Ελλάδα και Γαλλία, από τον Ζισκάρ στον Ολάντ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Οι ιστορικοί δεσμοί είναι γνωστοί. Δεν χρειάζεται να ανατρέξει κανείς στο μακρινό παρελθόν και σε άλλους αιώνες. Είναι, επίσης, σαφές ότι η φιλία των δύο χωρών και των λαών τους έχει ρίζες που υπερβαίνουν κόμματα και ηγέτες.
Η Γαλλία είναι πραγματικός εταίρος και ισχυρός σύμμαχος. Μεγάλη αποικιακή δύναμη δεν είναι πια, έστω και αν κάποιοι πολιτικοί της συμπεριφέρονται σαν να ήταν. Ωστόσο παραμένει η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στην Ευρωζώνη, και μια χώρα με σημαντική στρατιωτική ισχύ και ρόλο στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια ασφάλεια.
Για τους Ελληνες είναι μια χώρα που αβίαστα μπορούν να περιγράψουν ως «φίλη». Στην πρόσφατη ιστορία, στιγμή σύμβολο αυτής της φιλίας παραμένει αναμφίβολα η στήριξη του Ζισκάρ Ντ Εστέν στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ακόμη και μέσω της προσφοράς του προσωπικού του αεροσκάφους για να επιστρέψει ο τελευταίος στην Ελλάδα και να σηματοδοτήσει την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Τον επόμενο χρόνο, ο τότε πρόεδρος της Γαλλίας ήταν έτοιμος να παράσχει στην Ελλάδα στρατιωτική ενίσχυση εάν η Τουρκία προχωρούσε σε επιθετικές κινήσεις στο Αιγαίο, ενώ στη συνέχεια υπήρξε από τους κύριους υποστηρικτές της ενσωμάτωσης της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή οικογένεια, με την ένταξή της στην ΕΟΚ.
Δεν ήταν, φυσικά, μόνο η ιδιαίτερη σχέση Ζισκάρ-Καραμανλή. Ακολούθησε αυτή ανάμεσα στον Φρανσουά Μιτεράν και τον Ανδρέα Παπανδρέου. Αλλοι άνθρωποι, άλλες ιδεολογίες, άλλη εποχή, αλλά και τότε η γαλλική κατανόηση και στήριξη ήταν ισχυρές.
Οπως και κατά τη θητεία των Νικολά Σαρκοζί και Κώστα Καραμανλή. Δεν μπορεί κανείς να ξεχάσει τον καταλυτικό ρόλο που διαδραμάτισε ο τέως πρόεδρος της Γαλλίας το 2008, στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, ώστε να υιοθετηθεί η απόφαση –δεν ετέθη ελληνικό βέτο, ομόφωνη απόφαση των ηγετών υπήρξε, μετά από διαβουλεύσεις και, ναι, έντονη ανταλλαγή επιχειρημάτων– για τη μη ένταξη της πΓΔΜ στην Ατλαντική Συμμαχία, εάν προηγουμένως δεν συναινούσε σε συμβιβαστική λύση με την Ελλάδα για την ονομασία της.
Παρά την ιδιαίτερη σχέση των δυο χωρών, είναι προφανές ότι Γάλλοι πρόεδροι έχουν πιέσει την Ελλάδα να αγοράσει φρεγάτες, μαχητικά, κ.ά. Αυτή είναι η πραγματικότητα των διεθνών σχέσεων. Κάθε ηγέτης προωθεί τα οικονομικά συμφέροντα της χώρας του.
Αλλά είναι σαφές ότι και σε αυτήν τη χρονική περίοδο, μέσα στην πολιτική και οικονομική καταιγίδα της κρίσης, ο νυν πρόεδρος της Γαλλίας έχει εμφανισθεί όσο υποστηρικτικός μπορεί, με δεδομένο το διαμορφωμένο κλίμα στην Ε.Ε., τους συσχετισμούς δυνάμεων και τις ενίοτε αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές Ελλήνων αξιωματούχων. Πέρα από τη συνεργασία με τον πρωθυπουργό, που περιελάμβανε και την παροχή συμβουλών, ο Φρανσουά Ολάντ διατηρεί επίσης αποτελεσματικούς, όπως αποδείχθηκε σε κρίσιμες στιγμές τους προηγούμενους μήνες, διαύλους επικοινωνίας και με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Πιο πρόσφατη ένδειξη της γαλλικής στήριξης η παρέμβαση του Γάλλου προέδρου, κατά την κοινή εμφάνισή του με την Αγκελα Μέρκελ, στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, όπου, μεταξύ άλλων, ανέφερε: «Εγκαταλείψαμε την Ελλάδα, μια χώρα της οποίας ο πολιτισμός μάς φωτίζει ακόμη. Απαρνηθήκαμε τις ευθύνες μας έναντι της ελληνικής κυβέρνησης. Ελπίζω τώρα να αρχίσουμε να μιλάμε για το χρέος».
Η καθοριστική συμβολή της Γαλλίας στη διασφάλιση της παραμονής της χώρας μας στην Ευρωζώνη ήρθε να επιβεβαιώσει ότι σαράντα χρόνια μετά τη δραματική αναχώρηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή από το Παρίσι με το αεροπλάνο τού τότε προέδρου της Γαλλίας, που οδήγησε στην αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα μας, το σύνθημα «Ελλάς-Γαλλία Συμμαχία» παραμένει το ίδιο επίκαιρο.
Η Γαλλία είναι πραγματικός εταίρος και ισχυρός σύμμαχος. Μεγάλη αποικιακή δύναμη δεν είναι πια, έστω και αν κάποιοι πολιτικοί της συμπεριφέρονται σαν να ήταν. Ωστόσο παραμένει η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στην Ευρωζώνη, και μια χώρα με σημαντική στρατιωτική ισχύ και ρόλο στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια ασφάλεια.
Για τους Ελληνες είναι μια χώρα που αβίαστα μπορούν να περιγράψουν ως «φίλη». Στην πρόσφατη ιστορία, στιγμή σύμβολο αυτής της φιλίας παραμένει αναμφίβολα η στήριξη του Ζισκάρ Ντ Εστέν στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ακόμη και μέσω της προσφοράς του προσωπικού του αεροσκάφους για να επιστρέψει ο τελευταίος στην Ελλάδα και να σηματοδοτήσει την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Τον επόμενο χρόνο, ο τότε πρόεδρος της Γαλλίας ήταν έτοιμος να παράσχει στην Ελλάδα στρατιωτική ενίσχυση εάν η Τουρκία προχωρούσε σε επιθετικές κινήσεις στο Αιγαίο, ενώ στη συνέχεια υπήρξε από τους κύριους υποστηρικτές της ενσωμάτωσης της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή οικογένεια, με την ένταξή της στην ΕΟΚ.
Δεν ήταν, φυσικά, μόνο η ιδιαίτερη σχέση Ζισκάρ-Καραμανλή. Ακολούθησε αυτή ανάμεσα στον Φρανσουά Μιτεράν και τον Ανδρέα Παπανδρέου. Αλλοι άνθρωποι, άλλες ιδεολογίες, άλλη εποχή, αλλά και τότε η γαλλική κατανόηση και στήριξη ήταν ισχυρές.
Οπως και κατά τη θητεία των Νικολά Σαρκοζί και Κώστα Καραμανλή. Δεν μπορεί κανείς να ξεχάσει τον καταλυτικό ρόλο που διαδραμάτισε ο τέως πρόεδρος της Γαλλίας το 2008, στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, ώστε να υιοθετηθεί η απόφαση –δεν ετέθη ελληνικό βέτο, ομόφωνη απόφαση των ηγετών υπήρξε, μετά από διαβουλεύσεις και, ναι, έντονη ανταλλαγή επιχειρημάτων– για τη μη ένταξη της πΓΔΜ στην Ατλαντική Συμμαχία, εάν προηγουμένως δεν συναινούσε σε συμβιβαστική λύση με την Ελλάδα για την ονομασία της.
Παρά την ιδιαίτερη σχέση των δυο χωρών, είναι προφανές ότι Γάλλοι πρόεδροι έχουν πιέσει την Ελλάδα να αγοράσει φρεγάτες, μαχητικά, κ.ά. Αυτή είναι η πραγματικότητα των διεθνών σχέσεων. Κάθε ηγέτης προωθεί τα οικονομικά συμφέροντα της χώρας του.
Αλλά είναι σαφές ότι και σε αυτήν τη χρονική περίοδο, μέσα στην πολιτική και οικονομική καταιγίδα της κρίσης, ο νυν πρόεδρος της Γαλλίας έχει εμφανισθεί όσο υποστηρικτικός μπορεί, με δεδομένο το διαμορφωμένο κλίμα στην Ε.Ε., τους συσχετισμούς δυνάμεων και τις ενίοτε αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές Ελλήνων αξιωματούχων. Πέρα από τη συνεργασία με τον πρωθυπουργό, που περιελάμβανε και την παροχή συμβουλών, ο Φρανσουά Ολάντ διατηρεί επίσης αποτελεσματικούς, όπως αποδείχθηκε σε κρίσιμες στιγμές τους προηγούμενους μήνες, διαύλους επικοινωνίας και με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Πιο πρόσφατη ένδειξη της γαλλικής στήριξης η παρέμβαση του Γάλλου προέδρου, κατά την κοινή εμφάνισή του με την Αγκελα Μέρκελ, στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, όπου, μεταξύ άλλων, ανέφερε: «Εγκαταλείψαμε την Ελλάδα, μια χώρα της οποίας ο πολιτισμός μάς φωτίζει ακόμη. Απαρνηθήκαμε τις ευθύνες μας έναντι της ελληνικής κυβέρνησης. Ελπίζω τώρα να αρχίσουμε να μιλάμε για το χρέος».
Η καθοριστική συμβολή της Γαλλίας στη διασφάλιση της παραμονής της χώρας μας στην Ευρωζώνη ήρθε να επιβεβαιώσει ότι σαράντα χρόνια μετά τη δραματική αναχώρηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή από το Παρίσι με το αεροπλάνο τού τότε προέδρου της Γαλλίας, που οδήγησε στην αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα μας, το σύνθημα «Ελλάς-Γαλλία Συμμαχία» παραμένει το ίδιο επίκαιρο.
No comments:
Post a Comment