Το παράλληλο πρόγραμμα
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η Ευρώπη ανησυχεί για την αποσταθεροποίηση της Ελλάδας. Ως εκ τούτου η Ευρώπη, με την παρότρυνση των ΗΠΑ, πιέζει την ελληνική κυβέρνηση να υπογράψει τη συμφωνία του Ιουλίου. Η Ευρώπη θεωρεί ότι η δημοσιονομική πειθαρχία θα οδηγήσει στην ανάπτυξη και, διά της αναπτύξεως και της επακόλουθης ευημερίας, η δημοκρατική σταθερότητα είναι δεδομένη. Ο κ. Τσίπρας δεν το πιστεύει, αλλά έπειτα από κατανάλωση φαιάς ουσίας και διπλωματικού μόχθου δεκαεπτά ωρών αποφασίζει να υπογράψει. Επιστρέφει, και αφού ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς του με τους εσωκομματικούς του αντιπάλους, προκηρύσσει εκλογές. Τις κερδίζει υποσχόμενος πως θα εφαρμόσει το πρόγραμμα μεν, διαφωνεί δε, και επειδή διαφωνεί, έχει κατά νου ένα «παράλληλο πρόγραμμα».
Η Ευρώπη ακούει τα περί «παράλληλου προγράμματος» και υπομειδιά. Ασ’ τον να λέει. Πήραμε την υπογραφή του και την ψήφο στη Βουλή. Το παιδί ξέρει τα χούγια αυτού του ιδιότροπου λαού, μιλάει τη γλώσσα του, οπότε δεν έχουμε λόγο να ανησυχούμε. Τον φέραμε στα μέτρα μας, μια χαρά την κάνει τη δουλειά. Η κ. Μέρκελ αποφαίνεται πως τον καιρό που ανησυχούσαμε για την Ελλάδα τον αφήσαμε πίσω μακριά και ο κ. Ολάντ επισκέπτεται την Αθήνα. Η επίσκεψη, αν και υπό βροχή, στέφεται από επιτυχία. Τον υποδέχονται με ενδύματα σκούρων αποχρώσεων και του κάνουν την τιμή να τον γνωρίσουν στον κ. Λαζόπουλο. Φεύγει ικανοποιημένος, διότι τον υποδέχθηκαν ως ηγέτη της Ευρώπης, τον είπαν και Φρανσουά και τον καθησύχασαν πως όλα θα γίνουν.
Κάποια στιγμή ο κ. Δραγασάκης, ο σοβαροφανής βραχίων της οικονομικής πολιτικής, μιλάει για κάποια «παράλληλη τράπεζα». Δεν ξέρω αν ανησύχησαν, αλλά τους καθησύχασαν. Λέμε «αν», σε περίπτωση που κάτι στραβώσει θα την κάνουμε. Αλλιώς, όλα όπως είπαμε. Εμείς ξέρουμε να τιμούμε την υπογραφή μας. Και επειδή ξέρουν να την τιμούν, σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί τον λαό να διαδηλώσει κατά των μέτρων που έχει συμφωνήσει να εφαρμόσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Υποθέτω ότι υπουργοί θα συμμετάσχουν. Σιγά μην έχουν πρόβλημα. Ο πρωθυπουργός ευσχήμως απουσιάζει στη Μάλτα για να λύσει το προσφυγικό. Θα απορήσουν οι εταίροι; Θα το αποδώσουν και αυτό, υποθέτω, στην ιδιοπροσωπία του λαού μας.
Και όμως, το παράλληλο πρόγραμμα λειτουργεί μια χαρά. Τον Απρίλιο, σε ένα νομοσχέδιο αποφασίσθηκαν η κατάργηση των φυλακών υψίστης ασφαλείας, η κατάργηση του νόμου για την κουκούλα, της υποχρεωτικής λήψης DNA και η απελευθέρωση των συγγενών των «Πυρήνων της Φωτιάς». Θυμάμαι τον κ. Μητσοτάκη να τα καταγγέλλει εις ώτα μη ακουόντων. Ηταν αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων που κατήγγειλε ο κ. Πανούσης; Ηταν πάντως όλα αιτήματα των τρομοκρατών και λοιπών κουκουλοφόρων. Τώρα προτείνουν την αθώωση των καταληψιών, εάν κριθεί ότι «προασπίζονται μείζον κοινωνικό συμφέρον» – όπως το δικαίωμα του φοιτητή να μη σπουδάζει ή η κατάληψη τραπεζών υποθέτω. Αυτά, βέβαια, δεν ανησυχούν την Ευρώπη. Είναι ζητήματα της ιδιοπροσωπίας μας.
Με τη γραφειοκρατική της νοοτροπία, η Ευρώπη δεν μπορεί να δει ότι η αποσταθεροποίηση της δημοκρατίας μπορεί να προέλθει από ένα καθεστώς κοινωνικής ανομίας, το οποίο εκφράζει πολιτικά η κυβέρνηση.
No comments:
Post a Comment