Ευθύνη και ανευθυνότητα
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η αλήθεια είναι ότι η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Θεανώ Φωτίου έκανε φιλότιμη προσπάθεια να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα -πώς, δηλαδή, βρέθηκε το κτίριο διοίκησης του Καποδιστριακού κατειλημμένο μετά την επίσκεψη των βουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης- αλλά δεν έπεισε κανέναν. «Ουδέποτε παραβιάσαμε την πόρτα του Πανεπιστημίου», είπε χθες (21.10.2014) στον ραδιοσταθμό VimaFM. «Υπενθυμίζουμε σε όλους ότι είναι δημόσιος χώρος. Δεν είναι δική μας ευθύνη (ότι πέρασαν και φοιτητές και εργαζόμενοι, μαζί με τους βουλευτές)».
Βεβαίως δεν θα περιμέναμε ποτέ από βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ να δηλώσει υπεύθυνος για κάτι, αλλά το ερώτημα είναι άλλο: τι δουλειά είχαν οι τρεις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να πάνε στο Πανεπιστήμιο για να συναντήσουν τον πρύτανη και μάλιστα χωρίς ραντεβού; Είναι δουλειά τους να μπουκάρουν όπου τους καπνίσει και να μπουκάρουν μαζί τους (φυσικά με δεδομένη την ανευθυνότητά των βουλευτών) και οι τραμπούκοι που μέρες τώρα πολιορκούν το κτίριο της διοίκησης για να το καταλάβουν; Αν ήθελαν ενημέρωση ως βουλευτές μπορούσαν να κάνουν μια ερώτηση στη Βουλή. Αν ήθελαν να μάθουν από πρώτο χέρι τι συμβαίνει θα έκλειναν κάποιο ραντεβού με τον πρύτανη κ. Θεόδωρο Φορτσάκη.
Φυσικά όλοι έχουν το δικαίωμα να μπαίνουν σε δημόσιους χώρους, όπως υποστήριξε στη συνέντευξή της η κ. Φωτίου. Σε κάποιους χώρους, όμως, χρειάζεται ραντεβού και σε κάποιους (ναι!) χρειάζεται ακόμη και η επίδειξη αστυνομικής ταυτότητας. Μπορεί να φανταστεί κάποιος να μπουκάρει στο γραφείο της στο Πολυτεχνείο (η κ. Φωτίου σύμφωνα με το βιογραφικό της διδάσκει εκεί από το 1972) χωρίς ραντεβού και να στρωθεί για καφέ και κουβέντα; Δεν θα του δείξει ευγενικά ή λιγότερο ευγενικά την πόρτα, παρά το γεγονός ότι το γραφείο της είναι σε δημόσιο κτίριο; Αντιθέτως, για το κτίριο διοίκησης του Καποδιστριακού, η κ. Φωτίου περήφανη δηλώνει: «Τρεις βουλευτές θέλουμε να συζητήσουμε με τον πρύτανη. Μπαίνουμε. Δεν ήταν εκεί. Συζητάμε με τον αντιπρύτανη». Είναι προφανές ότι εκείνη ακριβώς τη στιγμή περνούσαν τυχαία και καμιά τριανταριά νοματαίοι κι αφού δεν έβλεπαν φως, είδαν τους τρεις βουλευτές και μπήκαν για να καταλάβουν -«συμβολικώς» πάντα- το κτίριο.
Το γεγονός ότι ένα κτίριο ανήκει στο Δημόσιο δεν σημαίνει ότι είναι δημόσιος χώρος με την έννοια ότι είναι ανοιχτό και χωρίς μέτρα ασφαλείας για να γίνει κέντρο διερχομένων ή χώρος «επαναστατικής γυμναστικής». Μπορεί κάποιος να μπουκάρει σ’ ένα υπουργείο ή ακόμη και στο Μέγαρο Μαξίμου χωρίς να δείξει ταυτότητα; Στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας; Στις φυλακές; Ολα τα παραπάνω κτίρια του Δημοσίου είναι. Γιατί, λοιπόν, να μην ισχύουν οι ίδιοι κανόνες στα γραφεία διοίκησης του Πανεπιστημίου; Τι είναι τα ΑΕΙ; Μπάτε καταληψίες αλέστε και αλεστικά μη δώσετε;
Είναι περίεργο που όπου φασαρία και κατάληψη κάποιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ είναι παρών. Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι χαϊδεύουν τα αυτιά των παρανομούντων· να δεχθούμε ότι είναι τόσο ανεύθυνοι που δεν καταλαβαίνουν ότι θα χρησιμοποιηθούν από κάποιους για να παρανομήσουν και να διαταράξουν τη λειτουργία των ΑΕΙ ή άλλων δημόσιων υπηρεσιών. Μήπως, λοιπόν, ήρθε η ώρα να γίνει η κ. Φωτίου και η υπόλοιποι που απαρτίζουν την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ λίγο πιο υπεύθυνοι; Εστω να τηλεφωνούν όταν θέλουν να συναντήσουν κάποιον...
Βεβαίως δεν θα περιμέναμε ποτέ από βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ να δηλώσει υπεύθυνος για κάτι, αλλά το ερώτημα είναι άλλο: τι δουλειά είχαν οι τρεις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να πάνε στο Πανεπιστήμιο για να συναντήσουν τον πρύτανη και μάλιστα χωρίς ραντεβού; Είναι δουλειά τους να μπουκάρουν όπου τους καπνίσει και να μπουκάρουν μαζί τους (φυσικά με δεδομένη την ανευθυνότητά των βουλευτών) και οι τραμπούκοι που μέρες τώρα πολιορκούν το κτίριο της διοίκησης για να το καταλάβουν; Αν ήθελαν ενημέρωση ως βουλευτές μπορούσαν να κάνουν μια ερώτηση στη Βουλή. Αν ήθελαν να μάθουν από πρώτο χέρι τι συμβαίνει θα έκλειναν κάποιο ραντεβού με τον πρύτανη κ. Θεόδωρο Φορτσάκη.
Φυσικά όλοι έχουν το δικαίωμα να μπαίνουν σε δημόσιους χώρους, όπως υποστήριξε στη συνέντευξή της η κ. Φωτίου. Σε κάποιους χώρους, όμως, χρειάζεται ραντεβού και σε κάποιους (ναι!) χρειάζεται ακόμη και η επίδειξη αστυνομικής ταυτότητας. Μπορεί να φανταστεί κάποιος να μπουκάρει στο γραφείο της στο Πολυτεχνείο (η κ. Φωτίου σύμφωνα με το βιογραφικό της διδάσκει εκεί από το 1972) χωρίς ραντεβού και να στρωθεί για καφέ και κουβέντα; Δεν θα του δείξει ευγενικά ή λιγότερο ευγενικά την πόρτα, παρά το γεγονός ότι το γραφείο της είναι σε δημόσιο κτίριο; Αντιθέτως, για το κτίριο διοίκησης του Καποδιστριακού, η κ. Φωτίου περήφανη δηλώνει: «Τρεις βουλευτές θέλουμε να συζητήσουμε με τον πρύτανη. Μπαίνουμε. Δεν ήταν εκεί. Συζητάμε με τον αντιπρύτανη». Είναι προφανές ότι εκείνη ακριβώς τη στιγμή περνούσαν τυχαία και καμιά τριανταριά νοματαίοι κι αφού δεν έβλεπαν φως, είδαν τους τρεις βουλευτές και μπήκαν για να καταλάβουν -«συμβολικώς» πάντα- το κτίριο.
Το γεγονός ότι ένα κτίριο ανήκει στο Δημόσιο δεν σημαίνει ότι είναι δημόσιος χώρος με την έννοια ότι είναι ανοιχτό και χωρίς μέτρα ασφαλείας για να γίνει κέντρο διερχομένων ή χώρος «επαναστατικής γυμναστικής». Μπορεί κάποιος να μπουκάρει σ’ ένα υπουργείο ή ακόμη και στο Μέγαρο Μαξίμου χωρίς να δείξει ταυτότητα; Στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας; Στις φυλακές; Ολα τα παραπάνω κτίρια του Δημοσίου είναι. Γιατί, λοιπόν, να μην ισχύουν οι ίδιοι κανόνες στα γραφεία διοίκησης του Πανεπιστημίου; Τι είναι τα ΑΕΙ; Μπάτε καταληψίες αλέστε και αλεστικά μη δώσετε;
Είναι περίεργο που όπου φασαρία και κατάληψη κάποιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ είναι παρών. Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι χαϊδεύουν τα αυτιά των παρανομούντων· να δεχθούμε ότι είναι τόσο ανεύθυνοι που δεν καταλαβαίνουν ότι θα χρησιμοποιηθούν από κάποιους για να παρανομήσουν και να διαταράξουν τη λειτουργία των ΑΕΙ ή άλλων δημόσιων υπηρεσιών. Μήπως, λοιπόν, ήρθε η ώρα να γίνει η κ. Φωτίου και η υπόλοιποι που απαρτίζουν την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ λίγο πιο υπεύθυνοι; Εστω να τηλεφωνούν όταν θέλουν να συναντήσουν κάποιον...
No comments:
Post a Comment