BLOGS > ΜΠΑΜΠΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Οι επιτυχίες, τα λάθη και η ανησυχία των ελεγκτών για το μέλλον
Η Εκθεση Ελέγχου του ΔΝΤ ήταν αφορμή να επαναληφθεί η «συζήτηση κωφών» περί της «λάθος πολιτικής».
Η αποτίμηση είναι γενικά θετική. Επισημαίνονται συγκεκριμένα λάθη, αλλά πουθενά δεν αναφέρεται ότι η εφαρμοσθείσα πολιτική ήταν λανθασμένη. Αντιθέτως, οι ελεγκτές καταγράφουν διεξοδικά τις βασικές επιτυχίες. Η Ελλάδα έμεινε στο ευρώ, που ήταν ο κύριος πολιτικός στόχος. Η δημοσιονομική προσαρμογή ήταν τεράστια και το ασφαλιστικό σύστημα διεσώθη κι έγινε βιώσιμο.
Διατυπώνονται, όμως, επιφυλάξεις σε δύο πολύ σημαντικά ζητήματα. Η εμπιστοσύνη στην αγορά δεν αποκαταστάθηκε. Το τραπεζικό σύστημα έχασε το 1/3 των καταθέσεων. Η ύφεση ήταν πολύ μεγαλύτερη από την αναμενόμενη και οδήγησε σε τρομακτική ανεργία. Δεύτερον, το Ταμείο εμφανίστηκε υποχωρητικό και αποδέχθηκε εσφαλμένους υπολογισμούς σε ό,τι αφορά τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, φθάνοντας στο σημείο να αλλάξει τη διατύπωση του σχετικού εσωτερικού κανόνα!
Οι περισσότερες παρατηρήσεις ήσαν γνωστές και, απ' αυτήν την άποψη, η έκθεση δεν προσθέτει κάτι ιδιαίτερο σε όσα έχουν ήδη και επαρκώς συζητηθεί. Το δεύτερο πρόγραμμα, το οποίο τώρα εφαρμόζεται, στηρίχθηκε σε νέο σχεδιασμό, σοβαρό «κούρεμα» χρέους και παράταση του χρόνου προσαρμογής, λαμβάνοντας υπόψη όλες αυτές τις παρατηρήσεις.
Ομως, η έκθεση επιβεβαιώνει την ανησυχία όσων οι απόψεις συγκλίνουν με αυτές που είχαν από την αρχή οι τεχνοκράτες του Ταμείου. Το βάρος του ελληνικού δημοσίου χρέους παραμένει πολύ μεγάλο για τις πλάτες της οικονομίας, στη βάση των εξελίξεων που σήμερα μπορεί να προβλεφθούν. Η χώρα δεν φαίνεται ικανή να προσελκύσει και, ακόμη λιγότερο, να διαχειριστεί μεγάλες επενδύσεις. Δυσκολεύεται καταθλιπτικά στην αναδιοργάνωση των κρατικών υπηρεσιών. Μεγάλος αριθμός προβληματικών επιχειρήσεων περιμένει κάποια σωτηρία με νέα δάνεια και αποφεύγει την αναδιάρθρωση των παραγωγικών δραστηριοτήτων. Ούτε φαίνεται εφικτό, για πολλά ακόμη χρόνια, να «σηκώσει» η Ελλάδα σημαντικά κεφάλαια από τις αγορές, γεγονός που μειώνει περαιτέρω τις ελπίδες να επιτύχει ταχύρρυθμη αύξηση του οικονομικού προϊόντος.
Εμμέσως πλην σαφώς, οι ελεγκτές επαναφέρουν τη συζήτηση στο κρίσιμο ζήτημα της διευθέτησης του χρέους. «Θα ήταν καλύτερο για την Ελλάδα η αναδιάρθρωση του χρέους να είχε γίνει στην αρχή, αλλά αυτό δεν ήταν αποδεκτό από τους εταίρους της Ευρωζώνης», σημειώνουν (§57) με σαφήνεια. Δέχονται όμως ότι η άποψη που τελικώς επικράτησε είχε σοβαρά επιχειρήματα. Ακόμη και η ελεγχόμενη χρεοκοπία, με απαλοιφή του ελληνικού χρέους εις βάρος Ευρωπαίων επενδυτών θα διέδιδε τον κίνδυνο χρεοκοπίας σε μια εντελώς απροετοίμαστη Ζώνη του Ευρώ. Ορισμένα κοινοβούλια δεν θα ενέκριναν τον δανεισμό της Ελλάδας, ώστε να αντιμετωπίσει τις ζημιές που θα ακολουθούσαν. Οι ελληνικές τράπεζες θα κατέρρεαν και οι καταθέσεις θα «κουρεύονταν».
Η αναμόχλευση, όμως, εκείνης της συζήτησης έχει επικαιρικό ενδιαφέρον. Οι τεχνοκράτες του Ταμείου υποστηρίζουν, εδώ και αρκετούς μήνες, ότι ακόμη και το δεύτερο πρόγραμμα, μετά το «κούρεμα» και την επαναγορά χρέους, χρειάζεται εξτρά υποστήριξη για να φέρει κάποιο σοβαρό αποτέλεσμα. Οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες δεν διαφωνούν πως η Ελλάδα χρειάζεται ένα ακόμη «χέρι βοήθειας». Είναι όμως δύσκολο να πείσουν τους ψηφοφόρους τους. Θα χρειαστεί να αποδειχθεί ότι τα πρόσθετα χρήματα δεν θα πάνε χαμένα, δηλαδή ότι η Ελλάδα μπορεί να ξεφύγει από τη μιζέρια.
Τέλος, πολλοί απ' αυτούς που κραυγάζουν και πάλι για τη «λάθος συνταγή» αποφεύγουν κάποιες άλλες, σκληρές, παρατηρήσεις των ελεγκτών. Το εναλλακτικό σενάριο όταν φάνηκε ότι δεν μπορούσε να εφαρμοστεί η «συνταγή ΔΝΤ» («κούρεμα χρέους» και εξωτερική υποτίμηση νομίσματος) ήταν η μεγαλύτερη εσωτερική υποτίμηση. Ο εγωισμός των προστατευμένων κρατικών υπαλλήλων, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των θεόκλειστων ελεύθερων επαγγελμάτων μετέφερε το βάρος της προσαρμογής στη μισθωτή εργασία. Αποδεικνύεται, επισημαίνουν οι ελεγκτές, από την τεράστια ανεργία, την αύξηση του πληθωρισμού, την επιμονή της φοροδιαφυγής και τον λαϊκίστικο πολιτικό ακτιβισμό όσων υπερασπίστηκαν τα ανωτέρω.
Το πραγματικό και ίσως το μεγαλύτερο λάθος της τρόικας ήταν ότι δεν γνώριζε πού ήρθε, με ποιους είχε να κάνει και ότι, τελικά, άφησαν τους πολιτικούς να προστατεύσουν τους «δικούς τους». Εις βάρος τίμιων και εργατικών πολιτών, που δέχθηκαν να βάλουν πλάτη για να σωθεί η πατρίδα. Αυτά λέγει μια προσεκτική και καλόπιστη ανάγνωση της έκθεσης.
Πηγή: http://www.skai.gr/news/blogs/papadimitriou/blogs-arthro/234627/oi-epituhies-ta-lathi-kai-i-anisuhia-ton-elegton-gia-to-mellon/#ixzz2Vx3x61Xd
Follow us: @skaigr on Twitter | skaigr on Facebook
No comments:
Post a Comment