Δεύτερο βιολί σε εξέχοντα ρόλο
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Είναι ηρωίδες της καθημερινής μυθοπλασίας. Μιας μυθοπλασίας χωρίς θεούς, κοσμογονίες, Αποκαλύψεις, τόπους χλοερούς, αλλά μόνο με πρόσωπα φθαρτά, γήινα, που κινούνται σε ρυθμούς επικαιρότητας και πλέκουν αναλώσιμες ιστορίες. Η ειδησεογραφία τα εξαντλεί αλλά δεν τα εξαφανίζει. Πρώτες κυρίες. Στη μεταπολίτευση, η Μαργαρίτα Τσαντ Παπανδρέου με τους φεμινιστικούς αγώνες και την ανάμειξη στα εσωτερικά του ΠΑΣΟΚ, η Μαρίκα Μητσοτάκη, δεινή μαγείρισσα (τα ντολμαδάκια της είχαν φάει πλήθος πολιτικοί, από τον Χαρίλαο Φλωράκη μέχρι τον Τζορτζ Μπους) και δυναμική στην πολιτική συμβουλευτική, η Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου, με τη συνεχή παροχή πληθωρικής «τροφής» στα ΜΜΕ και την αξιοσημείωτη επιρροή στον Ανδρέα. Στην αντίθετη μεριά της πανσελήνου, με διακριτικές κινήσεις στο ημίφως οι επόμενες πρώτες κυρίες: Δάφνη Σημίτη, Νατάσα Παζαΐτη (με την επανεμφάνιση του Κώστα Καραμανλή, ο φακός τη «συνέλαβε» προ ημερών στο Νέο Ψυχικό), Αντα Παπανδρέου, Γεωργία Σαμαρά. Θα είναι τα πράγματα διαφορετικά για την Μπέτυ Μπαζιάνα, τη ριζοσπαστική «κόκκινη κυρία», όπως τη χαρακτηρίζουν ξένα ΜΜΕ, που δεν δίστασε να οδηγήσει, υπερασπιζόμενη τη διατριβή της, τον καθηγητή της στα δικαστήρια και η οποία επηρεάζει τον Αλέξη Τσίπρα σχεδόν από την εφηβική τους ηλικία; Εκείνη θέλει να βρίσκεται στη σκιά, όμως τα φώτα επιμένουν να παραμένουν στραμμένα επάνω της. Στο σχολείο των παιδιών, τη βραδιά των εκλογών, τη μετακίνηση από το ΕΜΠ στο Τμήμα Μηχανικών Πληροφορικής στην Κοζάνη.
Είναι ένας άχαρος ρόλος, αυτός της (ή του) συντρόφου πολιτικού αρχηγού. Και για εκείνη που αγαπά και για εκείνη που μισεί τη δημοσιότητα. Εξ ορισμού στη σκιά της πολιτικής, ακόμη και όταν –ενίοτε– παίζει στην πράξη το πρώτο βιολί. Ενας ρόλος σιδηροπαγής, ελκυστικός για τα ΜΜΕ, αλλά δεδομένος, θεωρούμε.
Ομως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά....
Πρώτες κυρίες. Υπό τη σκέπη του τίτλου τους (ένα είδος σύγχρονης κιβωτού όπου διατηρούνται οι φυλές του είδους) σμίγουν τα δύο πανάρχαια θέματα: του εξέχοντος προσώπου-«θεού» και του εξέχοντος προσώπου-αντικειμένου. Πάντως, αστέρες ή σιωπηλά εμβλήματα, κινούνται σε ένα στερέωμα καθόλου ακίνδυνο για τη γη. Ολη η ανεκδοτολογική πολυλογία με την οποία ο Τύπος διασκεδάζει τους αναγνώστες του λειτουργεί υπέρ της λάμψης τους, διά της οποίας εν τέλει ασκούν πολιτική πλάθοντας «χαρακτήρες». Ενα μέρος της πολυσήμαντης συναναστροφής του πολίτη με τα είδωλά του, μέσα από την οποία διαμορφώνεται κάτι από τη στάση ζωής, από τα θέλω του, αφορά και τις πρώτες κυρίες. Η ζύμωση μαζί τους είναι πιο βαθιά απ’ ό,τι πιστεύουμε. Ο μύθος τους δεν προβάλλεται στον ουρανό, είναι εγκατεστημένος στη γη. Βρίσκονται ανάμεσά μας, είναι σαν εμάς, μας προτρέπουν στη μίμηση (ή την αποφυγή), δίνουν το παράδειγμα στην αναζήτηση ενός δρόμου. Προσφέροντας ταυτόχρονα μιαν αίσθηση στιγμιαίας πληρότητας που καταπραΰνει τις ανησυχίες και προσαρμόζει στις κυρίαρχες ροές.
Η Μπέτυ Μπαζιάνα μέρα με τη μέρα διευρύνει τον χώρο που καταλαμβάνει στη συλλογική συνείδηση. Ισως δεν προξενεί ακόμη παρά μόνο ένα κέντρισμα περιέργειας, ετερογενούς προς την πολιτική, κοντινής στη χαλάρωση. Η εικόνα και η αίσθηση αρκούν. Από τη σύγκλισή τους θα προκύψει έπειτα η νέα «διδασκαλία»...
Είναι ένας άχαρος ρόλος, αυτός της (ή του) συντρόφου πολιτικού αρχηγού. Και για εκείνη που αγαπά και για εκείνη που μισεί τη δημοσιότητα. Εξ ορισμού στη σκιά της πολιτικής, ακόμη και όταν –ενίοτε– παίζει στην πράξη το πρώτο βιολί. Ενας ρόλος σιδηροπαγής, ελκυστικός για τα ΜΜΕ, αλλά δεδομένος, θεωρούμε.
Ομως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά....
Πρώτες κυρίες. Υπό τη σκέπη του τίτλου τους (ένα είδος σύγχρονης κιβωτού όπου διατηρούνται οι φυλές του είδους) σμίγουν τα δύο πανάρχαια θέματα: του εξέχοντος προσώπου-«θεού» και του εξέχοντος προσώπου-αντικειμένου. Πάντως, αστέρες ή σιωπηλά εμβλήματα, κινούνται σε ένα στερέωμα καθόλου ακίνδυνο για τη γη. Ολη η ανεκδοτολογική πολυλογία με την οποία ο Τύπος διασκεδάζει τους αναγνώστες του λειτουργεί υπέρ της λάμψης τους, διά της οποίας εν τέλει ασκούν πολιτική πλάθοντας «χαρακτήρες». Ενα μέρος της πολυσήμαντης συναναστροφής του πολίτη με τα είδωλά του, μέσα από την οποία διαμορφώνεται κάτι από τη στάση ζωής, από τα θέλω του, αφορά και τις πρώτες κυρίες. Η ζύμωση μαζί τους είναι πιο βαθιά απ’ ό,τι πιστεύουμε. Ο μύθος τους δεν προβάλλεται στον ουρανό, είναι εγκατεστημένος στη γη. Βρίσκονται ανάμεσά μας, είναι σαν εμάς, μας προτρέπουν στη μίμηση (ή την αποφυγή), δίνουν το παράδειγμα στην αναζήτηση ενός δρόμου. Προσφέροντας ταυτόχρονα μιαν αίσθηση στιγμιαίας πληρότητας που καταπραΰνει τις ανησυχίες και προσαρμόζει στις κυρίαρχες ροές.
Η Μπέτυ Μπαζιάνα μέρα με τη μέρα διευρύνει τον χώρο που καταλαμβάνει στη συλλογική συνείδηση. Ισως δεν προξενεί ακόμη παρά μόνο ένα κέντρισμα περιέργειας, ετερογενούς προς την πολιτική, κοντινής στη χαλάρωση. Η εικόνα και η αίσθηση αρκούν. Από τη σύγκλισή τους θα προκύψει έπειτα η νέα «διδασκαλία»...
No comments:
Post a Comment