Η παράλυτη χώρα
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Τα χθεσινά επεισόδια στο λιμάνι της Μυτιλήνης, όπου δέκα χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες προσπάθησαν να καταλάβουν το πλοίο της γραμμής θυμίζουν κάπως αυτό που συμβαίνει στην ωραία χώρα όταν βρέχει λίγο παραπάνω από το κανονικό. Πλημμυρίζουν τα μπαζωμένα ρέματα και όσοι έχουν χτίσει εκεί διαμαρτύρονται για τη βροχή και το κράτος. Ας το πάρουμε απόφαση: η Ελλάδα, και κατ’ επέκταση η Ευρώπη έχει να αντιμετωπίσει μετακινήσεις πληθυσμών ολόκληρων και όχι ομάδες μικρότερες ή μεγαλύτερες, οικονομικών μεταναστών. Αλλάζει η ανθρωπογεωγραφία του κόσμου. Το φαινόμενο έχει τη δύναμη του φυσικού φαινομένου.
Μέσα στον κατάλογο των καταστροφών που προκάλεσε η μαθητεία των μάγων της Αριστεράς θα πρέπει να συμπεριληφθεί και η κατάργηση των συνόρων της χώρας. Από την πρώτη ημέρα, όταν έκλεισαν την Αμυγδαλέζα, δεν σταμάτησαν να πολιτεύονται πουλώντας τον ηλίθιο ανθρωπισμό της δεκάρας. Αν προσπαθήσεις να αντιμετωπίσεις ένα φαινόμενο ιστορικών διαστάσεων προτάσσοντας διάφορες γενικές αρχές με τις οποίες κανείς δεν διαφωνεί, όπως ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα να ζήσουν, είναι σαν να κατεβαίνεις στις εκλογές με σύνθημα: «Δικαίωμα αναπνοής για όλους».
Επρεπε να προκηρυχθούν εκλογές, να σχηματισθεί υπηρεσιακή κυβέρνηση για να ληφθούν τα στοιχειώδη μέτρα. Είναι επίσης αστείο να καταλογίζονται ευθύνες στην κ. Χριστοδουλοπούλου, η οποία το μόνο που κατάφερε να κάνει είναι να επιχειρηματολογεί δημόσια για το ακαταλόγιστο που της αντιστοιχεί. Από την πρώτη κιόλας στιγμή έδειξε πως δεν καταλαβαίνει ούτε πού βρίσκεται, ούτε πώς βρέθηκε εκεί που βρίσκεται. Πίσω από την κ. Χριστοδουλοπούλου όμως υπάρχει η νοοτροπία της Αριστεράς, η οποία εξακολουθεί, σε πείσμα της πραγματικότητας να ταυτίζει τον ανθρωπισμό με την αδράνεια και την πραγματικότητα με τις φαντασιώσεις της.
Ασε τους να μπαίνουν κατά χιλιάδες. Κάποια στιγμή θα τελειώσουν, και οι υπόλοιποι θα βαρεθούν και θα σηκωθούν να φύγουν. Χθες μερικοί αστυνομικοί προσπάθησαν να απωθήσουν τους εισβολείς στο πλοίο. Και μόνον οι εικόνες δείχνουν ότι η αστυνομία δεν επαρκεί. Θα μπορούσε να δραστηριοποιηθεί ο στρατός και τα στρατόπεδα, όμως τα ταμπού της δημοκρατίας το απαγορεύουν.
Τα χειρότερα θα έρθουν όταν αυτοί οι άνθρωποι καταλάβουν ότι η χώρα είναι παράλυτη. Και τότε, για μια ακόμη φορά, θα πέσουμε από τα σύννεφα.
No comments:
Post a Comment