Θέση δικαστών μόνον στην έδρα Του Μπαμπη Παπαδημητριου Πραγματικά, δεν περίμενα κάτι παρόμοιο. Να στερούν τη δικαιοσύνη από τον λαό οι ίδιοι οι δικαστές. Πιο πρόδηλη κατάργηση της αυτονομίας με την οποία περιβάλλεται η τρίτη εξουσία δεν θα μπορούσε να συμβεί. Καμία δικαιολογία δεν υπάρχει για την έργω κατάργηση ενός θεμελιώδους δικαιώματος του ανθρώπου. Δεν περίμενα, πραγματικά, ότι δικαστές θα καταπατούσαν συνταγματική ρύθμιση: το άρθρο 23 του Συντάγματος, το οποίο απαγορεύει την «απεργία με οποιαδήποτε μορφή στους δικαστικούς λειτουργούς και σ’ αυτούς που υπηρετούν στα σώματα ασφαλείας». Ούτε ήταν αναμενόμενο ότι θα διέλυαν το θεμέλιο επί του οποίου χτίζουν, όταν ομιλούν για εξουσίες με ίσο μεταξύ τους κύρος, αφού καταπατούν και όσα λέγει το άρθρο 40 του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων. Ποιος θα δικάσει τους δικαστές; Οι κυβερνητικοί δεν μπορούν, αφού δεν επιτρέπεται η παρέμβαση του υπουργού, ούτε των κρατικών οργάνων τάξης. Οι ψηφοφόροι δεν μπορούν, αφού οι δικαστές δεν εκλέγονται. Επομένως, οι μόνοι προς τους οποίους μπορεί ο τελευταίος λογικός σε αυτή τη χώρα να στραφεί είναι οι εκπρόσωποι των πολιτών, δηλαδή οι βουλευτές. Ισως γι’ αυτό οι συνδικαλιστές των δικαστικών έχουν βάλει στο στόχαστρο τους βουλευτές ως μέτρο μισθολογικής εξομοίωσης και, τελικά, ταύτισης. Οι δικαστές διαπράττουν κολοσσιαίο λάθος. Επικυρώνουν τις χειρότερες φήμες και κακεντρέχειες που σπερμολογούνται εναντίον τους. Κόβουν τα χέρια σε όσους, όπως εγώ, ειλικρινώς πίστεψαν και πιστεύουν στην ανάγκη της καλής αμοιβής τους, στο όνομα της πάταξης της διαφθοράς. Πώς να υποστηρίξω την ακεραιότητα του δικαστή όταν ο ίδιος γίνεται έρμαιο πολιτικών καθοδηγητών και δήθεν συνδικαλιστών της αντάρας; Φτάσαμε στο σημείο να τίθεται το εξής ερώτημα: «Τις ημέρες αυτές που οι δικαστές δεν δικάζουν, γιατί συνεχίζεται η πληρωμή των μισθών τους;». Η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα πρέπει να συνδυαστεί με τις απαντήσεις που πρέπει να δώσουν σε άλλα συναφή ερωτήματα. Γιατί πρέπει να αμείβονται όσοι δικαστικοί δεν εκδίδουν ποτέ τις αποφάσεις με τις οποίες χρεώνονται ή τις καθυστερούν αδικαιολόγητα; Πότε μετρήθηκε, με αντικειμενικότητα και διαφάνεια, η απόδοση των δικαστών; Ποιος απολογήθηκε για τις πολύμηνες καθυστερήσεις που διαλύουν επιχειρήσεις, θέσεις εργασίας, φορολογικά έσοδα, οικογένειες και συνειδήσεις; Πώς θα εκριζωθεί ο κορπορατισμός στη διοίκηση των δικαστηρίων; Επρεπε να έχουμε βγάλει τα συμπεράσματά μας από την εκδίωξη των Ευρωπαίων εμπειρογνωμόνων, που προσέφεραν γνώσεις και εμπειρία. Τουλάχιστον τώρα, οι δικαστές πρέπει να γυρίσουν εκεί που τους θέλει η κοινωνία: στην έδρα τους. Πριν χάσουν ολότελα το κύρος τους. kathimerini