Κάτω τα χέρια από τον Εθνικό Κήπο[Σάββατο, 09 Νοεμβρίου 2013] A Μικρότερη Γραμματοσειρά Μεγαλύτερη Γραμματοσειρά | Share on facebookShare on twitterShare on emailShare on printShare on favoritesMore Sharing Services 4 Ισως είναι και μάταιο να γράφει κανείς για τον κ. Καμίνη, τα έργα και τις ημέρες του, στο δημαρχιακό μέγαρο όπου οι γηραιές κυρίες απελθόντων πολιτικών του Κολωνακίου τον εγκατέστησαν, για να πάρουν εκδίκηση για τρεις κομμένες νεραντζιές... Πρέπει να το πάρουμε απόφαση: Τέσσερα χρόνια χαμένα για την Αθήνα, την πρωτεύουσα, το μητροπολιτικό κέντρο κι όπως αλλιώς την ονόμαζαν προηγούμενοι δήμαρχοι, από του αειμνήστου Δ. Μπέη αρχομένων. Ολοι είχαν κάποιο όραμα. Να συνδέσουν τη δημαρχία τους με κάποια έργα πνοής για την πόλη. Λάθη μπορεί να έγιναν, και δη ευτράπελα. Οπως εκείνο, που με απόφαση δημάρχου στρώθηκε η πλατεία Συντάγματος... με ταφόπετρες σε δεύτερη χρήση. Αλλά ουδείς ψόγος. Και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι «ξήλωναν» υλικά από ναούς και νεκροταφεία και έφτιαχναν τα σπίτια τους ή στήριζαν τα πεσμένα τείχη της πόλης τους, οψέποτε υπήρχε ανάγκη αλλά δεν υπήρχαν χρήματα. Ο κ. Καμίνης μπορεί να επαίρεται για ένα και μόνον πράγμα: Οτι δεν έκανε απολύτως τίποτε. Ούτε καν σκέφτηκε να αλλάξει τα μάρμαρα της πλατείας Συντάγματος, όσα θρυμματισμένα, από την εποχή των «πολέμων» αναρχικών-ΜΑΤ, όταν με τις βαριοπούλες αποκτούσαν οι κουκουλοφόροι νέα πολεμοφόδια. Κάθε μέρα στην πλατεία Συντάγματος διασταυρώνονται εκατομμύρια άνθρωποι, Ελληνες και ξένοι. Η εικόνα της εγκατάλειψης πληγώνει βαθιά τη λαβωμένη πρωτεύουσα της κρίσης. Κι ενώ πλησιάζει η στιγμή που θα απαλλαγούμε από την επιλογή Γιωργάκη, εκείνος αποφάσισε να καταστρέψει τον Εθνικό Κήπο ως... ανάμνηση της δημαρχίας του! Να βάλει μπουλντόζες για να μεγαλώσει τους περιπάτους, λες και γίνονται παρελάσεις στρατευμάτων εντός. Να κάνει καινούργια παρτέρια, λες και μπαλώματα μπορεί να αλλάξουν έναν κήπο που έχει τεράστια ιστορική αξία. Και γιατί όλη αυτή η αναστάτωση, όταν ως τώρα δεν φρόντισε ούτε καν τα ξερά κλαδιά να μαζευτούν ούτε λίγο νεράκι να έχουν τα φυτά; Για να εγκατασταθεί μέρος ιδιωτικής σύγχρονης συλλογής ζωγραφικής. Για την ποιότητα της συλλογής δεν είμαστε και οι επαΐοντες για να αποφανθούμε. Για το αποτέλεσμα όμως της έκθεσης μπορούμε: Το γεγονός ότι έτσι θα πολλαπλασιάσει την αξία της δεν μας ενδιαφέρει. Οτι ο κ. Καμίνης αποφάσισε να καταστρέψει ένα πάρκο μοναδικής ομορφιάς, όπου δέντρα σπάνια έχουν βρει καταφύγιο εκεί για περισσότερο από εκατόν πενήντα χρόνια, μας ενδιαφέρει όλους. Ο κ. Καμίνης έχει σχέση με την Αθήνα όση... Αθηνά τον αίλουρον, όπως έλεγαν οι αρχαίοι κάτοικοι αυτής της πόλης. Ούτε πριν γίνει δήμαρχος είχε ούτε κι όταν έγινε απέκτησε. Δεν είχε καμία σχέση με τον Εθνικό Κηπο, όπου εμείς μεγαλώσαμε ονομάζοντάς τον «βασιλικό», μια και είχε σχεδιαστεί επί Οθωνος, ως ανακτορικός. Δεν έπαιξε ποτέ εκεί μέσα, δεν πηγαίνει το παιδί του να παίξει εκεί. Δεν τον διασχίζει για να πάει στο σπίτι του. Αν θέλει να εκδικηθεί τους Αθηναίους, που τον βλέπουν ως ξένο σώμα στην πόλη τους, ας βρει άλλους τρόπους. Να μη διανοηθεί να αγγίξει τον Κήπο...

Κάτω τα χέρια από τον Εθνικό Κήπο

[Σάββατο, 09 Νοεμβρίου 2013]

A  

|Share on facebookShare on twitterShare on emailShare on printShare on favoritesMore Sharing Services4

Ισως είναι και μάταιο να γράφει κανείς για τον κ. Καμίνη, τα έργα και τις ημέρες του, στο δημαρχιακό μέγαρο όπου οι γηραιές κυρίες απελθόντων πολιτικών του Κολωνακίου τον εγκατέστησαν, για να πάρουν εκδίκηση για τρεις κομμένες νεραντζιές... Πρέπει να το πάρουμε απόφαση: Τέσσερα χρόνια χαμένα για την Αθήνα, την πρωτεύουσα, το μητροπολιτικό κέντρο κι όπως αλλιώς την ονόμαζαν προηγούμενοι δήμαρχοι, από του αειμνήστου Δ. Μπέη αρχομένων. Ολοι είχαν κάποιο όραμα. Να συνδέσουν τη δημαρχία τους με κάποια έργα πνοής για την πόλη. Λάθη μπορεί να έγιναν, και δη ευτράπελα. Οπως εκείνο, που με απόφαση δημάρχου στρώθηκε η πλατεία Συντάγματος... με ταφόπετρες σε δεύτερη χρήση. Αλλά ουδείς ψόγος. Και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι «ξήλωναν» υλικά από ναούς και νεκροταφεία και έφτιαχναν τα σπίτια τους ή στήριζαν τα πεσμένα τείχη της πόλης τους, οψέποτε υπήρχε ανάγκη αλλά δεν υπήρχαν χρήματα.
 
Ο κ. Καμίνης μπορεί να επαίρεται για ένα και μόνον πράγμα: Οτι δεν έκανε απολύτως τίποτε. Ούτε καν σκέφτηκε να αλλάξει τα μάρμαρα της πλατείας Συντάγματος, όσα θρυμματισμένα, από την εποχή των «πολέμων» αναρχικών-ΜΑΤ, όταν με τις βαριοπούλες αποκτούσαν οι κουκουλοφόροι νέα πολεμοφόδια. Κάθε μέρα στην πλατεία Συντάγματος διασταυρώνονται εκατομμύρια άνθρωποι, Ελληνες και ξένοι. Η εικόνα της εγκατάλειψης  πληγώνει βαθιά τη λαβωμένη πρωτεύουσα της κρίσης.
 
Κι ενώ πλησιάζει η στιγμή που θα απαλλαγούμε από την επιλογή Γιωργάκη, εκείνος αποφάσισε να καταστρέψει τον Εθνικό Κήπο ως... ανάμνηση της δημαρχίας του! Να βάλει μπουλντόζες για να μεγαλώσει τους περιπάτους, λες και γίνονται παρελάσεις στρατευμάτων εντός. Να κάνει καινούργια παρτέρια, λες και μπαλώματα μπορεί να αλλάξουν έναν κήπο που έχει τεράστια ιστορική αξία. Και γιατί όλη αυτή η αναστάτωση, όταν ως τώρα δεν φρόντισε ούτε καν τα ξερά κλαδιά να μαζευτούν ούτε λίγο νεράκι να έχουν τα φυτά; Για να εγκατασταθεί μέρος ιδιωτικής σύγχρονης συλλογής ζωγραφικής. Για την ποιότητα της συλλογής δεν είμαστε και οι επαΐοντες για να αποφανθούμε. Για το αποτέλεσμα όμως της έκθεσης μπορούμε: Το γεγονός ότι έτσι θα πολλαπλασιάσει την αξία της δεν μας ενδιαφέρει. Οτι ο κ. Καμίνης αποφάσισε να καταστρέψει ένα πάρκο μοναδικής ομορφιάς, όπου δέντρα σπάνια έχουν βρει καταφύγιο εκεί για περισσότερο από εκατόν πενήντα χρόνια, μας ενδιαφέρει όλους.
 
Ο κ. Καμίνης έχει σχέση με την Αθήνα όση... Αθηνά τον αίλουρον, όπως έλεγαν οι αρχαίοι κάτοικοι αυτής της πόλης. Ούτε πριν γίνει δήμαρχος είχε ούτε κι όταν έγινε απέκτησε. Δεν είχε καμία σχέση με τον Εθνικό Κηπο, όπου εμείς μεγαλώσαμε ονομάζοντάς τον «βασιλικό», μια και είχε σχεδιαστεί επί Οθωνος, ως ανακτορικός. Δεν έπαιξε ποτέ εκεί μέσα, δεν πηγαίνει το παιδί του να παίξει εκεί. Δεν τον διασχίζει για να πάει στο σπίτι του. Αν θέλει να εκδικηθεί τους Αθηναίους, που τον βλέπουν ως ξένο σώμα στην πόλη τους, ας βρει άλλους τρόπους. Να μη διανοηθεί να αγγίξει τον Κήπο...