Ο Μπάιντεν, η Προεδρία και ο Ελληνισμός
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ο Τζο Μπάιντεν είναι εδώ και δεκαετίες από τους πιο σθεναρούς υποστηρικτές της Ελλάδας και της Κύπρου στο αμερικανικό πολιτικό σύστημα. Ως γερουσιαστής επί τριάντα έξι χρόνια, ιδιαίτερα ως μέλος, αλλά και επί σειρά ετών ως πρόεδρος, της σημαντικής επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων, είχε επιδείξει αυξημένη ευαισθησία στα θέματα μείζονος σημασίας για τον Ελληνισμό και είχε συμβάλει στη διαμόρφωση θετικότερης στάσης της Ουάσιγκτον σε πολλά από αυτά.
Συνέχισε να επιδεικνύει το ίδιο ενδιαφέρον και μετά την αναρρίχηση στην αντιπροεδρία. Τον Δεκέμβριο του ’11 έγινε ο πρώτος εν ενεργεία αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, μετά τον Σπύρο Αγκνιου, που επισκέφθηκε την Αθήνα. Τον ίδιο μήνα έγινε και o πρώτος αντιπρόεδρος που μετέβη στο Φανάρι και συναντήθηκε με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, τον οποίο επισκέφθηκε ξανά τον Νοέμβριο του ’14. Λίγους μήνες νωρίτερα, τον Μάιο του ’14 μετέβη στη Λευκωσία. Οι συναντήσεις του με τον Κύπριο πρόεδρο, Νίκο Αναστασιάδη, είναι συχνές, μακρές και ουσιαστικές.
Γιατί αυτή η εισαγωγική αναφορά στην ιδιαίτερη σχέση του κ. Μπάιντεν με τον Ελληνισμό; Διότι λόγω αυτής εικάζω ότι θα επιλέξει μια κορυφαία εκδήλωση της Ομογένειας –το ετήσιο συμπόσιο του Τάγματος των Αρχόντων του Αγίου Ανδρέα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που πραγματοποιείται το Σάββατο στη Νέα Υόρκη– για να ανακοινώσει αν θα διεκδικήσει την προεδρία.
Ο κ. Μπάιντεν θα τιμηθεί με το βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων «Αθηναγόρας» –απονέμεται κάθε χρόνο σε πρόσωπο ή οργάνωση που επανειλημμένα, παραδειγματικά και με πλήρη αφοσίωση, υποστηρίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θρησκευτικές ελευθερίες– και στην ομιλία του ίσως γνωστοποιήσει τις προθέσεις του για το μέλλον.
Αν και σχετικά προχωρημένης ηλικίας –θα είναι 74 ετών στις εκλογές του Νοεμβρίου του 2016– παραμένει πολύ δημοφιλής στους κόλπους των Δημοκρατικών, αλλά και αποδεκτός από μετριοπαθείς Ρεπουμπλικανούς. Ετσι, δεν εκπλήσσει το γεγονός πως αν και η προεκλογική εκστρατεία για το χρίσμα έχει ξεκινήσει και στα δύο κόμματα εδώ και πολλούς μήνες, όλο και περισσότεροι οπαδοί των Δημοκρατικών, αλλά και ισχυροί χρηματοδότες του κόμματος, τον προτρέπουν να διεκδικήσει, έστω και τώρα, το προεδρικό χρίσμα.
Τελευταία δημοσκόπηση έδειξε ότι το 48% των δημοκρατικών ψηφοφόρων θέλουν να θέσει υποψηφιότητα. Με δεδομένη την προβεβλημένη παρουσία και απήχηση της Χίλαρι Κλίντον, το υψηλό ποσοστό επιβεβαιώνει τη δημοφιλία του κ. Μπάιντεν, όχι μόνο ως πολιτικού, αλλά και ως ανθρώπου. Είναι, άλλωστε, από τους λίγους πολιτικούς που ξυπνά ανθρώπινα ανακλαστικά σε όλους, όπως φάνηκε τους τελευταίους μήνες μετά τον πρόωρο θάνατο του γιου του. Δεν είναι μόνον οι φιλίες του με στελέχη και των δύο κομμάτων που οικοδομήθηκαν κατά την πολύχρονη θητεία του στο Κογκρέσο, είναι και ο χαρακτήρας του: δυναμικά κομματικός, αλλά ταυτόχρονα ευγενικός και συναινετικός.
Ο Τζο Μπάιντεν έχει απήχηση ακόμη και μεταξύ ανεξάρτητων ψηφοφόρων που δεν ταυτίζονται με κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα της χώρας. Το 36% εξ αυτών θα ήθελαν να είναι υποψήφιος.
Τελικά, μπορεί να αποφασίσει ότι δεν έχει τα αποθέματα υπομονής και επιμονής που απαιτούνται για να διεκδικήσει κανείς την ηγεσία της υπερδύναμης, όπως το είχε υπονοήσει πριν από μερικούς μήνες. Ομως, είναι πολλοί αυτοί που ελπίζουν ότι τελικά θα αλλάξει γνώμη. Μεταξύ αυτών και η ελληνοαμερικανική κοινότητα. Η ενδεχόμενη διεκδίκηση της προεδρίας των ΗΠΑ από έναν σθεναρό φιλέλληνα μόνο χρήσιμη μπορεί να αποδειχθεί για την Ελλάδα και την Κύπρο, υπό την έννοια ότι θα επηρεάσει, και πιθανώς θα συνδιαμορφώσει, θέσεις και προσεγγίσεις της επόμενης κυβέρνησης των ΗΠΑ σε ζητήματα που μας απασχολούν.
Έντυπη
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ο Τζο Μπάιντεν είναι εδώ και δεκαετίες από τους πιο σθεναρούς υποστηρικτές της Ελλάδας και της Κύπρου στο αμερικανικό πολιτικό σύστημα. Ως γερουσιαστής επί τριάντα έξι χρόνια, ιδιαίτερα ως μέλος, αλλά και επί σειρά ετών ως πρόεδρος, της σημαντικής επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων, είχε επιδείξει αυξημένη ευαισθησία στα θέματα μείζονος σημασίας για τον Ελληνισμό και είχε συμβάλει στη διαμόρφωση θετικότερης στάσης της Ουάσιγκτον σε πολλά από αυτά.
Συνέχισε να επιδεικνύει το ίδιο ενδιαφέρον και μετά την αναρρίχηση στην αντιπροεδρία. Τον Δεκέμβριο του ’11 έγινε ο πρώτος εν ενεργεία αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, μετά τον Σπύρο Αγκνιου, που επισκέφθηκε την Αθήνα. Τον ίδιο μήνα έγινε και o πρώτος αντιπρόεδρος που μετέβη στο Φανάρι και συναντήθηκε με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, τον οποίο επισκέφθηκε ξανά τον Νοέμβριο του ’14. Λίγους μήνες νωρίτερα, τον Μάιο του ’14 μετέβη στη Λευκωσία. Οι συναντήσεις του με τον Κύπριο πρόεδρο, Νίκο Αναστασιάδη, είναι συχνές, μακρές και ουσιαστικές.
Γιατί αυτή η εισαγωγική αναφορά στην ιδιαίτερη σχέση του κ. Μπάιντεν με τον Ελληνισμό; Διότι λόγω αυτής εικάζω ότι θα επιλέξει μια κορυφαία εκδήλωση της Ομογένειας –το ετήσιο συμπόσιο του Τάγματος των Αρχόντων του Αγίου Ανδρέα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που πραγματοποιείται το Σάββατο στη Νέα Υόρκη– για να ανακοινώσει αν θα διεκδικήσει την προεδρία.
Ο κ. Μπάιντεν θα τιμηθεί με το βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων «Αθηναγόρας» –απονέμεται κάθε χρόνο σε πρόσωπο ή οργάνωση που επανειλημμένα, παραδειγματικά και με πλήρη αφοσίωση, υποστηρίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θρησκευτικές ελευθερίες– και στην ομιλία του ίσως γνωστοποιήσει τις προθέσεις του για το μέλλον.
Αν και σχετικά προχωρημένης ηλικίας –θα είναι 74 ετών στις εκλογές του Νοεμβρίου του 2016– παραμένει πολύ δημοφιλής στους κόλπους των Δημοκρατικών, αλλά και αποδεκτός από μετριοπαθείς Ρεπουμπλικανούς. Ετσι, δεν εκπλήσσει το γεγονός πως αν και η προεκλογική εκστρατεία για το χρίσμα έχει ξεκινήσει και στα δύο κόμματα εδώ και πολλούς μήνες, όλο και περισσότεροι οπαδοί των Δημοκρατικών, αλλά και ισχυροί χρηματοδότες του κόμματος, τον προτρέπουν να διεκδικήσει, έστω και τώρα, το προεδρικό χρίσμα.
Τελευταία δημοσκόπηση έδειξε ότι το 48% των δημοκρατικών ψηφοφόρων θέλουν να θέσει υποψηφιότητα. Με δεδομένη την προβεβλημένη παρουσία και απήχηση της Χίλαρι Κλίντον, το υψηλό ποσοστό επιβεβαιώνει τη δημοφιλία του κ. Μπάιντεν, όχι μόνο ως πολιτικού, αλλά και ως ανθρώπου. Είναι, άλλωστε, από τους λίγους πολιτικούς που ξυπνά ανθρώπινα ανακλαστικά σε όλους, όπως φάνηκε τους τελευταίους μήνες μετά τον πρόωρο θάνατο του γιου του. Δεν είναι μόνον οι φιλίες του με στελέχη και των δύο κομμάτων που οικοδομήθηκαν κατά την πολύχρονη θητεία του στο Κογκρέσο, είναι και ο χαρακτήρας του: δυναμικά κομματικός, αλλά ταυτόχρονα ευγενικός και συναινετικός.
Ο Τζο Μπάιντεν έχει απήχηση ακόμη και μεταξύ ανεξάρτητων ψηφοφόρων που δεν ταυτίζονται με κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα της χώρας. Το 36% εξ αυτών θα ήθελαν να είναι υποψήφιος.
Τελικά, μπορεί να αποφασίσει ότι δεν έχει τα αποθέματα υπομονής και επιμονής που απαιτούνται για να διεκδικήσει κανείς την ηγεσία της υπερδύναμης, όπως το είχε υπονοήσει πριν από μερικούς μήνες. Ομως, είναι πολλοί αυτοί που ελπίζουν ότι τελικά θα αλλάξει γνώμη. Μεταξύ αυτών και η ελληνοαμερικανική κοινότητα. Η ενδεχόμενη διεκδίκηση της προεδρίας των ΗΠΑ από έναν σθεναρό φιλέλληνα μόνο χρήσιμη μπορεί να αποδειχθεί για την Ελλάδα και την Κύπρο, υπό την έννοια ότι θα επηρεάσει, και πιθανώς θα συνδιαμορφώσει, θέσεις και προσεγγίσεις της επόμενης κυβέρνησης των ΗΠΑ σε ζητήματα που μας απασχολούν.
Συνέχισε να επιδεικνύει το ίδιο ενδιαφέρον και μετά την αναρρίχηση στην αντιπροεδρία. Τον Δεκέμβριο του ’11 έγινε ο πρώτος εν ενεργεία αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, μετά τον Σπύρο Αγκνιου, που επισκέφθηκε την Αθήνα. Τον ίδιο μήνα έγινε και o πρώτος αντιπρόεδρος που μετέβη στο Φανάρι και συναντήθηκε με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, τον οποίο επισκέφθηκε ξανά τον Νοέμβριο του ’14. Λίγους μήνες νωρίτερα, τον Μάιο του ’14 μετέβη στη Λευκωσία. Οι συναντήσεις του με τον Κύπριο πρόεδρο, Νίκο Αναστασιάδη, είναι συχνές, μακρές και ουσιαστικές.
Γιατί αυτή η εισαγωγική αναφορά στην ιδιαίτερη σχέση του κ. Μπάιντεν με τον Ελληνισμό; Διότι λόγω αυτής εικάζω ότι θα επιλέξει μια κορυφαία εκδήλωση της Ομογένειας –το ετήσιο συμπόσιο του Τάγματος των Αρχόντων του Αγίου Ανδρέα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που πραγματοποιείται το Σάββατο στη Νέα Υόρκη– για να ανακοινώσει αν θα διεκδικήσει την προεδρία.
Ο κ. Μπάιντεν θα τιμηθεί με το βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων «Αθηναγόρας» –απονέμεται κάθε χρόνο σε πρόσωπο ή οργάνωση που επανειλημμένα, παραδειγματικά και με πλήρη αφοσίωση, υποστηρίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θρησκευτικές ελευθερίες– και στην ομιλία του ίσως γνωστοποιήσει τις προθέσεις του για το μέλλον.
Αν και σχετικά προχωρημένης ηλικίας –θα είναι 74 ετών στις εκλογές του Νοεμβρίου του 2016– παραμένει πολύ δημοφιλής στους κόλπους των Δημοκρατικών, αλλά και αποδεκτός από μετριοπαθείς Ρεπουμπλικανούς. Ετσι, δεν εκπλήσσει το γεγονός πως αν και η προεκλογική εκστρατεία για το χρίσμα έχει ξεκινήσει και στα δύο κόμματα εδώ και πολλούς μήνες, όλο και περισσότεροι οπαδοί των Δημοκρατικών, αλλά και ισχυροί χρηματοδότες του κόμματος, τον προτρέπουν να διεκδικήσει, έστω και τώρα, το προεδρικό χρίσμα.
Τελευταία δημοσκόπηση έδειξε ότι το 48% των δημοκρατικών ψηφοφόρων θέλουν να θέσει υποψηφιότητα. Με δεδομένη την προβεβλημένη παρουσία και απήχηση της Χίλαρι Κλίντον, το υψηλό ποσοστό επιβεβαιώνει τη δημοφιλία του κ. Μπάιντεν, όχι μόνο ως πολιτικού, αλλά και ως ανθρώπου. Είναι, άλλωστε, από τους λίγους πολιτικούς που ξυπνά ανθρώπινα ανακλαστικά σε όλους, όπως φάνηκε τους τελευταίους μήνες μετά τον πρόωρο θάνατο του γιου του. Δεν είναι μόνον οι φιλίες του με στελέχη και των δύο κομμάτων που οικοδομήθηκαν κατά την πολύχρονη θητεία του στο Κογκρέσο, είναι και ο χαρακτήρας του: δυναμικά κομματικός, αλλά ταυτόχρονα ευγενικός και συναινετικός.
Ο Τζο Μπάιντεν έχει απήχηση ακόμη και μεταξύ ανεξάρτητων ψηφοφόρων που δεν ταυτίζονται με κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα της χώρας. Το 36% εξ αυτών θα ήθελαν να είναι υποψήφιος.
Τελικά, μπορεί να αποφασίσει ότι δεν έχει τα αποθέματα υπομονής και επιμονής που απαιτούνται για να διεκδικήσει κανείς την ηγεσία της υπερδύναμης, όπως το είχε υπονοήσει πριν από μερικούς μήνες. Ομως, είναι πολλοί αυτοί που ελπίζουν ότι τελικά θα αλλάξει γνώμη. Μεταξύ αυτών και η ελληνοαμερικανική κοινότητα. Η ενδεχόμενη διεκδίκηση της προεδρίας των ΗΠΑ από έναν σθεναρό φιλέλληνα μόνο χρήσιμη μπορεί να αποδειχθεί για την Ελλάδα και την Κύπρο, υπό την έννοια ότι θα επηρεάσει, και πιθανώς θα συνδιαμορφώσει, θέσεις και προσεγγίσεις της επόμενης κυβέρνησης των ΗΠΑ σε ζητήματα που μας απασχολούν.
Ο Τζο Μπάιντεν είναι εδώ και δεκαετίες από τους πιο σθεναρούς υποστηρικτές της Ελλάδας και της Κύπρου στο αμερικανικό πολιτικό σύστημα. Ως γερουσιαστής επί τριάντα έξι χρόνια, ιδιαίτερα ως μέλος, αλλά και επί σειρά ετών ως πρόεδρος, της σημαντικής επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων, είχε επιδείξει αυξημένη ευαισθησία στα θέματα μείζονος σημασίας για τον Ελληνισμό και είχε συμβάλει στη διαμόρφωση θετικότερης στάσης της Ουάσιγκτον σε πολλά από αυτά.
Συνέχισε να επιδεικνύει το ίδιο ενδιαφέρον και μετά την αναρρίχηση στην αντιπροεδρία. Τον Δεκέμβριο του ’11 έγινε ο πρώτος εν ενεργεία αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, μετά τον Σπύρο Αγκνιου, που επισκέφθηκε την Αθήνα. Τον ίδιο μήνα έγινε και o πρώτος αντιπρόεδρος που μετέβη στο Φανάρι και συναντήθηκε με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, τον οποίο επισκέφθηκε ξανά τον Νοέμβριο του ’14. Λίγους μήνες νωρίτερα, τον Μάιο του ’14 μετέβη στη Λευκωσία. Οι συναντήσεις του με τον Κύπριο πρόεδρο, Νίκο Αναστασιάδη, είναι συχνές, μακρές και ουσιαστικές.
Γιατί αυτή η εισαγωγική αναφορά στην ιδιαίτερη σχέση του κ. Μπάιντεν με τον Ελληνισμό; Διότι λόγω αυτής εικάζω ότι θα επιλέξει μια κορυφαία εκδήλωση της Ομογένειας –το ετήσιο συμπόσιο του Τάγματος των Αρχόντων του Αγίου Ανδρέα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που πραγματοποιείται το Σάββατο στη Νέα Υόρκη– για να ανακοινώσει αν θα διεκδικήσει την προεδρία.
Ο κ. Μπάιντεν θα τιμηθεί με το βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων «Αθηναγόρας» –απονέμεται κάθε χρόνο σε πρόσωπο ή οργάνωση που επανειλημμένα, παραδειγματικά και με πλήρη αφοσίωση, υποστηρίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θρησκευτικές ελευθερίες– και στην ομιλία του ίσως γνωστοποιήσει τις προθέσεις του για το μέλλον.
Αν και σχετικά προχωρημένης ηλικίας –θα είναι 74 ετών στις εκλογές του Νοεμβρίου του 2016– παραμένει πολύ δημοφιλής στους κόλπους των Δημοκρατικών, αλλά και αποδεκτός από μετριοπαθείς Ρεπουμπλικανούς. Ετσι, δεν εκπλήσσει το γεγονός πως αν και η προεκλογική εκστρατεία για το χρίσμα έχει ξεκινήσει και στα δύο κόμματα εδώ και πολλούς μήνες, όλο και περισσότεροι οπαδοί των Δημοκρατικών, αλλά και ισχυροί χρηματοδότες του κόμματος, τον προτρέπουν να διεκδικήσει, έστω και τώρα, το προεδρικό χρίσμα.
Τελευταία δημοσκόπηση έδειξε ότι το 48% των δημοκρατικών ψηφοφόρων θέλουν να θέσει υποψηφιότητα. Με δεδομένη την προβεβλημένη παρουσία και απήχηση της Χίλαρι Κλίντον, το υψηλό ποσοστό επιβεβαιώνει τη δημοφιλία του κ. Μπάιντεν, όχι μόνο ως πολιτικού, αλλά και ως ανθρώπου. Είναι, άλλωστε, από τους λίγους πολιτικούς που ξυπνά ανθρώπινα ανακλαστικά σε όλους, όπως φάνηκε τους τελευταίους μήνες μετά τον πρόωρο θάνατο του γιου του. Δεν είναι μόνον οι φιλίες του με στελέχη και των δύο κομμάτων που οικοδομήθηκαν κατά την πολύχρονη θητεία του στο Κογκρέσο, είναι και ο χαρακτήρας του: δυναμικά κομματικός, αλλά ταυτόχρονα ευγενικός και συναινετικός.
Ο Τζο Μπάιντεν έχει απήχηση ακόμη και μεταξύ ανεξάρτητων ψηφοφόρων που δεν ταυτίζονται με κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα της χώρας. Το 36% εξ αυτών θα ήθελαν να είναι υποψήφιος.
Τελικά, μπορεί να αποφασίσει ότι δεν έχει τα αποθέματα υπομονής και επιμονής που απαιτούνται για να διεκδικήσει κανείς την ηγεσία της υπερδύναμης, όπως το είχε υπονοήσει πριν από μερικούς μήνες. Ομως, είναι πολλοί αυτοί που ελπίζουν ότι τελικά θα αλλάξει γνώμη. Μεταξύ αυτών και η ελληνοαμερικανική κοινότητα. Η ενδεχόμενη διεκδίκηση της προεδρίας των ΗΠΑ από έναν σθεναρό φιλέλληνα μόνο χρήσιμη μπορεί να αποδειχθεί για την Ελλάδα και την Κύπρο, υπό την έννοια ότι θα επηρεάσει, και πιθανώς θα συνδιαμορφώσει, θέσεις και προσεγγίσεις της επόμενης κυβέρνησης των ΗΠΑ σε ζητήματα που μας απασχολούν.
Συνέχισε να επιδεικνύει το ίδιο ενδιαφέρον και μετά την αναρρίχηση στην αντιπροεδρία. Τον Δεκέμβριο του ’11 έγινε ο πρώτος εν ενεργεία αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, μετά τον Σπύρο Αγκνιου, που επισκέφθηκε την Αθήνα. Τον ίδιο μήνα έγινε και o πρώτος αντιπρόεδρος που μετέβη στο Φανάρι και συναντήθηκε με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, τον οποίο επισκέφθηκε ξανά τον Νοέμβριο του ’14. Λίγους μήνες νωρίτερα, τον Μάιο του ’14 μετέβη στη Λευκωσία. Οι συναντήσεις του με τον Κύπριο πρόεδρο, Νίκο Αναστασιάδη, είναι συχνές, μακρές και ουσιαστικές.
Γιατί αυτή η εισαγωγική αναφορά στην ιδιαίτερη σχέση του κ. Μπάιντεν με τον Ελληνισμό; Διότι λόγω αυτής εικάζω ότι θα επιλέξει μια κορυφαία εκδήλωση της Ομογένειας –το ετήσιο συμπόσιο του Τάγματος των Αρχόντων του Αγίου Ανδρέα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που πραγματοποιείται το Σάββατο στη Νέα Υόρκη– για να ανακοινώσει αν θα διεκδικήσει την προεδρία.
Ο κ. Μπάιντεν θα τιμηθεί με το βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων «Αθηναγόρας» –απονέμεται κάθε χρόνο σε πρόσωπο ή οργάνωση που επανειλημμένα, παραδειγματικά και με πλήρη αφοσίωση, υποστηρίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θρησκευτικές ελευθερίες– και στην ομιλία του ίσως γνωστοποιήσει τις προθέσεις του για το μέλλον.
Αν και σχετικά προχωρημένης ηλικίας –θα είναι 74 ετών στις εκλογές του Νοεμβρίου του 2016– παραμένει πολύ δημοφιλής στους κόλπους των Δημοκρατικών, αλλά και αποδεκτός από μετριοπαθείς Ρεπουμπλικανούς. Ετσι, δεν εκπλήσσει το γεγονός πως αν και η προεκλογική εκστρατεία για το χρίσμα έχει ξεκινήσει και στα δύο κόμματα εδώ και πολλούς μήνες, όλο και περισσότεροι οπαδοί των Δημοκρατικών, αλλά και ισχυροί χρηματοδότες του κόμματος, τον προτρέπουν να διεκδικήσει, έστω και τώρα, το προεδρικό χρίσμα.
Τελευταία δημοσκόπηση έδειξε ότι το 48% των δημοκρατικών ψηφοφόρων θέλουν να θέσει υποψηφιότητα. Με δεδομένη την προβεβλημένη παρουσία και απήχηση της Χίλαρι Κλίντον, το υψηλό ποσοστό επιβεβαιώνει τη δημοφιλία του κ. Μπάιντεν, όχι μόνο ως πολιτικού, αλλά και ως ανθρώπου. Είναι, άλλωστε, από τους λίγους πολιτικούς που ξυπνά ανθρώπινα ανακλαστικά σε όλους, όπως φάνηκε τους τελευταίους μήνες μετά τον πρόωρο θάνατο του γιου του. Δεν είναι μόνον οι φιλίες του με στελέχη και των δύο κομμάτων που οικοδομήθηκαν κατά την πολύχρονη θητεία του στο Κογκρέσο, είναι και ο χαρακτήρας του: δυναμικά κομματικός, αλλά ταυτόχρονα ευγενικός και συναινετικός.
Ο Τζο Μπάιντεν έχει απήχηση ακόμη και μεταξύ ανεξάρτητων ψηφοφόρων που δεν ταυτίζονται με κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα της χώρας. Το 36% εξ αυτών θα ήθελαν να είναι υποψήφιος.
Τελικά, μπορεί να αποφασίσει ότι δεν έχει τα αποθέματα υπομονής και επιμονής που απαιτούνται για να διεκδικήσει κανείς την ηγεσία της υπερδύναμης, όπως το είχε υπονοήσει πριν από μερικούς μήνες. Ομως, είναι πολλοί αυτοί που ελπίζουν ότι τελικά θα αλλάξει γνώμη. Μεταξύ αυτών και η ελληνοαμερικανική κοινότητα. Η ενδεχόμενη διεκδίκηση της προεδρίας των ΗΠΑ από έναν σθεναρό φιλέλληνα μόνο χρήσιμη μπορεί να αποδειχθεί για την Ελλάδα και την Κύπρο, υπό την έννοια ότι θα επηρεάσει, και πιθανώς θα συνδιαμορφώσει, θέσεις και προσεγγίσεις της επόμενης κυβέρνησης των ΗΠΑ σε ζητήματα που μας απασχολούν.
No comments:
Post a Comment