Saturday, 30 April 2016

tovima.gr - Οι ψευτο-τσαμπουκάδες του κ. Τσίπρα

tovima.gr - Οι ψευτο-τσαμπουκάδες του κ. Τσίπρα: Εγκαίρως είχαμε προειδοποιήσει από αυτή τη στήλη (27 Μαρτίου) ότι η κυβέρνηση βρίσκεται για ακόμη μία φορά «σε λάθος πλευρά» με την απόφασή της να τα...

Friday, 29 April 2016

«Αρχιτεκτονική είναι η δύναμη να κάνεις κάτι καλό» ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΣΑΝΟΥΔΟΥ Το Κουρδικό Μουσείο του Ερμπίλ θα αποτελείται από τέσσερις όγκους, που συμβολίζουν τις τέσσερις χώρες όπου ζουν οι Κούρδοι. Το Κουρδικό Μουσείο του Ερμπίλ θα αποτελείται από τέσσερις όγκους, που συμβολίζουν τις τέσσερις χώρες όπου ζουν οι Κούρδοι. ΕΤΙΚΕΤΕΣ: Μέχρι πρότινος μια νησίδα σταθερότητας και ασφάλειας μέσα σε εμπόλεμη ζώνη, το ιρακινό Κουρδιστάν ζει σήμερα υπό την απειλή του Ισλαμικού Κράτους, αυτό όμως δεν εμποδίζει τους κατοίκους του να οραματίζονται το μέλλον. «Σε μια εποχή καταστροφής, ειδικά σε μια εποχή πολιτισμικής καταστροφής, έχεις την επιθυμία να χτίσεις», είναι το μότο του αναγνωρισμένου Νεοϋορκέζου αρχιτέκτονα Ντάνιελ Λίμπεσκιντ, που πριν από λίγες ημέρες αποκάλυψε τα σχέδια για ένα αρκετά φιλόδοξο εγχείρημα: Την κατασκευή του πρώτου μουσείου αφιερωμένου στην ιστορία και τον πολιτισμό των Κούρδων, στην πρωτεύουσα του μοναδικού αυτόνομου κουρδικού κράτους, το Ερμπίλ. Χτισμένο δίπλα στο αρχαίο οχυρό της πόλης, το μουσείο θα έχει εμβαδόν 14 στρέμματα και θα αποτελείται από ένα σύμπλεγμα τεσσάρων κτιρίων – ένα για κάθε τόπο διαμονής των Κούρδων, οι οποίοι ζουν διασκορπισμένοι και ενίοτε διωκόμενοι στην Τουρκία, τη Συρία, το Ιράκ και το Ιράν. Στόχος του πολωνικής καταγωγής αρχιτέκτονα, ο οποίος υπογράφει τον σχεδιασμό των Εβραϊκών Μουσείων στο Βερολίνο και στο Σαν Φρανσίσκο, του Μουσείου Στρατιωτικής Ιστορίας της Δρέσδης και του Μουσείου Αυτοκρατορικού Πολέμου στο Μάντσεστερ, ήταν η εξεύρεση ισορροπίας «ανάμεσα σε δύο ακραία συναισθήματα: θλίψη και τραγωδία, μέσα από το βάρος της ιστορίας και της χαράς και της ελπίδας, καθώς ένα έθνος κοιτά προς το μέλλον». Ετσι, τους τέσσερις γεωμετρικούς όγκους διασχίζει μία γραμμή, η οποία χωρίζεται στα δύο: Η συμπαγής τσιμεντένια «Γραμμή Ανφάλ» συμβολίζει το δύσκολο παρελθόν των Κούρδων και τη γενοκτονία τους από το καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν, ενώ η «Γραμμή της Ελευθερίας» οδηγεί προς έναν υπερυψωμένο κήπο με θέα ολόκληρη την πόλη και καταλήγει στην «αιώνια φλόγα», ισχυρό σύμβολο της κουρδικής κουλτούρας. Ο εσωτερικός κήπος, στο κέντρο του οικοδομήματος, είναι εμπνευσμένος από την τοπική αρχιτεκτονική και τα δύο κανάλια με νερό παραπέμπουν στα ποτάμια της περιοχής. Ο Λίμπεσκιντ «δούλευε» το πρότζεκτ στο μυαλό του –υπό άκρα μυστικότητα– από το 2009, όταν ο τότε πρωθυπουργός του ιρακινού Κουρδιστάν του ζήτησε να σχεδιάσει ένα μουσείο, το οποίο θα αφηγούνταν την πολυτάραχη ιστορία των Κούρδων και θα αναδείκνυε τον πολιτισμό τους. Ηταν μια εποχή ευημερίας για το Ερμπίλ, που είχε μετατραπεί σε πόλο έλξης επενδυτών και αυτοαποκαλούνταν «το νέο Ντουμπάι». Το 2010, ο αρχιτέκτονας, οι γονείς του οποίου επέζησαν από το Ολοκαύτωμα, επισκέφθηκε το Κουρδιστάν και περιέγραψε το Ερμπίλ ως «μία πόλη που υπερβαίνει τη θνητότητα». Καθισμένος σε έναν τοίχο με θέα τους πρόποδες του λόφου, όπου βρίσκεται το οχυρό, συνέλαβε την ιδέα ενός κτιρίου αποτελούμενο από «τα κομμάτια ενός τοπογραφικού χάρτη», μια σύνθεση που αναδεικνύεται καλύτερα από ψηλά, όταν οι επισκέπτες την κοιτούν από το αρχαίο φρούριο. Το εσωτερικό του μουσείου θα περιλαμβάνει αίθουσες μόνιμων και περιοδικών εκθέσεων, όπου θα παρουσιάζονται δείγματα κουρδικής κεραμικής, υφαντουργίας και μουσικής, αναπαραστάσεις χώρων προσευχής, αίθουσα διαλέξεων, εκπαιδευτικό κέντρο με οπτικοακουστικά μέσα και έναν χώρο συνάθροισης. Παράλληλα, θα φιλοξενεί ένα εκτενές ψηφιακό αρχείο της κουρδικής ιστορίας, τη δημιουργία του οποίου έχει αναλάβει η εταιρεία RWF World του δημοσιογράφου και κινηματογραφιστή Gwynne Roberts, συλλέγοντας προφορικές μαρτυρίες Κούρδων. Μέχρι τις αρχές του 2014 όλα έδειχναν πως το έργο, με προϋπολογισμό περίπου 220 εκατ. δολάρια, δεν θα αργούσε να περάσει σε στάδιο υλοποίησης. Λίγους μήνες αργότερα, το Ισλαμικό Κράτος κατέκτησε τη Μοσούλη και η κουρδική κυβέρνηση άρχισε να διοχετεύει όλους τους διαθέσιμους πόρους στην άμυνα. Οπως υπογραμμίζει το αρχιτεκτονικό γραφείο του Λίμπεσκιντ στη σχετική ανακοίνωσή του, το μουσείο μπορεί να γίνει πραγματικότητα μόνο με τη γενναιόδωρη συμβολή χορηγών και, φυσικά, μόνο αφού η περιοχή έχει σταθεροποιηθεί και η απειλή του Ισλαμικού Κράτους αντιμετωπιστεί. Μιλώντας στο Bloomberg, ο καταξιωμένος αρχιτέκτονας παραδέχτηκε ότι δεν γνωρίζει «κανένα πρότζεκτ τέτοιας εμβέλειας που να υλοποιήθηκε στη διάρκεια του πολέμου». Πρόσθεσε, ωστόσο, ότι η αρχιτεκτονική είναι κάτι πολύ πιο σημαντικό από ό,τι συνειδητοποιούν οι περισσότεροι άνθρωποι: «Η δύναμη της αρχιτεκτονικής είναι η δύναμη του να κάνεις κάτι καλό». Έντυπη

«Αρχιτεκτονική είναι η δύναμη να κάνεις κάτι καλό»

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΣΑΝΟΥΔΟΥ
Το Κουρδικό Μουσείο του Ερμπίλ θα αποτελείται από τέσσερις όγκους, που συμβολίζουν τις τέσσερις χώρες όπου ζουν οι Κούρδοι.
ΕΤΙΚΕΤΕΣ:
Μέχρι πρότινος μια νησίδα σταθερότητας και ασφάλειας μέσα σε εμπόλεμη ζώνη, το ιρακινό Κουρδιστάν ζει σήμερα υπό την απειλή του Ισλαμικού Κράτους, αυτό όμως δεν εμποδίζει τους κατοίκους του να οραματίζονται το μέλλον. «Σε μια εποχή καταστροφής, ειδικά σε μια εποχή πολιτισμικής καταστροφής, έχεις την επιθυμία να χτίσεις», είναι το μότο του αναγνωρισμένου Νεοϋορκέζου αρχιτέκτονα Ντάνιελ Λίμπεσκιντ, που πριν από λίγες ημέρες αποκάλυψε τα σχέδια για ένα αρκετά φιλόδοξο εγχείρημα: Την κατασκευή του πρώτου μουσείου αφιερωμένου στην ιστορία και τον πολιτισμό των Κούρδων, στην πρωτεύουσα του μοναδικού αυτόνομου κουρδικού κράτους, το Ερμπίλ.

Χτισμένο δίπλα στο αρχαίο οχυρό της πόλης, το μουσείο θα έχει εμβαδόν 14 στρέμματα και θα αποτελείται από ένα σύμπλεγμα τεσσάρων κτιρίων – ένα για κάθε τόπο διαμονής των Κούρδων, οι οποίοι ζουν διασκορπισμένοι και ενίοτε διωκόμενοι στην Τουρκία, τη Συρία, το Ιράκ και το Ιράν.

Στόχος του πολωνικής καταγωγής αρχιτέκτονα, ο οποίος υπογράφει τον σχεδιασμό των Εβραϊκών Μουσείων στο Βερολίνο και στο Σαν Φρανσίσκο, του Μουσείου Στρατιωτικής Ιστορίας της Δρέσδης και του Μουσείου Αυτοκρατορικού Πολέμου στο Μάντσεστερ, ήταν η εξεύρεση ισορροπίας «ανάμεσα σε δύο ακραία συναισθήματα: θλίψη και τραγωδία, μέσα από το βάρος της ιστορίας και της χαράς και της ελπίδας, καθώς ένα έθνος κοιτά προς το μέλλον».

Ετσι, τους τέσσερις γεωμετρικούς όγκους διασχίζει μία γραμμή, η οποία χωρίζεται στα δύο: Η συμπαγής τσιμεντένια «Γραμμή Ανφάλ» συμβολίζει το δύσκολο παρελθόν των Κούρδων και τη γενοκτονία τους από το καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν, ενώ η «Γραμμή της Ελευθερίας» οδηγεί προς έναν υπερυψωμένο κήπο με θέα ολόκληρη την πόλη και καταλήγει στην «αιώνια φλόγα», ισχυρό σύμβολο της κουρδικής κουλτούρας. Ο εσωτερικός κήπος, στο κέντρο του οικοδομήματος, είναι εμπνευσμένος από την τοπική αρχιτεκτονική και τα δύο κανάλια με νερό παραπέμπουν στα ποτάμια της περιοχής.

Ο Λίμπεσκιντ «δούλευε» το πρότζεκτ στο μυαλό του –υπό άκρα μυστικότητα– από το 2009, όταν ο τότε πρωθυπουργός του ιρακινού Κουρδιστάν του ζήτησε να σχεδιάσει ένα μουσείο, το οποίο θα αφηγούνταν την πολυτάραχη ιστορία των Κούρδων και θα αναδείκνυε τον πολιτισμό τους. Ηταν μια εποχή ευημερίας για το Ερμπίλ, που είχε μετατραπεί σε πόλο έλξης επενδυτών και αυτοαποκαλούνταν «το νέο Ντουμπάι». Το 2010, ο αρχιτέκτονας, οι γονείς του οποίου επέζησαν από το Ολοκαύτωμα, επισκέφθηκε το Κουρδιστάν και περιέγραψε το Ερμπίλ ως «μία πόλη που υπερβαίνει τη θνητότητα». Καθισμένος σε έναν τοίχο με θέα τους πρόποδες του λόφου, όπου βρίσκεται το οχυρό, συνέλαβε την ιδέα ενός κτιρίου αποτελούμενο από «τα κομμάτια ενός τοπογραφικού χάρτη», μια σύνθεση που αναδεικνύεται καλύτερα από ψηλά, όταν οι επισκέπτες την κοιτούν από το αρχαίο φρούριο. Το εσωτερικό του μουσείου θα περιλαμβάνει αίθουσες μόνιμων και περιοδικών εκθέσεων, όπου θα παρουσιάζονται δείγματα κουρδικής κεραμικής, υφαντουργίας και μουσικής, αναπαραστάσεις χώρων προσευχής, αίθουσα διαλέξεων, εκπαιδευτικό κέντρο με οπτικοακουστικά μέσα και έναν χώρο συνάθροισης. Παράλληλα, θα φιλοξενεί ένα εκτενές ψηφιακό αρχείο της κουρδικής ιστορίας, τη δημιουργία του οποίου έχει αναλάβει η εταιρεία RWF World του δημοσιογράφου και κινηματογραφιστή Gwynne Roberts, συλλέγοντας προφορικές μαρτυρίες Κούρδων.

Μέχρι τις αρχές του 2014 όλα έδειχναν πως το έργο, με προϋπολογισμό περίπου 220 εκατ. δολάρια, δεν θα αργούσε να περάσει σε στάδιο υλοποίησης. Λίγους μήνες αργότερα, το Ισλαμικό Κράτος κατέκτησε τη Μοσούλη και η κουρδική κυβέρνηση άρχισε να διοχετεύει όλους τους διαθέσιμους πόρους στην άμυνα. Οπως υπογραμμίζει το αρχιτεκτονικό γραφείο του Λίμπεσκιντ στη σχετική ανακοίνωσή του, το μουσείο μπορεί να γίνει πραγματικότητα μόνο με τη γενναιόδωρη συμβολή χορηγών και, φυσικά, μόνο αφού η περιοχή έχει σταθεροποιηθεί και η απειλή του Ισλαμικού Κράτους αντιμετωπιστεί. Μιλώντας στο Bloomberg, ο καταξιωμένος αρχιτέκτονας παραδέχτηκε ότι δεν γνωρίζει «κανένα πρότζεκτ τέτοιας εμβέλειας που να υλοποιήθηκε στη διάρκεια του πολέμου». Πρόσθεσε, ωστόσο, ότι η αρχιτεκτονική είναι κάτι πολύ πιο σημαντικό από ό,τι συνειδητοποιούν οι περισσότεροι άνθρωποι: «Η δύναμη της αρχιτεκτονικής είναι η δύναμη του να κάνεις κάτι καλό».
Έντυπη

Ο φιλόδοξος πρίγκιπας

ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ 

Ο φιλόδοξος πρίγκιπας

THE NEW YORK TIMES
ΕΤΙΚΕΤΕΣ:ΑΝΑΛΥΣΗ
Εναν χρόνο αφότου ανήλθε στον ηγετικό κύκλο της Σαουδικής Αραβίας, ο πρίγκιπας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν κινείται γρήγορα, ώστε να φέρει επανάσταση στην οικονομία της χώρας με τρόπους που αφήνουν ελπίδες για την εφαρμογή ακόμη ευρύτερων μεταρρυθμίσεων. Το σχέδιο που αποκάλυψε την περασμένη Δευτέρα έχει προκαλέσει ενθουσιασμό στη Σαουδική Αραβία αλλά και στο εξωτερικό. Το ερώτημα είναι κατά πόσο μπορεί να το φέρει εις πέρας ο άπειρος αλλά όλο και πιο ισχυρός γιος του βασιλιά Σαλμάν. Τη μεγαλύτερη προσοχή τράβηξε το τμήμα του σχεδίου, το οποίο ονομάζεται «Σαουδαραβικό Οραμα 2030» που αφορά τη μείωση της εξάρτησης από τις πωλήσεις πετρελαίου, εξάρτηση που καθιστά ευάλωτη τη χώρα στην πτώση της τιμής του. Για να πετύχει την απεμπλοκή της οικονομίας από το πετρέλαιο, χωρίς ταυτόχρονα να προκαλέσει πτώση του βιοτικού επιπέδου, η κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας σκοπεύει να πωλήσει μετοχές στη γιγάντια κρατική εταιρεία πετρελαίου, τη Saudi Aramco και να διοχετεύσει τους πόρους σε δημόσιο ταμείο επενδύσεων και να μεταφέρει στον ιδιωτικό τομέα ζωτικής σημασίας υπηρεσίες όπως η υγεία, η παιδεία και τα αεροδρόμια. Η εξάρτηση του έθνους από το πετρέλαιο θα μειωθεί ακόμη περισσότερο και η οικονομία θα βασίζεται πλέον σε περισσότερους τομείς, μέσω της επένδυσης στην ηλιακή και την αιολική ενέργεια, της ανάπτυξης του μικρού αμυντικού τομέα και του ανοίγματος της αγοράς της χώρας «σε πλέον εξαιρετικά ταλέντα και στις καλύτερες επενδύσεις παγκοσμίως». Αυτές οι προθέσεις είναι ενθαρρυντικές. Ομως προηγούμενες μεταρρυθμιστικές προσπάθειες είχαν αποφέρει μέτρια αποτελέσματα, ενώ και αυτή τη φορά υπάρχουν σημαντικά εμπόδια. Μπορεί ο πρίγκιπας να έχει εδραιώσει την εξουσία του στα οικονομικά υπουργεία και να απολαμβάνει τη σαφή στήριξη του πατέρα του, ωστόσο δεν είναι σαφές αν θα καταφέρει να διαχειριστεί τα αντικρουόμενα συμφέροντα εντός της βασιλικής οικογένειας, της επιχειρηματικής κοινότητας, του θρησκευτικού κατεστημένου και μεγάλου μέρους του πληθυσμού.

Θα είναι πολύ μεγάλη πρόκληση η δημιουργία εκατομμυρίων θέσεων εργασίας για τους νέους της Σαουδικής Αραβίας. Κακομαθημένοι από τα έσοδα που προέρχονται από το πετρέλαιο επί δεκαετίες, πολλοί νέοι Σαουδάραβες δεν έχουν την εκπαίδευση, τις τεχνικές δεξιότητες και την εργασιακή ηθική που είναι απαραίτητα για εργασία στον ιδιωτικό τομέα. Ο νεαρός πρίγκιπας κάνει λόγο για τη δημιουργία εκπαιδευτικού συστήματος «ευθυγραμμισμένου με τις ανάγκες της αγοράς», στόχος που είναι κρίσιμης σημασίας αλλά που έρχεται σε αντίθεση με το υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα που περιστρέφεται γύρω από τη θρησκεία. Είναι επίσης αμφίβολο κατά πόσο το βασίλειο και η αυταρχική κυβέρνησή του μπορεί να δημιουργήσει το είδος κανονιστικού και νομικού πλαισίου που είναι απαραίτητο για την ύπαρξη μεγάλου ιδιωτικού τομέα. Οι διεθνείς επιχειρήσεις θέλουν να ξέρουν ότι είναι σαφείς οι κανόνες και ότι μπορούν να επιλύονται με βάση τον νόμο οι εμπορικές διαφορές. Πολλές τέτοιες επιχειρήσεις μπορεί να μην αισθάνονται άνετα να επενδύσουν σε μια χώρα όπου πανίσχυροι κληρικοί ελέγχουν τη θρησκευτική ζωή και εκτελούν διαφωνούντες και όσους κριθούν ότι παραβιάζουν θρησκευτικές πρακτικές και τον ισλαμικό νόμο.

Παρ’ όλα αυτά η πρωτοβουλία του πρίγκιπα Μοχάμεντ υποδηλώνει ότι είναι δυνατή η εφαρμογή ευρύτερων μεταρρυθμίσεων σε μια χώρα όπου οι γυναίκες είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας, οι σιίτες περιφρονημένοι και οι ξένοι εργάτες δεν διαθέτουν πραγματική νομική υπόσταση. Ο πρίγκιπας δεν υποκρίνεται ότι σκοπεύει να αναγνωρίσει βασικά δικαιώματα και ελευθερίες σε όλους, ωστόσο εξυμνεί τη μετριοπάθεια, την ανεκτικότητα και την ισότητα, λέει ότι θα υπάρξουν περισσότερες ευκαιρίες για τις γυναίκες και αναφέρει την πιθανότητα να χορηγήσει «πράσινες» κάρτες στους ξένους εργάτες. Δηλώνει ότι η κουλτούρα και η διασκέδαση αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα μιας υγιούς κοινωνίας και ότι θα ενθαρρυνθεί η συμμετοχή των γυναικών στα σπορ. Φαίνεται να κατανοεί ότι είναι αναγκαίες οι παραπάνω μεταρρυθμίσεις ώστε να έχει καλύτερο μέλλον η δυσλειτουργική χώρα του.

Thursday, 28 April 2016

«Ανοιχτός» ο Φραγκίσκος σε συζήτηση για το Αλάθητο του Πάπα

«Ανοιχτός» ο Φραγκίσκος σε συζήτηση για το Αλάθητο του Πάπα

Ο ποντίφικας τόνισε ότι δεν θέτει κανένα όριο
«Ανοιχτός» ο Φραγκίσκος σε συζήτηση για το Αλάθητο του Πάπα
1
εκτύπωση  

Ένα πρώτο σημαντικό «άνοιγμα» πραγματοποίησε ο Φραγκίσκος όσον αφορά το δόγμα του αλάθητου του Πάπα σε θέματα που άπτονται της πίστεως, το οποίο και υιοθετήθηκε από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία το 1870.

Όπως αναφέρει την Πέμπτη η ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera, ο ποντίφικας, απαντώντας σε επιστολή του Ελβετού θεολόγου Χάνς Κουνγκ, τόνισε ότι δεν θέτει κανένα όριο στην συζήτηση σχετικά με το αλάθητο.

Στην επιστολή του προς τον Φραγκίσκο, ο γνωστός προοδευτικός καθολικός θεολόγος ζητούσε από τον Αργεντινό ποντίφικα να λάβει υπόψη του «σειρά στοιχείων που του έχει αποστείλει» και «να επιτρέψει την διεξαγωγή μιας ελεύθερης, ανοικτής συζήτησης, χωρίς προκαταλήψεις, σχετικά με όλα τα άλυτα θέματα που συνδέονται με το δόγμα του αλάθητου και έχουν παραμερισθεί».

Στην γραπτή απάντησή του, ο Φραγκίσκος έγραψε στον Κουνγκ, μεταξύ των άλλων, πως εκτιμά την όλη του σκέψη. Από σεβασμό προς τον Πάπα, ο 88χρονος Ελβετός θεολόγος ανέφερε πως δεν θέλησε να αποκαλύψει περαιτέρω λεπτομέρειες της αλληλογραφίας τους.

Ο Φραγκίσκος, αμέσως μετά την εκλογή του, τον Μάρτιο του 2013, επέλεξε να χρησιμοποιήσει τον τίτλο «επίσκοπος της Ρώμης» για να διευκολύνει τον διάλογο με τους Ορθόδοξους και να στείλει ένα διαλλακτικό μήνυμα όσον αφορά τη δυνατότητα να διεξαχθεί μία συζήτηση γύρω από το «αλάθητο».

click here Τάκης Θεοδωρόπουλος ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ Ταπί και ψύχραιμος

click here
Τάκης Θεοδωρόπουλος ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ταπί και ψύχραιμος

ΠΟΛΙΤΙΚΗ 
ΕΤΙΚΕΤΕΣ:ΔIAΓΩNIΩΣ
Ενας πολιτικός ηγέτης οφείλει να είναι και παίκτης. Σκέφτομαι τον στρατηγό Ντε Γκωλ όταν απευθυνόταν από το BBC στους συμπατριώτες του διαβεβαιώνοντάς τους πως αυτός εκπροσωπεί τη Γαλλία. Μια Γαλλία που είχε ηττηθεί, είχε παραδοθεί άνευ όρων και υπήρχε μόνον ως φάντασμα κράτους στην επικράτεια του Βισί υπό τον στρατάρχη Πετέν. Τα έπαιξε όλα για όλα και κέρδισε, διότι είχε και όραμα για τη χώρα του και άποψη για τον πόλεμο. Σκέφτομαι ακόμη τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος ανέλαβε το 1974 μια χώρα διαλυμένη, ανήμπορη να αντισταθεί στην εξωτερική απειλή και έφτιαξε κράτος το οποίο μέσα σε πέντε χρόνια έγινε δεκτό στον κλειστό όμιλο της τότε ΕΟΚ. Μπορώ να αναφερθώ και στον Κωνσταντίνο Σημίτη. Επαιξε κι αυτός με τον τρόπο του για να εντάξει την Ελλάδα στη νομισματική ένωση, ένταξη η οποία ήταν απαραίτητη για την ολοκλήρωση της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας. Το παιχνίδι ήταν το μέσο για να επιτευχθεί ο στόχος.
Ενας παίκτης με πολιτική εξουσία δεν είναι απαραιτήτως πολιτικός ηγέτης. Ας μου συγχωρεθεί το απότομο άλμα στο κενό και η σύγκριση ανόμοιων μεγεθών. Ομως τι να κάνουμε; Αυτά έχει η ζωή και έτσι είναι η Ελλάδα. Από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Σημίτη περάσαμε στον Αλέξη Τσίπρα. Τι ζητάει αυτός ο άνθρωπος από τη ζωή μας; Πού θέλει να οδηγήσει την Ελλάδα; Ποιο είναι το πολιτικό του σχέδιο; Ο ευρών αμειφθήσεται. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Ο κ. Τσίπρας δεν εξελέγη ως πολιτικός. Εξελέγη ως παίκτης. Τον ψήφισαν για να τα παίξει όλα για όλα και η μόνη πολιτική που είχε στο μυαλό του ήταν η θεωρία των παιγνίων του κ. Βαρουφάκη, ο οποίος υποθέτω, για να τον βασανίσει, του την εξηγούσε αγγλικά. Οταν τον έχασε κι αυτόν, του έμεινε μόνον το παιχνίδι. Μόνος στην πράσινη τσόχα, χωρίς στρατηγική και με την κούραση των αλλεπάλληλων χτυπημάτων, με αποτέλεσμα να μην έχει το κουράγιο να σηκωθεί για να τα εγκαταλείψει.
«Ταπί και ψύχραιμος», που λέει κι ο φίλος μου ο χαρτοπαίκτης. Υποθέτω ότι κι εσείς, όπως κι εγώ, προσπαθείτε να καταλάβετε προς τα πού πάει η χώρα. Οι μετανάστες επρόκειτο να φύγουν από τον Πειραιά ώς το Πάσχα, και δεν έφυγαν. Μικρό το κακό. Θα φύγουν αργότερα. Η αξιολόγηση αν δεν έκλεινε ώς τον Μάιο, θα χανόμασταν – τάδε έφα Τσακαλώτος ελληνιστί. Ο Μάιος έφτασε. Τα ταμεία είναι άδεια, όμως η ψυχή του παίκτη είναι ακόμη ζωντανή – για περισσότερες πληροφορίες, σας παραπέμπω στο αριστούργημα του Ντοστογιέφσκι. Και ζητεί ευρωπαϊκό συμβούλιο κορυφής για να κάνει «πολιτική διαπραγμάτευση». Προφανώς έχοντας κατά νου ότι οι «συμμαχίες» του θα του επιτρέψουν να επιτύχει αυτό που δεν πέτυχε πέρυσι. Τι άλλο θα πει «πολιτική διαπραγμάτευση»; Αμ δε.
Η φάρσα του προηγούμενου καλοκαιριού επαναλαμβάνεται ως ανοιξιάτικη φάρσα. Κι αν προσπαθείτε να βγάλετε κάποιο συμπέρασμα ακολουθώντας κάποια λογική αλληλουχία, μην κάνετε τον κόπο. Στις τέσσερις η ώρα τα ξημερώματα, όταν το μόνο που περιμένεις είναι το γύρισμα της τύχης, δεν υπάρχει λογική αλληλουχία. Υπάρχει η κούραση, η νύστα, η σχετική ψύχρα της μοναξιάς, ο φόβος της επόμενης μέρας – ειδικά αν παίζεις με δανεικά.
Η μόνη ελπίδα είναι να σε λυπηθεί κάποιος δικός σου και να σε πάρει σηκωτό.

UN Chief Criticizes European Restrictions on Refugees

News / Europe

UN Chief Criticizes European Restrictions on Refugees

U.N. Secretary-General Ban Ki-moon, center, waves during a session of Austria's lower house at the parliament in Vienna, Austria, April 28, 2016.
U.N. Secretary-General Ban Ki-moon, center, waves during a session of Austria's lower house at the parliament in Vienna, Austria, April 28, 2016.
VOA News
U.N. Secretary-General Ban Ki-moon on Thursday told Austria's lower house of parliament that increasing restrictions on migrants will "negatively impact" Europe's commitments to international law.
Ban did not single out Austria in his speech to lawmakers in Vienna.
Ban told the legislators that, under international and European laws, they have a "moral and legal principal obligation to help those fleeing war, human rights abuses, and persecution."
His comments came on the same day legislators in Austria's upper house are scheduled to vote on a measure that would allow authorities to stop accepting asylum requests at the border if they decide it is necessary to protect "internal security."
If passed, Austria's new law would also mandate "temporary asylum" for migrants who have applied for asylum since November 15. They would be compelled to leave Austria after three years if Vienna rules that their home countries have become safe.
It would also become more difficult for relatives of asylum-seekers to join their family members in Austria.

Wednesday, 27 April 2016

Ζακυνθινός Διονύσης 27/04/2016 [09:46] Ενα πλοίο που βάζει πλώρη για το μέλλον Ηταν λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της περασμένης Τετάρτης όταν ένας επιβλητικός όγκος πρόβαλε στην είσοδο του λιμανιού της Πάτρας. Αρχικά, μέσα στο σκοτάδι, μόλις που ήταν διακριτός από κάποια λιγοστά φώτα, ενώ σχεδόν αθόρυβα έκανε σταδιακά όλο και πιο αισθητή την παρουσία του. Το θέαμα ενός… γίγαντα να γλιστράει τη νύχτα στα ήρεμα νερά της θάλασσας ήταν ομολογουμένως εντυπωσιακό. Και διόλου τυχαίο ήταν το γεγονός ότι μερικά ζευγαράκια που ρέμβαζαν εκείνη την ώρα στο Μόλο δεν έμειναν απλώς στο ρόλο του αδρανούς θεατή. Σήκωσαν αυθόρμητα τα κινητά τους τηλέφωνα για να απαθανατίσουν το «Speedrunner 3», στην παρθενική εμφάνισή του στα μέρη μας. Για της ανάγνωσης τη διευκόλυνση, να σημειωθεί ότι πρόκειται για το ταχύπλοο ημερόπλοιο που ήδη συνδέει την Πάτρα με την Κεφαλονιά σε χρονικό διάστημα μικρότερο των δύο ωρών! Περιττό είναι να σημειωθεί ότι η δρομολόγηση του συνιστά αναμφισβήτητα μια θετική εξέλιξη, αποτέλεσμα μιας τολμηρής επιχειρηματικής κίνησης με αδιαμφισβήτητο ρίσκο στους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε. Από την εποχή του θρυλικού «Αγίου Γερασίμου» έως τις μέρες μας, η ακτοπλοϊκή σύνδεση της Πάτρας με την Κεφαλονιά και με την Ιθάκη έχει περάσει από πολλά κύματα. Και μην ξεχνάμε ότι επί μακρόν παρέμεινε ανενεργή. Αν και είναι αυτονόητο να συνδέεται η αχαϊκή πρωτεύουσα ακτοπλοϊκώς με τα κοντινά πανέμορφα νησιά του Ιονίου, μετατράπηκε σε μείζον ζητούμενο για τις τοπικές κοινωνίες τους, που ήθελαν στις αρχές του 21ου αιώνα την υλοποίηση του προφανούς. Διότι, πράγματι, φαντάζει «τρελό» την ώρα που μπορείς, ανά πάσα στιγμή, να επικοινωνείς άμεσα μέσω διαδικτύου με την άλλη άκρη του κόσμου να μην έχεις τη δυνατότητα να μεταβείς στους δικούς σου ανθρώπους που είναι (με τους όρους της εποχής μας) μια… ανάσα από σένα! Έτσι, το αίτημα «να μπει ένα καράβι για την Κεφαλονιά και την Ιθάκη» ήταν εύλογο, αλλά η ικανοποίηση του δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση, δοθείσης και της δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας. Ωστόσο, ήλθε κάποια στιγμή το πλοίο «Διονύσιος Σολωμός» να το ικανοποιήσει κάνοντας την αρχή της επανασύνδεσης, ενώ το «Speedrunner 3» έρχεται τώρα να της προσδώσει ένα νέο «αέρα». Βεβαίως, από μόνο του, αυτό δεν αρκεί. Εάν η ιδιοκτήτρια εταιρεία του, η IONIAN GROUP, έκανε ένα ακόμη μεγάλο βήμα με τη δρομολόγηση του εν λόγω ταχύπλοου, είναι τώρα στο χέρι το δικό μας να στηρίξουμε στην πράξη αυτό το μεγαλεπήβολο εγχείρημα. Ακριβώς για να εδραιωθεί το ταχύπλοο στη συγκεκριμένη γραμμή, δίνοντας τη θέση του, όταν έλθει αργότερα το πλήρωμα του χρόνου, σε ένα αναλόγων προδιαγραφών σύγχρονο ημερόπλοιο. Γιατί αυτό είναι και το μέλλον. Το μέλλον που χαράσσει με την πλώρη του το «Speedrunner 3»…

Ζακυνθινός Διονύσης


Ενα πλοίο που βάζει πλώρη για το μέλλον



Ηταν λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της περασμένης Τετάρτης όταν ένας επιβλητικός όγκος πρόβαλε στην είσοδο του λιμανιού της Πάτρας.
Αρχικά, μέσα στο σκοτάδι, μόλις που ήταν διακριτός από κάποια λιγοστά φώτα, ενώ σχεδόν αθόρυβα έκανε σταδιακά όλο και πιο αισθητή την παρουσία του.
Το θέαμα ενός… γίγαντα να γλιστράει τη νύχτα στα ήρεμα νερά της θάλασσας ήταν ομολογουμένως εντυπωσιακό. Και διόλου τυχαίο ήταν το γεγονός ότι μερικά ζευγαράκια που ρέμβαζαν εκείνη την ώρα στο Μόλο δεν έμειναν απλώς στο ρόλο του αδρανούς θεατή.
Σήκωσαν αυθόρμητα τα κινητά τους τηλέφωνα για να απαθανατίσουν το «Speedrunner 3», στην παρθενική εμφάνισή του στα μέρη μας.
Για της ανάγνωσης τη διευκόλυνση, να σημειωθεί ότι πρόκειται για το ταχύπλοο ημερόπλοιο που ήδη συνδέει την Πάτρα με την Κεφαλονιά σε χρονικό διάστημα μικρότερο των δύο ωρών!
Περιττό είναι να σημειωθεί ότι η δρομολόγηση του συνιστά αναμφισβήτητα μια θετική εξέλιξη, αποτέλεσμα μιας τολμηρής επιχειρηματικής κίνησης με αδιαμφισβήτητο ρίσκο στους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε.
Από την εποχή του θρυλικού «Αγίου Γερασίμου» έως τις μέρες μας, η ακτοπλοϊκή σύνδεση της Πάτρας με την Κεφαλονιά και με την Ιθάκη έχει περάσει από πολλά κύματα.
Και μην ξεχνάμε ότι επί μακρόν παρέμεινε ανενεργή. Αν και είναι αυτονόητο να συνδέεται η αχαϊκή πρωτεύουσα ακτοπλοϊκώς με τα κοντινά πανέμορφα νησιά του Ιονίου, μετατράπηκε σε μείζον ζητούμενο για τις τοπικές κοινωνίες τους, που ήθελαν στις αρχές του 21ου αιώνα την υλοποίηση του προφανούς.
Διότι, πράγματι, φαντάζει «τρελό» την ώρα που μπορείς, ανά πάσα στιγμή, να επικοινωνείς άμεσα μέσω διαδικτύου με την άλλη άκρη του κόσμου να μην έχεις τη δυνατότητα να μεταβείς στους δικούς σου ανθρώπους που είναι (με τους όρους της εποχής μας) μια… ανάσα από σένα!
Έτσι, το αίτημα «να μπει ένα καράβι για την Κεφαλονιά και την Ιθάκη» ήταν εύλογο, αλλά η ικανοποίηση του δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση, δοθείσης και της δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας.
Ωστόσο, ήλθε κάποια στιγμή το πλοίο «Διονύσιος Σολωμός» να το ικανοποιήσει κάνοντας την αρχή της επανασύνδεσης, ενώ το «Speedrunner 3» έρχεται τώρα να της προσδώσει ένα νέο «αέρα».
Βεβαίως, από μόνο του, αυτό δεν αρκεί. Εάν η ιδιοκτήτρια εταιρεία του, η IONIAN GROUP, έκανε ένα ακόμη μεγάλο βήμα με τη δρομολόγηση του εν λόγω ταχύπλοου, είναι τώρα στο χέρι το δικό μας να στηρίξουμε στην πράξη αυτό το μεγαλεπήβολο εγχείρημα.
Ακριβώς για να εδραιωθεί το ταχύπλοο στη συγκεκριμένη γραμμή, δίνοντας τη θέση του, όταν έλθει αργότερα το πλήρωμα του χρόνου, σε ένα αναλόγων προδιαγραφών σύγχρονο ημερόπλοιο.
Γιατί αυτό είναι και το μέλλον. Το μέλλον που χαράσσει με την πλώρη του το «Speedrunner 3»…

ΔΝΤ και Σόιμπλε υπεύθυνοι για την εμπλοκή της διαπραγμάτευσης, σύμφωνα με την κυβέρνηση

ΔΝΤ και Σόιμπλε υπεύθυνοι για την εμπλοκή της διαπραγμάτευσης, σύμφωνα με την κυβέρνηση

Η ελληνική πρόταση για τον μηχανισμό εξισορρόπησης χαρακτηρίζεται ως αξιόπιστη από το Μαξίμου
ΔΝΤ και Σόιμπλε υπεύθυνοι για την εμπλοκή της διαπραγμάτευσης, σύμφωνα με την κυβέρνηση
2
εκτύπωση  

Αξιόπιστη χαρακτηρίζει η κυβέρνηση την ελληνική πρόταση για τη δημιουργία «μηχανισμού εξισορρόπησης» αντί της θέσπισης προληπτικών μέτρων, ζήτημα το οποίο προκάλεσε την εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις και την αναβολή του Eurogroup. Η κυβέρνηση επιρρίπτει την ευθύνη για την εμπλοκή στο ΔΝΤ και τον γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Συγκεκριμένα, κυβερνητικές πηγές ανέφεραν ότι «η ελληνική πρόταση για τη δημιουργία μηχανισμού εξισορρόπησης αντί για τη θέσπιση προληπτικών μέτρων είναι αξιόπιστη και αντικατοπτρίζει τη βεβαιότητα της ελληνικής πλευράς, ότι η Ελλάδα θα πετύχει τους δημοσιονομικούς στόχους».

Τονίζεται, δε, ότι «εδώ και τρεις μήνες, το ΔΝΤ έχει υιοθετήσει τακτική συνεχούς κωλυσιεργίας, τακτική που επιβεβαιώθηκε και από τις διαρροές των Wikileaks».

Από τις ίδιες πηγές υπογραμμίζεται επιπλέον ότι ο Β.Σόιμπλε επιμένει για την παραμονή του Ταμείου στο πρόγραμμα για λόγους εσωτερικής πολιτικής σκοπιμότητας.

Όσον αφορά την πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης για τη δημιουργία μηχανισμού εξισορρόπησης, αντί για τη θέσπιση προληπτικών μέτρων, κυβερνητικές πηγές αναφέρουν ότι η άρνηση του ΔΝΤ να αποδεχθεί την πρόταση αυτή, φανερώνει ότι μέριμνα του Ταμείου δεν είναι η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων από την Ελλάδα, αλλά η εφαρμογή ενός άλλου προγράμματος, ενός προγράμματος διαφορετικού, από αυτό που συμφωνήθηκε τον περασμένο Ιούλιο, εμπλουτισμένο μάλιστα, με πρόσθετα μέτρα κατά τα 2/3.

Η εικόνα που μετεφέρουν οι κυβερνητικές πηγές είναι πως οι υπόλοιποι θεσμοί συμφωνούν με τις ελληνικές θέσεις.

Την ίδια ώρα, υπογραμμίζουν, για τη σταση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ότι η ΝΔ ταυτίζεται πλήρως με τις θέσεις του ΔΝΤ και ότι συνεχίζει να «πατάει σε δύο βάρκες» για λόγους επικοινωνιακής διαχείρισης, καθώς τη μια στιγμή φωνάζει ότι η κυβέρνηση «τα έδωσε όλα» και την άλλη ότι η κυβέρνηση «μας πάει στα βράχια».

Monday, 25 April 2016

H Θεσσαλονίκη μέσα από τον ναζιστικό φακό

Η προπαγανδιστική φωτογραφία στα χρόνια της κατοχής έχει απασχολήσει λίγο την έρευνα. Για την ιδιωτική και επίσημη ναζιστική φωτογραφία στη Θεσ/νίκη μιλά o Ρολφ Ζάξε, καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών του Ζααρμπρούκεν.
Στις 23 Απριλίου 1941 η Ελλάδα συνθηκολόγησε με τα ναζιστικά στρατεύματα. Τότε ξεκίνησε η περίοδος της κατοχής. 75 χρόνια μετά η έρευνα δεν έχει φωτίσει ακόμη όλες τις πτυχές της περιόδου εκείνης. Μια έκθεση στο Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης με τίτλο «Στο περιθώριο του πολέμου. Η Θεσσαλονίκη της κατοχής (1941-1944) μέσα από τη συλλογή του Βύρωνα Μήτου» παρουσιάζει άγνωστο φωτογραφικό υλικό των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων. O Ρολφ Ζάξε, καθηγητής Ιστορίας και Θεωρίας του Ντιζάιν στο Πανεπιστήμιο του Ζααρμπρούκεν, συμμετείχε πρόσφατα σε σχετική ημερίδα στο ίδιο μουσείο. Σε συνέντευξή του στη DW, μιλά για την ιστορία και ερμηνεία της ιδιωτικής και επίσημης φωτογραφίας την περίοδο της κατοχής στη Θεσσαλονίκη, εστιάζοντας στους μηχανισμούς προπαγάνδας του Τρίτου Ράιχ, τη δομή τους, τον τρόπο λειτουργίας τους και τους σκοπούς που υπηρετούσαν.
H φωτογραφία ως μέσο επίτευξης πολιτικών και πολεμικών στόχων
O Ρολφ Ζάξε, καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών του Ζααρμπρούκεν
O Ρολφ Ζάξε, καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών του Ζααρμπρούκεν
Η φωτογραφία όπως και τα υπόλοιπα οπτικοακουστικά μέσα της εποχής, αποτελούσαν απαραίτητη συνθήκη για την επίτευξη βασικών στόχων του εθνικοσοσιαλιστικού καθεστώτος: την εξιδανίκευση της Γερμανίας και του πολέμου, την αποδραματοποίηση της κατοχής, τη συγκάλυψη ναζιστικών εγκλημάτων και φυσικά την αναπαραγωγή εθνικών και φυλετικών στερεοτύπων. Ο Ρολφ Ζάξε διακρίνει διάφορες φάσεις στη λειτουργία της προπαγανδιστικής φωτογραφίας: «Από την αρχή οι ναζί είχαν στήσει μια καλά οργανωμένη μηχανή προπαγάνδας μέσω της εικόνας, από τη φωτογραφία ως τον κινηματογράφο κλπ. Σύμφωνα με τη λογική της προπαγάνδας, κάθε πολίτης έπρεπε να βγάζει όμορφες φωτογραφίες, με σημερινά δεδομένα θα τις χαρακτηρίζαμε φωτογραφίες τύπου facebook ή instagram. Κι αυτό επειδή το καθεστώς επεδίωκε να διαδοθεί ότι κατά τη διάρκεια της ναζιστικής περιόδου η ζωή ήταν ωραία. Σαν παιδί της μεταπολεμικής Γερμανίας μπορώ να πω ότι πολλοί Γερμανοί είχαν επηρεαστεί από αυτή την προπαγάνδα».

Όταν το Τρίτο Ράιχ κατέκτησε τη Θεσσαλονίκη

«Η ψυχή μου σου ανήκει»

Η προπαγανδιστική φωτογραφία πήρε μεγαλύτερες διαστάσεις καθώς το Τρίτο Ράιχ άρχισε να κατακτά ξένες χώρες, μεταξύ αυτών και την Ελλάδα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί και η Θεσσαλονίκη. Ο Ρολφ Ζάξε επισημαίνει: «Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα είναι η αλλαγή της λειτουργίας της προπαγάνδας κατά την κατοχή. Στην αρχή οι φωτογραφίες από πεδία μαχών ή ναζιστικών εγκλημάτων εκλαμβάνονταν σαν πράξεις ηρωισμού εναντίον κομμουνιστών ή αντιστασιακών. Από το 1942 παρατηρείται αλλαγή. Πλέον οι ναζί άρχισαν να σκέφτονται τις εντυπώσεις που θα δημιουργούνταν μετά το τέλος του πολέμου. Έπρεπε να υπάρχουν ντοκουμέντα ότι οι κατακτητές είχαν ενδιαφερθεί για το δίκαιο του πολέμου, ήθελαν να νομιμοποιήσουν την παρουσία τους».
Το φωτογραφικό υλικό της Θεσ/νίκης αποδεικνύει αυτή την τάση. Οι φωτογραφίες που αποτυπώνουν ναζιστικά εγκλήματα σπανίζουν στο μεγαλύτερο μέρος του φωτογραφικού υλικού που έχει καταγραφεί. Αντίθετα αν δει κανείς τόσο τις ιδιωτικές φωτογραφίες γερμανών στρατιωτών όσο και το επίσημο υλικό των ναζιστικών μονάδων προπαγάνδας θα αντικρίσει εικόνες από μια πλασματική πραγματικότητα: χαρούμενοι γερμανοί στρατιώτες ποζάρουν με θέα την παραλία εν ώρα ρέμβης σε παραδοσιακά καφενεία και ταβέρνες της πόλης, άλλοτε πάλι παίζουν ομαδικά αθλήματα εκεί όπου σήμερα βρίσκεται το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Οι Θεσσαλονικείς γύρω τους είναι λίγοι, δείχνουν να ζουν ρε ρυθμούς κανονικότητας. Τα μνημεία της πόλης στέκουν αγέρωχα, λουσμένα πάντα στο φως του ήλιου. Μόνη «παραφωνία» ο εβραϊκός μαχαλάς κοντά στον σταθμό των τρένων, ο οποίος στο πίσω μέρος μιας φωτογραφίας περιγράφεται «βρώμικος, δύσοσμος, ετοιμόρροπος». Η ίδια περιγραφή απαντάται και σε φωτογραφίες του εβραϊκού γκέτο της Βαρσοβίας.
Mια πολύπλοκη και καλοκουρδισμένη μηχανή προπαγάνδας
Ως «Bρώμικος, δύσοσμος, ετοιμόρροπος» περιγράφεται ο εβραϊκός μαχαλάς πίσω από τον σιδηροδρομικό σταθμό (Aρχείο Βύρωνα Μήτου)
«Βρώμικος, δύσοσμος, ετοιμόρροπος» περιγράφεται ο εβραϊκός μαχαλάς πίσω από τον σιδηροδρομικό σταθμό (Από το αρχείο Βύρωνα Μήτου)
Πώς λειτουργούσε όμως ο επίσημος μηχανισμός προπαγάνδας στη Θεσσαλονίκη; Επρόκειτο για έναν πολυεπίπεδο και πολύπλοκο μηχανισμό παραγωγής εικόνων. Τόσο οι απλοί στρατιώτες όσο και οι επαγγελματίες φωτογράφοι ενθαρρύνονταν να καταγράφουν τα πάντα με μηχανές που πολλές φορές τους δίνονταν δωρεάν. Πολλοί λάμβαναν ειδική τεχνική εκπαίδευση στη Γερμανία πριν σταλούν στην Ελλάδα. Πάντως, όπως επισημαίνει ο Ρ. Ζάξε, παρά την υψηλή τεχνική κατάρτιση το αισθητικό αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό. Αλλά αυτό δεν είχε και τόσο μεγάλη σημασία διότι επιτελούσε τον στόχο του. Ο μηχανισμός προπαγάνδας ήταν πάντα σε ετοιμότητα, ακόμη κι αν οι οδηγίες που λάμβανε άλλαζαν μέρα με τη μέρα. Αναφορικά με τον «καταμερισμό εργασίας» ο Γερμανός καθηγητής σημειώνει: «Πέρα από την ανεπίσημη φωτογραφία υπήρχε και η επίσημη προπαγανδιστική φωτογραφία, η οποία λειτουργούσε μέσω πολλών διαύλων. Υπήρχε π.χ. η προπαγάνδα των SS, τα οποία λειτουργούσαν με τις δικές τους δομές, είχαν τα δικά τους επιμέρους τμήματα, το δικό τους φωτογραφικό πρακτορείο (...). Υπήρχε και ο μηχανισμός της γενικής πολεμικής προπαγάνδας, στο πλαίσιο της οποίας είχαν στηθεί δύο ειδικά βαγόνια στον σιδηροδρομικό σταθμό της Θεσσαλονίκης. Εκεί υπήρχαν πέντε με έξι δημοσιογράφοι που έγραφαν κείμενα, τρεις με τέσσερεις φωτογράφοι, υπήρχε ζωγράφος και δωμάτιο εμφάνισης φωτογραφικών φιλμ. Βέβαια το συγκεκριμένο 'Τάγμα Προπαγάνδας' έμεινε για λίγο στη Θεσ/νίκη. Έπειτα πήγε στην Κρήτη. Από την άλλη, στην Αθήνα υπήρχαν οργανωμένα φωτογραφικά εργαστήρια και μεγάλα ειδησεογραφικά πρακτορεία».
Ο Ρολφ Ζάξε τονίζει επίσης και τον ρόλο που έπαιξε στη διάδοση της εθνικοσοσιαλιστικής πρόσληψης της Ελλάδας το έργο καλλιτεχνών που φωτογράφιζαν με ιδιωτική πρωτοβουλία και χωρίς απαραίτητα συνάρτηση με την επίσημη πολιτική και πολεμική προπαγάνδα ειδυλλιακά ελληνικά τοπία και μνημεία της κλασικής αρχαιότητας. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Χέρμπερτ Λιστ, που έζησε πριν την κατοχή στην Αθήνα και του οποίου το έργο ταυτίστηκε με την αποτύπωση μιας ουτοπικής Αθήνας, ιδωμένης από τη σκοπιά των αρίων προτύπων.
Προπαγανδιστικές φωτογραφίες και ιστορική έρευνα
Γερμανοί στρατιώτες ποζάρουν χαμογελαστοί στον Θερμαϊκό (Aρχείο Βύρωνα Μήτου)
Γερμανοί στρατιώτες ποζάρουν χαμογελαστοί στον Θερμαϊκό (Aρχείο Βύρωνα Μήτου)
Τι σημασία όμως έχει όλο αυτό το φωτογραφικό υλικό από την περίοδο της κατοχής σήμερα; Μπορεί να ρίξει φως σε άγνωστες πτυχές της ιστορικής μελέτης και είναι δυνατό να υπάρξει σύνδεση με το διαχρονικό αίτημα ελληνικών κυβερνήσεων περί πολεμικών αποζημιώσεων; Για τον Ρολφ Ζάξε μια τέτοια σύνδεση είναι εξαιρετικά δύσκολη. Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά, «η ιστορική έρευνα αρνιόταν αυτό το φωτογραφικό υλικό για πάνω από πενήντα χρόνια. Κι αυτό επειδή είναι δύσκολη η αξιοποίηση αυτών των φωτογραφιών ως αποδεικτικό μέσο». Ο ίδιος διευκρινίζει ότι η επιστημονική τους αξιοποίηση ως ιστορικά ντοκουμέντα για να συναχθούν ιστορικοπολιτικά συμπεράσματα ενέχει κινδύνους, διότι πρόκειται εν τέλει για προϊόν προπαγάνδας που απαιτεί ιδιαίτερη προσέγγιση. Σε κάθε περίπτωση ο γερμανός καθηγητής εκτιμά πώς το αχανές αυτό πρωτογενές υλικό μπορεί να ανοίξει νέους δρόμους για την ερμηνευτική ανάλυση των φωτογραφιών αυτών αλλά και γενικότερα για τη μελέτη της προπαγάνδας ως μέσου για την αναπαραγωγή στερεοτύπων και ιδεοληψιών.
Δήμητρα Κυρανούδη
Σημείωση: O Ρολφ Ζάξε είναι καθηγητής Ιστορίας και Θεωρίας του Ντιζάιν και αντιπρύτανης Ακαδημαϊκών Υποθέσεων στην Σχολή Καλών Τεχνών του Ζααρμπρούκεν. Είναι συγγραφέας, μεταξύ άλλων, του βιβλίου «Εκπαίδευση με στόχο την παράβλεψη. Φωτογραφία στο εθνικοσοσιαλιστικόκράτος». (Die Erziehung zum Wegsehen, Photographie im NS-Staat, Berlin Dresden : Philo Fine Arts 2003) και έχει ασχοληθεί επί δεκαετίες με τη μελέτη φωτογραφιών από τη ναζιστική περίοδο.


Friday, 15 April 2016

Το «δώρο» Ντράγκι απογείωσε το Χρηματιστήριο της Αθήνας

Άνοδος 4,86%

Το «δώρο» Ντράγκι απογείωσε το Χρηματιστήριο της Αθήνας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 15/04/2016 17:52 |
Το «δώρο» Ντράγκι απογείωσε το Χρηματιστήριο της Αθήνας
      
Υψηλά κέρδη κατέγραψε η χρηματιστηριακή αγορά, μετά από τέσσερις πτωτικές συνεδριάσεις, με μοχλό το εκρηκτικό ράλι των τραπεζικών μετοχών (+18,92% τα κέρδη για τον τραπεζικό δείκτη), στον απόηχο της απόφασης της ΕΚΤ να συμπεριλάβει στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης τα ομόλογα του EFSF που κατέχουν οι ελληνικές τράπεζες.

Η αγορά υπερέβη τα επίπεδα των 570 μονάδων, ενώ η άνοδος των τιμών των μετοχών συνοδεύτηκε και από μεγάλη αύξηση του τζίρου.

O Γενικός Δείκτης Τιμών έκλεισε στις 574,73 μονάδες, σημειώνοντας άνοδο 4,86%.

Σε εβδομαδιαία βάση, ο βασικός χρηματιστηριακός δείκτης σημείωσε άνοδο 2,34%, ενώ από τις αρχές του έτους καταγράφει απώλειες σε ποσοστό 8,97%.

Η αξία των συναλλαγών ανήλθε στα 92.380 εκατ. ευρώ, ενώ διακινήθηκαν 179.270.308 μετοχές.

Ο δείκτης υψηλής κεφαλαιοποίησης σημείωσε κέρδη σε ποσοστό 7,19%, ενώ ο δείκτης της μεσαίας κεφαλαιοποίησης έκλεισε με άνοδο σε ποσοστό 3,70%.

Από τις μετοχές της υψηλής κεφαλαιοποίησης, πτώση σημείωσαν οι μετοχές της Jumbo (-1,14% στα 11,32 ευρώ) και της Τιτάν (-0,17% στα 17,45 ευρώ), ενώ τη μεγαλύτερη άνοδο κατέγραψαν οι μετοχές της Πειραιώς (+27,07% στα 0,230 ευρώ), της Εθνικής (+18,83% στα 0,265 ευρώ), της Eurobank (+ 18,67% στα 0,750 ευρώ), της Alpha Bank (+15,70% στα 1,99 ευρώ), της Viohalco (+7,97% στα 1,07 ευρώ), της ΔΕΗ (+5,71% στα 2,96 ευρώ), της Ελλάκτωρ (+5,61% στα 1,13 ευρώ), της Μυτιληναίος (+5,57% στα 3,41 ευρώ) και του ΟΛΠ (+4,81% στα 12,42ευρώ).

Από τους επιμέρους δείκτες, τη μεγαλύτερη άνοδο σημείωσαν οι δείκτες των Τραπεζών (+18,92%), των Πρώτων Υλών (+5,52%) και των Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (+3,72%).

Αντιθέτως, απώλειες σημείωσαν οι δείκτες της Υγείας (-1,97%) και των Προσωπικών Προϊόντων (-0,56%).

Το μεγαλύτερο όγκο συναλλαγών παρουσίασαν η Εθνική και η Πειραιώς, διακινώντας 64.947.440 και 40.355.003 τεμάχια, αντιστοίχως.

Τη μεγαλύτερη αξία συναλλαγών σημείωσαν η Alpha Bank με 23,677 εκατ. ευρώ και η Εθνική με 16,271 εκατ. ευρώ.

Ανοδικά κινήθηκαν 72 μετοχές, 33 πτωτικά και 19 παρέμειναν σταθερές.

Τη μεγαλύτερη άνοδο σημείωσαν οι μετοχές: Πειραιώς +27,07%, Forthnet+19,93%, Pasal +19,50% και Πήγασος +18,97%.

Τη μεγαλύτερη πτώση κατέγραψαν οι μετοχές: Ιντερτέκ-20,93%, Προοδευτική -20%, Frigoglass -20% και ΚΡΕΚΑ -19,67%.