Κάτι γίνεται στην Κύπρο
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ο πρώτος γύρος των εκλογών για τον νέο ηγέτη των Τουρκοκυπρίων την περασμένη Κυριακή δεν ανέδειξε νικητή, αλλά κατέγραψε ότι πολλοί ψηφοφόροι αναζητούν την αλλαγή ― την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού και επιβεβαίωση της τουρκοκυπριακής ταυτότητάς τους. Ο δεύτερος γύρος μεθαύριο θα κρίνει τον νικητή, αλλά και τις προοπτικές για ριζικές αλλαγές στη βόρεια Κύπρο και για πρόοδο στις συνομιλίες για την επανένωση του νησιού, οι οποίες αναμένεται να αρχίσουν πάλι τον ερχόμενο μήνα. «Εως τον δεύτερο γύρο των εκλογών, το καζάνι της πολιτικής θα εξακολουθεί να βράζει... και ίσως συνεχίσει», σχολίασε ο διακεκριμένος Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος Γιουσούφ Κάνλι στη Hurriyet Daily News προχθές.
Τους τελευταίους μήνες ήταν εμφανές ότι πολλοί στη βόρεια Κύπρο δυσανασχετούσαν με την κατάσταση ― με το πολιτικό κατεστημένο, με τη διαφθορά, με τις επίμονες προσπάθειες της Αγκυρας να αλλοιώσει την κοσμική κοινωνία με την «τουρκοποίηση» και με την κατασκευή πολλών τεμενών. «Οι άνθρωποι θέλουν να ανακτήσουν την αξιοπρέπειά τους», είπε μια Τουρκοκύπρια δημοσιογράφος. Σημείωσε ότι ο διαχωρισμός μεταξύ ψηφοφόρων πλέον ήταν μεταξύ όσων βολεύονται με την τωρινή κατάσταση και όσων αναζητούν την ανατροπή. Πολλοί έποικοι, επίσης, κυρίως της δεύτερης γενιάς, φαίνονται να δυσανασχετούν με το βαρύ χέρι της Αγκυρας. Ενώ υπολογίζεται ότι οι έποικοι είναι περίπου ισάριθμοι με τους Τουρκοκύπριους, γύρω στο 65% των ψηφοφόρων καταψήφισε προτεινόμενες συνταγματικές αλλαγές· παρότι εισήγαν αρκετές προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, δεν εξάλειφαν το περιβόητο Αρθρο 10 το οποίο δίνει στην Τουρκία τον απόλυτο έλεγχο των Κατεχομένων.
Το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου επιβεβαιώνει τις προβλέψεις ― οι ψηφοφόροι έχουν «ξεφύγει», σε μεγάλο βαθμό, από τα κόμματά τους. Ο συντηρητικός Ντερβίς Ερογλου, ο οποίος εξελέγη «πρόεδρος» από τον πρώτο γύρο το 2010, κέρδισε το 28,2% των ψήφων, με τον αριστερό Μουσταφά Ακιντζί να ακολουθεί με 26,9% στην επανεμφάνισή του στην πολιτική σκηνή ύστερα από μακρόχρονη απουσία. Τρίτη βγήκε η Σιμπέλ Σιμπέρ, του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού Κόμματος που διοικεί τη βόρεια Κύπρο, με 22,7%, ποσοστό σχεδόν 10% χαμηλότερο απ’ αυτό που απέσπασε το κόμμα στις περσινές δημοτικές εκλογές. Τέταρτος, με 21,5%, σε άλλη μια έκπληξη, ο ανεξάρτητος Κουντρέτ Οζερσάι, ο οποίος έως πρόσφατα ήταν ο εκπρόσωπος των Τουρκοκυπρίων στις διακοινοτικές συνομιλίες.
Ο Ακιντζί μπορεί να προσφέρει νέο «αέρα», λόγω της απουσίας του από την πολιτική από το 2006, αλλά είναι και γνωστός και στις δύο πλευρές της γραμμής που χάραξε η τουρκική εισβολή του 1974 ως πετυχημένος δήμαρχος της βόρειας Λευκωσίας τη δεκαετία του 1980. Από δημοσκοπήσεις φαίνεται να είναι ο πιο αποδεκτός Τουρκοκύπριος πολιτικός για τους Ελληνοκύπριους. Η έμφασή του στη σημασία της τουρκοκυπριακής ταυτότητας (και όχι ταύτιση με την Τουρκία), η καλή σχέση με τον πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη (είναι και οι δύο από τη Λεμεσό), η επιδίωξη ομοσπονδιακής λύσης και η πρότασή του να επιστραφεί η Αμμόχωστος στους Ελληνοκύπριους είναι καλοί οιωνοί. Η εκλογή του Ακιντζί δεν είναι δεδομένη. Αλλά κάτι αλλάζει στην Κύπρο και ίσως ακολουθήσουν εκπλήξεις.
Τους τελευταίους μήνες ήταν εμφανές ότι πολλοί στη βόρεια Κύπρο δυσανασχετούσαν με την κατάσταση ― με το πολιτικό κατεστημένο, με τη διαφθορά, με τις επίμονες προσπάθειες της Αγκυρας να αλλοιώσει την κοσμική κοινωνία με την «τουρκοποίηση» και με την κατασκευή πολλών τεμενών. «Οι άνθρωποι θέλουν να ανακτήσουν την αξιοπρέπειά τους», είπε μια Τουρκοκύπρια δημοσιογράφος. Σημείωσε ότι ο διαχωρισμός μεταξύ ψηφοφόρων πλέον ήταν μεταξύ όσων βολεύονται με την τωρινή κατάσταση και όσων αναζητούν την ανατροπή. Πολλοί έποικοι, επίσης, κυρίως της δεύτερης γενιάς, φαίνονται να δυσανασχετούν με το βαρύ χέρι της Αγκυρας. Ενώ υπολογίζεται ότι οι έποικοι είναι περίπου ισάριθμοι με τους Τουρκοκύπριους, γύρω στο 65% των ψηφοφόρων καταψήφισε προτεινόμενες συνταγματικές αλλαγές· παρότι εισήγαν αρκετές προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, δεν εξάλειφαν το περιβόητο Αρθρο 10 το οποίο δίνει στην Τουρκία τον απόλυτο έλεγχο των Κατεχομένων.
Το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου επιβεβαιώνει τις προβλέψεις ― οι ψηφοφόροι έχουν «ξεφύγει», σε μεγάλο βαθμό, από τα κόμματά τους. Ο συντηρητικός Ντερβίς Ερογλου, ο οποίος εξελέγη «πρόεδρος» από τον πρώτο γύρο το 2010, κέρδισε το 28,2% των ψήφων, με τον αριστερό Μουσταφά Ακιντζί να ακολουθεί με 26,9% στην επανεμφάνισή του στην πολιτική σκηνή ύστερα από μακρόχρονη απουσία. Τρίτη βγήκε η Σιμπέλ Σιμπέρ, του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού Κόμματος που διοικεί τη βόρεια Κύπρο, με 22,7%, ποσοστό σχεδόν 10% χαμηλότερο απ’ αυτό που απέσπασε το κόμμα στις περσινές δημοτικές εκλογές. Τέταρτος, με 21,5%, σε άλλη μια έκπληξη, ο ανεξάρτητος Κουντρέτ Οζερσάι, ο οποίος έως πρόσφατα ήταν ο εκπρόσωπος των Τουρκοκυπρίων στις διακοινοτικές συνομιλίες.
Ο Ακιντζί μπορεί να προσφέρει νέο «αέρα», λόγω της απουσίας του από την πολιτική από το 2006, αλλά είναι και γνωστός και στις δύο πλευρές της γραμμής που χάραξε η τουρκική εισβολή του 1974 ως πετυχημένος δήμαρχος της βόρειας Λευκωσίας τη δεκαετία του 1980. Από δημοσκοπήσεις φαίνεται να είναι ο πιο αποδεκτός Τουρκοκύπριος πολιτικός για τους Ελληνοκύπριους. Η έμφασή του στη σημασία της τουρκοκυπριακής ταυτότητας (και όχι ταύτιση με την Τουρκία), η καλή σχέση με τον πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη (είναι και οι δύο από τη Λεμεσό), η επιδίωξη ομοσπονδιακής λύσης και η πρότασή του να επιστραφεί η Αμμόχωστος στους Ελληνοκύπριους είναι καλοί οιωνοί. Η εκλογή του Ακιντζί δεν είναι δεδομένη. Αλλά κάτι αλλάζει στην Κύπρο και ίσως ακολουθήσουν εκπλήξεις.
No comments:
Post a Comment