Thursday, 28 February 2013

Το αίμα και η τιμή
Του Πάσχου Μανδραβέλη
Ξέραμε από τα σχολικά βιβλία ότι το ελληνικό αίμα είναι σπάνιο και πολύτιμο. Αλλά είναι ανάγκη να είναι και τόσο ακριβό; «Είναι χαρακτηριστικό», έγραφε χθες η «Καθημερινή» (27.3.2013), «ότι η συλλογή - επεξεργασία - διανομή ενός ασκού αίματος στην Ελλάδα κοστίζει περί τα 410 ευρώ, όταν η αγορά του από την ελβετική Υπηρεσία Αιμοδοσίας δεν ξεπερνάει τα 150 ευρώ!» Ετσι, πληρώνουμε στο εξωτερικό 4,5 εκατομμύρια ευρώ ετησίως για εισαγωγή 30.000 μονάδων αίματος, ενώ την ίδια στιγμή «περίπου 30.000 μονάδες αίματος που συλλέγονται στην Ελλάδα (και επομένως κόστισαν 12,5 εκατ. ευρώ) «αχρηστεύονται», λόγω της κακής οργάνωσης των υπηρεσιών αιμοδοσίας».
Μεγαλύτερο ακόμη πρόβλημα είναι ότι γι’ αυτό το ελληνικό αίμα που αχρηστεύεται δεν ανησυχεί κανείς από τους 85 βουλευτές της Ν.Δ. που έκαναν το κομμάτι τους καταθέτοντας την τροπολογία «να επανέλθει στο σύνολο των στρατιωτικών και αστυνομικών σχολών η προϋπόθεση του γένους ως προαπαιτούμενο εισαγωγής». Θα αναρωτηθεί κάποιος: Και γιατί να ανησυχήσουν; Αυτοί τα πληρώνουν; Οχι, φυσικά! Οι βουλευτές μας έχουν ως πρώτο (και δυστυχώς πολλές φορές μοναδικό) μέλημα να επανεκλέγονται διά της μεθόδου που όρισε ο Γκρούτσο Μαρξ: «Πολιτική είναι να ψάχνεις για λάθος προβλήματα, να τα βρίσκεις παντού, να τα διαγιγνώσκεις εσφαλμένα και να δίνεις λάθος φάρμακα».
Δυστυχώς και σ’ αυτήν τη συγκυρία της κρίσης, οι βουλευτές του μεγαλύτερου στην Ελλάδα κόμματος ασχολούνται με «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε» με τους ψηφοφόρους. Δεν χαράσσουν πολιτικές για το μέλλον, κοιτούν με παραμορφωτικούς φακούς το παρελθόν και πασχίζουν να το αναστήσουν.
Το πρόβλημα της Ελλάδος δεν είναι το αίμα, αλλά η τιμή του. Είναι το έλλειμμα οργάνωσης που κάνει τον ελληνικό λαό να αιμορραγεί οικονομικά. Και δυστυχώς, χωρίς οικονομική ευρωστία κανένα έθνος δεν επιβιώνει τη σημερινή εποχή. Τα οικονομικά πλεονάσματα χρηματοδοτούν τα γράμματα και τον πολιτισμό, που είναι η ψυχή του έθνους και όχι οι ανοησίες περί του γένους, που πάει να γίνει κύριο θέμα συζήτησης και αντιπαράθεσης σε μια χώρα που βουλιάζει από τα χρέη. Κάθε μονάδα αίματος που αχρηστεύεται λόγω ανοργανωσιάς είναι πραγματικά ευρώ που θα λείψουν από ένα παιδί που θέλει να μάθει τον Σολωμό, τον Καβάφη, τον Σικελιανό, δηλαδή από ένα παιδί που θα μεγεθύνει το ελληνικό έθνος μιλώντας ελληνικά.
Κάποια στιγμή, λοιπόν, ο ελληνικός λαός πρέπει να κάνει τους λογαριασμούς του με τους υποκριτές του αίματος, του γένους και άλλων μεταφυσικών εννοιών, τις οποίες εμπορεύονται για να κερδίζουν ψήφους. Και οι καλοί λογαριασμοί δεν κάνουν μόνον καλούς φίλους. Κάνουν και ζωντανές κοινωνίες. Η Ελλάδα δεν κινδυνεύει τόσο από γεωγραφική συρρίκνωση, όσο κινδυνεύει από πολιτιστικό αφανισμό. Κι αυτό δεν το απεργάζονται ούτε ο Κίσινγκερ ούτε κάποια σκοτεινά κέντρα. Μόνοι βγάζουμε τα ματάκια μας δημιουργώντας μια φοβική χώρα, κάτι που ποτέ δεν ταίριαζε στην Ελλάδα.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι αυτή η χώρα μεγαλούργησε έχοντας ανοιχτούς ορίζοντες. Ο πολιτισμός της επιβίωσε ενσωματώνοντας λέξεις, ανθρώπους, ήθη, πολιτιστικά χαρακτηριστικά. Χαντακώθηκε όταν κυριάρχησαν οι ταριχευτές του ελληνικού πολιτισμού, εκείνοι που μιλούσαν διαρκώς για τη σημαία έχοντας κατά νουν την ώρα της πληρωμής..                  .kathimerini
Ο θρίαμβος των «γελωτοποιών»
Του Κώστα Ιορδανίδη
Οι ιταλικές εκλογές απέληξαν σε ηχηρή ήττα του κατεστημένου, που συνασπίσθηκε για την πολιτική εξαφάνιση του ηγέτη της Δεξιάς κ. Σίλβιο Μπερλουσκόνι και απέτυχε οικτρά. Παράλληλα, η εκτόξευση του αντισυστημικού ηθοποιού και νεόκοπου πολιτικού κ. Μπέπε Γκρίλο, που εξασφάλισε πάνω από το 25% των ψήφων, ολοκληρώνει τον εφιάλτη όλων εκείνων που εστήριξαν τον πρώην τεχνοκράτη πρωθυπουργό κ. Μάριο Μόντι, ο οποίος μετά βίας υπερέβη το 10%. Το γεγονός ότι το ιταλικό κατεστημένο δεν έχει σχέση με το φερώνυμο ελληνικό, που είναι αβαθές και ασπόνδυλο, αλλά περιλαμβάνει από το Βατικανό έως τους βιομηχάνους παγκοσμίου διαμετρήματος, προσδίδει στην πολιτική ανταρσία που εξεδηλώθη στην Ιταλία εναντίον της λιτότητος ευρύτερη σημασία.
Η επάνοδος του κ. Μπερλουσκόνι στην πολιτική σκηνή -διότι περί αυτού πρόκειται ουσιαστικά- μετά την πλήρη ηθική απαξίωσή του οφείλεται στη μετωπική του σύγκρουση με τη Γερμανίδα καγκελάριο κ. Αγκελα Μέρκελ. Ο κ. Μπερλουσκόνι επανέφερε την ιταλική Δεξιά στην παραδοσιακή πατριωτική της τροχιά στη βάση μίας αντιπαλότητος με τη Γερμανία, που χρονολογείται από την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Οι εξελίξεις στην Ιταλία ενδέχεται να αποτελέσουν σημείο αναφοράς για άλλα κόμματα της Δεξιάς που απορρίπτουν ή δυσανασχετούν για τον κυρίαρχο ρόλο της Γερμανίας στην παρούσα οικονομική κρίση. Διόλου παράδοξο κατά συνέπεια να υπάρξει μία προσέγγιση κάποιων κομμάτων της Δεξιάς, αλλά και τις Αριστεράς προς το αγγλοαμερικανικό μοντέλο για την αντιμετώπιση της παρούσης κρίσεως και μία σαφέστερη διαίρεση μεταξύ Βορρά και Νότου στο πλαίσιο της Ευρωζώνης.
Μπορεί ο κ. Μπερλουσκόνι και ο κ. Γκρίλο να είναι «πολιτικοί κλόουν» κατά την αντίληψη του Γερμανού σοσιαλιστή ηγέτη και διεκδικητού της Καγκελαρίας κατά τις προσεχείς εκλογές, αλλά οι Ιταλοί ψηφοφόροι προτίμησαν τους «γελωτοποιούς» της πολιτικής από όσους είχαν την αποδοχή του ευρωπαϊκού κατεστημένου.
Κάποιοι θα αναφερθούν στην «ανωριμότητα» των Ιταλών, αλλά το αντιπροσωπευτικό σύστημα δεν διακρίνει τους πολίτες σε νοήμονες και παρορμητικούς. Η πολιτική δεν εξαντλείται στην υιοθέτηση «ορθών επιλογών». Δεν υπακούει στη λογική του δοκιμαστικού σωλήνα. Βασική αποστολή της είναι να πείσει τους πολίτες για την αναγκαιότητα των μέτρων που λαμβάνει και να εξασφαλίσει την υποστήριξή τους. Σε αυτό απέτυχε ο κ. Μόντι.
kathimerini
Η νέα μικρά, πλην... μη έντιμη Ελλάς
Της Ζέζας Ζήκου
ΟΧΙ... Δεν αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση η κάθαρση του πολιτικού συστήματος, είναι λαϊκή απαίτηση. Η κοινωνία φαίνεται να τη θέλει διακαώς, πιστεύοντας πως χωρίς κάθαρση του πολιτικού συστήματος, χωρίς να πληρώσουν εκείνοι που διέλυσαν τη χώρα, που έφαγαν με χρυσά κουτάλια και ήπιαν στην υγεία των κορόιδων, η Ελλάδα δεν μπορεί να πάει μπροστά.
Οταν άκουσα τη γενναία απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων για την ποινή της ισόβιας κάθειρξης στον τέως δήμαρχο Θεσσαλονίκης Βασίλη Παπαγεωργόπουλο, για το βαρύ αδίκημα της υπεξαίρεσης - μαμούθ, άρχισα δειλά να ελπίζω... Παράλληλα, η αξιοπρεπής απάντηση του προέδρου του δικαστηρίου, Γιώργου Αποστολάκη, «πάντως, εμείς δεν θα είμαστε αυτοί», στη θρασύτατη δήλωση Παπαγεωργόπουλου ότι «είμαι βέβαιος ότι κάποιοι θα πεθάνουν με τύψεις», ικανοποιεί το αίσθημα δικαίου.
Με την παραπάνω στιχομυθία, μεταξύ του Βασίλη Παπαγεωργόπουλου και του προέδρου του δικαστηρίου, έπεσε χθες, Τετάρτη, η αυλαία στη δίκη με το μεγαλύτερο ποινικό και πολιτικό ενδιαφέρον τα τελευταία χρόνια στη Θεσσαλονίκη, αυτή για το σκάνδαλο υπεξαίρεσης - μαμούθ στο ταμείο του δήμου. Το ύψος της υπεξαίρεσης υπολογίστηκε σε 17,9 εκατ. ευρώ και εκτός από το μερίδιο που ομολόγησε ότι υπεξαίρεσε ο ταμίας Π. Σαξώνης, ύψους 1,7 εκατ. ευρώ, τα υπόλοιπα χρήματα δεν βρέθηκαν ποτέ. Τώρα ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε με την πολιτική «απάτη» μεγατόνων της λίστας Λαγκάρντ. Οι υπαρκτές ποινικές ευθύνες πολιτικών προσώπων περί τη λίστα Λαγκάρντ και την αλλοίωσή της δίνει το δικαίωμα, ακόμη και σε όσους από εμάς διατηρούν μια μικρή ελπίδα, να αισιοδοξούμε. Το σκάνδαλο είναι τεράστιο και επειδή το υπουργείο Οικονομικών εμπόδισε το ΣΔΟΕ και τα στελέχη του, αρχίζοντας από τον επικεφαλής του, να αξιοποιήσουν τη «λίστα». Οι φήμες πόσα, ποια και πόσο μεγάλα είναι τα «ψάρια» που έχουν πιαστεί στη «λίστα», είναι τεράστιες σαν ένα τσουνάμι.
Ηδη, μετά την προκαταρκτική επιτροπή για τον πρώην υπουργό Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου και τις ξαδέλφες του που σφίγγει τον κλοιό όλο και περισσότερο, τη Δικαιοσύνη που συνεχίζει να ασχολείται με την υπόθεση και το ΣΔΟΕ που ελέγχει τις μεγάλες καταθέσεις της «λίστας», στο παιχνίδι των ερευνών εισήλθε και η Εισαγγελία Εφετών της Αθήνας. Η παραπομπή από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής για τον έλεγχο του «πόθεν έσχες» του κ. Γιάννου Παπαντωνίου –η σύζυγος του οποίου περιλαμβάνεται στους καταθέτες της λίστας Λαγκάρντ– θέτει στο κάδρο των ερευνών και την Εισαγγελία Εφετών, που θα αναλάβει να ελέγξει τις όποιες παραβάσεις του πρώην υπουργού, καθώς δεν είχε δηλώσει τον λογαριασμό της συζύγου του Σταυρούλας Κουράκου, με ποσό 1,311 εκατ. ευρώ που περιλαμβάνεται στην πολυσυζητημένη «λίστα». Αυτά...
Η χώρα ασθμαίνει. Η αγωνία της φτώχειας, κι αν τρύπωσε στην κοινωνία, έμεινε αμήχανη και σιωπηλή σε κάποια γωνία. Κρίση, απολυμένοι, κομμένοι μισθοί, κλειστά μαγαζιά. Αλλά είναι το ανεπίγνωστο και ταυτόχρονα συνειδητό ξεγύμνωμα των λέξεων από το νόημά τους: κάθαρση, συναίνεση, μεταρρύθμιση, εξυγίανση, θυσίες, απολύσεις...
Και την ώρα που κόβονται κομμάτια από το σώμα μας –σχολεία, πανεπιστήμια, νοσοκομεία–, το μόνο χειρότερο από τον ακρωτηριασμό είναι ο μάταιος ακρωτηριασμός. Είναι αφόρητη η αίσθηση πως μπορεί η θυσία να χάνεται σε ένα κενό, σε μια μαύρη τρύπα. Η σωτηρία –η διάσωση της ελληνικής οικονομίας– παραμένει εκκρεμής και εξαρτώμενη πλήρως από τους δανειστές μας και την εκταμίευση κάθε φορά της... επόμενης δόσης.
Οι χρεωμένες χώρες δεν είναι καταδικασμένες να είναι υποτελείς και στους δανειστές τους. Ούτε είναι υποχρεωμένες να θυσιάζουν τους πολίτες τους σε ανώφελες προσπάθειες πληρωμής χρεών που δεν μπορούν να αποπληρωθούν, αλλά απλώς βυθίζουν τις οικονομίες τους σε ακόμη μεγαλύτερη εξάρτηση από τους δανειστές τους. Κόντρα σε όλες τις «υπουργικές» δηλώσεις, οφείλουμε να βλέπουμε την πραγματικότητα μιας οικονομίας που παραμένει σε βαθιά κρίση, με οδυνηρό κόστος για τους σημερινούς εργαζομένους, αλλά και για το μέλλον του έθνους μας.
Ομως, στη δική μας περίπτωση, η ολική έκρηξη της κοινωνίας είναι ζήτημα χρόνου. Εκεί θα έρθει η στιγμή της αλήθειας, και για εμάς και για τους έξω.
Οι αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας είναι δομικές και είναι χρόνιες. Τις γνωρίζουμε όλοι, αλλά τώρα συνειδητοποιούμε ραγδαία και επώδυνα ότι πτωχεύουμε, θύματα δολίων και ανίκανων πολιτικών. Οι εξουσίες και οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί του πολιτικού κατεστημένου μέχρι πότε θα χρησιμοποιούν τα μεγάλα ψέματα σαν «όχημα» για τις μισές αλήθειες;              kathimerini

The Euro fosters peace

Financial markets are not functioning well. Many households and small businesses cannot obtain bank loans said yesterday Mario Draghi, President of the European Central Bank in an event organized by the Catholic Academy of Bavaria.
“While sovereign debt markets have improved, bank lending is still very fragmented across the euro area. Credit in some countries is still difficult to obtain. The benefits of the painful actions undertaken so far have not yet materialized” said Draghi.
Draghi argued that the ECB’s crisis liquidity measures could not feed high inflation. It would not do so until the money flowed in the real economy.
The Italian ECB chief said ECB is taking its decisions in full independence. Therefore ECB have designed the Outright Monetary Transactions (OMT), so that these decisions could never be dominated by fiscal policies. OMT is a bond-buying program. It has been criticized by Germany and especially Bundesbank. Draghi stressed that the program would not only work in favour of the countries in crisis. In concrete terms it would also work in favour of German tax payers.
Euro fosters peace between nations and supports collective prosperity. “In many ways, we have already achieved this. The ECB has overseen the longest period of price stability in post-war history. We need to reinvigorate our social models by reforming our economies. And we need to harness the market mechanism in the service of humanity. In this way we can safeguard our primary capital, which is the human person” concluded Mr. Draghi. 

Italy election: Europe jitters over result deadlock


The election was called two months ahead of schedule
European politicians and markets have reacted anxiously after Italy's general election produced a stalemate between centre-right and centre-left blocs.
France and Germany urged continued reform, while Spain described the result as a "jump to nowhere".
Italian markets fell sharply while others in Europe and around the world opened down.
Centre-right leader Silvio Berlusconi said fresh elections should be avoided, and called for a period of reflection.

The horse-trading will now begin. Pier Luigi Bersani has enough votes to dominate the lower house. That is not the case in the Senate. Even if he were to join forces with the former Prime Minister Mario Monti he would not be able to command a majority there.
He may try to operate a minority government but that will clearly be unstable. There may be an attempt to form a wider coalition to govern the country at a time of economic crisis but it is unlikely to survive the summer.
One unanswered question is whether Beppe Grillo will be open to a deal. Would his movement support, say, a centre-left coalition in exchange for widespread reforms of the political system? We don't know. Buoyed up by success he has only promised to clear out the political class.
Sooner rather than later the country will hold another election.
The BBC's Alan Johnston in Rome says he was hinting at the possibility of considering what would be a very awkward alliance with his opponents on the centre-left.
With all domestic votes counted, Pier Luigi Bersani's centre-left bloc won the lower house vote but has failed to secure a majority in the Senate. Control of both houses is needed to govern.
A protest movement led by comedian Beppe Grillo won 25%, but the centrist bloc led by current Prime Minister Mario Monti came a poor fourth, with about 10%.
The outcome of the election, which comes amid a deep recession and tough austerity measures, was so close between the two main blocs that the margin of victory given in interior ministry figures was less than 1% in both houses of parliament.
The winning bloc automatically gets a majority in the lower house. But the same is not true in the Senate, where seat allocations are decided by region and can conflict with the national vote.
Graphic showing distribution of seats
'Jump to nowhere'
European politicians reacted with a mixture of calm and concern.
European Commission spokesman Olivier Bailly said the EU expected Italy to "honour its commitments" on debt and deficit reduction, and other structural reform.

Pier Luigi Bersani: "we have a major responsibility in the light of the outcome of the election".
"We clearly hear the message of concern expressed by Italian citizens," he said at a news conference.
"The Commission has full confidence in Italian democracy and... will work closely with the future government towards the relaunch of growth and job creation in Italy."
French Finance Minister Pierre Moscovici said the result "creates problems" but would not undermine the European single currency.
German Foreign Minister Guido Westerwelle, meanwhile, urged Italy to continue its reforms, and called for a government to be formed "as quickly as possible".
But his Spanish counterpart there was "extreme concern" about the financial consequences.
"This is a jump to nowhere with positive consequences for nobody," Jose Manuel Garcia-Margallo said, according to Associated Press news agency.
Shares and the euro fell as the outcome of the election became clear, amid concern that the reform agenda would be delayed.

Beppe Grillo's platform

Beppe Grillo's Five Star Movement is now the largest faction in the lower house, and he may have a kingmaker role in the Senate. Many of his policies are vague, but some of his aims include:
  • New electoral system, based on proportional representation; halving number of MPs; end of public funding of parties
  • His MPs will only take part of their salary, and will serve a maximum two terms
  • Support for renewable energy, free internet provision
  • Voting age reduced to 16 (from 18) and 18 for the Senate (from 25)
  • Referendum on leaving euro
Italy's FTSE MIB index intially fell 4.7%, while London's FTSE 100 shed 1.5% and share markets in Frankfurt and Paris also fell more than 2%.
In New York, the Dow Jones Industrial Average fell 1.55% and Asian markets lost between 0.7% and 2.2%.
The yield on Italian government bonds rose sharply, implying markets are more wary of lending to Italy.
'Sacrifices'
BBC economics correspondent Andrew Walker says it will be difficult to form a new government with an agreed economic programme.
As Mr Berlusconi conceded to his opponents in the lower house, he said that everyone should now reflect on what to do next so that fresh elections could be avoided.
"Italy must be governed," Mr Berlusconi said. "Everyone must be prepared to make sacrifices."
He would not do a deal with Mr Monti's centrist bloc, he added, saying that the prime minister's poor showing was down to popular discontent with his austerity measures.
Mr Berlusconi, 76, left office in November 2011, facing claims of economic mismanagement as the eurozone struggled to contain Italy's debt crisis.
Italians have had more than a year of technocratic government under Mario Monti. But his attempts to reduce spending caused widespread public resentment and his decision to head a centrist list in the parliamentary elections attracted little more than 10% of the vote.
In a surge in support, Beppe Grillo's anti-austerity Five Star Movement attracted more than a quarter of the vote, making it the most popular single party in the lower chamber.
Correspondents say this was an extraordinary success for the Genoese comic, whose tours around the country throughout the election campaign - hurling insults against a discredited political class - resulted in his party performing well in both chambers.              bbc

Greek ex-mayor jailed for life for embezzlement

Vassilis Papageorgopoulos at court. 27 Feb 2013Vassilis Papageorgopoulos said his trial was politically motivated

Related Stories

A former mayor of Greece's second city Thessaloniki and two other ex-officials have been jailed for life for embezzling almost 18m euros (£15.5m) of public funds.
The court ruled that Vassilis Papageorgopoulos was a key part of a scam that lasted between 1999 and 2008.
It is believed to be the longest sentence given to any Greek politician convicted of corruption.
After sentencing, Papageorgopoulos continued to protest his innocence.
"I declare that I have nothing to do with this case," he told the Thessaloniki court, according to Greek media.
"Some people will go to their graves weighed down by remorse."
He said his trial had been turned into a "political process".
Papageorgopoulos was mayor of Thessaloniki from 1999 to 2010 after serving as deputy sports minister in the early 1990s.
Also sentenced to life were the city's former general secretary, Michalis Lemoussias, and former treasurer Panagiotis Saxonis.
All three are expected to appeal.
Joint account
The court heard that Saxonis was responsible for forwarding to social security funds the contributions from council workers' salaries.
Prosecutors said he kept that money and, after taking a 10% cut, forwarded the rest to Lemoussias who split it with Papageorgopoulos.
The court was told that the funds were initially banked in a joint account in the names of Papageorgopoulos and Lemoussias.
Prosecutors began investigating the city's accounts following complaints that millions of euros were missing.
The BBC's Mark Lowen in Athens says the Greek political class has long been perceived as "untouchable", although plagued by scandals and clientelism.
In 2012 the watchdog Transparency International named Greece as the most corrupt country in the European Union.
However, a culture of accountability is beginning to emerge, our correspondent adds, and as Greeks battle with austerity, there is a growing clamour for politicians to be held responsible for their actions.   bbc

Wednesday, 27 February 2013


Η δημοκρατία και οι μεταρρυθμίσεις
Του Πάσχου Μανδραβέλη
Ο μεγάλος Βρετανός μαθηματικός και φιλόσοφος Μπέρναρντ Ράσελ μπορούσε πολλές φορές να γίνει κυνικός. «Αν κάποιος σου προσφέρει Δημοκρατία και ένας άλλος ένα σακί σιτάρι, σε ποιο επίπεδο πείνας θα προτιμήσεις το σιτάρι από το δικαίωμα ψήφου;», είχε ρωτήσει κάποτε ένα συνομιλητή του. Αντιστοίχως ένας Ράσελ της εποχής μας θα μπορούσε να ρωτήσει όσους εξεπλάγησαν από τα αποτελέσματα των ιταλικών εκλογών, «αν κάποιος σου προσφέρει μεταρρυθμίσεις και ο άλλος φοροαπαλλαγές (έστω «μαϊμού», σαν τα διαφημιστικά που έστειλε ο κ. Σίλβιο Μπερλουσκόνι) σε ποιο επίπεδο φτώχειας θα προτιμήσεις το “πέντε και στο χέρι” από τις μακροχρόνιες λύσεις;».
Αν και η δημοκρατία έχει γίνει πλέον αυταξία για τις δυτικές κοινωνίες, η επικράτησή της δεν οφείλεται μόνο σε ηθικούς λόγους, δηλαδή στο γεγονός ότι είναι πιο ελεύθερο και πιο ανθρώπινο σύστημα. Κυριάρχησε επειδή μακροχρονίως είναι πιο παραγωγικό σύστημα. Είχε πολλές προκλήσεις και πολλούς αντιπάλους οι οποίοι επιχείρησαν διαφορετικά μοντέλα πολιτικής οργάνωσης. Οι αντίπαλες, όμως, στη Δημοκρατία ιδεολογίες δεν ηττήθηκαν στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα, ηττήθηκαν στα εργοστάσια, στις πραγματικές παραγωγικές δομές. Οπως έλεγε και ο Κάρολος Μαρξ, η οικονομία είναι το οικοδόμημα και οι ιδεολογίες το εποικοδόμημα. Καλώς ή κακώς, αν η σοβιετική οικονομία αποδεικνυόταν πιο παραγωγική από την καπιταλιστική, η γη θα ήταν κόκκινη και ανελεύθερη.
Βραχυχρονίως, όμως, η Δημοκρατία δείχνει να χωλαίνει. Οι διαδικασίες καθυστερούν τις λύσεις των προβλημάτων· οι λύσεις, επειδή είναι προϊόν συμβιβασμού διαφορετικών απόψεων και συμφερόντων, δεν ικανοποιούν πλήρως κανένα. Ετσι, οι λαϊκιστές κάθε απόχρωσης, αν και δεν τολμούν να αμφισβητήσουν το τυπικό της Δημοκρατίας –όπως είπαμε, έχει γίνει αυταξία στις κοινωνίες μας– αμφισβητούν λόγω και έργω την ουσία της.
Με τις μεταρρυθμίσεις τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα. Μπορεί μακροπρόθεσμα –όπως απέδειξε η εμπειρία της Σουηδίας, της Φινλανδίας, της Γερμανίας κ.ά.– να προσφέρουν περισσότερα από όσα υπόσχονται να κάνουν άμεσα οι λαϊκιστές, αλλά δεν αποτελούν αυταξία για τις κοινωνίες μας. Αντιθέτως, είναι συκοφαντημένες· κάποιες φορές δικαίως, διότι πολλάκις χρησιμοποιήθηκαν ως όχημα αναδιανομής του πλούτου παρά ως μέσον αύξησής του.
Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι σε ένα κόσμο που αλλάζει ραγδαία, οι μεταρρυθμίσεις είναι πιο αναγκαίες από ποτέ. Οι χώρες δεν έχουν καν την πολυτέλεια να μείνουν φτωχές και απομονωμένες, όπως ήταν κάποτε η κομμουνιστική Αλβανία. Είναι εκ των πραγμάτων ανοιχτές στον διεθνή ανταγωνισμό και οι μεταρρυθμίσεις γίνονται όλο και περισσότερο όρος επιβίωσής τους. Σε ένα κόσμο που η τεχνολογία κάνει περισσότερο διασυνδεδεμένο, οι χώρες πρέπει να επιτυγχάνουν τα βέλτιστα παραγωγικά αποτελέσματα. Ούτε ο παραγωγικός ευρωπαϊκός Βορράς μπορεί να νιώθει ασφαλής στο νέο περιβάλλον. Η Δύση σωρεύει χρέη και η Κίνα πλεονάσματα, τα οποία αργά ή γρήγορα θα γίνουν εξαγορές δυτικών περιουσιακών στοιχείων.
Αν στη σημερινή συγκυρία είναι δύσκολο να εξηγήσει κάποιος γιατί η επιβίωση ενός έθνους δεν εξαρτάται από το γένος, μπορούμε να φανταστούμε πόσο δύσκολο είναι να εξηγηθεί η αξία των μεταρρυθμίσεων. Σε αυτό το κενό ανθούν τα φαινόμενα Γκρίλο ή τα πιο ιλουστρασιόν τύπου Μπερλουσκόνι.    κathimerini
Δημοκρατία και αγορές
Του Αλέξη Παπαχελά
Αυτός ο ιδιότυπος πόλεμος ανάμεσα στη δημοκρατία και τις... αγορές δεν θα τελειώσει εύκολα και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την έκβασή του. Οι αγορές μιλούν τη δική τους σκληρή γλώσσα. Απειλούν να σταματήσουν να δανείζουν την Ευρώπη. Χωρίς δανεικά, όμως, ή άλλως ομόλογα, είναι εξαιρετικά δύσκολο για τη Γηραιά Ηπειρο να διατηρήσει το βιοτικό επίπεδο και το κοινωνικό κράτος που τη χαρακτήριζαν μετά τον Πόλεμο. Οι αγορές ωθούν, λοιπόν, τον πλούτο προς την Ανατολή, εκεί που οι άνθρωποι είναι συνηθισμένοι σε πολύ χαμηλότερα στάνταρντς και η δημοκρατία δεν λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο. Αυτό που απαιτούν σήμερα, ειδικά από τη Νότια Ευρώπη, είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι απίθανο. Κανένας λαός δεν δέχεται να έλθουν τα πάνω κάτω στη ζωή του και να χάσει μεγάλο μέρος του εισοδήματός του χωρίς να αντιδράσει βίαια.
Η ευρωπαϊκή ελίτ, στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, πίστεψε πως η μετάβαση σε μια πιο ανταγωνιστική και μαζεμένη Ευρώπη θα ήταν μια πολιτικά διαχειρίσιμη υπόθεση. Ενδεχομένως αυτό να ίσχυε σε ορισμένες χώρες του Βορρά, που έχουν συνηθίσει στις έννοιες του κοινωνικού συμβολαίου και αντιμετωπίζουν με μεγαλύτερη καρτερικότητα δύσκολες καταστάσεις. Στην περίπτωση της Ελλάδας, και τώρα της Ιταλίας, αποδεικνύεται όμως ότι μεταρρυθμίσεις και σκληρές περικοπές δεν συμβαδίζουν εύκολα. Η λιτότητα ξυπνάει τα ένστικτα της αντίδρασης σε κάθε τι που αλλάζει το στάτους κβο, οδηγεί στα άκρα και πριμοδοτεί την αντισυστημική συμπεριφορά της κοινωνίας.
Πώς θα βγούμε από αυτόν τον φαύλο κύκλο; Δύσκολο να το προβλέψει κανείς. Η κρίση πλαταίνει και βαθαίνει τα μεγάλα πολιτισμικά και πολιτικά ρήγματα της Ευρώπης. Οι αγορές μάλλον αποκλείεται να βάλουν νερό στο κρασί τους και να μειώσουν τις απαιτήσεις τους. Ο κίνδυνος να εισέλθουμε σε ένα σπιράλ αστάθειας και παρατεταμένης κρίσης είναι εμφανής, καθώς οι αγορές θα ανεβάζουν τα spreads και οι πολίτες θα ψηφίζουν διάφορους Γκρίλο… Τα όρια και οι αντοχές της δημοκρατίας θα δοκιμασθούν πολύ σκληρά. Και μια και το έφερε η κουβέντα, ας μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για μια πολύ ρηχή τηλεοπτική δημοκρατία που κρύβει πολλά στο παρασκήνιο. Κάτι που ξεχνούν όσοι αποθεώνουν σήμερα τον Μπερλουσκόνι, ενώ χθες τον εμφάνιζαν ως προϊόν της σήψης και της απόλυτης διαπλοκής...                         κατηιμερινή

Tuesday, 26 February 2013


Ντάριο Φο: Ο Γκρίλο είναι ο μόνος που μπορεί να αλλάξει την Ιταλία
Ο νομπελίστας συγγραφέας είναι ένθερμος οπαδός του ιταλού κωμικού
Ντάριο Φο: Ο Γκρίλο είναι ο μόνος που μπορεί να αλλάξει την Ιταλία
«Τώρα επιτέλους θα μπει στο κοινοβούλιο. Θα μπορέσει να φτιάξει τους νόμους που θα αλλάξουν την Ιταλία και τους οποίους ούτε καν το Δημοκρατικό Κόμμα δεν είχε το θάρρος να φτιάξει όταν ήταν στην κυβέρνηση», δήλωσε ενθουσιασμένος ο νομπελίστας Ντάριο Φο
9
εκτύπωση  

«Μεγάλη ημέρα η σημερινή» δήλωσε ο Ντάριο Φο εννοώντας τη Δευτέρα, την ημέρα που οι κάλπες στην Ιταλία έδειξαν ότι ο Μπέπε Γκρίλο _ του οποίου ο νομπελίστας συγγραφέας είναι ένθερμος οπαδός _ ξεπέρασε το 25%. «Το αποτέλεσμα των εκλογών είναι εκπληκτικό», πρόσθεσε ο Φο μιλώντας στη «Repubblica» από το σπίτι του στο Μιλάνο όπου, «κολλημένος» στην τηλεόραση, παρακολουθούσε την μετάδοση των αποτελεσμάτων.

«Το Κίνημα 5 Αστέρων είναι πρώτο κόμμα», λέει μη μπορώντας να κρύψει τον ενθουσιασμό του. «Τώρα επιτέλους θα μπει στο κοινοβούλιο. Θα μπορέσει να φτιάξει τους νόμους που θα αλλάξουν την Ιταλία και τους οποίους ούτε καν το Δημοκρατικό Κόμμα δεν είχε το θάρρος να φτιάξει όταν ήταν στην κυβέρνηση».

Σύμφωνα με τον Φο, ο Γκρίλο _ «τον γνωρίζω καλά, εδώ και χρόνια» _ επιθυμεί να διαπραγματευτεί με την κεντροαριστερά και το Δημοκρατικό Κόμμα οφείλει να τον ακούσει. «Θα φέρει στην εξουσία καλά προετοιμασμένους νέους που θα ανανεώσουν την Ιταλία. Τους έχω γνωρίσει από κοντά. Δεν έδωσα την ψήφο μου χωρίς να ενημερωθώ. Συζητώντας με τον Γκρίλο για το πρόγραμμά του, κατάλαβα ότι μόνο αυτός μπορεί να εγγυηθεί μια πραγματική επανάσταση. Δεν είναι αλήθεια ότι είναι λαϊκιστής. ΟΜπερλουσκόνι είναι λαϊκιστής».

Ούτε ο ίδιος ο Φο περίμενε την τόσο μεγάλη εκλογική επιτυχία του Κινήματος 5 Αστέρων.«Οι Ιταλοί αποφάσισαν να τους στείλουν όλους σπίτι τους, όλους εκείνους που κυβέρνησαν επί χρόνια».

Χαρακτηρίζει «αναπάντεχη» την επιστροφή του Μπερλουσκόνι στο προσκήνιο και επιχειρεί να εξηγήσει γιατί το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα (PD) δεν κατόρθωσε να εκμεταλλευτεί προς όφελός του ούτε τα σκάνδαλα που βαρύνουν τον «Καβαλιέρε». «Το PD άφησε τον Μπερλουσκόνι να περάσει τους νόμους που τον ωφελούσαν προσωπικά και του εξασφάλισαν την ατιμωρησία. Και αυτό το συνειδητοποίησαν οι ψηφοφόροι».

Ο Φο θεωρεί βέβαιη την ακυβερνησία όμως «τι θα άλλαζε αν το Δημοκρατικό Κόμμα λάμβανε περισσότερες ψήφους; Ποιος εμπιστεύεται ακόμη ένα κόμμα το οποίο δεν πέρασε τους νόμους που θα μπορούσαν να σταματήσουν τον Μπερλουσκόνι;» αναρωτιέται.

Προβλέπει ότι «αν το Δημοκρατικό Κόμμα συμμαχήσει με τον Μάριο Μόντι, θα ξαναδιοργανωθούν σύντομα εκλογές. Αν όμως συνεργαστεί με τον Γκρίλο, τα πράγματα θα αλλάξουν. Το Κίνημα 5 Αστέρων είναι έτοιμο να διαπραγματευτεί με την αριστερά προκειμένου να γίνουν τα πράγματα που οι Ιταλοί ζητούν επί χρόνια».   TO    BHMA


Οι Ιταλοί ψήφισαν κατά της Μέρκελ

Σε αδιέξοδο η Ιταλία - Ανησυχία στην Ευρώπη

Web only
26/02/2013  11:36
47
 
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ads by Google
Home Heating & CoolingFind out which Appliances are Best With our Unbiased ReviewsConsumerReports.org



«Η κεντροαριστερά κέρδισε στη Βουλή και για αριθμό ψήφων και στη Γερουσία. Είναι προφανές ότι ξεκινά μια πολύ ευαίσθητη κατάσταση για τη χώρα. Θα χειριστούμε με υπευθυνότητα όσα μας έδειξαν αυτές οι εκλογές, για το συμφέρον της Ιταλίας»… Ετσι σχολιάζει το εκλογικό αποτέλεσμα ο Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι μέσα από την επίσημη σελίδα του στο Facebook.

Την ίδια ώρα και ενώ το ιταλικό spread βρίσκεται στα ύψη, οι αγορές στο «κόκκινο» και η διαπραγμάτευση των ιταλικών τραπεζών έχει ανασταλεί (διαβάστε αναλυτικάεδώ). Τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια καταγράφουν μεγάλες απώλειες, ενώ οι αποδόσεις των ιταλικών και ισπανικών ομολόγων αυξάνονται, καθώς οι επενδυτές ανησυχούν ότι το αποτέλεσμα των ιταλικών εκλογών θα οδηγήσει σε νέα αναταραχή στην Ευρωζώνη, αναφέρει το πρακτορείο Bloomberg. O πανευρωπαϊκός δείκτης μετοχών Stoxx Europe 600 υποχώρησε κατά 1,1%, καθώς 579 μετοχές του δείκτη κινήθηκαν πτωτικά και μόνο τέσσερις ανοδικά. O δείκτης MIB του Χρηματιστηρίου του Μιλάνο καταγράφει ζημιές 3,85%.

Η ισοτιμία του ευρώ υποχώρησε σε χαμηλό επτά εβδομάδων έναντι του δολαρίου, φθάνοντας ως και τα 1,3023 δολάρια (με μείωση 0,3%), αλλά στη συνέχεια ανέκαμψε και διαμορφώνεται στα 1,3066 δολάρια.

Η απόδοση των 10ετών ιταλικών ομολόγων αυξήθηκε κατά 36 μονάδες βάσης στο 4,85%, ενώ η απόδοση των αντίστοιχων ισπανικών τίτλων αυξήθηκε κατά 32 μονάδες βάσης στο 5,49%.

Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι προχώρησε σε δηλώσεις σήμερα το πρωί στην εκπομπή La Telefonata του Canale 5, τηλεοπτικού σταθμού ιδιοκτησίας του. «Φτάνει πια με αυτή την ιστορία του spread: ζήσαμε ευτυχισμένα για πολλά χρόνια. Είναι μια ανακάλυψη των τελευταίων δύο χρόνων. Ας το αφήσουμε στην άκρη και ας πάψουμε να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με την Γερμανία. Πάντα τα καταφέρναμε χωρίς το spread, ας συνεχίσουμε λοιπόν έτσι. Οι αγορέςΕίναιανεξάρτητες και τρελέςΑς πάρουν τον δρόμο τους», είπε ο Καβαλιέρε στον Μαουρίτζιο Μπελπιέτρο.
Οσο για το εκλογικό αποτέλεσμα ο ηγέτης του Λαού της Ελευθερίας δε το θεώρησε «θαύμα», αντιθέτως το έβλεπε ως κάτι «αναμενόμενο». Βέβαια, όπως ανέφερε «πολλοί Ιταλοί ήταν δυσαρεστημένοι. Ηταν φυσικό λοιπόν να απευθυνθούν σε κάτι καινούριο», υπονοώντας προφανώς τον Μπέπε Γκρίλο.
Από εδώ και στο εξής ο Καβαλιέρε προτείνει «να σκεφτούμε τι είναι χρήσιμο για την Ιταλία. Αυτή η σκέψη θα πάρει χρόνο. Πιστεύω πως η χώρα δε μπορεί να μείνει ακυβέρνητη».
Ωστόσο όπως δήλωσε «δεν είναι χρήσιμο να επιστρέψουμε στις κάλπες. Για το καλό της χώρας, όλοι πρέπει να κάνουμε θυσίες. Από τη δική μου πλευρά είμαι ήρεμος, έχω την συνείδησή μου ήσυχη» δηλώνοντας ουσιαστικά ανοιχτός σε μια συμμαχία με την κεντροαριστερά.
Ξεκαθάρισε ωστόσο πως δεν πρόκειται να υπάρξει συμφωνία με τον Μόντι καθώς «η πολιτική της λιτότητας έφερε τη χώρα σε μια επικίνδυνη κατάσταση και σε έναν κύκλο ύφεσης, στην αύξηση του χρέους και της ανεργίας και στο κλείσιμο χιλιάδων εταιριών την ημέρα. Επομένως δεν πιστεύω πως θα υπάρξει κάποια συμφωνία».
Παρά την εικόνα ακυβερνησίας που προκύπτει αφού στην Γερουσία ο συνασπισμός του Μπερσάνι δεν καταφέρνει να συγκεντρώσει πλειοψηφία, με αποτέλεσμα να αναζητήσει τη λύση της συμμαχίας, ο 62χρονος Πιατσεντίνος θα προσπαθήσει να σχηματίσει μια κυβέρνηση για το συμφέρον της χώρας…

Βέβαια το καλό της Ιταλίας θα μπορούσε να το είχε σκεφτεί από νωρίς, όταν από τις πλατείες και τα θέατρα προσέγγιζε τον ιταλικό λαό, θα μπορούσε επίσης να είχε προβλέψει την έκρηξη διαμαρτυρίας των Ιταλών οι οποίοι απευθύνθηκαν στον αντισυστημικό Μπέπε Γκρίλο ως σανίδα σωτηρίας λίγο πριν την καταστροφή, όπως και την «επιστροφή της Μούμιας», δηλαδή του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος αποδεικνύει περίτρανα ότι είναι επτάψυχος και ότι αντέχει ακόμα και σε πολύ σκληρές μάχες, όπως ήταν η χθεσινή.

Οι λιγότερο θερμοί υποστηρικτές του, οι οποίοι θα προτιμούσαν να έχουν στο τιμόνι του Δημοκρατκού Κόμματος (Pd) τον νεαρό δήμαρχο της Φλορεντίας Ματέο Ρέντζι, του επιρρίπτουν ευθύνες. Ενώ οι πλέον απαισιόδοξοι τον καλούν σε παραίτηση και προσκαλούν τον Φιορεντίνο να αναλάβει τα ηνία του κόμματος.

Βέβαια όλα αυτά είναι ουτοπικά, την ώρα που ο Μπερσάνι θα κληθεί να σχηματίσει κυβέρνηση, την εντολή σχηματισμού της οποίας θα του αναθέσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Τζόρτζο Ναπολιτάνο, λίγο πριν τη λήξη της θητείας του.

Από εκεί και πέρα, με την οριακή διαφορά του στη Γερουσία η οποία δεν του εξασφαλίζει την απαραίτητη πλειοψηφία, το κλίμα αστάθειας επικρατεί καθώς θα αναζητήσει συμμαχία. Με τον Μάριο Μόντι ωστόσο δε μπορεί να καλύψει το κενό των εδρών, επομένως ο επόμενος σταθμός του θα είναι ο Μπέπε Γκρίλο, ο οποίος ωστόσο δηλώνει πως δεν επιθυμεί καμία συνεργασία.

Όπως δήλωσε αργά τη περασμένη νύχτα ο Γενοβέζος κωμικός που έκανε την ανατροπή και είναι ο πραγματικός νικητής αυτής της εκλογικής αναμέτρησης «αποτελεί έγκλημα σε όλο τον γαλαξία ότι αναθέσαμε και πάλι τη χώρα στον Μπερλουσκόνι, ακόμα και είναι μόνο για έξι μήνες. Αυτή ήταν η πρόβα τζενεράλε: ο Μπερλουσκόνι κι ο Μπερσάνι έχουν τελειώσει και το ξέρουν».

Αξιοσημείωτο είναι ότι σε επίπεδο κόμματος, το Κίνημα Πέντε Αστέρων, που εισέβαλε στην πολιτική σκηνή σαν τσουνάμι, εξού και η ονομασία της προεκλογικής καμπάνιας του Γκρίλο «Τσουνάμι τουρ», ήρθε πρώτο σε δύναμη συγκεντρώνοντας 25,5%, ενώ το Δημοκρατικό Κόμμα έλαβε 25,4%,

Την ίδια ώρα δε θα μπορούσαν να μην πανηγυρίζουν τα στελέχη του Λαού της Ελευθερίας και του κεντροδεξιού συνασπισμού, καθώς ενώ πριν λίγο καιρό οι δημοσκοπήσεις έφερναν τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι μόλις κοντά στο 20%, τελικά οι προβλέψεις όλων έπεσαν έξω.

Προφανώς τα καθιερωμένα σόου του και κυρίως, οι υποσχέσεις του Καβαλιέρε για επιστροφή του φόρου ακίνητης περιουσίας, έπιασαν τόπο. Στόχος άλλωστε του Καβαλιέρε δεν ήταν να κυβερνήσει, αλλά να έρθει σε ισοψηφία με τον Μπερσάνι και να τον εμποδίσει να διοικήσει.

Τώρα λοιπόν που αντιλαμβάνεται τον σημαντικό ρόλο του ρυθμιστή, είναι σίγουρος ότι «θα έρθουν να μας χτυπήσουν την πόρτα». Ωστόσο δεν φαίνεται διατεθειμένος να παίξει στο ίδιο ταμπλό με τον Μπερσάνι. Αντιθέτως, όπως είπαν στελέχη του κόμματός του «έχουμε ήδη καεί με την υποστήριξη στον Μόντι. Δε θα είμαστε εμείς λοιπόν που θα βγάλουμε τα κάστανα από τη φωτιά για το Pd».

Η ιδέα λοιπόν του Καβαλιέρε φαίνεται να είναι η εξής: θα προτείνει μια συμφωνία για έναν χρόνο, ώστε να καταφέρει να περάσει τα απαραίτητα μέτρα που θα τον ευνοήσουν και ίσως τον σώσουν από τις δικαστικές περιπέτειές του και έπειτα ξανά στις κάλπες. Θα έχει ήδη αλλάξει ο πολύπλοκος εκλογικός νόμος, θα έχουν μειωθεί στο μισό ο αριθμός των βουλευτών και τα κόστη της πολιτικής, όσα δηλαδή εδώ και καιρό επιθυμεί, με στόχο να μην καταφέρει ο Γκρίλο να συγκεντρώσει μεγάλα ποσοστά.

Προς το παρόν πάντως αυτό που διεκδικεί είναι η προεδρία της Γερουσίας, καθώς το θεωρεί δικαίωμά του, έπειτα από το αποτέλεσμα που τον δικαιώνει.

Την ίδια ώρα, απογοητευτική ήταν η πορεία του Μάριο Μόντι, ο οποίος δεν κατάφερε να πείσει τους ψηφοφόρους, οι οποίοι από την αρχή δεν εμπιστεύονταν τον απερχόμενο τεχνοκράτη πρωθυπουργό και σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση έστειλαν ένα ηχηρό μήνυμα κατά της λιτότητας και κατά των ευρωπαϊκών εντολών.

Ωστόσο αυτό που ανησυχεί την Ευρώπη, η οποία δεν κατάφερε να στείλει το δικό της μήνυμα για καταψήφιση του Μπερλουσκόνι, είναι η έλλειψη σταθερότητας πράγμα που φοβίζει τις αγορές. Δεν είναι τυχαίο που οι Financial Times έγραψαν ότι «οι αγορές είναι τρομοκρατημένες από την ασάφεια της ιταλικής ψηφοφορίας».

Αυτή η έλλειψη σταθερότητας λοιπόν πρόκειται να παραμείνει ως έχει μέχρι τις 15 Μαρτίου οπότε και θα σχηματιστεί η Βουλή. Για τους προληπτικούς μάλιστα και όσους πιστεύουν σε συνωμοσιολογίες και προφητείες, η ημέρα δεν φέρει καθόλου θετικό φορτίο, καθώς η 15η Μαρτίου, «Αι Ειδοί Του Μαρτίου» δηλαδή, είναι η ημέρα η οποία έμεινε στην ιστορία λόγω της προειδοποίησης που ο Καίσαρας είχε λάβει από έναν μάντη για τον κίνδυνο που θα διέτρεχε…Θα φοβηθεί άραγε ο Μπερσάνι τις ειδούς του Μαρτίου; Μένει να περιμένουμε για να το διαπιστώσουμε.

Οι Ιταλοί εξωτερικού ψηφίζουν Μπερσάνι


Την ίδια ώρα, διαφορετικά είναι τα πράγματα για τους Ιταλούς του εξωτερικού που σχηματίζουν μια εντελώς διαφορετική εικόνα από αυτή που επικρατεί σήμερα στην Ιταλία.

Μπορεί τα στοιχεία ακόμα να μην είναι οριστικά, ωστόσο η τάση είναι ξεκάθαρη. Οι Ιταλοί του εξωτερικού επέλεξαν το Δημοκρατικό Κόμμα του Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι με 27,5% στη Βουλή και 29,48% στη Γερουσία, ενώ εξαιρετικά αποτελέσματα συγκεντρώνει ο Μάριο Μόντι, ο οποίος απογοήτευσε με την εκλογική πορεία του στην Ιταλία. Οι κάτοικοι εξωτερικού ωστόσο φαίνεται πως εκτιμούν την πολιτική του και έτσι τον υποστηρίζουν δίνοντας του 18,75% στη Βουλή και 18,49% στη Γερουσία, αποτελέσματα εντελώς διαφορετικά από τα εθνικά.

Την ίδια στιγμή έκπληξη προκαλεί η πορεία του Μπέπε Γκρίλο και του Κινήματος Πέντε Αστέρων, καθώς οι «γκριλίνοι» του εξωτερικού μάλλον είναι λιγοστοί μια και το πεντάστερο κίνημα συγκεντρώνει μόλις 8,78% στη Γερουσία και 8,37% στη Βουλή. Βέβαια εξίσου εντυπωσιακό είναι ότι ο Γκρίλο στην Ιβηρική χερσόνησο συγκεντρώνει ποσοστό 23,02%, που αποδεικνύει ότι η ψήφος διαμαρτυρίας δεν αγγίζει μόνο την Ιταλία αλλά και τον εξίσου μεγάλο ασθενή της Ευρωζώνης, την Ισπανία.


Με καταμετρημένες τις ψήφους στο σύνολο των εκλογικών τμημάτων λαμβάνουν στη Βουλή:


Η κεντροαριστέρα του Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι 29,55%,

Ο συνασπισμός της μπερλουσκονικής δεξιάς 29,13%

Το Κίνημα 5 Αστέρων 25,54%

Η επιλογή πολιτών του Μόντι 10,56%

Με καταμετρημένες τις ψήφους στο σύνολο των εκλογικών τμημάτων λαμβάνουν στη Γερουσία:

Η συμμαχία Μπερσάνι 31,61% έδρες 120

Ο κεντροδεξιός συνασπισμός Μπερλουσκόνι 30,65% έδρες 115

Το Κίνημα 5 Αστέρων 23,79% έδρες 58                                            πρωτοθεμα