Τελικώς υπήρχε σχέδιο καταστροφής
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Οσο κρισιμότερη η καμπή, τόσο μεγαλύτερες οι ζημιές από ενδεχόμενο λάθος χειρισμό. Με μια διαφορά. Είναι διαφορετικό να κάνω λάθος επειδή δεν τα υπολόγισα καλά και είναι άλλο να καταστραφώ επειδή κάποιοι με εξαπάτησαν.
Στο δίλημμα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα μετά την απόφαση της Βουλής, ισχύει το δεύτερο.
Πριν από λίγο καιρό είχα διατυπώσει την υποψία που με κατακυρίευε ως προς την αγαθότητα των προθέσεων Τσίπρα. Πίστευα, όπως οι περισσότεροι από εμάς όλους, ότι ο σημερινός πρωθυπουργός ήταν ειλικρινής όταν διαβεβαίωνε ότι οι όποιες επιλογές του, εξαντλούνται εκεί στα όρια του ευρώ. Οτι ποτέ δεν θα διακινδύνευε έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Δεν το πιστεύω πλέον.
Η απάτη με το δημοψήφισμα μου άνοιξε τα μάτια. Υπάρχουν δύο λόγοι που με κάνουν να μιλώ για απάτη.
Πρώτον, η κυβέρνηση διαθέτει όλη την ισχύ που της παρέχει το δημοκρατικό καθεστώς για να απορρίψει την πρόταση όπως είχε διαμορφωθεί στις 27 του μηνός και δόθηκε χθες στη δημοσιότητα από τον Γιουνκέρ.
Αφού μπορεί η ίδια να χειριστεί τα πράγματα, κανείς λόγος δεν υπάρχει να εμπλέξει τον λαό. Το μόνο που μπορεί κανείς να σκεφτεί είναι ότι θα μπορεί, αύριο, όταν η ζωή όπως τη γνωρίζουμε θα έχει αλλάξει, να ρίξει ο κ. Τσίπρας το φταίξιμο πάνω μας: «Εγώ σας ρώτησα τι πρέπει να κάνω κι εσείς συμφωνήσατε» θα απολογηθούν, όταν θα προσπαθούν να αποφύγουν τη λαιμητόμο της Ιστορίας. Ο δεύτερος λόγος που με κάνει να πιστεύω ότι όλον αυτόν τον καιρό γίναμε θύματα μιας καλοστημένης απάτης, είναι η άρνηση των κυβερνητικών να εκθέσουν όσα σχεδιάζουν όταν θα έχει, μετά την εισήγησή τους, αν κερδίσει το «Οχι», όπως, αυτή τη στιγμή μοιάζει πιθανόν.
Αυτό που λογικά καταλαβαίνει κανείς είναι ότι μια νίκη της κυβέρνησης θα της επιτρέψει να εφαρμόσει τις δικές της προτάσεις, αντί όσων ζητούν εταίροι και δανειστές.
Δεύτερον, το ερώτημα επί του οποίου ζήτησε από τη Βουλή τη γνώμη των ψηφοφόρων, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Πρόκειται για απάτη. Μιλώ για απάτη επειδή κάθε σοβαρή και φιλαλήθης κυβέρνηση θα έθετε τη δική της πρόταση στην κρίση του λαού, αντί κάποιου «προσωρινού σχεδίου» αγνώστου πατρότητας.
Αν η κυβέρνηση δεν θέτει στο τραπέζι του δημοψηφίσματος τη δική της πρόταση, είναι γιατί δεν θέλει να δεσμευτεί σε οποιοδήποτε σχέδιο θα μπορούσε να κρατήσει, με όποιον τρόπο, την Ελλάδα μέσα στο ευρώ.
Είναι λοιπόν σκόπιμο να εστιάσουμε την προσοχή μας σε όσα θα συμβούν από την επόμενη Δευτέρα.
Το δίδυμο Τσίπρα-Καμμένου έσβησε την αχτίδα φωτός και κατασπατάλησε τις οικονομίες που είχε κάνει το κράτος. Είμαι βέβαιος ότι η νέα εξουσία θα χρησιμοποιήσει το λαϊκό «Οχι» για να σπρώξει τη χώρα στο επόμενο βήμα: τη δραχμή!
No comments:
Post a Comment