Μια ύστατη έκκληση Ομπάμα
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Σε αυτή την ύστατη ώρα για την Ελλάδα, κάθε βοήθεια είναι όχι απλά ευπρόσδεκτη, αλλά αναγκαία. Υπό αυτό το πρίσμα, η Αμερική μπορεί να διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο. Η πιεστική παρέμβασή της μπορεί να ανατρέψει μια ειλημμένη απόφαση των Ευρωπαίων εταίρων και να αποτρέψει το μοιραίο για την Ελλάδα.
Μόνο η υπερδύναμη έχει το ειδικό βάρος να εισακουσθεί από τη Γερμανία, και όχι μόνο. Αν και δεν είναι, φυσικά, μέλος της Ευρωζώνης, ούτε της Ε.Ε., η Αμερική είναι η μόνη χώρα που διαθέτει το ηθικό, πολιτικό, οικονομικό, αλλά και στρατιωτικό ανάστημα να επηρεάσει την πορεία των πραγμάτων. Τις επόμενες ώρες, η Ουάσιγκτον μπορεί να ασκήσει ακόμη μεγαλύτερη πίεση.
Ισως ενοχλήσει κάποιους. Σίγουρα τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος απάντησε στις τελευταίες προτροπές του Αμερικανού ομολόγου του, Τζακ Λιου, να επιδείξει ευελιξία έναντι της Ελλάδας, με τη δική του προτροπή να συμβάλουν οι ΗΠΑ στη διαχείριση του ελληνικού προβλήματος, προσφέροντας αυτές δάνειο 50 δισ.
Οι συνεχείς παρεμβάσεις των ΗΠΑ στις ενδοευρωπαϊκές εξελίξεις ενοχλούν τους Γερμανούς. Υπό άλλες συνθήκες και εμείς θα ενοχλούμασταν. Ομως, την ώρα που η Ελλάδα οδεύει με μαθηματική ακρίβεια προς τη χρεοκοπία και την καταστροφή, κάθε βοήθεια είναι ευπρόσδεκτη, πόσω μάλλον αν προέρχεται από μια χώρα που εκ των πραγμάτων διαθέτει τεράστια επιρροή.
Εστω και στο «και πέντε», ο Αλέξης Τσίπρας κάνει τις σωστές κινήσεις: απέπεμψε τον επικίνδυνο Βαρουφάκη, ανταποκρίθηκε στις αγωνιώδεις εκκλήσεις της αντιπολίτευσης και συγκάλεσε συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, άλλαξε τη ρητορική του έναντι των Ευρωπαίων, τους οποίους δεν περιγράφει πλέον ως «εκβιαστές», αλλά ως εταίρους που με την παροχή δανείων επιδεικνύουν αλληλεγγύη στην Ελλάδα, έστειλε στο Eurogroup τον ευπρεπή Τσακαλώτο, ο οποίος άφησε καλές εντυπώσεις στους ομολόγους του, απέστειλε άμεσα αίτημα για νέο μνημόνιο, θα καταθέσει σήμερα κοστολογημένες προτάσεις που κατά πάσα πιθανότητα θα περιλαμβάνουν λεπτομερή λίστα με ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα αγγίζουν τα «δύσκολα».
Είναι γεγονός ότι οι αντοχές και οι ανοχές των περισσοτέρων Ευρωπαίων έχουν εξαντληθεί. Δεν κρύβουν πλέον ότι επιθυμούν την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Η απόφαση του πρωθυπουργού να προχωρήσει στη διενέργεια δημοψηφίσματος και να υποστηρίξει το ΟΧΙ ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Αλλά όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Η Ελλάδα βιώνει δραματικές ώρες. Τα περιθώρια είναι ελάχιστα. Η ισχυρότερη χώρα του κόσμου μπορεί να κάνει τη διαφορά. Οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Ε.Ε. Είναι ο πυρηνικός γίγαντας που για δεκαετίες διασφαλίζει την ασφάλεια της Ευρώπης. Είναι η χώρα που πρωταγωνίστησε στην αναγέννηση και τον εκδημοκρατισμό της Γερμανίας. Οι πολιτικοί και οι πολίτες της τελευταίας αναγνωρίζουν την τεράστια συμβολή του μεγάλου συμμάχου στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Ηρθε η ώρα να τον ακούσουν. Προσεκτικά. Το ίδιο και οι ηγέτες των χωρών της Βαλτικής, όπως και του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας, που βλέπουν με δέος την Αμερική.
Ο Μπαράκ Ομπάμα δεν είναι μόνος. Ουσιαστικά συντάσσεται με τις πιο μετριοπαθείς προσεγγίσεις της Γαλλίας και της Ιταλίας, έστω και αν οι υπόλοιπες 16 χώρες της Ευρωζώνης, η καθεμιά για τους δικούς της λόγους, βρίσκονται σε γενικές γραμμές «απέναντι».
Την ηχηρή παρέμβαση του κ. Ομπάμα πρέπει να απαιτήσει και η ελληνοαμερικανική κοινότητα. Σε αυτήν τη δραματική συγκυρία, η εμφαντική επίκληση των οικονομικών και, κυρίως, των γεωπολιτικών κινδύνων, από τον πρόεδρο των ΗΠΑ, όχι μόνον τηλεφωνικά προς την κ. Μέρκελ και άλλους ηγέτες, αλλά και δημόσια, προς τους λαούς των ευρωπαϊκών χωρών, θα μπορούσε να συμβάλει ώστε να αλλάξει το κλίμα στο Βερολίνο και στις άλλες πρωτεύουσες, και να δοθεί στην Ελλάδα άλλη μία ευκαιρία.
Μόνο η υπερδύναμη έχει το ειδικό βάρος να εισακουσθεί από τη Γερμανία, και όχι μόνο. Αν και δεν είναι, φυσικά, μέλος της Ευρωζώνης, ούτε της Ε.Ε., η Αμερική είναι η μόνη χώρα που διαθέτει το ηθικό, πολιτικό, οικονομικό, αλλά και στρατιωτικό ανάστημα να επηρεάσει την πορεία των πραγμάτων. Τις επόμενες ώρες, η Ουάσιγκτον μπορεί να ασκήσει ακόμη μεγαλύτερη πίεση.
Ισως ενοχλήσει κάποιους. Σίγουρα τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος απάντησε στις τελευταίες προτροπές του Αμερικανού ομολόγου του, Τζακ Λιου, να επιδείξει ευελιξία έναντι της Ελλάδας, με τη δική του προτροπή να συμβάλουν οι ΗΠΑ στη διαχείριση του ελληνικού προβλήματος, προσφέροντας αυτές δάνειο 50 δισ.
Οι συνεχείς παρεμβάσεις των ΗΠΑ στις ενδοευρωπαϊκές εξελίξεις ενοχλούν τους Γερμανούς. Υπό άλλες συνθήκες και εμείς θα ενοχλούμασταν. Ομως, την ώρα που η Ελλάδα οδεύει με μαθηματική ακρίβεια προς τη χρεοκοπία και την καταστροφή, κάθε βοήθεια είναι ευπρόσδεκτη, πόσω μάλλον αν προέρχεται από μια χώρα που εκ των πραγμάτων διαθέτει τεράστια επιρροή.
Εστω και στο «και πέντε», ο Αλέξης Τσίπρας κάνει τις σωστές κινήσεις: απέπεμψε τον επικίνδυνο Βαρουφάκη, ανταποκρίθηκε στις αγωνιώδεις εκκλήσεις της αντιπολίτευσης και συγκάλεσε συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, άλλαξε τη ρητορική του έναντι των Ευρωπαίων, τους οποίους δεν περιγράφει πλέον ως «εκβιαστές», αλλά ως εταίρους που με την παροχή δανείων επιδεικνύουν αλληλεγγύη στην Ελλάδα, έστειλε στο Eurogroup τον ευπρεπή Τσακαλώτο, ο οποίος άφησε καλές εντυπώσεις στους ομολόγους του, απέστειλε άμεσα αίτημα για νέο μνημόνιο, θα καταθέσει σήμερα κοστολογημένες προτάσεις που κατά πάσα πιθανότητα θα περιλαμβάνουν λεπτομερή λίστα με ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα αγγίζουν τα «δύσκολα».
Είναι γεγονός ότι οι αντοχές και οι ανοχές των περισσοτέρων Ευρωπαίων έχουν εξαντληθεί. Δεν κρύβουν πλέον ότι επιθυμούν την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Η απόφαση του πρωθυπουργού να προχωρήσει στη διενέργεια δημοψηφίσματος και να υποστηρίξει το ΟΧΙ ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Αλλά όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Η Ελλάδα βιώνει δραματικές ώρες. Τα περιθώρια είναι ελάχιστα. Η ισχυρότερη χώρα του κόσμου μπορεί να κάνει τη διαφορά. Οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Ε.Ε. Είναι ο πυρηνικός γίγαντας που για δεκαετίες διασφαλίζει την ασφάλεια της Ευρώπης. Είναι η χώρα που πρωταγωνίστησε στην αναγέννηση και τον εκδημοκρατισμό της Γερμανίας. Οι πολιτικοί και οι πολίτες της τελευταίας αναγνωρίζουν την τεράστια συμβολή του μεγάλου συμμάχου στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Ηρθε η ώρα να τον ακούσουν. Προσεκτικά. Το ίδιο και οι ηγέτες των χωρών της Βαλτικής, όπως και του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας, που βλέπουν με δέος την Αμερική.
Ο Μπαράκ Ομπάμα δεν είναι μόνος. Ουσιαστικά συντάσσεται με τις πιο μετριοπαθείς προσεγγίσεις της Γαλλίας και της Ιταλίας, έστω και αν οι υπόλοιπες 16 χώρες της Ευρωζώνης, η καθεμιά για τους δικούς της λόγους, βρίσκονται σε γενικές γραμμές «απέναντι».
Την ηχηρή παρέμβαση του κ. Ομπάμα πρέπει να απαιτήσει και η ελληνοαμερικανική κοινότητα. Σε αυτήν τη δραματική συγκυρία, η εμφαντική επίκληση των οικονομικών και, κυρίως, των γεωπολιτικών κινδύνων, από τον πρόεδρο των ΗΠΑ, όχι μόνον τηλεφωνικά προς την κ. Μέρκελ και άλλους ηγέτες, αλλά και δημόσια, προς τους λαούς των ευρωπαϊκών χωρών, θα μπορούσε να συμβάλει ώστε να αλλάξει το κλίμα στο Βερολίνο και στις άλλες πρωτεύουσες, και να δοθεί στην Ελλάδα άλλη μία ευκαιρία.
No comments:
Post a Comment