Αυτοί που στηρίζουν την ασυδοσία νυν και ΑΕΙ
H σύνοδος πρυτάνεων έχει ζητήσει αύξηση της χρηματοδότησης για τη φύλαξη των πανεπιστημίων, καλώντας το υπουργείο Παιδείας να ορίσει και το θεσμικό πλαίσιο για ενίσχυση των υπηρεσιών φύλαξης.
Απόδειξη των «κεκτημένων» στρεβλώσεων που στιγματίζουν το ελληνικό πανεπιστήμιο αποτελούν οι αντιδράσεις στην απόφαση της νέας πρυτανικής αρχής του Πανεπιστημίου Αθηνών για στοιχειώδη έλεγχο των εισερχομένων στον χώρο των Προπυλαίων -όπου στεγάζεται η διοίκηση του ιδρύματος- σε συνδυασμό με την ενίσχυση βασικών μέτρων προστασίας, όπως φύλαξη και καλύτερος φωτισμός του εμβληματικού κτιρίου τα βράδια. Για το θέμα, κρίσιμη μάχη θα δοθεί την προσεχή Πέμπτη όταν η Σύγκλητος του ΕΚΠΑ θα κληθεί να στηρίξει τις αποφάσεις Φορτσάκη, έχοντας να αντιμετωπίσει, για μία ακόμη φορά, τις αντιδράσεις των μειοψηφικών ομάδων αριστερών φοιτητών που συνηθίζουν με «τσαμπουκά» να διαλύουν τις συνεδριάσεις των θεσμικών οργάνων επειδή δεν συμφωνούν με τις διαφαινόμενες αποφάσεις τους. Ευρύτερα, τα ιδεολογικοπολιτικά χαρακώματα που όρθωσε ο χώρος της Αριστεράς εντός του ΑΕΙ αλλά και στην κεντρική πολιτική σκηνή, με διακύβευμα ένα θέμα αυτονόητο στα δυτικά ΑΕΙ, όπως τονίζουν στην «Κ» τέσσερις Ελληνες πανεπιστημιακοί του εξωτερικού, αποτελούν δείγμα των εγγενών αδυναμιών της ελληνικής Αριστεράς και τροχοπέδη στον εκσυγχρονισμό των πανεπιστημίων.
Ειδικότερα, η απόφαση του πρύτανη του ΕΚΠΑ Θεόδωρου Φορτσάκη για έλεγχο των εισερχομένων στον χώρο των Προπυλαίων και για βελτίωση της φύλαξης του ιδρύματος βρίσκει σύμφωνη μεγάλη μερίδα της πανεπιστημιακής κοινότητας. Αλλωστε, σε αντίστοιχες ενέργειες προσανατολίζονται οι πρυτάνεις των ΑΕΙ της Αττικής και της Θεσσαλονίκης. Χαρακτηριστικά, η σύνοδος πρυτάνεων ζητεί αύξηση της χρηματοδότησης για τη φύλαξη καλώντας το υπουργείο Παιδείας να ορίσει και το θεσμικό πλαίσιο για ενίσχυση των υπηρεσιών φύλαξης. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η πρόταση που έχει διατυπωθεί (π.χ. από ΔΑΠ-ΝΔΦΚ) για ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας.
«Θα ήταν καλό να είχαμε το δικό μας σύστημα ασφάλειας, με φύλακες που θα γνώριζαν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πανεπιστημιακής ζωής, και τα οποία δεν γνωρίζουν ούτε η αστυνομία ούτε οι ιδιωτικές εταιρείες φύλαξης. Οσο για τις αντιδράσεις, οποιαδήποτε ριζική αλλαγή σε μια επικρατούσα κατάσταση δημιουργεί ένταση και καχυποψία. Τέτοιες αντιδράσεις θα ήταν λογικές αν πράγματι υπήρχε παράδοση σεβασμού των αρχών ενός εκπαιδευτικού ιδρύματος. Δυστυχώς, όμως, είναι προφανές ότι τέτοια παράδοση δεν έχει παγιοποιηθεί στον τόπο μας» ανέφερε στην «Κ» ο Αλέξανδρος Νεχαμάς, καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Princeton των ΗΠΑ, και μέλος του Συμβουλίου του ΕΚΠΑ. Το Princeton, όπου φοιτούν περίπου 7.900 φοιτητές, φυλάσσεται από ομάδα 40 ειδικά εκπαιδευμένων φυλάκων. Από αυτούς, 24 είναι «ένορκοι» με όλες τις εξουσίες των αστυνομικών αρχών. Υπάρχουν, επίσης, 13 «μη ένορκοι», η δικαιοδοσία των οποίων περιορίζεται στην εφαρμογή του κανονισμού του ΑΕΙ. Η μονάδα συμπληρώνεται από 3 ένορκους ντετέκτιβ.
«Το πανεπιστήμιο έχει αναθέσει τη φύλαξη των κτιρίων σε ιδιωτική εταιρεία, κυκλοφορούν ανάμεσά μας χωρίς να τους νιώθουμε ξένο σώμα και σίγουρα δεν φορούν αλεξίσφαιρα γιλέκα» λέει από την πλευρά του ο κ. Σταύρος Κατσανέβας, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Paris 7 (Denis Diderot). «Τις εργάσιμες ώρες δεν γίνεται έλεγχος παρά μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Εκτός ωραρίου εργασίας μόνο οι εργαζόμενοι στο κτίριο έχουν δικαίωμα εισόδου και αδιαμαρτύρητα καταγράφουν την ώρα εισόδου και εξόδου τους σε ειδικό βιβλίο».
«Δεν υπάρχει ένας κανόνας» συμπληρώνει ο Στάθης Ν. Καλύβας, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Yale. «Σε κάποια κτίρια απαιτείται η επίδειξη ταυτότητας και σε άλλα όχι. Μετά τις 5 μ.μ. δεν υπάρχει πρόσβαση δίχως ηλεκτρονικό έλεγχο ταυτότητας. Γενικά, το πανεπιστήμιο αποφασίζει ανάλογα με τις συνθήκες. Πχ. στο New York University που βρίσκεται στην καρδιά της Νέας Υόρκης χρειαζόταν πάντα επίδειξη ταυτότητας για την είσοδο. Εκείνο, πάντως, που θα ήταν αδιανόητο, θα ήταν να αποφάσιζαν γι’ αυτό μη πανεπιστημιακές αρχές».
Και ο Κώστας Μήλας από το Πανεπιστήμιο του Liverpool σημειώνει: «Στα πανεπιστήμια της Βρετανίας προσωπικό ασφαλείας βρίσκεται εγκαταστημένο στην είσοδο μεγάλων (όχι όμως όλων) πανεπιστημιακών κτιρίων και «περιπολεί» (με ασύρματα τηλέφωνα) νυχθημερόν και με διακριτικότητα, εντός του πανεπιστημιακού χώρου. Η παρουσία του δεν αποτελεί «πρόκληση», το αντίθετο, διότι όλοι αντιλαμβάνονται τη σημασία της διδασκαλίας και παρακολούθησης μαθημάτων σε όσο το δυνατόν πιο ασφαλές περιβάλλον».
Ειδικότερα, η απόφαση του πρύτανη του ΕΚΠΑ Θεόδωρου Φορτσάκη για έλεγχο των εισερχομένων στον χώρο των Προπυλαίων και για βελτίωση της φύλαξης του ιδρύματος βρίσκει σύμφωνη μεγάλη μερίδα της πανεπιστημιακής κοινότητας. Αλλωστε, σε αντίστοιχες ενέργειες προσανατολίζονται οι πρυτάνεις των ΑΕΙ της Αττικής και της Θεσσαλονίκης. Χαρακτηριστικά, η σύνοδος πρυτάνεων ζητεί αύξηση της χρηματοδότησης για τη φύλαξη καλώντας το υπουργείο Παιδείας να ορίσει και το θεσμικό πλαίσιο για ενίσχυση των υπηρεσιών φύλαξης. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η πρόταση που έχει διατυπωθεί (π.χ. από ΔΑΠ-ΝΔΦΚ) για ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας.
«Θα ήταν καλό να είχαμε το δικό μας σύστημα ασφάλειας, με φύλακες που θα γνώριζαν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πανεπιστημιακής ζωής, και τα οποία δεν γνωρίζουν ούτε η αστυνομία ούτε οι ιδιωτικές εταιρείες φύλαξης. Οσο για τις αντιδράσεις, οποιαδήποτε ριζική αλλαγή σε μια επικρατούσα κατάσταση δημιουργεί ένταση και καχυποψία. Τέτοιες αντιδράσεις θα ήταν λογικές αν πράγματι υπήρχε παράδοση σεβασμού των αρχών ενός εκπαιδευτικού ιδρύματος. Δυστυχώς, όμως, είναι προφανές ότι τέτοια παράδοση δεν έχει παγιοποιηθεί στον τόπο μας» ανέφερε στην «Κ» ο Αλέξανδρος Νεχαμάς, καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Princeton των ΗΠΑ, και μέλος του Συμβουλίου του ΕΚΠΑ. Το Princeton, όπου φοιτούν περίπου 7.900 φοιτητές, φυλάσσεται από ομάδα 40 ειδικά εκπαιδευμένων φυλάκων. Από αυτούς, 24 είναι «ένορκοι» με όλες τις εξουσίες των αστυνομικών αρχών. Υπάρχουν, επίσης, 13 «μη ένορκοι», η δικαιοδοσία των οποίων περιορίζεται στην εφαρμογή του κανονισμού του ΑΕΙ. Η μονάδα συμπληρώνεται από 3 ένορκους ντετέκτιβ.
«Το πανεπιστήμιο έχει αναθέσει τη φύλαξη των κτιρίων σε ιδιωτική εταιρεία, κυκλοφορούν ανάμεσά μας χωρίς να τους νιώθουμε ξένο σώμα και σίγουρα δεν φορούν αλεξίσφαιρα γιλέκα» λέει από την πλευρά του ο κ. Σταύρος Κατσανέβας, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Paris 7 (Denis Diderot). «Τις εργάσιμες ώρες δεν γίνεται έλεγχος παρά μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Εκτός ωραρίου εργασίας μόνο οι εργαζόμενοι στο κτίριο έχουν δικαίωμα εισόδου και αδιαμαρτύρητα καταγράφουν την ώρα εισόδου και εξόδου τους σε ειδικό βιβλίο».
«Δεν υπάρχει ένας κανόνας» συμπληρώνει ο Στάθης Ν. Καλύβας, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Yale. «Σε κάποια κτίρια απαιτείται η επίδειξη ταυτότητας και σε άλλα όχι. Μετά τις 5 μ.μ. δεν υπάρχει πρόσβαση δίχως ηλεκτρονικό έλεγχο ταυτότητας. Γενικά, το πανεπιστήμιο αποφασίζει ανάλογα με τις συνθήκες. Πχ. στο New York University που βρίσκεται στην καρδιά της Νέας Υόρκης χρειαζόταν πάντα επίδειξη ταυτότητας για την είσοδο. Εκείνο, πάντως, που θα ήταν αδιανόητο, θα ήταν να αποφάσιζαν γι’ αυτό μη πανεπιστημιακές αρχές».
Και ο Κώστας Μήλας από το Πανεπιστήμιο του Liverpool σημειώνει: «Στα πανεπιστήμια της Βρετανίας προσωπικό ασφαλείας βρίσκεται εγκαταστημένο στην είσοδο μεγάλων (όχι όμως όλων) πανεπιστημιακών κτιρίων και «περιπολεί» (με ασύρματα τηλέφωνα) νυχθημερόν και με διακριτικότητα, εντός του πανεπιστημιακού χώρου. Η παρουσία του δεν αποτελεί «πρόκληση», το αντίθετο, διότι όλοι αντιλαμβάνονται τη σημασία της διδασκαλίας και παρακολούθησης μαθημάτων σε όσο το δυνατόν πιο ασφαλές περιβάλλον».
Μέτωπο καθηγητών και φοιτητών κατά των καταλήψεων
Ολο και περισσότεροι φοιτητές και καθηγητές υψώνουν φωνή κατά των καταλήψεων σχολών και των ακραίων αντιδράσεων φοιτητών, που θέλουν να επιβάλουν την άποψή τους στη διοίκηση των ΑΕΙ. Ενδεικτικά, όταν την περασμένη Πέμπτη 600 φοιτητές και καθηγητές βρήκαν τη Φιλοσοφική Αθηνών κατειλημμένη από φοιτητές που αντιδρούν στα μέτρα φύλαξης των Προπυλαίων, κάποιοι επέλεξαν να κάνουν μάθημα σε υπαίθριο χώρο της σχολής. «Η παιδεία είναι πανανθρώπινη αξία. Προσπαθούμε να προσφέρουμε παιδεία και βρισκόμαστε μπροστά στο λουκέτο της σχολής» τόνισε στην «Κ» η πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας Αναστασία Λάλα-Παπαδία, που διακήρυξε «Σχολές ανοιχτές. Φτάνει πια»! όπως έγραφαν τα χάρτινα πανό που έφτιαξαν καθηγήτριες. Και ο καθηγητής Σταύρος Κατσανανέβας διατυπώνει την πεμπτουσία του ζητήματος: «Οπως συνήθως γίνεται στην Ελλάδα, ένα πραγματικό πρόβλημα -της φύλαξης της περιουσίας του ΑΕΙ- μεταφράστηκε τάχιστα στο τετριμμένο λεξιλόγιο που αποτελεί τον αξεπέραστο ορίζοντα της μεταπολιτευτικής αντιπαράθεσης: της καταχρηστικής εξουσίας και του αντίθετού της, της ηρωικής και δημοκρατικής αντίστασης. Εν συντομία: το αλεξίσφαιρο γιλέκο εναντίον της πλήρους ανυπαρξίας ελέγχου ως δείγματος ακαδημαϊκής ελευθερίας»!
No comments:
Post a Comment