Η διευθέτηση του χρέους και το ασφαλιστικό
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Το ζήτημα του χρέους κυριάρχησε και συνεχίζει να κυριαρχεί στην πολιτική συζήτηση. Χρησιμοποιείται, με κάθε ευκαιρία, για την εμπέδωση ισχυρών συμπερασμάτων ως προς την ορθότητα ή τις αποτυχίες της ακολουθούμενης πολιτικής.
Με δύο σημειώματα, στις 26 Ιουνίου και, συμπληρωματικά προς εκείνο, στις 14 Ιουλίου, το επιτελείο του ΔΝΤ επανήλθε στο θέμα της μακρόπνοης βιωσιμότητας του χρέους.
Τόσο το πρώτο όσο και το δεύτερο σημείωμα χρησιμοποιήθηκαν από μερίδα της αντιπολίτευσης προς τον πρωθυπουργό, με τρόπο παραπειστικό. Εν ολίγοις, άνθρωποι όπως η Ζωή Κ. και ο Γιάνης Β. έκοψαν τις γωνίες για να φθάσουν γρήγορα στο συμπέρασμα ότι το Ταμείο δήλωνε, στο μέσον της τόσο κρίσιμης διαπραγμάτευσης, ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο.
Τι πράγματι σημειώνει το ΔΝΤ. Ας δούμε τις παρατηρήσεις που κάνει στο προχτεσινό σημείωμά του.
«Πριν περίπου έναν χρόνο και εφόσον οι προβλέψεις του προγράμματος είχαν εφαρμοστεί όπως συμφωνήθηκαν, το χρέος δεν θα χρειαζόταν καμία νέα ανακούφιση», γράφουν στο προοίμιο, υπενθυμίζοντας ότι μέχρι πρακτικώς τις Ευρωεκλογές η εκτίμηση του ΔΝΤ παρέμενε σταθερή: το χρέος ήταν και θα παρέμενε βιώσιμο.
Στη διάρκεια του έτους που πέρασε, όμως, «σημαντικές αποτυχίες του προγράμματος οδήγησαν σε σοβαρή αύξηση των χρηματοδοτικών αναγκών», συνεχίζει η ανάλυση. «Μόλις πριν από λίγες εβδομάδες, η αναγκαία αναχρηματοδότηση για την Ελλάδα υπολογίστηκε σε 60 δισ. ευρώ».
Αρα, οι δύο κυβερνήσεις, η θερινή Σαμαρά και η χειμερινή Τσίπρα, με όσα δεν έκαναν υπέθαλψαν τη νέα έκρηξη ακάλυπτων δανειακών αναγκών, στην περίοδο έως το 2018, σύμφωνα πάντοτε με το ΔΝΤ.
Τα πράγματα εξελίχθηκαν ακόμη χειρότερα προσφάτως. «Τα γεγονότα των προηγουμένων δύο εβδομάδων, το κλείσιμο των τραπεζών και η επιβολή κεφαλαιακών ελέγχων, κοστίζουν πολλά στο τραπεζικό σύστημα και την οικονομία», περιγράφουν οι αναλυτές.
Ολα τούτα «οδήγησαν σε περαιτέρω σημαντική χειροτέρευση της βιωσιμότητας του χρέους». Χειροτέρευση ακόμη και όταν η κατάσταση συγκριθεί «με τις προβλέψεις Ιουνίου»!
Αυτή είναι η βάση όσων λέγουν οι άνθρωποι του ΔΝΤ. Επ’ αυτής προτείνουν την ελάφρυνση του χρέους και όχι επί των ψευδών ισχυρισμών του διδύμου Ζωής και Γιάνη.
Αν μπορούσαμε στον τόπο αυτόν να συνεννοηθούμε χωρίς να χρειάζεται να αποδεικνύουμε τα αυτονόητα, ήτοι χωρίς διαστρεβλώσεις της μόνης πραγματικότητας που έχουμε εμπρός μας, θα συμφωνούσαμε χωρίς περιστροφές με το ΔΝΤ.
Η αιτούμενη χρηματοδότηση της ελληνικής κυβέρνησης από τον ESM δεν επαρκεί. Χρειάζεται νέα διευθέτηση του χρέους.
Εις επίρρωση αυτής της στρατηγικής, οφείλουμε να διευθετήσουμε την κύρια μακροχρόνια υποχρέωση του κράτους, δηλαδή το ασφαλιστικό.
Με δύο σημειώματα, στις 26 Ιουνίου και, συμπληρωματικά προς εκείνο, στις 14 Ιουλίου, το επιτελείο του ΔΝΤ επανήλθε στο θέμα της μακρόπνοης βιωσιμότητας του χρέους.
Τόσο το πρώτο όσο και το δεύτερο σημείωμα χρησιμοποιήθηκαν από μερίδα της αντιπολίτευσης προς τον πρωθυπουργό, με τρόπο παραπειστικό. Εν ολίγοις, άνθρωποι όπως η Ζωή Κ. και ο Γιάνης Β. έκοψαν τις γωνίες για να φθάσουν γρήγορα στο συμπέρασμα ότι το Ταμείο δήλωνε, στο μέσον της τόσο κρίσιμης διαπραγμάτευσης, ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο.
Τι πράγματι σημειώνει το ΔΝΤ. Ας δούμε τις παρατηρήσεις που κάνει στο προχτεσινό σημείωμά του.
«Πριν περίπου έναν χρόνο και εφόσον οι προβλέψεις του προγράμματος είχαν εφαρμοστεί όπως συμφωνήθηκαν, το χρέος δεν θα χρειαζόταν καμία νέα ανακούφιση», γράφουν στο προοίμιο, υπενθυμίζοντας ότι μέχρι πρακτικώς τις Ευρωεκλογές η εκτίμηση του ΔΝΤ παρέμενε σταθερή: το χρέος ήταν και θα παρέμενε βιώσιμο.
Στη διάρκεια του έτους που πέρασε, όμως, «σημαντικές αποτυχίες του προγράμματος οδήγησαν σε σοβαρή αύξηση των χρηματοδοτικών αναγκών», συνεχίζει η ανάλυση. «Μόλις πριν από λίγες εβδομάδες, η αναγκαία αναχρηματοδότηση για την Ελλάδα υπολογίστηκε σε 60 δισ. ευρώ».
Αρα, οι δύο κυβερνήσεις, η θερινή Σαμαρά και η χειμερινή Τσίπρα, με όσα δεν έκαναν υπέθαλψαν τη νέα έκρηξη ακάλυπτων δανειακών αναγκών, στην περίοδο έως το 2018, σύμφωνα πάντοτε με το ΔΝΤ.
Τα πράγματα εξελίχθηκαν ακόμη χειρότερα προσφάτως. «Τα γεγονότα των προηγουμένων δύο εβδομάδων, το κλείσιμο των τραπεζών και η επιβολή κεφαλαιακών ελέγχων, κοστίζουν πολλά στο τραπεζικό σύστημα και την οικονομία», περιγράφουν οι αναλυτές.
Ολα τούτα «οδήγησαν σε περαιτέρω σημαντική χειροτέρευση της βιωσιμότητας του χρέους». Χειροτέρευση ακόμη και όταν η κατάσταση συγκριθεί «με τις προβλέψεις Ιουνίου»!
Αυτή είναι η βάση όσων λέγουν οι άνθρωποι του ΔΝΤ. Επ’ αυτής προτείνουν την ελάφρυνση του χρέους και όχι επί των ψευδών ισχυρισμών του διδύμου Ζωής και Γιάνη.
Αν μπορούσαμε στον τόπο αυτόν να συνεννοηθούμε χωρίς να χρειάζεται να αποδεικνύουμε τα αυτονόητα, ήτοι χωρίς διαστρεβλώσεις της μόνης πραγματικότητας που έχουμε εμπρός μας, θα συμφωνούσαμε χωρίς περιστροφές με το ΔΝΤ.
Η αιτούμενη χρηματοδότηση της ελληνικής κυβέρνησης από τον ESM δεν επαρκεί. Χρειάζεται νέα διευθέτηση του χρέους.
Εις επίρρωση αυτής της στρατηγικής, οφείλουμε να διευθετήσουμε την κύρια μακροχρόνια υποχρέωση του κράτους, δηλαδή το ασφαλιστικό.
No comments:
Post a Comment