Ματιές στον κόσμο
ΕΔΙΜΒΟΥΡΓΟ
ΕΚΘΕΣΗ
Scottish National Gallery of Modern Art
www.nationalgalleries.org
«American Impressionism/A New Vision». Οταν έμενε στο Ζιβερνί, τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Κλοντ Μονέ είχε υποστεί την πολιορκία Αμερικανών ζωγράφων: χτυπούσαν την πόρτα του, προσπαθούσαν να μπουν στον κήπο του με τα νούφαρα, νοίκιαζαν σπιτάκια στο χωριό με την ελπίδα να πλησιάσουν τον διάσημο ζωγράφο και να διδαχθούν από αυτόν. Παρότι ο Μονέ, γηραιός αλλά καλλιτεχνικά υπερδραστήριος, ήθελε να περιφρουρήσει την ησυχία του, η επαφή με αρκετούς από αυτούς ήταν αναπόφευκτη – ένας, μάλιστα, ο Θίοντορ Ερλ Μπάτλερ, παντρεύτηκε τη θετή κόρη του Μονέ και ένας άλλος, ο Θίοντορ Ρόμπινσον, απαθανάτισε το γεγονός στον πίνακα «Γαμήλια πομπή» (φωτ.). Η έλξη του ιμπρεσιονισμού ήταν μεγάλη για πολλούς Αμερικανούς καλλιτέχνες, οι οποίοι μετέφεραν το πρωτοποριακό στην εποχή εκείνη κίνημα στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού. Η έκθεση φωτίζει τη γενικότερη επιρροή του ιμπρεσιονισμού στην αμερικανική ζωγραφική, παρουσιάζοντας έργα μιας πλειάδας καλλιτεχνών, ανάμεσά τους η Μαίρη Κασάτ, ο Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ, ο Τσάιλντ Χάσαμ, ο Ουίλιαμ Τσέιζ και ο Φρανκ Μπένσον. Εως τις 19 Οκτωβρίου.
ΛONDINO
ΘEATRO
Park Theatre
www.parktheatre.co.uk
«Toast». Το έργο είναι το πρώτο του γνωστού θεατρικού συγγραφέα Ρίτσαρντ Μπιν, ο οποίος γνώρισε πρόσφατα μεγάλη επιτυχία με την κωμωδία «One Man, Two Gov’nors», εμπνευσμένη από το «Υπηρέτης δύο αφεντάδων» του Γκολντόνι. Η νέα παραγωγή του «Toast», που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1999, σκηνοθετήθηκε από την Ελινορ Ρόουντ και έχει κερδίσει την ομόφωνη επιδοκιμασία της κριτικής. Το έργο, με θέμα κυριολεκτικά τον «άρτον ημών τον επιούσιον», εκτυλίσσεται σ’ ένα παρηκμασμένο εργοστάσιο αρτοποιίας, όπου μια ομάδα εργατών αγωνίζονται για την επιβίωσή τους μέσα σε δύσκολες, ταπεινωτικές συνθήκες, ο καθένας κλεισμένος στον δικό του μίζερο μικρόκοσμο. Οταν, όμως, η κρίση χτυπάει την πόρτα και το εργοστάσιο κινδυνεύει να κλείσει, ενώνονται μέσα στην απόγνωσή τους επιδεικνύοντας μια αναπάντεχη αλληλεγγύη. Συγκίνηση και χιούμορ αναμειγνύονται στο έργο, που ανήκει στην παράδοση του βρετανικού «εργατικού» θεάτρου δραματουργών όπως ο Ντέιβιντ Στόρεϊ και ο Αρνολντ Γουέσκερ. Σκηνοθετώντας το, η Ελινορ Ρόουντ τόνισε δεξιοτεχνικά τις ιδιαιτερότητες των χαρακτήρων, αποσπώντας εξαιρετικές ερμηνείες από τους ηθοποιούς, ανάμεσά τους ο Μάθιου Κέλι, ο Στιβ Νίκολσον, ο Σάιμον Γκρίναλ και ο Τζον Γουάρκ. Εως τις 21 Σεπτεμβρίου.
ΕΚΘΕΣΗ
National Portrait Gallery
www.npg.org.uk
«Virginia Woolf: Art, Life and Vision». Αφιέρωμα στη Βιρτζίνια Γουλφ, ένα από τα μεγάλα ονόματα της νεωτερικής λογοτεχνίας στη Βρετανία του 20ού αιώνα, η έκθεση περιλαμβάνει πορτρέτα της συγγραφέως και μελών της οικογένειάς της, φωτογραφίες, καθώς επίσης ημερολόγια και προσωπικές επιστολές. Μέσα από τα εκθέματα ο επισκέπτης μπορεί να παρακολουθήσει τη διαδρομή της ζωής της Γουλφ (1882-1941), τις προσωπικές σχέσεις και τη σύνδεσή της με συγγραφείς, καλλιτέχνες και διανοουμένους στην Αγγλία του Μεσοπολέμου, την εξέλιξη της συγγραφικής της σταδιοδρομίας, αλλά και αποσπάσματα από τις ενδόμυχες σκέψεις της όπως εκφράστηκαν στις σελίδες των ημερολογίων της. Ανάμεσα στα πορτρέτα της που εκτίθενται είναι κι εκείνο που ζωγράφισε η αδελφή της, Βανέσα Μπελ (φωτ.), καθώς και μια φωτογραφική προσωπογραφία της, το 1935, από τον Μαν Ρέι. H National Portrait Gallery φιλοξενεί επίσης, έως τις 21 Σεπτεμβρίου, μια έκθεση αφιερωμένη στα Βραβεία Πορτρέτου 2014, όπου εκτίθενται 55 προσωπογραφίες επιλεγμένες από τις 2.500 που υποβλήθηκαν, ανάμεσά τους εκείνη που κέρδισε το πρώτο βραβείο, «Ο άνδρας με την πλεκτή κουβέρτα», του Τόμας Γκάντερ. Το αφιέρωμα στη Β. Γουλφ θα διαρκέσει έως τις 26 Οκτωβρίου.
ΜΑΔΡΙΤΗ
ΕΚΘΕΣΗ
Μuseo del Prado
www.museodelprado.es
«El Greco y la pintura moderna». Τελευταίος μήνας για την έκθεση «Ελ Γκρέκο και μοντέρνα ζωγραφική», η οποία διοργανώθηκε στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τα 400 χρόνια από τον θάνατο του ζωγράφου και ιχνηλατεί τον σημαντικό ρόλο που διαδραμάτισε το έργο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου στην εξέλιξη της μοντέρνας ζωγραφικής. Από τα τέλη του 19ου αιώνα, ο Ελ Γκρέκο, ο οποίος έως τότε είχε μείνει σε μεγάλο βαθμό αγνοημένος, επισκιασμένος από τη γοητεία που ασκούσε ο Βελάσκεθ στους ρεαλιστές ζωγράφους, «ανακαλύφθηκε» από καινοτόμους καλλιτέχνες όπως ο Μανέ, ο Σεζάν και αργότερα ο Πικάσο. Στο έργο του είδαν την τολμηρή απόκλιση από τον ρεαλισμό, τη θυσία της νατουραλιστικής ακρίβειας στον βωμό της εκφραστικής δύναμης. Παρουσιάζοντας 25 πίνακές του (εδώ ο πίνακας «Το μαρτύριο του Αγίου Σεβαστιανού») μαζί με έργα μιας πλειάδας ζωγράφων, η έκθεση αναδεικνύει το ευρύτατο φάσμα της επιρροής του σε κινήματα όπως ο εξπρεσιονισμός, ο κυβισμός και ο σουρεαλισμός, αλλά και σε καλλιτέχνες με ανεξάρτητη πορεία, όπως ο Μοντιλιάνι, ο Σαγκάλ και ο Φράνσις Μπέικον. Εως τις 5 Οκτωβρίου.
ΣΑΟ ΠΑΟΥΛΟ
ΜΠΙΕΝΑΛΕ
www.biennialfoundation.org
«Sao Paulo Biennial 2014». Πάνω από 100 καλλιτέχνες από τη Λατινική Αμερική και όλο τον κόσμο συμμετέχουν στη Διεθνή Μπιενάλε του Σάο Πάολο, η οποία εγκαινιάστηκε το 1951 και είναι η παλαιότερη μπιενάλε στον κόσμο μετά εκείνη της Βενετίας. Το ενωτικό θέμα της φετινής 31ης Μπιενάλε, η «Ποιητική», είναι αρκετά ευρύ και νοηματικά πολύπλευρο, αφήνοντας μεγάλα περιθώρια ελευθερίας στους καλλιτέχνες, οι οποίοι εστίασαν κυρίως στη δημιουργική συμβολή της τέχνης στην κοινωνική ζωή, στην αξία του χειροποίητου και στον στοχασμό ως συστατικό του έργου τέχνης. Στα περίπου 3.000 έργα που εκτίθενται, τη μερίδα του λέοντος έχουν τα γλυπτά, οι εγκαταστάσεις και τα βίντεο, με μικρότερη αλλά όχι αμελητέα τη συμμετοχή της ζωγραφικής. Το κεντρικό περίπτερο της Μπιενάλε φιλοξενεί μια ανθολογική έκθεση έργων σύγχρονων Λατινοαμερικανών καλλιτεχνών (ανάμεσά τους ο Εντερ Ολιβέιρα, ο Τζουζέπε Καμπουσάνο, η Σοφία Μπόρζες και ο Αρτουρ Μπίσπο ντο Ροζάριο), ενώ στις ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες διεθνείς παρουσίες συγκαταλέγονται ο Ιαν Χάμιλτον Φίνλεϊ (Σκωτία), η Σίλα Χικς (ΗΠΑ), ο Γκάι Μάντιν (Καναδάς), ο Αλί Καζμά (Τουρκία) και ο Μισέλ Ομπρί (Γαλλία). Εως τις 7 Δεκεμβρίου.
ΕΚΘΕΣΗ
Scottish National Gallery of Modern Art
www.nationalgalleries.org
«American Impressionism/A New Vision». Οταν έμενε στο Ζιβερνί, τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Κλοντ Μονέ είχε υποστεί την πολιορκία Αμερικανών ζωγράφων: χτυπούσαν την πόρτα του, προσπαθούσαν να μπουν στον κήπο του με τα νούφαρα, νοίκιαζαν σπιτάκια στο χωριό με την ελπίδα να πλησιάσουν τον διάσημο ζωγράφο και να διδαχθούν από αυτόν. Παρότι ο Μονέ, γηραιός αλλά καλλιτεχνικά υπερδραστήριος, ήθελε να περιφρουρήσει την ησυχία του, η επαφή με αρκετούς από αυτούς ήταν αναπόφευκτη – ένας, μάλιστα, ο Θίοντορ Ερλ Μπάτλερ, παντρεύτηκε τη θετή κόρη του Μονέ και ένας άλλος, ο Θίοντορ Ρόμπινσον, απαθανάτισε το γεγονός στον πίνακα «Γαμήλια πομπή» (φωτ.). Η έλξη του ιμπρεσιονισμού ήταν μεγάλη για πολλούς Αμερικανούς καλλιτέχνες, οι οποίοι μετέφεραν το πρωτοποριακό στην εποχή εκείνη κίνημα στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού. Η έκθεση φωτίζει τη γενικότερη επιρροή του ιμπρεσιονισμού στην αμερικανική ζωγραφική, παρουσιάζοντας έργα μιας πλειάδας καλλιτεχνών, ανάμεσά τους η Μαίρη Κασάτ, ο Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ, ο Τσάιλντ Χάσαμ, ο Ουίλιαμ Τσέιζ και ο Φρανκ Μπένσον. Εως τις 19 Οκτωβρίου.
ΛONDINO
ΘEATRO
Park Theatre
www.parktheatre.co.uk
«Toast». Το έργο είναι το πρώτο του γνωστού θεατρικού συγγραφέα Ρίτσαρντ Μπιν, ο οποίος γνώρισε πρόσφατα μεγάλη επιτυχία με την κωμωδία «One Man, Two Gov’nors», εμπνευσμένη από το «Υπηρέτης δύο αφεντάδων» του Γκολντόνι. Η νέα παραγωγή του «Toast», που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1999, σκηνοθετήθηκε από την Ελινορ Ρόουντ και έχει κερδίσει την ομόφωνη επιδοκιμασία της κριτικής. Το έργο, με θέμα κυριολεκτικά τον «άρτον ημών τον επιούσιον», εκτυλίσσεται σ’ ένα παρηκμασμένο εργοστάσιο αρτοποιίας, όπου μια ομάδα εργατών αγωνίζονται για την επιβίωσή τους μέσα σε δύσκολες, ταπεινωτικές συνθήκες, ο καθένας κλεισμένος στον δικό του μίζερο μικρόκοσμο. Οταν, όμως, η κρίση χτυπάει την πόρτα και το εργοστάσιο κινδυνεύει να κλείσει, ενώνονται μέσα στην απόγνωσή τους επιδεικνύοντας μια αναπάντεχη αλληλεγγύη. Συγκίνηση και χιούμορ αναμειγνύονται στο έργο, που ανήκει στην παράδοση του βρετανικού «εργατικού» θεάτρου δραματουργών όπως ο Ντέιβιντ Στόρεϊ και ο Αρνολντ Γουέσκερ. Σκηνοθετώντας το, η Ελινορ Ρόουντ τόνισε δεξιοτεχνικά τις ιδιαιτερότητες των χαρακτήρων, αποσπώντας εξαιρετικές ερμηνείες από τους ηθοποιούς, ανάμεσά τους ο Μάθιου Κέλι, ο Στιβ Νίκολσον, ο Σάιμον Γκρίναλ και ο Τζον Γουάρκ. Εως τις 21 Σεπτεμβρίου.
ΕΚΘΕΣΗ
National Portrait Gallery
www.npg.org.uk
«Virginia Woolf: Art, Life and Vision». Αφιέρωμα στη Βιρτζίνια Γουλφ, ένα από τα μεγάλα ονόματα της νεωτερικής λογοτεχνίας στη Βρετανία του 20ού αιώνα, η έκθεση περιλαμβάνει πορτρέτα της συγγραφέως και μελών της οικογένειάς της, φωτογραφίες, καθώς επίσης ημερολόγια και προσωπικές επιστολές. Μέσα από τα εκθέματα ο επισκέπτης μπορεί να παρακολουθήσει τη διαδρομή της ζωής της Γουλφ (1882-1941), τις προσωπικές σχέσεις και τη σύνδεσή της με συγγραφείς, καλλιτέχνες και διανοουμένους στην Αγγλία του Μεσοπολέμου, την εξέλιξη της συγγραφικής της σταδιοδρομίας, αλλά και αποσπάσματα από τις ενδόμυχες σκέψεις της όπως εκφράστηκαν στις σελίδες των ημερολογίων της. Ανάμεσα στα πορτρέτα της που εκτίθενται είναι κι εκείνο που ζωγράφισε η αδελφή της, Βανέσα Μπελ (φωτ.), καθώς και μια φωτογραφική προσωπογραφία της, το 1935, από τον Μαν Ρέι. H National Portrait Gallery φιλοξενεί επίσης, έως τις 21 Σεπτεμβρίου, μια έκθεση αφιερωμένη στα Βραβεία Πορτρέτου 2014, όπου εκτίθενται 55 προσωπογραφίες επιλεγμένες από τις 2.500 που υποβλήθηκαν, ανάμεσά τους εκείνη που κέρδισε το πρώτο βραβείο, «Ο άνδρας με την πλεκτή κουβέρτα», του Τόμας Γκάντερ. Το αφιέρωμα στη Β. Γουλφ θα διαρκέσει έως τις 26 Οκτωβρίου.
ΜΑΔΡΙΤΗ
ΕΚΘΕΣΗ
Μuseo del Prado
www.museodelprado.es
«El Greco y la pintura moderna». Τελευταίος μήνας για την έκθεση «Ελ Γκρέκο και μοντέρνα ζωγραφική», η οποία διοργανώθηκε στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τα 400 χρόνια από τον θάνατο του ζωγράφου και ιχνηλατεί τον σημαντικό ρόλο που διαδραμάτισε το έργο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου στην εξέλιξη της μοντέρνας ζωγραφικής. Από τα τέλη του 19ου αιώνα, ο Ελ Γκρέκο, ο οποίος έως τότε είχε μείνει σε μεγάλο βαθμό αγνοημένος, επισκιασμένος από τη γοητεία που ασκούσε ο Βελάσκεθ στους ρεαλιστές ζωγράφους, «ανακαλύφθηκε» από καινοτόμους καλλιτέχνες όπως ο Μανέ, ο Σεζάν και αργότερα ο Πικάσο. Στο έργο του είδαν την τολμηρή απόκλιση από τον ρεαλισμό, τη θυσία της νατουραλιστικής ακρίβειας στον βωμό της εκφραστικής δύναμης. Παρουσιάζοντας 25 πίνακές του (εδώ ο πίνακας «Το μαρτύριο του Αγίου Σεβαστιανού») μαζί με έργα μιας πλειάδας ζωγράφων, η έκθεση αναδεικνύει το ευρύτατο φάσμα της επιρροής του σε κινήματα όπως ο εξπρεσιονισμός, ο κυβισμός και ο σουρεαλισμός, αλλά και σε καλλιτέχνες με ανεξάρτητη πορεία, όπως ο Μοντιλιάνι, ο Σαγκάλ και ο Φράνσις Μπέικον. Εως τις 5 Οκτωβρίου.
ΣΑΟ ΠΑΟΥΛΟ
ΜΠΙΕΝΑΛΕ
www.biennialfoundation.org
«Sao Paulo Biennial 2014». Πάνω από 100 καλλιτέχνες από τη Λατινική Αμερική και όλο τον κόσμο συμμετέχουν στη Διεθνή Μπιενάλε του Σάο Πάολο, η οποία εγκαινιάστηκε το 1951 και είναι η παλαιότερη μπιενάλε στον κόσμο μετά εκείνη της Βενετίας. Το ενωτικό θέμα της φετινής 31ης Μπιενάλε, η «Ποιητική», είναι αρκετά ευρύ και νοηματικά πολύπλευρο, αφήνοντας μεγάλα περιθώρια ελευθερίας στους καλλιτέχνες, οι οποίοι εστίασαν κυρίως στη δημιουργική συμβολή της τέχνης στην κοινωνική ζωή, στην αξία του χειροποίητου και στον στοχασμό ως συστατικό του έργου τέχνης. Στα περίπου 3.000 έργα που εκτίθενται, τη μερίδα του λέοντος έχουν τα γλυπτά, οι εγκαταστάσεις και τα βίντεο, με μικρότερη αλλά όχι αμελητέα τη συμμετοχή της ζωγραφικής. Το κεντρικό περίπτερο της Μπιενάλε φιλοξενεί μια ανθολογική έκθεση έργων σύγχρονων Λατινοαμερικανών καλλιτεχνών (ανάμεσά τους ο Εντερ Ολιβέιρα, ο Τζουζέπε Καμπουσάνο, η Σοφία Μπόρζες και ο Αρτουρ Μπίσπο ντο Ροζάριο), ενώ στις ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες διεθνείς παρουσίες συγκαταλέγονται ο Ιαν Χάμιλτον Φίνλεϊ (Σκωτία), η Σίλα Χικς (ΗΠΑ), ο Γκάι Μάντιν (Καναδάς), ο Αλί Καζμά (Τουρκία) και ο Μισέλ Ομπρί (Γαλλία). Εως τις 7 Δεκεμβρίου.
Οι συμφορές του πολέμου
Η έκθεση «Les Desastres de la guerre, 1800-1914», που φιλοξενείται στο νέο μουσείο Louvre-Lens (παράρτημα του Λούβρου στη Λανς της βόρειας Γαλλίας), κάνει μια μεγάλη αναδρομή στο εικαστικό τοπίο ιχνηλατώντας την αναπαράσταση του πολέμου από τα τέλη του 18ου αιώνα έως τις μέρες μας. Παρουσιάζοντας πάνω από 450 έργα –πίνακες, σχέδια, χαρακτικά, έντυπα, αφίσες, φωτογραφίες, βίντεο– παρακολουθεί την εξέλιξη των πολεμικών εικόνων, από τις ηρωικές αναπαραστάσεις πολεμιστών και μαχών τον 18ο αιώνα έως τις όλο και πιο ρεαλιστικές απεικονίσεις των φοβερών συνεπειών του πολέμου τον 19ο και τον 20ό αιώνα. Αντιπροσωπεύονται περίπου 200 καλλιτέχνες, ανάμεσά τους ο Γκόγια (η έκθεση πήρε τον τίτλο της από τη σειρά χαρακτικών του «Οι συμφορές του πολέμου»), ο Ντομιέ, ο Λεζέ, ο Πικάσο, ο Οτο Ντιξ, ο Ρόμπερτ Κάπα και ο Γιαν Πέι-Μινγκ (εδώ το έργο του «Εκτέλεση», εμπνευσμένο από τον Γκόγια).
No comments:
Post a Comment