ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΤΣΙΧΛΙΑΣΟ ηττημένος Βαρουφάκης
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Χρειάστηκαν δεκάδες συμμετοχές του σε τηλεοπτικά πάνελ, για να καθιερωθεί ως ο απόλυτος αντιστάρ, ο οικονομολόγος «γκουρού» της σύγχρονης αριστεράς. Μετά την πτώση, μία και μόνη εμφάνιση στον, φιλόξενο για τον ίδιο, ΣΚΑΪ, στη συνέντευξη με τον Αλέξη Παπαχελά, ήταν αρκετή για να τον αποκαθηλώσει. Επιφανειακά, παρέμεινε γρήγορος στη σκέψη, σχετικώς χαριτωμένος, πάντα θεαματικός, αν και κάπως σε slow motion, αλλά ακόμη και έτσι, δεν χρειαζόταν προσπάθεια να διακρίνει κανείς πίσω από τις πόζες, τις αποκαλύψεις και τις ατάκες έναν νικημένο νάρκισσο. Ο οποίος, αφού δεν κατάφερε να σώσει τη χώρα του, το μικρό σχετικώς project, αντί να πάει στο Αγιον Ορος για προσευχή και περισυλλογή ή σε κάποιο πανεπιστήμιο για έρευνα, δραπετεύει πάλι στο ακατόρθωτο, θα επιχειρήσει αυτή τη φορά τη σωτηρία της Ευρώπης μέσα από κάποιο κίνημα. Τρέχα γύρευε.
Θα περίμενε κανείς από έναν κοσμοπολίτη αστό καθηγητή, που πήρε στην πλάτη μια καθημαγμένη χώρα για ένα εξάμηνο και απέτυχε παταγωδώς, να έχει την ευγένεια, να βρει το κουράγιο, να μιλήσει για τα λάθη του, τα σφάλματα τακτικής και πολιτικών επιλογών. Τίποτα δεν είπε. Απλώς κάρφωσε τους πάντες, φόρτωσε όλες τις ευθύνες στους άλλους, από τον πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο υπάλληλο, αποστασιοποιήθηκε με ταχυδακτυλουργική ευκολία ακόμη και από το οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, αυτός που υπήρξε ο υπουργός Οικονομικών που υποτίθεται θα το υλοποιούσε. Μίλησε σαν να επρόκειτο για μια πρόβα κάποιας μελλοντικής απολογίας, εάν κάποτε θα του ζητηθεί λογαριασμός, κράτησε μάλιστα και κάποια χαρτιά κλειστά... Ολα αυτά θα είχαν πιθανόν ενδιαφέρον για τους πολιτικούς επιστήμονες και τους κοινωνικούς ψυχολόγους, ίσως και άλλες ειδικότητες που αναλύουν την κοινωνία του θεάματος, εξέχον μέλος της οποίας παραμένει ο κ. καθηγητής. Ο ηττημένος Βαρουφάκης θα μπορούσε να γίνει ακόμη και συμπαθής εάν ήταν στοιχειωδώς ειλικρινής. Το θέμα όμως δεν είναι αυτός. Είναι η πατρίδα μας, η χώρα που άφησε ο πολύξερος πίσω του, πιο ηττημένη απ’ όταν την παρέλαβε. Μετά την τελευταία του εμφάνιση, νομίζω ότι πρέπει να τον αγνοεί κανείς παντελώς. Για τον συγκεκριμένο είναι η εσχάτη των ποινών.
Θα περίμενε κανείς από έναν κοσμοπολίτη αστό καθηγητή, που πήρε στην πλάτη μια καθημαγμένη χώρα για ένα εξάμηνο και απέτυχε παταγωδώς, να έχει την ευγένεια, να βρει το κουράγιο, να μιλήσει για τα λάθη του, τα σφάλματα τακτικής και πολιτικών επιλογών. Τίποτα δεν είπε. Απλώς κάρφωσε τους πάντες, φόρτωσε όλες τις ευθύνες στους άλλους, από τον πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο υπάλληλο, αποστασιοποιήθηκε με ταχυδακτυλουργική ευκολία ακόμη και από το οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, αυτός που υπήρξε ο υπουργός Οικονομικών που υποτίθεται θα το υλοποιούσε. Μίλησε σαν να επρόκειτο για μια πρόβα κάποιας μελλοντικής απολογίας, εάν κάποτε θα του ζητηθεί λογαριασμός, κράτησε μάλιστα και κάποια χαρτιά κλειστά... Ολα αυτά θα είχαν πιθανόν ενδιαφέρον για τους πολιτικούς επιστήμονες και τους κοινωνικούς ψυχολόγους, ίσως και άλλες ειδικότητες που αναλύουν την κοινωνία του θεάματος, εξέχον μέλος της οποίας παραμένει ο κ. καθηγητής. Ο ηττημένος Βαρουφάκης θα μπορούσε να γίνει ακόμη και συμπαθής εάν ήταν στοιχειωδώς ειλικρινής. Το θέμα όμως δεν είναι αυτός. Είναι η πατρίδα μας, η χώρα που άφησε ο πολύξερος πίσω του, πιο ηττημένη απ’ όταν την παρέλαβε. Μετά την τελευταία του εμφάνιση, νομίζω ότι πρέπει να τον αγνοεί κανείς παντελώς. Για τον συγκεκριμένο είναι η εσχάτη των ποινών.
No comments:
Post a Comment