Αγνωστες πτυχές της ζωής του Ευάγγελου Αβέρωφ
Στο πολυπληθές ακροατήριο εκτός του πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά και της συζύγου του Γεωργίας, ήταν ουκ ολίγοι υπουργοί και στελέχη της Ν.Δ.
«Εχω κόμπλεξ καθήκοντος». Αν το σκεφτείτε, οι τρεις αυτές λέξεις που συνθέτουν εκ πρώτης όψεως μια οξύμωρη, αλλά και τόσο χαριτωμένη φράση μπορούν τελικά ακόμη και να περιγράψουν τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου. Πόσω μάλλον ενός πολιτικού που όχι μόνον διακρίθηκε για την αφοσίωσή του στην πατρίδα του, αλλά είχε παράλληλα και μια σπάνια αίσθηση του χιούμορ και μπορούσε να υποβαθμίσει ακόμη και την αυταπάρνησή του για την Ελλάδα ως κομπλεξική αδυναμία του.
Θα έχετε καταλάβει ίσως ότι η προλογική φράση ανήκει στον Ευάγγελο Αβέρωφ. Την εκμυστηρεύθηκε πριν από πολλά χρόνια σε ένα από τους πολιτικούς του μαθητές, τον κ. Κώστα Τασούλα. Ο υπουργός Πολιτισμού δεν τη θυμήθηκε χθες τυχαία. Ηταν ο κεντρικός ομιλητής στην παρουσίαση ενός πραγματικά συναρπαστικού, όπως το περιέγραψε, βιβλίου που ο ίδιος πρόδωσε ότι το διάβασε απνευστί, όπως άλλωστε και ο κ. Αντ. Σαμαράς ο οποίος ήταν παρών στην ίδια εκδήλωση. Κι ήταν όντως απλά παρών στη μέση της αίθουσας «ως Αντώνης και φίλος», όπως τον αποκάλεσε η συγγραφέας του βιβλίου Τατιάνα Αβέρωφ, υπενθυμίζοντας όμως ότι τα αισθήματα «αγάπης και εκτίμησης ήταν αμοιβαία» και από πλευράς του πατέρας της για τον σημερινό πρωθυπουργό.
«Δέκα ζωές σε μια» είναι ο τίτλος του βιβλίου. Αλλά «και το βιβλίο είναι τρία σε ένα», όπως είπε ο κ. Τασούλας γνωστός και αυτός για το χιούμορ του. «Είναι ταυτόχρονα η βιογραφία του Ευάγγελου Αβέρωφ, η προσωπική αναζήτηση της κόρης του στα 25 χρόνια που πρόλαβε να ζήσει μαζί του, αλλά και μια πραγματική ιστορική μαρτυρία» εξήγησε ο υπουργός Πολιτισμού μιλώντας με πάθος και από στήθους για τον πολιτικό του μέντορα στο πολυπληθές ακροατήριο που γέμισε ασφυκτικά χθες βράδυ την αίθουσα της Ελληνοαμερικανικής Ενωσης στην οδό Μασσαλίας.
«Αν κάτι χαρακτηρίζει τον Ευ. Αβέρωφ είναι ότι δεν του αρκούσε ούτε το βαρύ και σπουδαίο όνομα, ούτε η περιουσία της οικογενείας του. Ηθελε να αφήσει το προσωπικό του ανάγλυφο», είπε ο κ. Τασούλας και επέλεξε ένα άγνωστο περιστατικό που περιγράφεται στο βιβλίο της Τατιάνας Αβέρωφ για να αναδείξει τον τρόπο που λειτουργούσε ο αείμνηστος πολιτικός. Ο Ευ. Αβέρωφ ουδέποτε είχε αποκαλύψει ότι εκτός από την περίοδο της χούντας είχε συλληφθεί και φυλακισθεί και την περίοδο της κατοχής στην Ιταλία. Τότε μάλιστα όχι μόνον κατόρθωσε να δραπετεύσει αλλά επί μήνες συντηρούσε στη ζωή και άλλους Ελληνες συγκρατούμενούς του με τους οποίους κρυβόντουσαν από κοινού. Και για να βρει τα χρήματα επισκεπτόταν κρυφά πλούσιες οικογένειες της Ιταλίας, όπως αυτήν του διάσημου από τότε κοσμηματοπώλη Βulgari στον οποίο ως εγγύηση υποσχέθηκε όχι ότι θα του τα επιστρέψει το ελληνικό κράτος, αλλά η δική του οικογένεια, όταν τελειώσει ο πόλεμος.
Η σύγκριση
Εξιστορώντας το περιστατικό, ο υπουργός Πολιτισμού σκοπίμως οδηγήθηκε και σε μια χρονικοπολιτική σύγκριση για να υπονοήσει πόσο υπερβολική είναι η διεκτραγώδηση της σημερινής εποχής, αν τη δει κανείς με μια πιο αποστασιοποιημένη ματιά. «Το 1955 όσοι ήταν στη γενιά του Αβέρωφ ήταν μόλις 40 ετών αλλά είχαν είχαν ζήσει τρεις δικτατορίες, τρεις ανατροπές του θρόνου, επτά κινήματα, δύο πολέμους και έναν εμφύλιο. Ας συνειδητοποιήσουμε λοιπόν οι επόμενες γενιές των πολιτικών, δηλαδή και η δική μου, ότι εμείς καρπωθήκαμε τη σταθερότητα και την ανάπτυξη που κατόρθωσε να διασφαλίσει με τις προσπάθειες και τις προσδοκίες της η γενιά που ηγήθηκε ο Αβέρωφ και ο Καραμανλής και να προσπαθήσουμε να αντλήσουμε δύναμη από το παράδειγμά της» κατέληξε και, μεταξύ αστείου και σοβαρού, είπε ότι πρέπει σήμερα οι πολιτικοί να επιτύχουν στο δεκαπλάσιο τα αποτελέσματα που τους επιτρέπει ο ένας και μοναδικός τους βίος.
Για το βιβλίο μίλησαν επίσης o ζωγράφος Γιώργος Ρόρρης, που επέλεξε το εγκώμιο στη συγγραφέα γιατί απέφυγε την υμνογραφία, η δημοσιογράφος Κατ. Σχινά που εξήρε τον τρόπο που η Τατιάνα Αβέρωφ ύστερα από 25 χρόνια επέλεξε να σκιαγραφήσει τη ζωή της μαζί με τον Ευ. Αβέρωφ, ο συγγραφέας Στρ. Χαβιαράς που την ευχαρίστησε γιατί μοιράζεται με το κοινό τις... δέκα ζωές του αείμνηστου πολιτικού και βέβαια η ίδια που αρκέστηκε όμως σε πολύ λίγα λόγια: ειλικρινείς ευχαριστίες στο κοινό που την τίμησε, στον εκδοτικό της οίκο, το Μεταίχμιο και στον δημοσιογράφο Ηλ. Μαγκλίνη που συντόνισε την εκδήλωση.
Θα έχετε καταλάβει ίσως ότι η προλογική φράση ανήκει στον Ευάγγελο Αβέρωφ. Την εκμυστηρεύθηκε πριν από πολλά χρόνια σε ένα από τους πολιτικούς του μαθητές, τον κ. Κώστα Τασούλα. Ο υπουργός Πολιτισμού δεν τη θυμήθηκε χθες τυχαία. Ηταν ο κεντρικός ομιλητής στην παρουσίαση ενός πραγματικά συναρπαστικού, όπως το περιέγραψε, βιβλίου που ο ίδιος πρόδωσε ότι το διάβασε απνευστί, όπως άλλωστε και ο κ. Αντ. Σαμαράς ο οποίος ήταν παρών στην ίδια εκδήλωση. Κι ήταν όντως απλά παρών στη μέση της αίθουσας «ως Αντώνης και φίλος», όπως τον αποκάλεσε η συγγραφέας του βιβλίου Τατιάνα Αβέρωφ, υπενθυμίζοντας όμως ότι τα αισθήματα «αγάπης και εκτίμησης ήταν αμοιβαία» και από πλευράς του πατέρας της για τον σημερινό πρωθυπουργό.
«Δέκα ζωές σε μια» είναι ο τίτλος του βιβλίου. Αλλά «και το βιβλίο είναι τρία σε ένα», όπως είπε ο κ. Τασούλας γνωστός και αυτός για το χιούμορ του. «Είναι ταυτόχρονα η βιογραφία του Ευάγγελου Αβέρωφ, η προσωπική αναζήτηση της κόρης του στα 25 χρόνια που πρόλαβε να ζήσει μαζί του, αλλά και μια πραγματική ιστορική μαρτυρία» εξήγησε ο υπουργός Πολιτισμού μιλώντας με πάθος και από στήθους για τον πολιτικό του μέντορα στο πολυπληθές ακροατήριο που γέμισε ασφυκτικά χθες βράδυ την αίθουσα της Ελληνοαμερικανικής Ενωσης στην οδό Μασσαλίας.
«Αν κάτι χαρακτηρίζει τον Ευ. Αβέρωφ είναι ότι δεν του αρκούσε ούτε το βαρύ και σπουδαίο όνομα, ούτε η περιουσία της οικογενείας του. Ηθελε να αφήσει το προσωπικό του ανάγλυφο», είπε ο κ. Τασούλας και επέλεξε ένα άγνωστο περιστατικό που περιγράφεται στο βιβλίο της Τατιάνας Αβέρωφ για να αναδείξει τον τρόπο που λειτουργούσε ο αείμνηστος πολιτικός. Ο Ευ. Αβέρωφ ουδέποτε είχε αποκαλύψει ότι εκτός από την περίοδο της χούντας είχε συλληφθεί και φυλακισθεί και την περίοδο της κατοχής στην Ιταλία. Τότε μάλιστα όχι μόνον κατόρθωσε να δραπετεύσει αλλά επί μήνες συντηρούσε στη ζωή και άλλους Ελληνες συγκρατούμενούς του με τους οποίους κρυβόντουσαν από κοινού. Και για να βρει τα χρήματα επισκεπτόταν κρυφά πλούσιες οικογένειες της Ιταλίας, όπως αυτήν του διάσημου από τότε κοσμηματοπώλη Βulgari στον οποίο ως εγγύηση υποσχέθηκε όχι ότι θα του τα επιστρέψει το ελληνικό κράτος, αλλά η δική του οικογένεια, όταν τελειώσει ο πόλεμος.
Η σύγκριση
Εξιστορώντας το περιστατικό, ο υπουργός Πολιτισμού σκοπίμως οδηγήθηκε και σε μια χρονικοπολιτική σύγκριση για να υπονοήσει πόσο υπερβολική είναι η διεκτραγώδηση της σημερινής εποχής, αν τη δει κανείς με μια πιο αποστασιοποιημένη ματιά. «Το 1955 όσοι ήταν στη γενιά του Αβέρωφ ήταν μόλις 40 ετών αλλά είχαν είχαν ζήσει τρεις δικτατορίες, τρεις ανατροπές του θρόνου, επτά κινήματα, δύο πολέμους και έναν εμφύλιο. Ας συνειδητοποιήσουμε λοιπόν οι επόμενες γενιές των πολιτικών, δηλαδή και η δική μου, ότι εμείς καρπωθήκαμε τη σταθερότητα και την ανάπτυξη που κατόρθωσε να διασφαλίσει με τις προσπάθειες και τις προσδοκίες της η γενιά που ηγήθηκε ο Αβέρωφ και ο Καραμανλής και να προσπαθήσουμε να αντλήσουμε δύναμη από το παράδειγμά της» κατέληξε και, μεταξύ αστείου και σοβαρού, είπε ότι πρέπει σήμερα οι πολιτικοί να επιτύχουν στο δεκαπλάσιο τα αποτελέσματα που τους επιτρέπει ο ένας και μοναδικός τους βίος.
Για το βιβλίο μίλησαν επίσης o ζωγράφος Γιώργος Ρόρρης, που επέλεξε το εγκώμιο στη συγγραφέα γιατί απέφυγε την υμνογραφία, η δημοσιογράφος Κατ. Σχινά που εξήρε τον τρόπο που η Τατιάνα Αβέρωφ ύστερα από 25 χρόνια επέλεξε να σκιαγραφήσει τη ζωή της μαζί με τον Ευ. Αβέρωφ, ο συγγραφέας Στρ. Χαβιαράς που την ευχαρίστησε γιατί μοιράζεται με το κοινό τις... δέκα ζωές του αείμνηστου πολιτικού και βέβαια η ίδια που αρκέστηκε όμως σε πολύ λίγα λόγια: ειλικρινείς ευχαριστίες στο κοινό που την τίμησε, στον εκδοτικό της οίκο, το Μεταίχμιο και στον δημοσιογράφο Ηλ. Μαγκλίνη που συντόνισε την εκδήλωση.
No comments:
Post a Comment