«ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΜΕΡΑΣ»
Σαμαράς: Ενα βήμα πριν το τέλος του Μνημονίου
Μία χώρα δεν μπορεί να αναπτύσσεται στην «θερμοκοιτίδα» του Μνημονίου, τόνισε ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, ο οποίος σημείωσε ότι τα επόμενα μεταρρυθμιστικά βήματα απαιτούν περιβάλλον ανάπτυξης και όχι ύφεσης
«Όλοι μιλάνε για μεγάλες ανατροπές που έγιναν στην Ελλάδα μας. Όλοι μιλάνε για μεγάλες επιτυχίες στα δημοσιονομικά, στις μεταρρυθμίσεις τις διαρθρωτικές. Αλλά και όλοι αναρωτιούνται: θα συνεχίσει η Ελλάδα το δρόμο της σταθεροποίησης; Ή θα κατρακυλήσουμε πίσω στα ελλείμματα; Αλλά μόλις εκλέξουμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας και απομακρυνθεί η πολιτική αβεβαιότητα, οι προοπτικές της Ελλάδας θα βελτιωθούν και η πιστοληπτική της ικανότητα και πάλι θα αναβαθμιστεί», εκτίμησε ο Αντώνης Σαμαράς από το βήμα ναυτιλιακού συνεδρίου.
Τόνισε ωστόσο ότι θα πρέπει να δοθεί βάρος στα αναπτυξιακά μέτρα για να ολοκληρωθεί η προσπάθεια ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας: «Δεν μπορείς να κάνεις σημαντική αναδιάρθρωση φορολογίας στο χώρο της φορολογίας, χωρίς Ανάπτυξη, σε συνθήκες ύφεσης. Χρειάζεσαι την Ανάπτυξη. Δεν μπορείς να κάνεις μεγάλες μεταρρυθμιστικές τομές στο καθεστώς των ιδιωτικοποιήσεων και της δημόσιας διοίκησης σε περιβάλλον ύφεσης», σημείωσε ο πρωθυπουργός.
«Δεν μπορεί να αναπτύσσεται μια χώρα που την βλέπουν όλοι οι άλλοι σαν να βρίσκεται στη “θερμοκοιτίδα” του Μνημονίου. ... Γι' αυτό και βιαζόμαστε να ολοκληρώσουμε την νέα συμφωνία για την “επόμενη μέρα”», ανέφερε στη συνέχεια ο κ.Σαμαράς.
«Ορισμένες απαιτήσεις τις δεχθήκαμε. Άλλες γιατί είναι λογικές και άλλες γιατί τις αντέχει η οικονομία μας. Αλλά το να αναθεωρήσεις, για παράδειγμα το πρόγραμμα των 100 δόσεων, ή να αυξήσεις τον ΦΠΑ στα φάρμακα, ή να μειώσεις τις συντάξεις, όλα αυτά θα ήταν μήνυμα καταστροφής για την Ελληνική κοινωνία και οικονομία! Εκεί βρισκόμαστε σήμερα. Ένα βήμα πριν από το τέλος του Μνημονίου. Στο “κατώφλι” της επόμενης μέρας. Τώρα ασκούνται οι μεγάλες πιέσεις, ακριβώς γιατί προετοιμαζόμαστε για το μεγάλο άλμα μπροστά. Πρέπει να το αποδείξουμε ότι και το θέλουμε το άλμα αυτό και το μπορούμε», υπογράμμισε εμφατικά ο πρωθυπουργός.
Το πλήρες κείμενο της ομιλίας Σαμαρά:
Επί δεκαετίες βλέπαμε το επίπεδό μας το καταναλωτικό να αυξάνεται, την ίδια στιγμή που η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας υποχωρούσε συνεχώς. Κι όταν μιλάω για “ανταγωνιστικότητα” δεν μιλάω αφηρημένα. Εννοώ πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Εννοώ ένα καθεστώς, όπου η γραφειοκρατία δεν άφηνε τότε τίποτε να προχωρήσει.
Καμιά επένδυση, καμιά παραγωγική πρωτοβουλία. Καμιά καινοτόμα ιδέα. Ένα καθεστώς όπου οι ασύδοτες συντεχνίες δεν επέτρεπαν στην επιχειρηματικότητα να προχωρήσει, να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, ενώ κατά βούλησιν ανεβοκατέβαζαν τους διακόπτες, εκβιάζοντας την Πολιτεία και απειλώντας τους πάντες.
Όπου ασύλληπτα προνόμια για λίγους ήταν διάσπαρτα παντού και καλά “κλειδωμένα”, ώστε να μην είναι εύκολη η κατάργησή τους. Όπου δεν υπήρχε ούτε έλεγχος ούτε καταγραφή, ούτε της περιουσίας ούτε του εισοδήματος. Με αποτέλεσμα η φοροδιαφυγή να είναι διάχυτη. Κι όλα αυτά μας οδήγησαν στην κρίση.
Κι είναι εκείνα τα οποία σήμερα αλλάζουμε. Και στην αλλαγή αυτών αντιστέκονται εκείνοι που δεν θέλουν τη στροφή της Ελλάδας στην Ανταγωνιστικότητα, στην Ανάπτυξη, στην ευημερία. Κάποιοι νόμιζαν ότι αυτό μπορούσε να συνεχιστεί επ' άπειρον. Κάποιοι ακόμα πιστεύουν ότι μπορούμε να επιστρέψουμε εκεί.
Στο μεταξύ όμως, η Ελληνική κοινωνία ανακάλυψε, στη διάρκεια της κρίσης και μέσα από την κρίση, με τον πιο οδυνηρό τρόπο, ότι χωρίς ανταγωνιστικότητα δεν υπάρχει οικονομία, δεν υπάρχει ευημερία, δεν υπάρχει ούτε καν Εθνική αξιοπρέπεια. Το κράτος ξόδευε περισσότερα από εκείνα που μπορούσε να μαζέψει.
Η κοινωνία παρήγαγε λιγότερα από εκείνα που ήθελε να καταναλώσει. Και αυτό όλο εκπροσωπούσε ένα χθες που έχει χρεοκοπήσει. Κι εκείνοι που αγωνίζονται να κρατηθούμε με νύχια και με δόντια στο χθες είναι εκείνοι που πολεμούν εμάς να μη μπορέσουμε να θεμελιώσουμε σε νέες υγιείς βάσεις το αύριο. Είναι αυτούς που τους αφήνουμε πίσω. Οριστικά!
Η Ελλάδα ήδη μπήκε στην Ανάκαμψη. Το τρίτο δίμηνο της φετινής χρονιάς του 2014 η Ελλάδα είχε την ταχύτερη Ανάπτυξη στην Ευρωζώνη. Την επόμενη χρονιά θα έχουμε τον ταχύτερο ρυθμό Ανάπτυξης στην Ευρωζώνη! Η ανεργία έχει υποχωρήσει στο 25,5% και συνεχίζει να πέφτει.
Ασφαλώς είναι μικρή, πολύ μικρή η μείωση ακόμα. Αλλά έχει αρχίσει και πέφτει σταθερά. Το χρέος ως απόλυτο μέγεθος ήδη υποχωρεί για δεύτερη κατά σειρά χρονιά! Κι αυτό γίνεται για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες! Ενώ με το που αρχίζει η Ανάκαμψη θα αρχίσει να υποχωρεί, να πέφτει και ως ποσοστό του ΑΕΠ.
Η Χώρα ζει για δεύτερη φορά με πρωτογενή πλεονάσματα. Δηλαδή καλύπτει πλήρως τα τρέχοντα έξοδά της, το “νοικοκυριό” καλύπτει τα έσοδα της χρονιάς πλήρως. Πέρσι είχαμε πρωτογενές πλεόνασμα 1,2% του ΑΕΠ, πάνω από τον στόχο του Προγράμματος.
Φέτος κλείνουμε τη χρονιά με πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από 1,86% του ΑΕΠ, για δεύτερη φορά πάνω από το στόχο του Προγράμματος, που ήταν 1,5%. Και του χρόνου, το 2015, θα βγάλουμε πλεόνασμα 3% του ΑΕΠ, όσο και ο στόχος, καλύπτοντας πλέον- προσέξτε- όχι μόνο τα έξοδα της χρονιάς του “νοικοκυριού”, αλλά και τις πληρωμές σε τόκους του “νοικοκυριού” που χρωστούσε από το παρελθόν.
Θα έχουμε αυτό που λέμε “δημοσιονομική ισορροπία”. Δηλαδή θα έχουμε το 2014 μηδενίσει το έλλειμμα συνολικά το 2015, του χρόνου! Πράγμα που έχει να συμβεί, φίλες και φίλοι, στην Ελλάδα πάνω από σαράντα χρόνια. Κι έχει συμβεί ελάχιστες φορές στα 183 χρόνια του Ελεύθερου βίου της Χώρας. Φανταστείτε: βρισκόμασταν κάτω απ' όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες και κάτω από πολλές τριτοκοσμικές ακόμα.
Και τώρα μέσα σε ελάχιστο χρόνο ξεπεράσαμε 45 χώρες, βρισκόμαστε πολύ υψηλότερα, ανεβαίνουμε συνεχώς και θα ανεβαίνουμε σταθερά πολύ περισσότερο.Πώς έγιναν όλα αυτά; Με τις μεταρρυθμίσεις που τολμήσαμε! Και τις οποίες μεταρρυθμίσεις αγνοούν συστηματικά όσοι μιλούν μόνο για τα δεινά της κρίσης, κι όχι για αυτά τα επιτεύγματα που τώρα πια μας επιτρέπουν να χαράξουμε την πορεία για την επόμενη μέρα. Και να βγούμε, επιτέλους, από την κρίση!
Τρεις είναι οι προτεραιότητές μου από την ώρα που ανέλαβα την Πρωθυπουργία, εδώ και δυόμιση χρόνια: Πρώτον, να αναχαιτιστεί η άνοδος της ανεργίας και η ύφεση. Κάνουμε μεταρρυθμίσεις που αυξάνουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας. Προσελκύουμε επενδύσεις, αξιοποιούμε τον ανενεργό πλούτο της Χώρας, κάνουμε ιδιωτικοποιήσεις, δημιουργούμε υποδομές, και στο μεταξύ, κάνουμε ό,τι μπορούμε να ανακουφίσουμε τους ανέργους, ιδιαίτερα τους χρόνια ανέργους και τους νέους, που δεν είχαν ακόμα την ευκαιρία να μπουν στην αγορά εργασίας. Κι αυτά όλα γίνονται τώρα!
Οι ιδιωτικοποιήσεις, παρά τις δυσκολίες, παρά τα εμπόδια, εσωτερικά και εξωτερικά, προχωρούν. Ήδη ολοκληρώνονται οι αυτοκινητόδρομοι που είχαν «στοιχειώσει». Ήδη ξεκινούν έργα πρωτοποριακά, όπως η ηλεκτρική σύνδεση των νησιών με την ενδοχώρα, που θα μειώσει συνολικά το κόστος της ενέργειας και θα ενισχύσει στις ευαίσθητες περιοχές και την προστασία την περιβαλλοντική.
Ήδη το 95% των φορολογικών δηλώσεων γίνονται ηλεκτρονικά. Ήδη το σύνολο της ακίνητης περιουσίας των Ελλήνων έχει πλήρως καταγραφεί. Ήδη η συνταγογράφηση γίνεται ηλεκτρονικά. Και αλλάξαμε τα πάντα και στην αγορά εργασίας! Γιατί δεν μας απασχολεί μόνον ο κατώτατος μισθός. Μας ενδιαφέρει το σύνολο των μισθών.
Μας ενδιαφέρει η Ανάπτυξη που θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας και προϋποθέσεις αύξησης των αποδοχών σε όλους. Η δεύτερη μεγάλη προτεραιότητά μου ως Πρωθυπουργού, είναι να μειώσουμε το χρέος και να αποκαταστήσουμε τη βιωσιμότητά του. Γιατί όσο το χρέος μας δεν ήταν βιώσιμο ήμασταν αποκλεισμένοι από τις αγορές. Και απολύτως εξαρτημένοι από τους δανειστές μας!
Στο θέμα του χρέους, έγινε κάτι χωρίς προηγούμενο διεθνώς, παγκοσμίως: Κουρέψαμε 105 δισεκατομμύρια χρέους το 2012! Κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει ποτέ και πουθενά! Κουρέψαμε περισσότερο ποσό και περισσότερο ποσοστό χρέους που έχει ποτέ καταφέρει οποιαδήποτε χώρα στον κόσμο! Κι ακόμα κόψαμε άλλα 20 δισεκατομμύρια παλαιότερου χρέους, με την επαναγορά ομολόγων σε πολύ μειωμένες τιμές, το Δεκέμβριο του 2012.
Κι ακόμα, περιορίσαμε το κόστος δανεισμού, δηλαδή τα επιτόκια που πληρώνουμε για το χρέος μας. Τον Απρίλιο που μας πέρασε βγήκαμε για πρώτη φορά στις αγορές, δύο χρόνια νωρίτερα από τις προβλέψεις όλων! Και οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης συνέχισαν να αναβαθμίζουν την πιστοληπτική μας ικανότητα. Όλοι παραδέχονται πως η Ελλάδα πήγε πολύ καλύτερα από κάθε άποψη.
Όλοι επιβεβαιώνουν τις μεγάλες αλλαγές. Όλοι μιλάνε για μεγάλες ανατροπές που έγιναν στην Ελλάδα μας. Όλοι μιλάνε για μεγάλες επιτυχίες στα δημοσιονομικά, στις μεταρρυθμίσεις τις διαρθρωτικές. Αλλά και όλοι αναρωτιούνται: θα συνεχίσει η Ελλάδα το δρόμο της σταθεροποίησης; Ή θα κατρακυλήσουμε πίσω στα ελλείμματα; Αλλά μόλις εκλέξουμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας και απομακρυνθεί η πολιτική αβεβαιότητα, οι προοπτικές της Ελλάδας θα βελτιωθούν και η πιστοληπτική της ικανότητα και πάλι θα αναβαθμιστεί.
Δεν μπορείς να κάνεις σημαντική αναδιάρθρωση φορολογίας στο χώρο της φορολογίας, χωρίς Ανάπτυξη, σε συνθήκες ύφεσης. Χρειάζεσαι την Ανάπτυξη. Δεν μπορείς να κάνεις μεγάλες μεταρρυθμιστικές τομές στο καθεστώς των ιδιωτικοποιήσεων και της δημόσιας διοίκησης σε περιβάλλον ύφεσης. Χώρια που χρειάζονται, απαιτούνται και οι μεγάλες επαναστατικές συνταγματικές αλλαγές, ώστε να αποκαταστήσουμε πλήρως την πολιτική ομαλότητα, πράγμα που έχουμε ήδη ξεκινήσει.
Όλα αυτά, όμως, μαζί με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και μαζί με την μεταρρύθμιση στην τοπική αυτοδιοίκηση, στην απονομή δικαιοσύνης και στο πολιτικό σύστημα γενικότερα, απαιτούν πλέον να υπάρχει περιβάλλον Ανάπτυξης. Αυτή είναι η ατζέντα μας από δω και στο εξής. Απαιτείται Ανάπτυξη και εξομάλυνση των σχέσεων μας με τον έξω κόσμο.
Δεν μπορεί να αναπτύσσεται μια χώρα που την βλέπουν όλοι οι άλλοι σαν να βρίσκεται στη “θερμοκοιτίδα” του Μνημονίου. Και οι μεταρρυθμίσεις θα συνεχιστούν, θα επεκταθούν και θα επιταχυνθούν. Γιατί; Μα γιατί, απλούστατα, θα βοηθήσει αυτό το καθεστώς υγιούς Ανάπτυξης που χρειαζόμαστε. Αυτή την Ανάπτυξη που θέλουμε να διασφαλίσουμε και να επιταχύνουμε.
Γι' αυτό και βιαζόμαστε να ολοκληρώσουμε την νέα συμφωνία για την “επόμενη μέρα”. Μια νέα συμφωνία που θα μας επιτρέψει, εφ' όσον υπάρξουν και κάποιες καινούργιες παραμετρικές αλλαγές στο χρέος μας, όπως προβλέπει η συμφωνία του 2012, να προγραμματίσουμε μελλοντικά τη συστηματική μείωση φορολογικών συντελεστών σε όλη την κλίμακα και σε όλη την έκταση.
Αυτή είναι η τελευταία μεγάλη μου προτεραιότητα από δω και στο εξής. Η σταδιακή μείωση των φόρων, ώστε να ενισχυθεί και η δυναμική της Ανάπτυξης. Τώρα που διαπραγματευόμαστε την τελευταία αξιολόγηση πριν την ολοκλήρωση του Προγράμματός μας, έχουν τεθεί διάφοροι όροι που περιλαμβάνουν και αύξηση των φόρων και μείωση των εισοδημάτων. Αυτές τις απαιτήσεις τις απορρίψαμε!
Και σας το λέω ευθέως. Ορισμένες απαιτήσεις τις δεχθήκαμε. Άλλες γιατί είναι λογικές και άλλες γιατί τις αντέχει η οικονομία μας. Αλλά το να αναθεωρήσεις, για παράδειγμα το πρόγραμμα των 100 δόσεων, ή να αυξήσεις τον ΦΠΑ στα φάρμακα, ή να μειώσεις τις συντάξεις, όλα αυτά θα ήταν μήνυμα καταστροφής για την Ελληνική κοινωνία και οικονομία!
Εκεί βρισκόμαστε σήμερα. Ένα βήμα πριν από το τέλος του Μνημονίου. Στο “κατώφλι” της επόμενης μέρας. Τώρα ασκούνται οι μεγάλες πιέσεις, ακριβώς γιατί προετοιμαζόμαστε για το μεγάλο άλμα μπροστά. Πρέπει να το αποδείξουμε ότι και το θέλουμε το άλμα αυτό και το μπορούμε. Κάποιοι στην αντιπολίτευση δείχνουν μεγάλο άγχος.
Άγχος και αληθινή αγωνία, γιατί καταλαβαίνουν πως, αν η Ελλάδα περάσει στην επόμενη μέρα, οι ίδιοι δεν θα έχουν πια λόγο ύπαρξης. Τώρα που ξεπερνιέται η ύφεση, για ποιο πράγμα θα γκρινιάζουν καθημερινά; Τώρα που άρχισε να μειώνεται η ανεργία, πως θα κερδοσκοπούν με την απελπισία του κόσμου; Τώρα που με το σύστημα των πολλαπλών δόσεων οι πολίτες θα ξεπληρώνουν ομαλά τις υποχρεώσεις τους, πώς θα καλλιεργούν καθημερινά τον πανικό; Φοβούνται λοιπόν, την επόμενη μέρα και προσπαθούν να την ανακόψουν.
Γι' αυτό και μετατρέπουν την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας σε εκβιασμό πρόωρων εκλογών. Ξεχνούν ότι το Σύνταγμα προβλέπει αυξημένες πλειοψηφίες για να επιτύχει ακριβώς τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Όχι για να δίνει πρόσχημα πρόωρων εκλογών!
Η πολιτική αβεβαιότητα είναι το μεγάλο μας πρόβλημα αυτή τη στιγμή, φίλες και φίλοι. Και την πολιτική αβεβαιότητα ο ΣΥΡΙΖΑ τη δημιουργεί και με αυτά που λέει και με εκείνα που κάνει, με την επιμονή του να μην εκλεγεί δηλαδή Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Η Αμερική βλέπει με ενδιαφέρον τις νέες ισορροπίες που δημιουργούνται στην περιοχή μας, με επίκεντρο την Ελλάδα και την Κύπρο.
Και οι περισσότεροι Ευρωπαίοι εταίροι μας παρακολουθούν και στηρίζουν πλέον τον καινούργιο ρόλο που παίζει η Ελλάδα στην περιοχή της. Πράγμα πολύ σημαντικό για τα ευρύτερα, μακροχρόνια Εθνικά μας συμφέροντα. Σε ό,τι αφορά την Τρόικα, εδώ είμαστε, έτοιμοι για την τελική συμφωνία. Η οποία μπορεί να υπάρξει, αν πράγματι θέλουμε όλοι την “επόμενη μέρα” στην Ελλάδα.
Αλλά παράλογες και αδικαιολόγητες πιέσεις κανείς δεν μπορεί να δεχθεί. Εγώ δεν μπορώ να τις δεχθώ. Είμαστε στο τέλος του 2014, κι ενώ η Ελλάδα απέδειξε και την αξιοπιστία της και τη θέλησή της να σταθεροποιηθεί και να μπει στο δρόμο της εξυγίανσης και της Ανάπτυξης. Δεν έχει κανείς το δικαίωμα να μας φέρεται όπως φερόταν δυόμιση χρόνια πριν ή όπως φερόταν τέσσερα χρόνια πριν, όταν τα πάντα κατέρρεαν».ETHNOS
Τόνισε ωστόσο ότι θα πρέπει να δοθεί βάρος στα αναπτυξιακά μέτρα για να ολοκληρωθεί η προσπάθεια ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας: «Δεν μπορείς να κάνεις σημαντική αναδιάρθρωση φορολογίας στο χώρο της φορολογίας, χωρίς Ανάπτυξη, σε συνθήκες ύφεσης. Χρειάζεσαι την Ανάπτυξη. Δεν μπορείς να κάνεις μεγάλες μεταρρυθμιστικές τομές στο καθεστώς των ιδιωτικοποιήσεων και της δημόσιας διοίκησης σε περιβάλλον ύφεσης», σημείωσε ο πρωθυπουργός.
«Δεν μπορεί να αναπτύσσεται μια χώρα που την βλέπουν όλοι οι άλλοι σαν να βρίσκεται στη “θερμοκοιτίδα” του Μνημονίου. ... Γι' αυτό και βιαζόμαστε να ολοκληρώσουμε την νέα συμφωνία για την “επόμενη μέρα”», ανέφερε στη συνέχεια ο κ.Σαμαράς.
«Ορισμένες απαιτήσεις τις δεχθήκαμε. Άλλες γιατί είναι λογικές και άλλες γιατί τις αντέχει η οικονομία μας. Αλλά το να αναθεωρήσεις, για παράδειγμα το πρόγραμμα των 100 δόσεων, ή να αυξήσεις τον ΦΠΑ στα φάρμακα, ή να μειώσεις τις συντάξεις, όλα αυτά θα ήταν μήνυμα καταστροφής για την Ελληνική κοινωνία και οικονομία! Εκεί βρισκόμαστε σήμερα. Ένα βήμα πριν από το τέλος του Μνημονίου. Στο “κατώφλι” της επόμενης μέρας. Τώρα ασκούνται οι μεγάλες πιέσεις, ακριβώς γιατί προετοιμαζόμαστε για το μεγάλο άλμα μπροστά. Πρέπει να το αποδείξουμε ότι και το θέλουμε το άλμα αυτό και το μπορούμε», υπογράμμισε εμφατικά ο πρωθυπουργός.
Το πλήρες κείμενο της ομιλίας Σαμαρά:
Επί δεκαετίες βλέπαμε το επίπεδό μας το καταναλωτικό να αυξάνεται, την ίδια στιγμή που η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας υποχωρούσε συνεχώς. Κι όταν μιλάω για “ανταγωνιστικότητα” δεν μιλάω αφηρημένα. Εννοώ πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Εννοώ ένα καθεστώς, όπου η γραφειοκρατία δεν άφηνε τότε τίποτε να προχωρήσει.
Καμιά επένδυση, καμιά παραγωγική πρωτοβουλία. Καμιά καινοτόμα ιδέα. Ένα καθεστώς όπου οι ασύδοτες συντεχνίες δεν επέτρεπαν στην επιχειρηματικότητα να προχωρήσει, να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, ενώ κατά βούλησιν ανεβοκατέβαζαν τους διακόπτες, εκβιάζοντας την Πολιτεία και απειλώντας τους πάντες.
Όπου ασύλληπτα προνόμια για λίγους ήταν διάσπαρτα παντού και καλά “κλειδωμένα”, ώστε να μην είναι εύκολη η κατάργησή τους. Όπου δεν υπήρχε ούτε έλεγχος ούτε καταγραφή, ούτε της περιουσίας ούτε του εισοδήματος. Με αποτέλεσμα η φοροδιαφυγή να είναι διάχυτη. Κι όλα αυτά μας οδήγησαν στην κρίση.
Κι είναι εκείνα τα οποία σήμερα αλλάζουμε. Και στην αλλαγή αυτών αντιστέκονται εκείνοι που δεν θέλουν τη στροφή της Ελλάδας στην Ανταγωνιστικότητα, στην Ανάπτυξη, στην ευημερία. Κάποιοι νόμιζαν ότι αυτό μπορούσε να συνεχιστεί επ' άπειρον. Κάποιοι ακόμα πιστεύουν ότι μπορούμε να επιστρέψουμε εκεί.
Στο μεταξύ όμως, η Ελληνική κοινωνία ανακάλυψε, στη διάρκεια της κρίσης και μέσα από την κρίση, με τον πιο οδυνηρό τρόπο, ότι χωρίς ανταγωνιστικότητα δεν υπάρχει οικονομία, δεν υπάρχει ευημερία, δεν υπάρχει ούτε καν Εθνική αξιοπρέπεια. Το κράτος ξόδευε περισσότερα από εκείνα που μπορούσε να μαζέψει.
Η κοινωνία παρήγαγε λιγότερα από εκείνα που ήθελε να καταναλώσει. Και αυτό όλο εκπροσωπούσε ένα χθες που έχει χρεοκοπήσει. Κι εκείνοι που αγωνίζονται να κρατηθούμε με νύχια και με δόντια στο χθες είναι εκείνοι που πολεμούν εμάς να μη μπορέσουμε να θεμελιώσουμε σε νέες υγιείς βάσεις το αύριο. Είναι αυτούς που τους αφήνουμε πίσω. Οριστικά!
Η Ελλάδα ήδη μπήκε στην Ανάκαμψη. Το τρίτο δίμηνο της φετινής χρονιάς του 2014 η Ελλάδα είχε την ταχύτερη Ανάπτυξη στην Ευρωζώνη. Την επόμενη χρονιά θα έχουμε τον ταχύτερο ρυθμό Ανάπτυξης στην Ευρωζώνη! Η ανεργία έχει υποχωρήσει στο 25,5% και συνεχίζει να πέφτει.
Ασφαλώς είναι μικρή, πολύ μικρή η μείωση ακόμα. Αλλά έχει αρχίσει και πέφτει σταθερά. Το χρέος ως απόλυτο μέγεθος ήδη υποχωρεί για δεύτερη κατά σειρά χρονιά! Κι αυτό γίνεται για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες! Ενώ με το που αρχίζει η Ανάκαμψη θα αρχίσει να υποχωρεί, να πέφτει και ως ποσοστό του ΑΕΠ.
Η Χώρα ζει για δεύτερη φορά με πρωτογενή πλεονάσματα. Δηλαδή καλύπτει πλήρως τα τρέχοντα έξοδά της, το “νοικοκυριό” καλύπτει τα έσοδα της χρονιάς πλήρως. Πέρσι είχαμε πρωτογενές πλεόνασμα 1,2% του ΑΕΠ, πάνω από τον στόχο του Προγράμματος.
Φέτος κλείνουμε τη χρονιά με πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από 1,86% του ΑΕΠ, για δεύτερη φορά πάνω από το στόχο του Προγράμματος, που ήταν 1,5%. Και του χρόνου, το 2015, θα βγάλουμε πλεόνασμα 3% του ΑΕΠ, όσο και ο στόχος, καλύπτοντας πλέον- προσέξτε- όχι μόνο τα έξοδα της χρονιάς του “νοικοκυριού”, αλλά και τις πληρωμές σε τόκους του “νοικοκυριού” που χρωστούσε από το παρελθόν.
Θα έχουμε αυτό που λέμε “δημοσιονομική ισορροπία”. Δηλαδή θα έχουμε το 2014 μηδενίσει το έλλειμμα συνολικά το 2015, του χρόνου! Πράγμα που έχει να συμβεί, φίλες και φίλοι, στην Ελλάδα πάνω από σαράντα χρόνια. Κι έχει συμβεί ελάχιστες φορές στα 183 χρόνια του Ελεύθερου βίου της Χώρας. Φανταστείτε: βρισκόμασταν κάτω απ' όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες και κάτω από πολλές τριτοκοσμικές ακόμα.
Και τώρα μέσα σε ελάχιστο χρόνο ξεπεράσαμε 45 χώρες, βρισκόμαστε πολύ υψηλότερα, ανεβαίνουμε συνεχώς και θα ανεβαίνουμε σταθερά πολύ περισσότερο.Πώς έγιναν όλα αυτά; Με τις μεταρρυθμίσεις που τολμήσαμε! Και τις οποίες μεταρρυθμίσεις αγνοούν συστηματικά όσοι μιλούν μόνο για τα δεινά της κρίσης, κι όχι για αυτά τα επιτεύγματα που τώρα πια μας επιτρέπουν να χαράξουμε την πορεία για την επόμενη μέρα. Και να βγούμε, επιτέλους, από την κρίση!
Τρεις είναι οι προτεραιότητές μου από την ώρα που ανέλαβα την Πρωθυπουργία, εδώ και δυόμιση χρόνια: Πρώτον, να αναχαιτιστεί η άνοδος της ανεργίας και η ύφεση. Κάνουμε μεταρρυθμίσεις που αυξάνουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας. Προσελκύουμε επενδύσεις, αξιοποιούμε τον ανενεργό πλούτο της Χώρας, κάνουμε ιδιωτικοποιήσεις, δημιουργούμε υποδομές, και στο μεταξύ, κάνουμε ό,τι μπορούμε να ανακουφίσουμε τους ανέργους, ιδιαίτερα τους χρόνια ανέργους και τους νέους, που δεν είχαν ακόμα την ευκαιρία να μπουν στην αγορά εργασίας. Κι αυτά όλα γίνονται τώρα!
Οι ιδιωτικοποιήσεις, παρά τις δυσκολίες, παρά τα εμπόδια, εσωτερικά και εξωτερικά, προχωρούν. Ήδη ολοκληρώνονται οι αυτοκινητόδρομοι που είχαν «στοιχειώσει». Ήδη ξεκινούν έργα πρωτοποριακά, όπως η ηλεκτρική σύνδεση των νησιών με την ενδοχώρα, που θα μειώσει συνολικά το κόστος της ενέργειας και θα ενισχύσει στις ευαίσθητες περιοχές και την προστασία την περιβαλλοντική.
Ήδη το 95% των φορολογικών δηλώσεων γίνονται ηλεκτρονικά. Ήδη το σύνολο της ακίνητης περιουσίας των Ελλήνων έχει πλήρως καταγραφεί. Ήδη η συνταγογράφηση γίνεται ηλεκτρονικά. Και αλλάξαμε τα πάντα και στην αγορά εργασίας! Γιατί δεν μας απασχολεί μόνον ο κατώτατος μισθός. Μας ενδιαφέρει το σύνολο των μισθών.
Μας ενδιαφέρει η Ανάπτυξη που θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας και προϋποθέσεις αύξησης των αποδοχών σε όλους. Η δεύτερη μεγάλη προτεραιότητά μου ως Πρωθυπουργού, είναι να μειώσουμε το χρέος και να αποκαταστήσουμε τη βιωσιμότητά του. Γιατί όσο το χρέος μας δεν ήταν βιώσιμο ήμασταν αποκλεισμένοι από τις αγορές. Και απολύτως εξαρτημένοι από τους δανειστές μας!
Στο θέμα του χρέους, έγινε κάτι χωρίς προηγούμενο διεθνώς, παγκοσμίως: Κουρέψαμε 105 δισεκατομμύρια χρέους το 2012! Κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει ποτέ και πουθενά! Κουρέψαμε περισσότερο ποσό και περισσότερο ποσοστό χρέους που έχει ποτέ καταφέρει οποιαδήποτε χώρα στον κόσμο! Κι ακόμα κόψαμε άλλα 20 δισεκατομμύρια παλαιότερου χρέους, με την επαναγορά ομολόγων σε πολύ μειωμένες τιμές, το Δεκέμβριο του 2012.
Κι ακόμα, περιορίσαμε το κόστος δανεισμού, δηλαδή τα επιτόκια που πληρώνουμε για το χρέος μας. Τον Απρίλιο που μας πέρασε βγήκαμε για πρώτη φορά στις αγορές, δύο χρόνια νωρίτερα από τις προβλέψεις όλων! Και οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης συνέχισαν να αναβαθμίζουν την πιστοληπτική μας ικανότητα. Όλοι παραδέχονται πως η Ελλάδα πήγε πολύ καλύτερα από κάθε άποψη.
Όλοι επιβεβαιώνουν τις μεγάλες αλλαγές. Όλοι μιλάνε για μεγάλες ανατροπές που έγιναν στην Ελλάδα μας. Όλοι μιλάνε για μεγάλες επιτυχίες στα δημοσιονομικά, στις μεταρρυθμίσεις τις διαρθρωτικές. Αλλά και όλοι αναρωτιούνται: θα συνεχίσει η Ελλάδα το δρόμο της σταθεροποίησης; Ή θα κατρακυλήσουμε πίσω στα ελλείμματα; Αλλά μόλις εκλέξουμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας και απομακρυνθεί η πολιτική αβεβαιότητα, οι προοπτικές της Ελλάδας θα βελτιωθούν και η πιστοληπτική της ικανότητα και πάλι θα αναβαθμιστεί.
Δεν μπορείς να κάνεις σημαντική αναδιάρθρωση φορολογίας στο χώρο της φορολογίας, χωρίς Ανάπτυξη, σε συνθήκες ύφεσης. Χρειάζεσαι την Ανάπτυξη. Δεν μπορείς να κάνεις μεγάλες μεταρρυθμιστικές τομές στο καθεστώς των ιδιωτικοποιήσεων και της δημόσιας διοίκησης σε περιβάλλον ύφεσης. Χώρια που χρειάζονται, απαιτούνται και οι μεγάλες επαναστατικές συνταγματικές αλλαγές, ώστε να αποκαταστήσουμε πλήρως την πολιτική ομαλότητα, πράγμα που έχουμε ήδη ξεκινήσει.
Όλα αυτά, όμως, μαζί με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και μαζί με την μεταρρύθμιση στην τοπική αυτοδιοίκηση, στην απονομή δικαιοσύνης και στο πολιτικό σύστημα γενικότερα, απαιτούν πλέον να υπάρχει περιβάλλον Ανάπτυξης. Αυτή είναι η ατζέντα μας από δω και στο εξής. Απαιτείται Ανάπτυξη και εξομάλυνση των σχέσεων μας με τον έξω κόσμο.
Δεν μπορεί να αναπτύσσεται μια χώρα που την βλέπουν όλοι οι άλλοι σαν να βρίσκεται στη “θερμοκοιτίδα” του Μνημονίου. Και οι μεταρρυθμίσεις θα συνεχιστούν, θα επεκταθούν και θα επιταχυνθούν. Γιατί; Μα γιατί, απλούστατα, θα βοηθήσει αυτό το καθεστώς υγιούς Ανάπτυξης που χρειαζόμαστε. Αυτή την Ανάπτυξη που θέλουμε να διασφαλίσουμε και να επιταχύνουμε.
Γι' αυτό και βιαζόμαστε να ολοκληρώσουμε την νέα συμφωνία για την “επόμενη μέρα”. Μια νέα συμφωνία που θα μας επιτρέψει, εφ' όσον υπάρξουν και κάποιες καινούργιες παραμετρικές αλλαγές στο χρέος μας, όπως προβλέπει η συμφωνία του 2012, να προγραμματίσουμε μελλοντικά τη συστηματική μείωση φορολογικών συντελεστών σε όλη την κλίμακα και σε όλη την έκταση.
Αυτή είναι η τελευταία μεγάλη μου προτεραιότητα από δω και στο εξής. Η σταδιακή μείωση των φόρων, ώστε να ενισχυθεί και η δυναμική της Ανάπτυξης. Τώρα που διαπραγματευόμαστε την τελευταία αξιολόγηση πριν την ολοκλήρωση του Προγράμματός μας, έχουν τεθεί διάφοροι όροι που περιλαμβάνουν και αύξηση των φόρων και μείωση των εισοδημάτων. Αυτές τις απαιτήσεις τις απορρίψαμε!
Και σας το λέω ευθέως. Ορισμένες απαιτήσεις τις δεχθήκαμε. Άλλες γιατί είναι λογικές και άλλες γιατί τις αντέχει η οικονομία μας. Αλλά το να αναθεωρήσεις, για παράδειγμα το πρόγραμμα των 100 δόσεων, ή να αυξήσεις τον ΦΠΑ στα φάρμακα, ή να μειώσεις τις συντάξεις, όλα αυτά θα ήταν μήνυμα καταστροφής για την Ελληνική κοινωνία και οικονομία!
Εκεί βρισκόμαστε σήμερα. Ένα βήμα πριν από το τέλος του Μνημονίου. Στο “κατώφλι” της επόμενης μέρας. Τώρα ασκούνται οι μεγάλες πιέσεις, ακριβώς γιατί προετοιμαζόμαστε για το μεγάλο άλμα μπροστά. Πρέπει να το αποδείξουμε ότι και το θέλουμε το άλμα αυτό και το μπορούμε. Κάποιοι στην αντιπολίτευση δείχνουν μεγάλο άγχος.
Άγχος και αληθινή αγωνία, γιατί καταλαβαίνουν πως, αν η Ελλάδα περάσει στην επόμενη μέρα, οι ίδιοι δεν θα έχουν πια λόγο ύπαρξης. Τώρα που ξεπερνιέται η ύφεση, για ποιο πράγμα θα γκρινιάζουν καθημερινά; Τώρα που άρχισε να μειώνεται η ανεργία, πως θα κερδοσκοπούν με την απελπισία του κόσμου; Τώρα που με το σύστημα των πολλαπλών δόσεων οι πολίτες θα ξεπληρώνουν ομαλά τις υποχρεώσεις τους, πώς θα καλλιεργούν καθημερινά τον πανικό; Φοβούνται λοιπόν, την επόμενη μέρα και προσπαθούν να την ανακόψουν.
Γι' αυτό και μετατρέπουν την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας σε εκβιασμό πρόωρων εκλογών. Ξεχνούν ότι το Σύνταγμα προβλέπει αυξημένες πλειοψηφίες για να επιτύχει ακριβώς τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Όχι για να δίνει πρόσχημα πρόωρων εκλογών!
Η πολιτική αβεβαιότητα είναι το μεγάλο μας πρόβλημα αυτή τη στιγμή, φίλες και φίλοι. Και την πολιτική αβεβαιότητα ο ΣΥΡΙΖΑ τη δημιουργεί και με αυτά που λέει και με εκείνα που κάνει, με την επιμονή του να μην εκλεγεί δηλαδή Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Η Αμερική βλέπει με ενδιαφέρον τις νέες ισορροπίες που δημιουργούνται στην περιοχή μας, με επίκεντρο την Ελλάδα και την Κύπρο.
Και οι περισσότεροι Ευρωπαίοι εταίροι μας παρακολουθούν και στηρίζουν πλέον τον καινούργιο ρόλο που παίζει η Ελλάδα στην περιοχή της. Πράγμα πολύ σημαντικό για τα ευρύτερα, μακροχρόνια Εθνικά μας συμφέροντα. Σε ό,τι αφορά την Τρόικα, εδώ είμαστε, έτοιμοι για την τελική συμφωνία. Η οποία μπορεί να υπάρξει, αν πράγματι θέλουμε όλοι την “επόμενη μέρα” στην Ελλάδα.
Αλλά παράλογες και αδικαιολόγητες πιέσεις κανείς δεν μπορεί να δεχθεί. Εγώ δεν μπορώ να τις δεχθώ. Είμαστε στο τέλος του 2014, κι ενώ η Ελλάδα απέδειξε και την αξιοπιστία της και τη θέλησή της να σταθεροποιηθεί και να μπει στο δρόμο της εξυγίανσης και της Ανάπτυξης. Δεν έχει κανείς το δικαίωμα να μας φέρεται όπως φερόταν δυόμιση χρόνια πριν ή όπως φερόταν τέσσερα χρόνια πριν, όταν τα πάντα κατέρρεαν».ETHNOS
No comments:
Post a Comment