούτε μπορούν, ούτε σκοπεύουν να αλλάξουν οι κύριοι Τσίπρας και Καμμένος.
Μια πραγματικότητα πολύ πιο περίπλοκη από τις δύο λέξεις («συμφωνώ απόλυτα») με τις οποίες ο Σεραφείμ Κοτρώτσος (Real Fm, 22 Απριλίου) απάντησε τις προάλλες στην ακροάτριά του Σμαράγδα…
Υ.Γ. Για «χορηγίες επικοινωνιακής σκοπιμότητας», μίλησε τη Δευτέρα ο ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την εκ μέρους των εφοπλιστών δωρεά δύο περιπολικών σκαφών προς το Λιμενικό Σώμα. Φαντάζομαι πως κατά τη συνάντηση μαζί τους, τον Δεκέμβριο του 2012, ο κ. Τσίπρας τους ξεκαθάρισε πως, όταν έλθει στη βασιλεία του, θα αρνείται τις δωρεές τους. ELZONI.GR
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
(Απλώς αναφέρω ότι στις 18 του μήνα, από του βήματος της Βουλής, ο κ. Μαριάς πρότεινε οι «αντιμνημονιακοί» βουλευτές να αποχωρήσουν από το κοινοβούλιο – όχι να παραιτηθούν – και να ενωθούν με τον λαό στις πλατείες, ασκώντας τα δικαιώματά τους… εκτός κοινοβουλίου(!), ανταποκρινόμενοι, όπως είπε, στο ερώτημα του λαού «γιατί παραμένετε ακόμη στη Βουλή, νομιμοποιώντας αυτή την κατάσταση της τρόικας;». Πρότεινε δηλαδή – αν καταλαβαίνω – να παραμείνουν βουλευτές, αλλά… να μην πηγαίνουν στο κοινοβούλιο (και επομένως να πάψουν να είναι νομοθέτες), ώστε αυτό να μην λειτουργεί αφού δεν θα υπάρχει αντιπολίτευση. Κι’ αυτό, διότι, όπως είπε, «ό,τι ήταν να πούμε (σ.σ. μέσα στη Βουλή) το έχουμε πει». Στην επιστολή του πάλι της 21ης Απριλίου, διευκρίνισε πως η «αποχώρηση» δεν συνεπάγεται και αποχώρηση από τις κοινοβουλευτικές ομάδες).
Τέλος πάντων, αυτά είναι θέματα που θα αναλάβει να ξεμπλέξει ο κ. Καμμένος, που την ανάγκη φιλοτιμίαν ποιούμενος έσπευσε να συμφωνήσει – αν και δεν φαντάζομαι να έχει όρεξη να εγκαταλείψει το κτίριο της Πλατείας Συντάγματος και να εγκατασταθεί στην ομώνυμη πλατεία.
Να τον χαίρεται πάντως τον δελφίνο του – και να δει τι θα κάμει όταν θα τον καλεί από την πλατεία να ενωθεί κι’ αυτός με τα πλήθη των οποίων θα επιχειρήσει να ηγηθεί.
Όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες.
Οπότε, είναι προφανές ότι ο κ. Καμμένος θα έχει στο μέλλον πολύ σοβαρότερη δουλειά να κάνει από το να παίρνει σβάρνα τα κανάλια, διαστρεβλώνοντας απόψεις και συκοφαντώντας όσους θα συνεχίσουν να λειτουργούν εντός κοινοβουλίου – όπου είναι και η θέση του βουλευτή.
Μιλώντας από το βήμα της Βουλής και εμφανιζόμενος στην εκπομπή του Γ. Αυτιά, «κατήγγειλε» πως (με αφορμή το νομοσχέδιο για τη ναυτιλία) προέτρεψα τους εφοπλιστές να… προσλαμβάνουν Φιλιππινέζους!
Μετέφερε δηλαδή το ακριβώς αντίθετο από αυτό που υποστηρίζω:
Ότι δηλαδή είναι ντροπή στα ελληνόκτητα πλοία να εργάζονται Φιλιππινέζοι και μόνο 17.000 Έλληνες, την ώρα που έχουμε 1,3 εκ. ανέργους – στηλιτεύοντας μάλιστα και τη στάση των εφοπλιστών επί του θέματος.
Επ’ αυτού του ντροπιαστικού δεδομένου, ο κ. Καμμένος δεν είχε να πει τίποτε – διότι έπρεπε να χαϊδέψει τα αυτιά της ΠΝΟ, της ΠΕΜΕΝ και όποιου άλλου τείνει ευήκοον ους στους συκοφάντες.
Ούτε είχε τόσο ο ίδιος όσο και οι άλλοι θωπευτές αυτιών να προτείνουν κάτι για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.
Η πραγματικότητα, λοιπόν, είναι αυτή. Όλα τα άλλα είναι θεωρίες και παχιά λόγια, από όσους εκ των υστέρων παραδίδουν μαθήματα ναυτοσύνης, νησιωτικότητας και… διανησιωτικότητας!
Επί του ίδιου θέματος και ο κ. Τσίπρας παραδίδει μαθήματα.
Για παράδειγμα, όταν τον Δεκέμβριο του 2012 συναντήθηκε με το προεδρείο της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, από την Κουμουνδούρου μας ενημέρωσαν πως έθεσε (ο κ. Τσίπρας) μια σειρά θέματα, όπως η φορολόγηση των ναυτιλιακών επιχειρήσεων, η συμβολή της ναυτιλίας στην ανασυγκρότηση της ναυπηγικής βιομηχανίας, ο θαλάσσιος τουρισμός, αλλά και «τα εργασιακά και το μισθολόγιο στην ελληνόκτητη ποντοπόρο ναυτιλία των κατώτερων πληρωμάτων με στόχο την αντιμετώπιση της ανεργίας των Ελλήνων ναυτικών» και την «αναβάθμιση της ναυτικής εκπαίδευσης, με ιδιαίτερη αναφορά στην ανάγκη να ξεπεραστούν τα εμπόδια για την πρακτική άσκηση των εκπαιδευομένων».
Δεν γνωρίζουμε πώς αντιλαμβάνεται τα δύο τελευταία ο κ. Τσίπρας, αλλά όταν στην επικοινωνία του με τους εφοπλιστές μίλησε για «το μισθολόγιο με στόχο την αντιμετώπιση της ανεργίας των Ελλήνων ναυτικών», τι μπορεί να εννοούσε;
Ότι πρέπει να αυξηθούν οι μισθοί για να… γίνουν προσλήψεις και να αντιμετωπιστεί η ανεργία των ναυτικών;
Δεν το φαντάζομαι – έτσι δεν είναι;
Όσο για την «ανάγκη να ξεπεραστούν τα εμπόδια για την πρακτική άσκηση των εκπαιδευομένων», τι εννοούσε;
Μήπως αναφερόταν στο πρόγραμμα «Νέαρχος» που ο ΣΥΡΙΖΑ (για να χαϊδέψει συνδικαλιστικά αυτιά) κατακεραύνωσε στη Βουλή;
Αλλά και τον Ιούνιο του 2012, λίγο πριν από τη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση, στην παρουσίαση του Προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ στην Αθηναΐδα και στη συνέντευξη Τύπου στο Ζάππειο, ο κ. Τσίπρας μίλησε μεν για τις 58 φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών – τον Νοέμβριο του 2011 είχε καλέσει την κυβέρνηση να επιβάλει ειδική εισφορά 2 δις ευρώ στους εφοπλιστές και τον Απρίλιο του 2012, από τα Γιάννενα, ζήτησε να μπει φόρος 500.000 ευρώ για κάθε ένα από τα 4.000 ελληνόκτητα πλοία.
Αλλά την ίδια περίοδο, κατά την επίσκεψή του στο Πέραμα, δήλωσε πως «οι φοροαπαλλαγές για τον ελληνικό στόλο είναι συγκριτικό πλεονέκτημα» που πρέπει να αξιοποιηθεί για να βοηθηθεί η χώρα.
Την ίδια επίσης ώρα, έλεγε πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιβάλει «μια έκτακτη εισφορά άπαξ», αφού με την «εθνική προγραμματική συμφωνία που θέλουμε να έχουμε με τον εφοπλιστικό κόσμο, τον ναυτιλιακό κόσμο, τον κόσμο της ναυτιλίας εν πάση περιπτώσει και του εφοπλισμού, θα επιδιώξουμε περισσότερα από μία έκτακτη εισφορά άπαξ».
Αλλά την ίδια πάλι ώρα, την ίδια στιγμή, έλεγε πως «πιστεύουμε ότι μπορεί να έχουμε αποτελέσματα σε αυτή τη διαδικασία και λέω διαδικασία συνεννόησης και συμφωνίας, διότι θα γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι αν θέλουν να αποφύγουν τις εισφορές τους προς το Ελληνικό Δημόσιο έχουν τρόπους να το κάνουν, άρα εδώ θέλει μια συνεννόηση».
Άρα, παραδέχθηκε μια χαρά ότι το εφοπλιστικό κεφάλαιο είναι διεθνές και επομένως οι εφοπλιστές «έχουν τρόπους» να αποφύγουν τη φορολογία – προφανώς αλλάζοντας σημαία.
«Άρα», όπως είπε, «εδώ θέλει μια συνεννόηση».
Και αν δεν το κάνουν; - ρωτάει μόνος του.
«Αν δεν το κάνουν», απαντά στον εαυτό του ο κ. Τσίπρας (12 Ιουνίου 2012, Ζάππειο), «και δεν καταλήξουμε σε προγραμματική συμφωνία, θα ψάξουμε να βρούμε κάθε τρόπο. Κάθε τρόπο».
Φυσικά, και σήμερα να τον ρωτήσεις δεν είναι σε θέση να πει σε τι συνίσταται αυτός ο «κάθε τρόπος».
Άλλωστε, λίγους μήνες αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2012, κατά τη συνάντησή του με τους εφοπλιστές, δεν μάθαμε αν εμφανίστηκε ενώπιόν τους κραδαίνοντας τον «κάθε τρόπο»…
Διότι γνωρίζει πολύ καλά πως μόλις επιβάλει φόρο 500.000 ευρώ σε κάθε πλοίο υπό ελληνική σημαία, απλώς οι εφοπλιστές θα αλλάξουν σημαία…
Αυτή είναι η αλήθεια – είτε μας αρέσει, είτε όχι – για τις δυνατότητες των εφοπλιστών (να αλλάζουν σημαίες, να προσλαμβάνουν Φιλιππινέζους), που ούτε μπορούν, ούτε σκοπεύουν να αλλάξουν οι κύριοι Τσίπρας και Καμμένος.
Μια πραγματικότητα πολύ πιο περίπλοκη από τις δύο λέξεις («συμφωνώ απόλυτα») με τις οποίες ο Σεραφείμ Κοτρώτσος (Real Fm, 22 Απριλίου) απάντησε τις προάλλες στην ακροάτριά του Σμαράγδα…
Υ.Γ. Για «χορηγίες επικοινωνιακής σκοπιμότητας», μίλησε τη Δευτέρα ο ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την εκ μέρους των εφοπλιστών δωρεά δύο περιπολικών σκαφών προς το Λιμενικό Σώμα. Φαντάζομαι πως κατά τη συνάντηση μαζί τους, τον Δεκέμβριο του 2012, ο κ. Τσίπρας τους ξεκαθάρισε πως, όταν έλθει στη βασιλεία του, θα αρνείται τις δωρεές τους. ELZONI.GR
No comments:
Post a Comment