Επικοινωνιακή επίθεση φιλίας Tου Aθανασιου Eλλις Ο πρωθυπουργός καλείται να πείσει τις δύο σημαντικότερες χώρες και μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρωζώνης στις συναντήσεις που θα έχει αύριο στο Βερολίνο και το Σάββατο στο Παρίσι. Η μέχρι τώρα στάση του Φρανσουά Ολάντ υπήρξε διακριτικά υποστηρικτική, αλλά και αυτός διαμηνύει σε όλους τους τόνους την ανάγκη να τηρήσει η Αθήνα τις συμφωνίες και να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις και τα επώδυνα μέτρα που αυτές προβλέπουν. Αλλωστε, η σημερινή συνάντηση του Γάλλου προέδρου με τη Γερμανίδα καγκελάριο αποδεικνύει τη σημασία που αποδίδουν και οι δύο στη διατήρηση του γαλλογερμανικού άξονα. Είναι προφανές ότι η οικονομική πραγματικότητα καθιστά την αυριανή επίσκεψη του κ. Σαμαρά στο Βερολίνο κρίσιμη. Πολλά έχουν γραφεί και λεχθεί για τα επιχειρήματα και τις προτεραιότητες που θα προβάλει ο Ελληνας πρωθυπουργός στην κ. Μέρκελ. Λιγότερη σημασία έχει δοθεί στην επαφή του κ. Σαμαρά με τη γερμανική κοινή γνώμη η οποία, όμως, επηρεάζει σημαντικά τη στάση της καγκελαρίου. Υπό αυτό το πρίσμα θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο να εγκαινιάσει ο πρωθυπουργός μια επικοινωνιακή επίθεση φιλίας και ενημέρωσης προς τους Γερμανούς, αλλά και τους λαούς άλλων σημαντικών χωρών που δυσπιστούν έναντι της Ελλάδας. Με την ταπεινότητα που επιβάλλει το μέγεθος της Ελλάδας, και ταυτόχρονα την υπερηφάνεια που δικαιούται κάθε ανεξάρτητη χώρα, αλλά κυρίως με την αποφασιστικότητα που αποτελεί μονόδρομο στη σημερινή συγκυρία, να επικοινωνήσει ο πρωθυπουργός απευθείας με τους απλούς ψηφοφόρους μέσω συνεντεύξεων -η αρχή έγινε με την Bildt- προβάλλοντας με συγκροτημένο τρόπο και πειθώ, επιχειρήματα που δεν θα είναι αμιγώς ελληνικά, αλλά ευρωπαϊκά. Με την ειλικρίνεια που πρέπει να διέπει τις σχέσεις εταίρων, ηγετών και λαών, να ξεκινήσει αναγνωρίζοντας τα τεράστια λάθη δεκαετιών στα οποία υπέπεσαν οι ελληνικές πολιτικές ηγεσίες, αλλά και μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού. Να αναλάβει ευθέως τις ευθύνες εκ μέρους του πολιτικού κόσμου, υπενθυμίζοντας, όμως, διακριτικά ότι στη διάρκεια της μεταπολίτευσης ο ίδιος είχε μικρή παρουσία στην άσκηση εξουσίας με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται. Να περιγράψει ως αδικαιολόγητο τον παρατεταμένο δημοσιονομικό εκτροχιασμό που άρχισε από τον Ανδρέα Παπανδρέου και συνεχίσθηκε μέχρι και τον Κώστα Καραμανλή, όπως και τις παλινδρομήσεις που σημειώθηκαν επί Γιώργου Παπανδρέου. Ταυτοχρόνως, όμως, να υπενθυμίσει τον σημαντικό περιορισμό ελλειμμάτων που επιτεύχθηκε την προηγούμενη διετία, και να επισημάνει τις επιπτώσεις που έχει στην Ελλάδα η πανευρωπαϊκή ύφεση που καθιστά αναγκαίες αναπτυξιακές πολιτικές. Επίσης, να αναφέρει τη σημειολογική διάσταση της συμμετοχής της Ελλάδας στο κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα, υπογραμμίζοντας παράλληλα τους κινδύνους που ελλοχεύουν για το ευρώ σε περίπτωση που για πρώτη φορά ανοίξει η πόρτα της εξόδου μιας χώρας από το κοινό νόμισμα, η ύπαρξη και σταθερότητα του οποίου την προηγούμενη δεκαετία απέφερε σημαντικά οφέλη στους Γερμανούς. Τέλος, και το σημαντικότερο, να εκπέμψει ένα θετικό μήνυμα διαβεβαιώνοντας σε όλους τόνους ότι τα πράγματα στην Ελλάδα άλλαξαν, ότι ο ίδιος ως οικονομολόγος αντιλαμβάνεται πλήρως τα δεδομένα και είναι αποφασισμένος να αντιστρέψει την κατάσταση χωρίς να υπολογίζει το όποιο πολιτικό κόστος, και πως στο πλαίσιο αυτό επέλεξε ως υπουργό Οικονομικών έναν αξιόπιστο και εργασιομανή τεχνοκράτη ο οποίος, χωρίς αμφισημίες, τον επόμενο μήνα θα παρουσιάσει στην τρόικα ένα πακέτο μέτρων που θα επιτυγχάνει τους στόχους που έχουν τεθεί. Θα οικοδομήσει έτσι την αναγκαία βάση ώστε να ανοίξει η συζήτηση για περαιτέρω στήριξη της Ελλάδας, είτε μέσω επιμήκυνσης είτε μέσω ενός νέου «κουρέματος». Σε μια μεγάλη δημοκρατία όπως είναι η Γερμανία, η κοινή γνώμη επηρεάζει και συχνά καθορίζει τη στάση των πολιτικών. Εάν ο κ. Σαμαράς καταφέρει να πείσει τους Γερμανούς πολίτες και ψηφοφόρους, θα διευκολύνει το έργο των πολιτικών που θέλουν να στηρίξουν την Ελλάδα και θα δυσχεράνει αυτό των λαϊκιστών που για να διασωθούν πολιτικά βάλλουν κατά της χώρας μας.

Πείτε μας τη γνώμη σας

Σχόλια