Αμεση ανάλυση: Το τρίτο και χείριστο για τις offshore

Αμεση ανάλυση: Το τρίτο και χείριστο για τις offshore

ΠΑΣΧΟΣ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣ

• 

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:

Αποτελεί δομικό στοιχείο του δυτικού νομικού πολιτισμού η επιείκεια, και εξ αυτού του λόγου δίδεται το πλεονέκτημα επί της διαδικασίας στον κατηγορούμενο. «Οι σύγχρονες φιλοσοφικές συζητήσεις για την επιείκεια στηρίζονται στη θεμελιακή σύλληψη και ηθική / δικαιική θεωρία του Αριστοτέλη... Σύμφωνα με τη θεωρία του, η επιείκεια εντάσσεται στον ευρύτερο εννοιολογικό κύκλο της δικαιοσύνης, όχι με μια απλή υπαγωγή, αλλά ασκώντας μια διορθωτική των νόμων λειτουργία». Αυτά τα ξέρει καλά ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Νίκος Παρασκευόπουλος, αφού ο ίδιος τα έχει πει στο συμπόσιο με τίτλο «Ποια Ελλάδα»  που έγινε στις 13-14 Φεβρουαρίου  2014 στην Θεσσαλονίκη.

Προξενεί λοιπόν αλγεινή εντύπωση το γεγονός ότι αυτός ο νομικός κατέθεσε νομοτεχνική «βελτίωση» με την οποία δεν θα υπάρχει αμνήστευση ή παραγραφή αδικήματος πολιτικών προσώπων εξαιτίας της συμμετοχής τους σε offshore, ακόμη κι αν επικαλεστούν την επιεικέστερη διάταξη που ίσχυσε για τρεις μέρες από τη δημοσίευση του προηγούμενου νόμου. Όχι μόνο γιατί αυτός ο υπουργός εξάντλησε την νομοθετική του επιείκεια για τον καταδικασθέντα για σειρά δολοφονιών κ. Σάββα Ξηρό, αλλά επιδιώκει να παρακάμψει ένα θεμελιώδες άρθρο του Ποινικού Κώδικα. Το άρθρο 2 λέει «αν από την τέλεση της πράξης έως την αμετάκλητη εκδίκασή της ίσχυσαν δύο ή περισσότεροι νόμοι, εφαρμόζεται αυτός που περιέχει τις ευμενέστερες για τον κατηγορούμενο διατάξεις».

Η ad hoc παράκαμψη δημιουργεί ένα εξαιρετικά επικίνδυνο προηγούμενο. Αν υπουργός θέλει να καταργήσει το άρθρο του ποινικού κώδικα περί επιείκειας, πρέπει να το καταργήσει για όλες τις περιπτώσεις και όχι με «νομοτεχνικές βελτιώσεις». Δεν μπορεί να κάνει ο υπουργός Δικαιοσύνης ό,τι γουστάρει, ή ότι τέλος πάντων του υπαγορεύει το λαϊκό αίσθημα. Η κυβέρνηση  ανοίγει -και πάλι- μια τεράστια τρύπα στο δίκαιο. Καταλαβαίνουν τα παλικάρια της Πρώτης Φοράς ότι δεν μπορούν να καλύπτουν τις γκάφες τους πλήττοντας τον πυρήνα του του νομικού μας πολιτισμού; Ή δεν τους νοιάζει;

Λέχθηκε για τον Νίξον, αλλά ταιριάζει γάντι στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ: «αν δύο λάθη δεν κάνουν ένα σωστό, δοκίμασε τα τρία». Η κυβέρνηση έκανε το λάθος -εσκεμμένο ή όχι· θα φανεί στο άμεσο μέλλον- να αθωώσει όποιους πολιτικούς έκρυψαν ή θέλουν να κρύψουν τα λεφτά τους σε εξωχώριες εταιρίες. Έγινε δικαιολογημένα χαμός, και για να το «διορθώσει» έκανε ένα δεύτερο και  χειρότερο λάθος. Ποινικοποίησε την κατοχή απλών μετοχών σε ξένες εταιρίες, όχι μόνο των πολιτικών αλλά και των συγγενών τους, κατά παράβαση κάθε γράμματος του ενωσιακού δικαίου, αλλά και της λογικής. Ορθώς επεσήμανε η Νέα Δημοκρατία ότι αν κάποιο πολιτικό στέλεχος έχει τέκνο, δηλαδή, πρόσωπο που συνδέεται μαζί του σε πρώτο βαθμό συγγένειας, το οποίο είναι ιδρυτικό στέλεχος οποιασδήποτε εταιρείας στο εξωτερικό ή εργάζεται στο εξωτερικό και μετέχει στο κεφάλαιο οποιασδήποτε εταιρείας του εξωτερικού, ανεξαρτήτως ποσοστού, θα υποστεί τις κυρώσεις του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 3, ήτοι φυλάκιση μέχρι 2 έτη και χρηματική ποινή από 10.000 έως 500.000 ευρώ. Δηλαδή, τι πρέπει να κάνει κάποιος λογικός άνθρωπος; Να εγκαταλείψει την καριέρα ο γιος ή θυγατέρα στο εξωτερικό; Να αποκηρύξει ο πατέρας τα τέκνα του; Να μεταναστεύσουν όλοι μαζί σε άλλη χώρα που κυριαρχεί η λογική;

Το τρίτο και χείριστο λάθος είναι η «νομοτεχνική βελτίωση» του κ. Παρασκευόπουλου.

Κάποιος φυσικά μπορεί να ρωτήσει: «ναι, αλλά τι θα γίνει με εκείνους που λόγω γκάφας ή εσκεμμένης ενέργειας της κυβέρνησης θα την γλιτώσουν, χρησιμοποιώντας τον αρχικό νόμο;» Κατ' αρχάς πρέπει να πούμε ότι αυτό θα γίνει εκ των πραγμάτων στα δικαστήρια. Δεν υπάρχει δικαστής που θα εφαρμόσει επιλεκτικά τον ποινικό κώδικα μόνο και μόνο για να κάνει σόου ο κ. Τσίπρας στην Βουλή ότι «η Αριστερά δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί της». Κατά δεύτερον έτσι όπως τα έκαναν πρέπει να τα διορθώσουν, αλλά χωρίς εκπτώσεις στην Δημοκρατία. Δεν είναι δυνατόν στην Ελλάδα του 2016 να ψηφίζονται τέτοια τερατουργήματα που πλήττουν τον βασικό πυρήνα του Δικαίου. Τα είδαμε όλα με αυτή την κυβέρνηση, αλλά δεν παύει να μάς εκπλήσσει κάθε φορά χειρότερα.

Εκτός αν το κάνουν από σύστημα: μην γκρινιάζετε για την αρχική τροπολογία, διότι δεν ξέρετε πόσο χειρότερες θα είναι οι διορθωτικές της.