Το ελληνικό χρέος και πέντε κρίσιμα τεστ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Εχουμε ξεχάσει γιατί, αρχικώς τουλάχιστον, μπήκαμε σε πρόγραμμα σταθεροποίησης. Η αιτία, τέτοιες μέρες την άνοιξη 2010, ήταν ότι οι αγορές κεφαλαίων απέσυραν την εμπιστοσύνη τους στο ελληνικό κράτος. Η επιστροφή μας στις αγορές ήταν ο στόχος. Η ιστορική περικοπή του ενός τρίτου του ελληνικού χρέους την ίδια ανάγκη εξυπηρετούσε. Ωστε τράπεζες, επιχειρήσεις και βεβαίως το κράτος να χρηματοδοτούνται χωρίς τον εξευτελιστικό έλεγχο της τρόικας από τον φυσικό και ανεξάρτητο «δανειστή», τους ιδιώτες κεφαλαιούχους, τα αμοιβαία κεφάλαια, δηλαδή τις διεθνείς αγορές κεφαλαίου.
Οι ανόητοι χειρισμοί μετά τις εκλογές 2015 ακύρωσαν την πρόοδο του 2014. Οταν η Ελλάδα «ήταν πολύ κοντά να ολοκληρώσει το πρόγραμμά της (...) είχε ήδη χτυπήσει την πόρτα των αγορών και ήταν εντός τροχιάς για να βγει από το μνημόνιο» υπενθύμισε πριν από λίγες μέρες ο Βάλντις Ντομπρόβσκις, αντιπρόεδρος της Επιτροπής.
Καμία οικονομία δεν μπορεί να επιτύχει υψηλούς ρυθμούς και την αυτοτροφοδοτούμενη ανάπτυξη έξω από τις αγορές. Μετά μάλιστα τις πρόσφατες αποτυχημένες επιλογές της πολιτικής πλειοψηφίας, τις οποίες πάντως επικύρωσαν οι πολίτες, μόνον η μαζική εισροή ιδιωτικών κεφαλαίων μπορεί να μας σώσει.
Πλην όμως, οι άμεσες επενδύσεις εξαρτώνται πάντοτε από την ανάκτηση της εμπιστοσύνης προς το κράτος, τίτλος τιμής που πρέπει τώρα να ανακτήσουμε με την έκδοση νέων κρατικών ομολόγων τα οποία θα αγοράζουν οι διεθνείς επενδυτές.
Κανείς δεν περιμένει να συμβεί αυτό πριν από το 2017. Πολλοί και πολύ έγκυροι παράγοντες εξηγούν ότι για να τολμήσει το υπουργείο Οικονομικών να εκδώσει και πάλι ελληνικό χρέος θα πρέπει να έχουμε επιτύχει σε όλα τα κρίσιμα τεστ που έχουμε ακόμη μπροστά μας.
Το πρώτο και γι’ αυτό πολύ δύσκολο είναι να κλείσουμε τη συμφωνία με τους Ευρωπαίους και το Ταμείο. Η Επιτροπή κρατά τα κλειδιά των δημοσιονομικών μέτρων που θεωρεί απαραίτητα. Οι πληροφορίες δείχνουν ότι η κυβέρνηση απέχει μερικά μόνον δάκτυλα από αυτό το κομμάτι της συμφωνίας. Το Ταμείο όμως κρατά το δικαίωμα να κρίνει αν βγαίνει ο λογαριασμός εξυπηρέτησης του χρέους. O πολύς κ. Τόμσεν επιμένει ότι το έλλειμμα του 2018 δεν καλύπτεται, όλοι όμως σημειώνουν ότι οι υπολογισμοί του είναι υπερβολικοί.
Το δεύτερο θα το περάσουμε εύκολα εφόσον υπάρξει πλήρης αξιολόγηση. Η ΕΚΤ θα αποδώσει στην Ελλάδα το πιστοποιητικό αποδοχής ομολόγων (waiver), που χάσαμε εξαιτίας του καταστροφικού κ. Βαρουφάκη.
Τρίτον, με την αποπληρωμή και των δύο ομολόγων Ιουλίου και Αυγούστου, το τραπεζικό σύστημα θα συμμετάσχει στα εργαλεία νομισματικής διευκόλυνσης (QE και LTROs).
Τέταρτον, αναλόγως με τον βαθμό επιστροφής της εμπιστοσύνης, η κυβέρνηση θα πρέπει να άρει τα capital controls, που αποτελούν ισχυρό εμπόδιο διεθνών τοποθετήσεων.
Πέμπτον, οι οίκοι αξιολόγησης θα πρέπει να αναβαθμίσουν κατά 2 ή 3 σκαλοπάτια την αποτίμηση του ελληνικού κινδύνου.
Ομως, ακόμη κι αν όλα τούτα έχουν γίνει, ο πολιτικός κίνδυνος, δηλαδή η εχθρότητα των κυβερνητικών στελεχών σε όσα σημαίνει μια ελεύθερη καπιταλιστική οικονομία, θα παραμείνει ο κύριος λόγος εξοστρακισμού μας από τις αγορές.
No comments:
Post a Comment