Μια διαφορετική 17η Νοεμβρίου
Φοιτητές αποδοκίμασαν και προσπάθησαν να εμποδίσουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να καταθέσουν στεφάνι στο Πολυτεχνείο.
Τον παλιό εκείνο τον καιρό, κάθε που ξημέρωνε η 17η Νοέμβρη ο ήλιος της επανάστασης ξεμυτούσε πίσω απ’ τα γραφεία του Κουμουνδούρου. Το πρωί, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ φώναζαν συνθήματα στο προαύλιο του Πολυτεχνείου, το απόγευμα έξω απ’ την αμερικάνικη πρεσβεία, το βράδυ στα κανάλια. Κι ύστερα, ξημέρωσε η χθεσινή 17η Νοέμβρη. Και όλα φωτίστηκαν αλλιώς.
Η αλήθεια είναι πως από νωρίς εχθές το πρωί φάνηκε πως τίποτα δεν είναι όπως παλιά. Πριν ακόμη πάει ο Αλ. Τσίπρας στο Πολυτεχνείο να καταθέσει στεφάνι, βλέπετε, εμφανίστηκαν ως εορταστικό ντουέτο ο Γ. Βαρεμένος και ο Αλ. Φλαμπουράρης. Μόνο που τη γιορτινή τους διάθεση δεν τη συμμερίζονταν όλοι: με το που τους εντόπισαν οι φοιτητές που πρόσκεινται στον αναρχικό χώρο, ξεκίνησαν να ετοιμάζουν τους φρέντο τους για μη επανδρωμένη πτήση πάνω απ’ τις υπουργικές κεφαλές. Με τα πρώτα «φύγετε από δω!», οι ομάδες περιφρούρησης του ΣΥΡΙΖΑ όρμησαν να σώσουν τους υπουργούς όπως ο Καρνέισον τη Λόλα, και ίσα που πρόλαβαν να τους απωθήσουν πριν εμφανιστεί ο πρωθυπουργός στην πύλη του Πολυτεχνείου με το στεφάνι του στο χέρι. Αλλά με τους ιπτάμενους φραπέδες να ελλοχεύουν, ο Αλ. Τσίπρας δε μπορούσε να το διακινδυνεύσει. Κι έτσι, πήρε την άγουσα προς τ’ αποδυτήρια του Μαξίμου στα γρήγορα, χωρίς καν να κάνει δηλώσεις για την επέτειο. Και κάπου εκεί η μέρα μνήμης του Πολυτεχνείου άρχισε να μοιάζει επικίνδυνα με ημέρα μνήμης του συριζαϊκού παρελθόντος.
Στο πλαίσιο του «πού είσαι νιότη που ’λεγες πως θα γινόμουν άλλος», ο Αλ. Τσίπρας βγήκε στη Βουλή να πει πως «δεν μπορεί να μιλούν στο όνομα του λαού δήθεν αντεξουσιαστές», και από κάτω οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κοιτάζονταν μεταξύ τους παραξενεμένοι. Την ίδια ώρα, βέβαια, οι «δήθεν αντεξουσιαστές» στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης είχαν αρπάξει το στεφάνι της αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ και το μαδούσαν σαν τη μαργαρίτα, αλλά χωρίς καθόλου να νοιάζονται αν τους αγαπάει ο Αλ. Τσίπρας ή όχι.
Κι ύστερα ήρθε η ώρα για την «πρώτη φορά αριστερά» στην πορεία του Πολυτεχνείου. Ο σουρεαλισμός απλώθηκε απ’ άκρη σ’ άκρη των Αθηνών, μαζί με τις συριζαϊκές δυνάμεις τάξεως: 6.000 αστυνομικοί διασκορπίστηκαν σε όλη την Αθήνα, τα ελικόπτερα της αστυνομίας σάρωσαν τον αττικό ουρανό και οι δρόμοι έκλεισαν απ’ το Κολωνάκι ώς την Αλεξάνδρας κι απ’ την Ομόνοια μέχρι τους Στύλους του Ολυμπίου Διός. Και όσο για τους σταθμούς του μετρό που ο αντιπολιτευόμενος ΣΥΡΙΖΑ χρόνια παραπονιόταν όταν στις διαδηλώσεις του τους έβρισκε κλειστούς... εκεί πρέπει να πούμε πως σημειώθηκε η μεγάλη ανατροπή. Γιατί, αυτή τη φορά, δεν έκλεισε μόνο ο σταθμός στο Σύνταγμα. Εκλεισε και ο Ευαγγελισμός, και το Μέγαρο Μουσικής, ώστε η συμμετοχή στην πορεία να επιτυγχάνεται μόνο για όποιον προτίθεται να συμβιβαστεί με το προαπαιτούμενο του μαραθωνίου βάδην – και σ’ αυτήν τη διαπραγμάτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έδειξε καμιά διάθεση να υποχωρήσει. Κι έτσι, η φετινή 17η Νοεμβρίου ήταν η μέρα που διαπιστώσαμε πως το Πολυτεχνείο ζει, σε αντίθεση με τις συριζαϊκές υποσχέσεις. Σαν να επρόκειτο για κοσμικό αστείο, βλέπετε, η χθεσινή επέτειος τελικά συνέπεσε με τη μέρα που ο ΣΥΡΙΖΑ συμφώνησε με το κουαρτέτο των δανειστών πως η πλήρης προστασία πρώτης κατοικίας αφορά μόνο όποιον έχει εισόδημα μέχρι 20.639 ευρώ. Από εκεί και πάνω, το σπιτοκαλυβάκι κάθε νοικοκυραίου κινδυνεύει να πάθει ό,τι κι εκείνο που είχαν τα τρία γουρουνάκια όταν πέρασε ο κακός λύκος απ’ τη γειτονιά. Ο οποίος, όπως όλα δείχνουν, σήμερα θα φέρει το πολυνομοσχέδιο στη Βουλή, ώστε η 18η Νοέμβρη να μην έχει πια τίποτε να ζηλέψει απ’ τη 17η.
Στην Κουμουνδούρου, βλέπετε, κάθε μέρα φέρνει κάτι καινούργιο, όχι μόνο η 17η Νοεμβρίου. Αν το δείτε από τη συριζαϊκή οπτική γωνία, είναι περίπου σαν να ζούμε στο διαφημιστικό σποτ της Ρετσίνας Κουρτάκη: «Κάθε μέρα γιορτή»...
Η αλήθεια είναι πως από νωρίς εχθές το πρωί φάνηκε πως τίποτα δεν είναι όπως παλιά. Πριν ακόμη πάει ο Αλ. Τσίπρας στο Πολυτεχνείο να καταθέσει στεφάνι, βλέπετε, εμφανίστηκαν ως εορταστικό ντουέτο ο Γ. Βαρεμένος και ο Αλ. Φλαμπουράρης. Μόνο που τη γιορτινή τους διάθεση δεν τη συμμερίζονταν όλοι: με το που τους εντόπισαν οι φοιτητές που πρόσκεινται στον αναρχικό χώρο, ξεκίνησαν να ετοιμάζουν τους φρέντο τους για μη επανδρωμένη πτήση πάνω απ’ τις υπουργικές κεφαλές. Με τα πρώτα «φύγετε από δω!», οι ομάδες περιφρούρησης του ΣΥΡΙΖΑ όρμησαν να σώσουν τους υπουργούς όπως ο Καρνέισον τη Λόλα, και ίσα που πρόλαβαν να τους απωθήσουν πριν εμφανιστεί ο πρωθυπουργός στην πύλη του Πολυτεχνείου με το στεφάνι του στο χέρι. Αλλά με τους ιπτάμενους φραπέδες να ελλοχεύουν, ο Αλ. Τσίπρας δε μπορούσε να το διακινδυνεύσει. Κι έτσι, πήρε την άγουσα προς τ’ αποδυτήρια του Μαξίμου στα γρήγορα, χωρίς καν να κάνει δηλώσεις για την επέτειο. Και κάπου εκεί η μέρα μνήμης του Πολυτεχνείου άρχισε να μοιάζει επικίνδυνα με ημέρα μνήμης του συριζαϊκού παρελθόντος.
Στο πλαίσιο του «πού είσαι νιότη που ’λεγες πως θα γινόμουν άλλος», ο Αλ. Τσίπρας βγήκε στη Βουλή να πει πως «δεν μπορεί να μιλούν στο όνομα του λαού δήθεν αντεξουσιαστές», και από κάτω οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κοιτάζονταν μεταξύ τους παραξενεμένοι. Την ίδια ώρα, βέβαια, οι «δήθεν αντεξουσιαστές» στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης είχαν αρπάξει το στεφάνι της αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ και το μαδούσαν σαν τη μαργαρίτα, αλλά χωρίς καθόλου να νοιάζονται αν τους αγαπάει ο Αλ. Τσίπρας ή όχι.
Κι ύστερα ήρθε η ώρα για την «πρώτη φορά αριστερά» στην πορεία του Πολυτεχνείου. Ο σουρεαλισμός απλώθηκε απ’ άκρη σ’ άκρη των Αθηνών, μαζί με τις συριζαϊκές δυνάμεις τάξεως: 6.000 αστυνομικοί διασκορπίστηκαν σε όλη την Αθήνα, τα ελικόπτερα της αστυνομίας σάρωσαν τον αττικό ουρανό και οι δρόμοι έκλεισαν απ’ το Κολωνάκι ώς την Αλεξάνδρας κι απ’ την Ομόνοια μέχρι τους Στύλους του Ολυμπίου Διός. Και όσο για τους σταθμούς του μετρό που ο αντιπολιτευόμενος ΣΥΡΙΖΑ χρόνια παραπονιόταν όταν στις διαδηλώσεις του τους έβρισκε κλειστούς... εκεί πρέπει να πούμε πως σημειώθηκε η μεγάλη ανατροπή. Γιατί, αυτή τη φορά, δεν έκλεισε μόνο ο σταθμός στο Σύνταγμα. Εκλεισε και ο Ευαγγελισμός, και το Μέγαρο Μουσικής, ώστε η συμμετοχή στην πορεία να επιτυγχάνεται μόνο για όποιον προτίθεται να συμβιβαστεί με το προαπαιτούμενο του μαραθωνίου βάδην – και σ’ αυτήν τη διαπραγμάτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έδειξε καμιά διάθεση να υποχωρήσει. Κι έτσι, η φετινή 17η Νοεμβρίου ήταν η μέρα που διαπιστώσαμε πως το Πολυτεχνείο ζει, σε αντίθεση με τις συριζαϊκές υποσχέσεις. Σαν να επρόκειτο για κοσμικό αστείο, βλέπετε, η χθεσινή επέτειος τελικά συνέπεσε με τη μέρα που ο ΣΥΡΙΖΑ συμφώνησε με το κουαρτέτο των δανειστών πως η πλήρης προστασία πρώτης κατοικίας αφορά μόνο όποιον έχει εισόδημα μέχρι 20.639 ευρώ. Από εκεί και πάνω, το σπιτοκαλυβάκι κάθε νοικοκυραίου κινδυνεύει να πάθει ό,τι κι εκείνο που είχαν τα τρία γουρουνάκια όταν πέρασε ο κακός λύκος απ’ τη γειτονιά. Ο οποίος, όπως όλα δείχνουν, σήμερα θα φέρει το πολυνομοσχέδιο στη Βουλή, ώστε η 18η Νοέμβρη να μην έχει πια τίποτε να ζηλέψει απ’ τη 17η.
Στην Κουμουνδούρου, βλέπετε, κάθε μέρα φέρνει κάτι καινούργιο, όχι μόνο η 17η Νοεμβρίου. Αν το δείτε από τη συριζαϊκή οπτική γωνία, είναι περίπου σαν να ζούμε στο διαφημιστικό σποτ της Ρετσίνας Κουρτάκη: «Κάθε μέρα γιορτή»...
No comments:
Post a Comment