Ο ΒΗΜΑ Το μόνιμο παιγνίδι με τις τηλεοπτικές άδειες

Ο ΒΗΜΑ  

Το μόνιμο παιγνίδι με τις τηλεοπτικές άδειες

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  20/10/2015 06:00

1

emailεκτύπωση  

Τα μέσα ενημέρωσης, έντυπα και  ηλεκτρονικά, αποτελούν διαχρονικά το μόνιμο στόχο κάθε κυβέρνησης. Με διάφορα προσχήματα κάθε νέα κυβέρνηση θεωρεί καθήκον της να τα στοχοποιήσει προκειμένου να κατασκευάσει ένα εύκολο, όπως θεωρεί, εχθρό, προκειμένου να μεταστρέψει την προσοχή των πολιτών από τα δυσάρεστα μέτρα που επιβάλλει.

 Έτσι και τώρα το περιβόητο θέμα των τηλεοπτικών αδειών, χρησιμοποιείται και πάλι ως σανίδα σωτηρίας, προκειμένου η κυβέρνηση να αποσπάσει το ενδιαφέρον της κοινωνίας από τα επώδυνα μέτρα που νομοθετεί κατά συρροή.

Είναι η πέμπτη φορά από το 1990 που επιχειρείται η ρύθμιση του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου, με συνοπτικές διαδικασίες αυτή τη φορά. Όλες οι προηγούμενες προσπάθειες δεν ευοδώθηκαν, όχι γιατί αντιδρούσαν τα μέσα, αλλά γιατί συνήθως βόλευε τους εκάστοτε  κρατούντες, να διατηρούν το θέμα σε εκκρεμότητα για τους δικούς τους λόγους.

Για το σημερινό στρεβλό καθεστώς, δεν ευθύνονται λοιπόν τα μέσα, που έχουν κάθε λόγο να επιθυμούν ένα σύγχρονο και διαφανές πλαίσιο λειτουργίας ανάλογο με αυτό που ισχύει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά το πολιτικό σύστημα που βολευόταν με αυτό το ιδιότυπο καθεστώς ομηρίας.

   

Με το αρμόδιο ΕΣΡ σε καθεστώς ημιπαράλυσης, έρχεται τώρα η κυβέρνηση με τις γνωστές και χιλιοειπωμένες κορώνες για εσωτερική κατανάλωση να παρουσιάσει ένα ακόμα νομοθετικό σχέδιο. Με προφανή επιδίωξη  να καταστήσει ουσιαστικά τον εκάστοτε αρμόδιο υπουργό, απόλυτο ρυθμιστή της κατάστασης, αφού αυτός θα αποφασίζει τελικά για τον αριθμό των αδειών και μάλιστα απο μηδενική βάση, αγνοώντας  μια ήδη διαμορφωμένη πραγματικότητα. Παράλληλα καθορίζονται μια σειρά προϋποθέσεις, από τον αριθμό των εργαζομένων, μέχρι του τι είδους πρόγραμμα θα εκπέμπεται, που αποτελούν ευθεία παρέμβαση στη λειτουργία τους .

Η αναγκαία πράγματι ρύθμιση του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου, πρέπει επιτέλους να απεμπλακεί από τρέχουσες πολιτικές και κομματικές σκοπιμότητες. Χρειάζεται ειλικρινής διάλογος, σεβασμός στην ελευθερία του Tύπου, διασφάλιση της πολυφωνίας και αναγνώριση του ρόλου των μέσων ενημέρωσης ως πυλώνα της δημοκρατίας.

Γιατί όπως συνέβη και στο παρελθόν, οι καιροσκοπικοί σχεδιασμοί μπορεί να γίνουν μπούμερανγκ για αυτούς που προσπαθούν να τους επιβάλλουν.

To BHMA