Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αλλάξει
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Είναι αλήθεια ότι από το μυαλό αρκετών, συμπεριλαμβανομένου του γράφοντος, πέρασε η σκέψη μήπως θα είναι προτιμότερο να βγει πρώτο κόμμα στις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να εξασφαλιστεί η συμμετοχή του σε μία κυβέρνηση συνεργασίας, που θα έχει τη διάθεση, τον χρόνο και κυρίως την κοινοβουλευτική στήριξη να εφαρμόσει το μνημόνιο, κατά το δυνατόν. Με μικρή διαφορά από τη Ν.Δ. και με την προϋπόθεση ότι στην κυβέρνηση αυτή θα συμμετάσχουν όλα τα κόμματα που ψήφισαν τον σχετικό νόμο μετά την υπογραφή του στην προηγούμενη Βουλή. Χωρίς, φυσικά, αυτό να σημαίνει ενθάρρυνση ή προτροπή προς οποιονδήποτε ψηφοφόρο να συμβάλει στην υλοποίηση και επαλήθευση αυτής της άποψης.
Παρακολουθώντας όμως τα όσα λέγονται και γίνονται αυτές τις μέρες της ανιαρής προεκλογικής περιόδου, η συγκεκριμένη θεωρία καταρρίπτεται. Ο Αλ. Τσίπρας, η ρητορική του, η στελέχωση της λίστας που παρουσιάζει, ακόμη και οι προθέσεις των ανθρώπων που τον πλαισιώνουν πείθουν και τους ευκολόπιστους, αλλά στοιχειωδώς αντικειμενικούς παρατηρητές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αλλάξει. Μπορεί να υπάρχουν σχέδια «εισοδισμού» στην κεντροαριστερά, με σκοπό την κυριαρχία στον χώρο, μπορεί να λένε πότε πότε ότι θα εκπληρώσουν τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν, αλλά την ίδια ώρα διακηρύττουν και ακριβώς τα αντίθετα. Είναι τόσες πολλές οι αντιφάσεις στην επιχειρηματολογία του τέως πρωθυπουργού και των πιστών του, που δίνουν την εντύπωση ότι στόχος τους παραμένει η παραπλάνηση των ψηφοφόρων και η κοροϊδία των δανειστών.
Τώρα που η τεχνολογία επιτρέπει την καταγραφή και την αποθήκευση όλων των λόγων και δηλώσεων, είναι σχετικά εύκολες η αναζήτηση και η ανάλυσή τους για όποιον ενδιαφέρεται να διαπιστώσει τη ρηχότητα και τη φθηνή δικαιολόγηση της αποτυχημένης επτάμηνης διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί προσπαθούν ουσιαστικά να πείσουν ότι, αν ξαναβρεθούν στην εξουσία, θα συνεχίσουν την ίδια πολιτική. Ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας, άλλωστε, δεν έκανε την παραμικρή απόπειρα να εμπλουτίσει τις λίστες του κόμματός του με πρόσωπα που θα μπορούσαν να δείξουν κάποια αλλαγή στην ακατανόητη και ανόητη συμπεριφορά του πρόσφατου παρελθόντος. Το ψηφοδέλτιο Επικρατείας είναι χαρακτηριστικό... Το κακό είναι ότι ούτε τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα προσπαθούν να αναδείξουν με επιμονή τις σοβαρότατες συνέπειες της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ στην καθημερινότητα των πολιτών. Από τα capital controls ώς τα πλήγματα στην αγορά και στην οικονομία.
Υπάρχει και άλλος πολύ σοβαρός λόγος για τον οποίον ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να έλθει πρώτο κόμμα στις εκλογές. Λόγος για τον οποίον ταυτόχρονα «θα πληρώσει», αν βρεθεί στην αντιπολίτευση. Ναι μεν αρκετοί από εκείνους που παρέμειναν στο πλευρό του Αλ. Τσίπρα το έκαναν με την προοπτική της εξουσίας, από την οποία γλυκάθηκαν και δεν θέλουν να τη χάσουν –όταν αποφάσισαν, νόμιζαν ότι επρόκειτο περί περιπάτου– αλλά το εσωτερικό του κόμματος παραμένει ανομοιογενές. Υπάρχουν εκείνοι οι «53», στους οποίους ανήκει και ο Ευκλ. Τσακαλώτος, που είναι βέβαιο ότι θα αντιδρούν σε κάθε απόφαση και πολιτική που θα θεωρούν ότι ξεφεύγει από τις αριστερές πεποιθήσεις τους. Αυτό αν ο ΣΥΡΙΖΑ ξαναβρεθεί στην εξουσία, γιατί, αν δεν βρεθεί, είναι εξίσου σίγουρο ότι θα επιρρίψουν ευθύνες και θα ζητήσουν εξηγήσεις από τον αρχηγό για τη στροφή του, διότι δεν έκανε συνέδριο πριν πάει σε εκλογές και ούτω καθ’ εξής...
Με λίγα λόγια, η αναταραχή στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τελειώσει, ούτε είναι δεδομένη η κεντροαριστερή του κατεύθυνση μετά τη διάσπαση. Θα φυλλορροήσουν και άλλα στελέχη, θα γίνει και άλλη διάσπαση, ενώ ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας δεν έχει δείξει ηγετικά χαρίσματα – τουναντίον. Είναι αναποφάσιστος, είναι αγκυλωμένος, οι γνώσεις του είναι περιορισμένες, είναι «λίγος» και, αν έχει κατά νου σχέδια, πολύ δύσκολα θα τα υλοποιήσει.
Το επιτελείο του, που αποτελείται από γηραλέους και μέτριους, δεν μπορεί να βοηθήσει επαρκώς, προοπτική μακρόχρονης εξουσίας δεν έχει, ούτε διαθέτει δυνατότητες «αντισταθμιστικών» για να χαλιναγωγήσει το κοινό στο οποίο απευθύνεται προς πιο μετριοπαθείς θέσεις.
Με λίγα λόγια, η αναταραχή στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τελειώσει, ούτε είναι δεδομένη η κεντροαριστερή του κατεύθυνση μετά τη διάσπαση. Θα φυλλορροήσουν και άλλα στελέχη, θα γίνει και άλλη διάσπαση, ενώ ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας δεν έχει δείξει ηγετικά χαρίσματα – τουναντίον. Είναι αναποφάσιστος, είναι αγκυλωμένος, οι γνώσεις του είναι περιορισμένες, είναι «λίγος» και, αν έχει κατά νου σχέδια, πολύ δύσκολα θα τα υλοποιήσει.
Το επιτελείο του, που αποτελείται από γηραλέους και μέτριους, δεν μπορεί να βοηθήσει επαρκώς, προοπτική μακρόχρονης εξουσίας δεν έχει, ούτε διαθέτει δυνατότητες «αντισταθμιστικών» για να χαλιναγωγήσει το κοινό στο οποίο απευθύνεται προς πιο μετριοπαθείς θέσεις.
Ολα τα παραπάνω και άλλα, όπως η αγαστή σύμπνοια με τον Π. Καμμένο, καθιστούν τον ΣΥΡΙΖΑ αναξιόπιστο στην κυβέρνηση και ευάλωτο στην αντιπολίτευση. Η χώρα χρειάζεται κόμματα που θα στηρίξουν μία κυβέρνηση από κόμματα αποφασισμένα να μετατρέψουν τον πολτό σε σώμα με σχήμα.
No comments:
Post a Comment