Ποιοι «απειλούν» τον Γιάννη Στουρνάρα Του Μπάμπη Παπαδημητρίου Για ένα ολόκληρο εξάμηνο, η τρικομματικής υποστηρίξεως κυβέρνηση Σαμαρά εξαντλήθηκε στη γνωστή μακρά διαπραγμάτευση με τα μεγάλα κράτη. Η σκληρή αυτή φάση στέφθηκε με επιτυχία. Κινδυνεύει, όμως, τώρα που ήρθε η ώρα της εφαρμογής, να υπάρξουν «απίθανες κόντρες». Το πρόσωπο που ήδη βρίσκεται στο κέντρο των επιθέσεων είναι ο Γιάννης Στουρνάρας, υπουργός Οικονομικών. Αν ο κ. Στουρνάρας ήταν παιδί του κομματικού σωλήνα, θα είχε ήδη συγκεντρώσει πολλές πιθανότητες να υποχρεωθεί σε παραίτηση, παρά την προφανή υποστήριξη του Αντώνη Σαμαρά. Κάποιοι αδημονούν, ακριβώς επειδή δεν έχει ακόμη διαφανεί η πιθανότητα αποχώρησης του τεχνοκράτη υπουργού. Εξυφαίνουν, λοιπόν, σενάρια τρόμου για τη δεξιά παράταξη, με θύτη τον εξωκοινοβουλευτικό υπουργό. Στον χώρο της Ν.Δ. υπάρχει ενδιαφέρον παρελθόν. Θυμόμαστε πόσο γρήγορα και με πόσο μίσος αντιμετώπισε η «παλαιά Δεξιά» την προσπάθεια του κ. Αλογοσκούφη να περιορίσει, το καλοκαίρι 2008, το πιο ενεργό ηφαίστειο φοροδιαφυγής. Ηρκεσε η σκέψη της φορολογίας εισοδήματος «από το πρώτο ευρώ» για επαγγελματίες και μικρούς επιχειρηματίες για να κατακλυστεί ο Κώστας Καραμανλής από εισηγήσεις βάναυσης τιμωρίας του τότε υπουργού. Το μυστικό εκείνης της περιόδου ήταν πως ο Αλογοσκούφης (που σήμερα τα έχει βρει απολύτως με τους απηνείς διώκτες του) επεδείκνυε ανοχή και σε άλλες «ρετσέτες» των φραγκολεβαντίνων, δηλαδή των διεθνών οργανισμών τύπου ΔΝΤ και ΟΟΣΑ, προκειμένου να δώσει υπερεξουσίες στις εφορίες. Να σκεφτείτε ότι ο τότε «τσάρος» είχε πολύ ορθώς καθιερώσει ενιαίο μικρό και ρεαλιστικό φόρο για τα ακίνητα, περιορίζοντας στο ελάχιστο τους φόρους μεταβίβασης και κληρονομιάς. Ακριβώς αυτό που πρέπει να επαναφέρουμε. Κι όμως, παρά το μεγάλο (και απολύτως ορθολογικό!) δώρο που είχε κάνει στην «τάξη των ιδιοκτητών», τα δεξιά στελέχη δεν δίστασαν «να ζητήσουν το τομάρι του». Με την οικοδομή να ψυχορραγεί, το τραγικό δίδυμο Παπανδρέου - Παπακωνσταντίνου επανέφερε τους μεγάλους φόρους, τινάζοντας στον αέρα τη ρευστότητα της αγοράς. Διευκόλυναν το πλήρες ξέσπασμα της φούσκας των ακινήτων, που είχε ξεκινήσει το 2008, εντάθηκε το 2009 και, σε συνδυασμό με την πιστωτική ασφυξία του 2010, εκδηλώθηκε πλήρως το 2010. Η ασύστολη φορολογία μοιάζει με ληστεία όσων ακόμη υποστηρίζουν την ανάγκη προσαρμογής αυτής της χώρας. Η υπερβολική φορολογική πίεση στα ακίνητα κοστίζει ήδη στον κ. Στουρνάρα αμέτρητες εκδηλώσεις μίσους. Ξεχωρίζουν οι ίδιοι παλαιοί οπαδοί της δήθεν «λαϊκής», δήθεν «καραμανλικής», σίγουρα όμως «πολύ Δεξιάς». Το κακό είναι ότι και δίκιο έχουν και όλοι οι άλλοι συμφωνούμε μαζί τους.

Πείτε μας τη γνώμη σας kathimerini

Σχόλια