Θολούρα και σύγχιση στον ΣύριζαΘολούρα και σύγχυση στον ΣΥΡΙΖΑ 11:01 12/03/2014 Opening quote Το «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» του ΓΑΠ επικαιροποιεί ο Τσίπρας Το τελευταίο διάστημα με το ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά με τη ρητορική Τσίπρα συμβαίνει το εξής απλό πράγμα. Όταν γίνεται προσπάθεια να κωδικοποιηθεί η πολιτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ σε συγκεκριμένα συνθήματα – διλήμματα, γύρω απ’ τα οποία θα δημιουργήσει προϋποθέσεις συσπείρωσης ενόψει και των εκλογών, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δημιουργεί ένα πεδίο ασάφειας, θολούρας και σύγχυσης. Στοιχείο που αφορά την κατάσταση και τους προβληματισμούς που επικρατούν σε μεγάλο μέρος και του στελεχικού του δυναμικού στο πλαίσιο της επικαιροποίησης του κυβερνητικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Καθόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι στις περιπτώσεις που τοποθετούνταν για τα κορυφαία θέματα της οικονομικής πολιτικής όπως το μνημόνιο, το χρέος, η φορολογία, ο προϋπολογισμός (ισοσκελισμένος, πρωτογενές πλεόνασμα κλπ), αρμόδια στελέχη όπως ο Γιώργος Σταθάκης και ο Γιάννης Μηλιός, για μέρες μετά υποχρεώνονταν είτε ως πρόσωπα οι ίδιοι, είτε ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα να δίνει διευκρινίσεις, ενώ σε πολλές περιπτώσεις δέχονταν σκληρές κριτικές για τις θέσεις τους από άλλα στελέχη. Η κατάσταση αυτή, της θολούρας και της σύγχυσης έχει εξήγηση και βρίσκεται στην προσπάθεια της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα ενώπιον των οποίων βρίσκεται αυτή τη στιγμή. Και το ασυμβίβαστο έγκειται στο γεγονός ότι στο πλαίσιο της ευρωζώνης και της ΕΕ γενικότερα έχουν θεσμοθετηθεί πλέον σειρά δεσμεύσεων για την οικονομική πολιτική που θα ακολουθήσουν τα κράτη μέλη και ειδικά τα υπερχρεωμένα κράτη όπως η Ελλάδα. Είτε με την τυπική παρουσία της τρόικας είτε χωρίς αυτή. Είτε υπάρχει μνημόνιο όπως το ξέρουμε σήμερα είτε όχι. Ακόμα και η Γαλλία, δεύτερη δύναμη της ευρωζώνης βρίσκεται σε επιτήρηση εξαιτίας των προβλημάτων της γαλλικής οικονομίας. Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση ο ΣΥΡΙΖΑ προσαρμόζεται με συνθήματα-διλήμματα ενόψει κυρίως των ευρωεκλογών που περισσότερο ζητούν την απόρριψη της σημερινής πολιτικής παρά έχουν ένα σαφές και συγκεκριμένο μήνυμα για το αύριο. Και για την ακρίβεια παρουσιάζουν το ΣΥΡΙΖΑ ως καταλύτη αλλαγών σ’ ολόκληρη την Ευρώπη για να μπορεί η Κουμουνδούρου να υπόσχεται ότι θα μπει τέλος στη λιτότητα και στην Ελλάδα. Τα συνθήματα-διλήμματα που θέτει ο Αλέξης Τσίπρας ως κριτήριο ψήφου τόσο στην Ελλάδα όσο και στις περιοδείες του στην Ευρώπη είναι αν τα μνημόνια πέτυχαν ή απέτυχαν και αν αποτελούν «success story», αν η έξοδος απ’ την κρίση μπορεί να γίνει με την ίδια συνταγή ή με ανάπτυξη και αλληλεγγύη και τέλος αν η Ευρώπη θα είναι της Μέρκελ ή της δημοκρατίας. Το τι πραγματικό και πρακτικό αντίκρισμα έχει αυτού του είδους η επιχειρηματολογία δεν έχει να θυμηθεί κανείς τα προεκλογικά συνθήματα του Γιώργου Παπανδρέου το 2009 με κυρίαρχο το «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». Τη συνέχεια την ξέρουμε όλοι και κυρίως τη ζούμε. Πίσω όμως απ’ όλα αυτά κρύβεται κάτι πολύ πιο σοβαρό που δεν έχει ακόμα το θάρρος να ομολογήσει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό το κάτι είναι η αποδοχή επί της ουσίας του μνημονιακού πλαισίου πολιτικής στο οποίο έχει αποφασίσει να κινηθεί.

Θολούρα και σύγχυση στον ΣΥΡΙΖΑ

11:0112/03/2014

Το «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» του ΓΑΠ επικαιροποιεί ο Τσίπρας

Το τελευταίο διάστημα με το ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά με τη ρητορική Τσίπρα συμβαίνει το εξής απλό πράγμα. Όταν γίνεται προσπάθεια να κωδικοποιηθεί η πολιτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ σε συγκεκριμένα συνθήματα – διλήμματα, γύρω απ’ τα οποία θα δημιουργήσει προϋποθέσεις συσπείρωσης ενόψει και των εκλογών, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δημιουργεί ένα πεδίο ασάφειας, θολούρας και σύγχυσης. Στοιχείο που αφορά την κατάσταση και τους προβληματισμούς που επικρατούν σε μεγάλο μέρος και του στελεχικού του δυναμικού στο πλαίσιο της επικαιροποίησης του κυβερνητικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ.

Καθόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι στις περιπτώσεις που τοποθετούνταν για τα κορυφαία θέματα της οικονομικής πολιτικής όπως το μνημόνιο, το χρέος, η φορολογία, ο προϋπολογισμός (ισοσκελισμένος, πρωτογενές πλεόνασμα κλπ), αρμόδια στελέχη όπως ο Γιώργος Σταθάκης και ο Γιάννης Μηλιός, για μέρες μετά υποχρεώνονταν είτε ως πρόσωπα οι ίδιοι, είτε ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα να δίνει διευκρινίσεις, ενώ σε πολλές περιπτώσεις δέχονταν σκληρές κριτικές για τις θέσεις τους από άλλα στελέχη.

Η κατάσταση αυτή, της θολούρας και της σύγχυσης έχει εξήγηση και βρίσκεται στην προσπάθεια της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα ενώπιον των οποίων βρίσκεται αυτή τη στιγμή. Και το ασυμβίβαστο έγκειται στο γεγονός ότι στο πλαίσιο της ευρωζώνης και της ΕΕ γενικότερα έχουν θεσμοθετηθεί πλέον σειρά δεσμεύσεων για την οικονομική πολιτική που θα ακολουθήσουν τα κράτη μέλη και ειδικά τα υπερχρεωμένα κράτη όπως η Ελλάδα. Είτε με την τυπική παρουσία της τρόικας είτε χωρίς αυτή. Είτε υπάρχει μνημόνιο όπως το ξέρουμε σήμερα είτε όχι. Ακόμα και η Γαλλία, δεύτερη δύναμη της ευρωζώνης βρίσκεται σε επιτήρηση εξαιτίας των προβλημάτων της γαλλικής οικονομίας.

Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση ο ΣΥΡΙΖΑ προσαρμόζεται με συνθήματα-διλήμματα ενόψει κυρίως των ευρωεκλογών που περισσότερο ζητούν την απόρριψη της σημερινής πολιτικής παρά έχουν ένα σαφές και συγκεκριμένο μήνυμα για το αύριο. Και για την ακρίβεια παρουσιάζουν το ΣΥΡΙΖΑ ως καταλύτη αλλαγών σ’ ολόκληρη την Ευρώπη για να μπορεί η Κουμουνδούρου να υπόσχεται ότι θα μπει τέλος στη λιτότητα και στην Ελλάδα.

Τα συνθήματα-διλήμματα που θέτει ο Αλέξης Τσίπρας ως κριτήριο ψήφου τόσο στην Ελλάδα όσο και στις περιοδείες του στην Ευρώπη είναι αν τα μνημόνια πέτυχαν ή απέτυχαν και αν αποτελούν «success story», αν η έξοδος απ’ την κρίση μπορεί να γίνει με την ίδια συνταγή ή με ανάπτυξη και αλληλεγγύη και τέλος αν η Ευρώπη θα είναι της Μέρκελ ή της δημοκρατίας. Το τι πραγματικό και πρακτικό αντίκρισμα έχει αυτού του είδους η επιχειρηματολογία δεν έχει να θυμηθεί κανείς τα προεκλογικά συνθήματα του Γιώργου Παπανδρέου το 2009 με κυρίαρχο το «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». Τη συνέχεια την ξέρουμε όλοι και κυρίως τη ζούμε.

Πίσω όμως απ’ όλα αυτά κρύβεται κάτι πολύ πιο σοβαρό που δεν έχει ακόμα το θάρρος να ομολογήσει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό το κάτι είναι η αποδοχή επί της ουσίας του μνημονιακού πλαισίου πολιτικής στο οποίο έχει αποφασίσει να κινηθεί.ANTINEWS